Wat is de deeleconomie en wat betekent dit voor u?

Advertentie

Als je tien jaar geleden een slaapplaats nodig had, zou je waarschijnlijk bij een hotel inchecken. Als je geen auto had, maar ergens heen moest, bel je een taxi. En als u een evenement organiseert en u moet een locatie, personeel of apparatuur zoeken, neemt u contact op met een bureau.

Niet meer.

Nu crasht u net zo goed in iemands logeerkamer als bij een Hilton inchecken. Uw taxichauffeur is iemand die parttime werkt voor zijn plezier of om wat extra geld te verdienen. Uw auto is de auto van iemand anders, verhuurd voor een uur.

Welkom in de wereld van gezamenlijke consumptie en de dappere nieuwe deeleconomie.

Wat is de deeleconomie

De deeleconomie klinkt zelfs ingewikkeld Krugmanesque - maar dat is het niet. Je hebt geen diploma economie nodig om te begrijpen waar het over gaat. Wanneer het tot de essentie wordt gedistilleerd, betekent dit alleen maar dat gewone mensen aan een vraag voldoen met middelen die ze bezitten, om winst te maken.

Dit kan zich manifesteren als een Uber-chauffeur die passagiers vervoert

Wat is Uber en waarom bedreigt het traditionele taxidiensten?Uber is geland en het verandert de transit in de binnenstad fundamenteel. En sommigen zullen misschien zeggen, niet helemaal ten goede. Lees verder met behulp van hun Toyota Prius en iPhone, of als een TaskRabbit 'huishoudelijk werk en klusjes uitvoeren. Maar het belangrijkste is dat het wordt gekenmerkt door een doordringend gebrek aan formaliteit.

Maak kennis met de disruptors

Er is geen tekort aan bedrijven die een aantal zeer oude, zeer gevestigde industrieën hebben door elkaar geschud. Misschien wel het meest in het oog springende voorbeeld is de taxi-industrie, die de laatste jaren te maken kreeg met zware concurrentie van de overvloed aan ridesharing-apps. De meest opvallende hiervan: Lyft en Uber.

Dit zijn smartphone-apps waarmee je met één druk op de knop een ritje kunt maken. Maar noem ze geen taxi's, ondanks dat ze in feite dezelfde service bieden als een taxi. Dit stukje etymologische woordspeling heeft hen in staat gesteld om te blijven ondernemen en de zeer restrictieve regels en wetgeving rond taxi's te omzeilen.

Een andere site die actief is in de deeleconomie is AirBnB, die we hebben in het verleden uitgebreid over geschreven De verhalen van een reiziger: hoe u geld kunt besparen op uw volgende reis met AirbnbWe willen altijd kosten besparen tijdens het reizen. Hotels zijn duur. Belachelijk dus. Maar zijn er alternatieven? Tot voor kort was het antwoord op die vraag een luid 'nee' totdat AirBnB kwam. Lees verder . Dit fungeert als een makelaardij die mensen verbindt met logeerkamers, banken en, zoals de naam al doet vermoeden, luchtbedden. Ze hebben een revolutie teweeggebracht in de manier waarop mensen accommodatie op korte en middellange termijn vinden.

Het zijn niet alleen consumentgerichte services die worden verstoord. In Londen gevestigde startup ShowSlice (wie we hebben elkaar eerder dit jaar ontmoet Deze 10 startups gaan het leven verbeteren. Dit is waarom.Als je TechCrunch Disrupt dit jaar niet hebt kunnen maken, heb je veel gemist. Hier zijn 10 van de beste apps, startups en producten die ik tegenkwam toen ik op de conferentie was. Lees verder bij TechCrunch Disrupt) heeft als doel de deeleconomie naar de evenementenbeheersfeer te brengen. Met hun service kunnen bedrijven geluids-, podium- en verlichtingsapparatuur van andere mensen huren, in plaats van duizenden te laten vallen om het vooraf te kopen of met een gespecialiseerd bedrijf te maken te hebben. Ze stellen gebruikers ook in staat honderden locaties in het VK te huren via een interface die niet te veel verschilt van AirBnB.

Uber, AirBnB, TaskRabit en ShowSlice zijn relatief nieuwe bedrijven, allemaal afkomstig van de super trendy oevers van de Bay Area of ​​van Silicon Roundabout in Oost-Londen. Maar andere, veel meer gevestigde bedrijven beginnen de deeleconomie te zien als de potentiële goudmijn die het is.

Bedrijven zoals BMW. De Duitse autogigant onlangs lanceerden hun nieuwste onderneming in Londen genoemd Rijd nu. Dit is een sociale autodeelregeling. Gebruikers betalen een eenmalige registratiekosten van £ 29 (ongeveer $ 45) en krijgen vervolgens toegang tot een gedeeld wagenpark van 290 auto's (Uiteraard BMW's en Mini's), die gehuurd kunnen worden voor 39p (ongeveer ¢ 60 USD) per minuut, of £ 20 (ongeveer $ 31) per uur.

Maar ondanks de overweldigende groei van de deeleconomie en de kwaliteit van de dienstverlening aan consumenten, is het niet zonder kritiek geweest.

Hoe de deeleconomie werkt

In tegenstelling tot traditionele werkgelegenheid hebben banen in de deeleconomie de neiging om ongelooflijk laissez-faire en informeel te zijn. De meeste missen een hiërarchische werkplekstructuur of gespecificeerde werktijden. Ze zijn meestal gebaseerd op tussenhandeldiensten, die het platform bieden dat nodig is om kopers (of klanten) te matchen met verkopers (of serviceproviders). In ruil daarvoor bezuinigen deze diensten op de inkomsten. Uber kost ongeveer 20%, terwijl AirBnB 3% kost, plus de servicekosten voor gasten die in rekening worden gebracht aan de persoon die de boeking maakt.

Dit betekent dat er geen gegarandeerd inkomen is en dat de inkomsten volledig afhankelijk zijn van de marktkrachten. In een traditionele baan, als het bedrijf het moeilijk heeft, zijn ze nog steeds verplicht om de salarissen van hun werknemers te betalen. Maar niet in de deeleconomie. Als de vraag naar een dienst ebt, zullen ook pakketten worden betaald - u wordt alleen betaald als u een dienst verleent.

Er is ook bijna geen ‘werkzekerheid’. Mocht een site als AirBnB of Uber besluiten hun zakelijke relatie met een van hun hosts of chauffeurs te beëindigen, dan is er weinig tot geen verhaal mogelijk. Geen arbeidsrechtbanken. Geen ontslagvergoeding. Jij bent uit.

Dit gebrek aan arbeidsformaliteit is echter niet helemaal een slechte zaak.

Met de meeste van deze sites en services is er geen belemmering voor toegang. Om Uber-chauffeur te worden, hoef je geen intensief interview af te leggen of een indrukwekkend cv te hebben. U heeft alleen een rijbewijs, een rijklare auto en een schoon strafblad nodig. Om een ​​AirBnB-hostingbedrijf op te zetten, wordt de drempel nog lager: u heeft alleen een plek nodig waar uw gasten kunnen crashen. Sommige mensen zijn erin geslaagd appartementen te onderverhuren die ze niet eens bezitten (tot grote ergernis van de verhuurders).

Hoewel het belangrijk is om te benadrukken dat dit niet universeel is. Handy - een in New York gevestigde startup voor het schoonmaken van huizen - is onder vuur komen te liggen vanwege hun interviewtechnieken, die door Valleywag werd beschreven als 'Nachtmerrie-testproces‘. Het kwam overeen met elk stereotype van ‘startup fratboy’ dat je je maar kunt voorstellen en liet er een achter Billfold-journalist schudde beslist.

Handig is het ook niets waard worden aangeklaagd in Californië wegens schendingen van arbeidswetgeving die betrekking hebben op lonen en voorwaarden, omdat hun onafhankelijke contractanten feitelijk werknemers waren in alles behalve naam. En hoewel ze als werknemers werden behandeld, werd hun de arbeidsbescherming, werkzekerheid en ziektekostenverzekering ontzegd, die meestal gepaard gaat met langdurig, formeel werk.

Het was de lange lijst met vereisten (gedetailleerd in de rechtszaak) ze maakten van hun werknemers (inclusief regels rond dresscode, hoe de schoonmaker met de klant omgaat, en zelfs wanneer het toilet te gebruiken) dat Handy onderscheidde van Uber en AirBnB. Deze zouden niet misstaan ​​in een bedrijfshandboek, maar staan ​​ver af van wat je zou verwachten van een onafhankelijke aannemer.

Deze informaliteit als het gaat om de manier waarop arbeid wordt verworven en behouden, heeft het voor diensten als Uber mogelijk gemaakt snel op te schalen, terwijl de kosten laag blijven. en heeft ertoe geleid dat de deeleconomie hele sectoren van de traditionele economie grondig heeft verstoord, waaronder taxi's, hotels en uitzendbureaus. Zelfs fietsverhuur bedrijven zijn niet veilig.

Wat vroeger het domein was van early-adopting technologen in het geek-mekka van San Francisco, wordt snel alomtegenwoordig. AirBnB is te vinden in elke stad in bijna elk land (behalve Noord-Korea, Cuba en Iran), terwijl Lyft, Uber, Sidecar en Hailo in de meeste grote steden over de hele wereld te vinden zijn. Het lijkt erop dat de deeleconomie zal blijven bestaan. Maar wat betekent dit voor de traditionele, formele economie?

De nadelen van ongedwongenheid

Ridesharing-services en AirBnB hebben de spinnenwebben van een aantal zeer stoffige industrieën afgeschud. Ze hebben het proces van het krijgen van een taxi of een slaapplaats effectief gestroomlijnd en verbeterd. Ze hebben kunnen innoveren en verbeteren omdat ze helemaal opnieuw konden beginnen een nieuwe kijk op bepaalde industrieën met een 21e-eeuwse, klantgerichte focus.

Uber heeft alles wat er mis is met de taxi-industrie kunnen bekijken en weggooien. Van chauffeurs die de lange route nemen om hun tarieven te verhogen, tot het feit dat maar weinig taxi's kaartbetalingen toestaan. Ze hebben een systeem geïntegreerd waarin zowel chauffeurs als passagiers worden beoordeeld, om de normen voor passagiers hoog te houden en om veilig te rijden voor chauffeurs.

Evenzo biedt AirBnB reizigers meer flexibiliteit als het gaat om prijs en locatie. Deze flexibiliteit is geweldig voor consumenten, maar heeft een extreem hoge prijs voor de gevestigde industrieën die worden verstoord.

Laten we eens kijken naar de taxi-industrie in New York, die momenteel een snelle transformatie ondergaat als direct gevolg van het ontwrichtende effect van de deeleconomie.

Sinds het begin van de 20e eeuw worden de kenmerkende gele taxi's van New York gereguleerd via een medaillonsysteem. Eigenaren en soms chauffeurs kochten een ‘taxi-medaillon’, wat hen het recht geeft passagiers op te halen en te chaufferen. Maar vanwege het beperkte aanbod van deze medaillons, stegen ze in prijs tot het punt waarop ze een investering in zichzelf waren.

In 2006 was het gemiddelde prijs van een medaillon bereikte $ 1 miljoen. Dit is een bedrijfstak van meerdere miljarden dollars, waarbij sommige taxibedrijven honderden medaillons bezitten met een collectieve waarde die vaak negen cijfers bereikt. Tot voor kort werd de waarde van een taxi-medaillon als een zeker gegeven beschouwd, en een investering die net zo veilig was als schatkistpapier of geld op de bank, en gegarandeerd in waarde zou stijgen, als een huis.

Maar met de opkomst van de deeleconomie en de daaropvolgende stratosferische opkomst van ridesharing-apps, deze medaillons zijn niet zoveel waard zoals ze waren. Alleen al in New York is een taxi-medaillon met bijna 20% in waarde gedaald. Het is een situatie die zich heeft herhaald in andere grote Amerikaanse steden, waaronder Boston en Chicago.

De taxi-industrie verkeert in chaos en sommige bedrijven worden zelfs failliet verklaard.

Het is echter niet helemaal zeker of de schuld volledig op de schouders van Uber kan worden gelegd. Medaillonprijzen hebben hun ongelooflijke prijzen bereikt vanwege een gebrek aan concurrentie en een kunstmatig beperkt aanbod. De verschijning van Uber viel samen met de introductie van de stad New York groene ‘Boro Taxis'Die alleen bepaalde buurten mogen bedienen. Er is ook een piek geweest in de uitgifte van nieuwe medaillons.

Maar denk niet dat alles ook rooskleurig is voor Uber-chauffeurs. Hoewel chauffeurs (tot op zekere hoogte) hun eigen loon kunnen bepalen door te kiezen hoeveel uur ze werken en de gebieden die ze bedienen, worden de werkelijke kosten die ze in rekening brengen meestal bepaald door de ridesharing-apps zelf.

Dit is een markt die steeds drukker wordt. Concurrenten willen maar al te graag hun concurrentie ondermijnen, in een poging de merkentrouw te versterken en de concurrentie te marginaliseren. Terwijl dit zich vertaalt naar lagere tarieven voor passagiers, voor chauffeurs vertaalt het zich in lagere verdiensten en langere gewerkte uren.

Zoals ik al zei bij het bespreken van baanzekerheid voor werknemers in de ridesharing-sfeer, hebben chauffeurs weinig verhaal. Omdat ze niet als werknemers worden beschouwd, worden ze niet beschermd door de arbeidswetgeving. Bestuurders nemen echter het heft in eigen handen en onderzoeken de mogelijkheid om lid te worden of een vakbond op te richten.

AirBnB heeft daarentegen schijnbaar minder gevolgen voor de hotelindustrie. Hotels zijn voor het grootste deel onaangetast door AirBnB, hoewel veel hoteliers dat hebben gezegd zorgen over de opkomst van iets dat ze beschouwen als een niet-gelicentieerde, niet-gereguleerde analoog aan de dienst die ze hebben aanbod.

AirBnB heeft geleden wat groeipijnen De risico's en voordelen van het verhuren van uw appartement op AirbnbOverweeg je om je logeerkamers op Airbnb te verhuren? Dit is waarom je dat zou moeten doen, en ook waarom je misschien twee keer zou nadenken. Lees verder , en moest een aantal uitdagende stormen in zijn bedrijfsgeschiedenis doorstaan. Deze variëren van regelgevingsuitdagingen in New York en San Francisco tot vervuilde appartementen en hun poster-kind wordt uitgezet wegens schending van haar huurovereenkomst (verhuren van haar logeerkamer aan vreemden geschonden) haar lease).

Maar voor het grootste deel was de impact van AirBnB relatief goedaardig. Ze hebben hun problemen zeker gehad. Maar ze hebben (voor het grootste deel) kunnen reageren op een manier die hun publieke status heeft behouden, en ze hebben hun manier van werken veranderd om nooit meer dezelfde fouten te herhalen.

Wanneer we de ridesharing en sfeer verlaten, kunnen we zien dat de deeleconomie de perceptie van de waarde van arbeid verandert - misschien zelfs bagatelliseert. Het zweet van een persoon is een handelsartikel geworden dat on-demand toegankelijk is voor $ 20 per uur, net zoals Netflix en Spotify de perceptie van de waarde van een film of nummer hebben getransformeerd.

Dit is geweldig als u een klusjesman of een schoonmaakster voor een paar uur nodig heeft, maar wat betekent dit voor arbeiders? Is het eerlijk dat ze, om deel te nemen aan de deeleconomie, een compromis moeten sluiten over baanzekerheid, salaris en arbeidsvoorwaarden?

Kinderziektes

Dit jaar werd AirBnB zes. Uber bereikte vijf. Hun consumentgerichte UberX-service is nog jonger en heeft onlangs twee jaar gewerkt. TaskRabbit bereikte zes.

De deeleconomie is geen volwassen concept. Uber, AirBnB en TaskRabbit zijn relatief nieuwe bedrijven. En in hun jeugd herhalen sommigen van hen schijnbaar de fouten van de 19e eeuw, met zijn zware arbeidsomstandigheden en gebrek aan regulering en toezicht. Hoe meer ik over Uber lees, hoe meer ik me afvraag of ik een high-tech Dickens-roman lees. Zoals Oliver Twist, maar met Priuses en iPhones.

Het probleem is dat ik Uber leuk vind. Echt waar. Geef me de keuze tussen een hackney-taxi en een Uber, en ik neem de laatste. Elke dag van de week. Evenzo ben ik als frequente reiziger afhankelijk geworden van AirBnB omdat ik weet dat de kwaliteit uitstekend zal zijn en ik kan kiezen waar ik verblijf en hoeveel ik betaal.

Maar kan de deeleconomie bestaan ​​en tegelijkertijd zorgen voor een gelijk speelveld voor alle concurrenten, naleving van lokale en nationale wetten en goede arbeidsomstandigheden? Ik weet het niet zo zeker, maar ik zal het goed in de gaten houden.

Fotocredit: Mensen rond geld Via Shutterstock, Paula Frans / Shutterstock.com, Kobby Dagan / Shutterstock.com