Hashtag-activisme: # krachtig of # zinloos?

Advertentie

Mensen en organisaties gebruiken sociale media om hun ideeën te verspreiden en om ongekende steun te krijgen voor hun doelen niveaus - #BringBackOurGirls, #ICantBreathe en #BlackLivesMatter hebben het afgelopen jaar een brede internationale dekking gekregen.

58% van de Amerikanen is van mening dat het tweeten of online plaatsen van informatie een effectieve vorm van belangenbehartiging is. Maar heeft dit soort activisme echt effect op de wereld? Of blazen gebruikers gewoon rook?

Digitaal activisme neemt vele vormen aan

Voor alle duidelijkheid, ik bedoel niet dat hashtags de "belangrijkste" vorm van digitaal activisme zijn of dat andere vormen niet van groot belang zijn - gewoon dat dit soort activisme de laatste tijd veel aandacht heeft gekregen en moet worden besproken (zie voor een ander soort digitaal activisme dit artikel over vijf manieren waarop mensen online censuur hebben omzeild 5 Briljante manieren waarop technisch onderlegde mensen rond censuur werktenn ad-hoc mesh wifi-netwerk, verspreid over Havana, verbindt mensen zonder internettoegang en andere manieren waarop mensen werken rond censuur door de overheid.

Lees verder ). Ook kan hashtag-activisme meer omvatten dan hashtags - de ALS uitdaging met ijsemmer Water Woes: 20 van de beste Celebrity Ice Bucket Challenge-video's [Weird & Wonderful Web]Met elke persoon die wordt overgoten met het nomineren van nog drie mensen, heeft de Ice Bucket Challenge zich snel verspreid. En we hebben nu genoeg video's gezien om een ​​lijst met de beste tot nu toe te maken. Geniet ervan. Lees verder had veel te maken met video en het taggen van specifieke mensen op Facebook, waar hashtags veel minder vaak voorkomen, maar dezelfde principes nog steeds van toepassing zijn.

Wat wil het Hashtag-activisme doen?

In veel gevallen is het aangegeven doel van hashtag-activisme het vergroten van het bewustzijn. Bev Gooden (@bevtgooden), de vrouw die #WhyIStayed aftrap - een hashtag voor vrouwen die aan huiselijk geweld leden - vermeld in een interview met NPR dat "het mooie van hashtag-activisme is dat het een kans creëert voor duurzame betrokkenheid, wat belangrijk is voor elke oorzaak."

Michael Flood, in een bijzonder bijtende blogpost getiteld "Is bewustwording voldoende?“, Vergelijkt hashtag-activisme met deelname aan een protestmars. Het is een activiteit die organisaties al jaren gebruiken om hun inzet voor hun zaak met de wereld te delen - en ervoor te zorgen dat overheidsorganisaties dit ook weten. Hij is absoluut niet overtuigd van de werkelijke waarde van dergelijk activisme.

Sommige hashtags worden gebruikt om solidariteit te tonen, zoals #ICantBreathe, #JeSuisCharlie #JeSuisCharlie: Murder, Cartoons en Barbara StreisandVandaag, als reactie op een vreselijke terreuraanslag in Frankrijk, was internet op zijn best. Lees verder , en #illridewithyou. Deze proberen mensen over de hele wereld te verenigen en vaak een eenheidsfront te tonen tegen een vermeende gemeenschappelijke vijand.

Maar anderen hebben hogere doelen gesteld. Suey Park (@suey_park), maker van #NotYourAsianSidekick, verteld New York tijdschrift dat de hashtag "echt een beweging" is die "generaties komen". Ze werkt samen met de campus groepen en gemeenschapsorganisaties om de beweging te bevorderen, hoewel ze weinig details over haar gaf doelen. Ze zei wel dat de beweging van plan is 'de staat te ontmantelen', hoewel die uitdrukking nogal vaag is.

In hetzelfde artikel Mikki Kendall (@Karnythia) gaat iets verder en zegt dat hashtags empowerend kunnen zijn:

'De hashtag geeft [deelnemers] toestemming om iets in het gesprek te zeggen', blikt Kendall terug. "Ik zeg niet dat ze toestemming nodig hebben. Maar ze komen erachter dat het gesprek gaande is, en wat ze ook dachten, dat ze ofwel bang waren om te zeggen of niet dachten dat iemand het wilde horen, nu hebben ze de licentie om het te zeggen. "

De hashtag wordt dan een symbool waarmee mensen zich erachter kunnen verzamelen in plaats van hun te gooien meningen die er zijn - een kans dat hun woorden worden geïnterpreteerd als onderdeel van een groter gesprek in plaats van in een vacuüm. Op deze manier wordt de hashtag een symbool van empowerment.

Anderen gaan nog verder. Gooden stelt dat "de hoop is dat de hashtag actie zal inspireren" en als springplank kan dienen waarmee mensen zichzelf kunnen lanceren van online conversatie naar real-world actie.

Veel gebruikers van #bringbackourgirls gaven aan dat de hashtag bedoeld was om verder te inspireren maatregelen van de regering om de door Boko Haram ontvoerde kinderen te achtervolgen - en het heeft ongetwijfeld milde gevolgen gehad succes. #CancelColbert, gestart door Suey Park, probeerde Stephen Colbert (@StephenAtHome) ontslagen voor een out-of-context tweet geplaatst door @ColbertReport - een account dat niet wordt beheerd door Colbert.

Waarom is digitaal activisme controversieel?

Evgeny Morozov (@evgenymorozov) vat de controverse perfect samen in een Buitenlands beleid artikel:

"‘ Slacktivisme ’is het ideale type activisme voor een luie generatie: waarom zou je je bezighouden met sit-ins en het risico van arrestatie, politiegeweld of marteling als je zo luid campagne kunt voeren in de virtuele ruimte? Gezien de fixatie van de media op alles wat met digitaal te maken heeft - van bloggen tot sociale netwerken tot Twitter - elke klik op uw muis krijgt bijna gegarandeerd onmiddellijk media-aandacht, zolang deze maar op de nobelen is gericht oorzaken. Die media-aandacht vertaalt zich niet altijd in de effectiviteit van campagnes is slechts van ondergeschikt belang. "

Morozov komt tot de kern van het probleem door het onderscheid te benadrukken tussen media-aandacht en campagne-effectiviteit. Zoals ik hierboven heb besproken, is de effectiviteit van campagnes een gecompliceerde kwestie - wat bepaalt een succesvolle campagne? Praten mensen over een probleem? Of dat er een tastbare verandering in de wereld wordt aangebracht?

Hier komt veel van het debat vandaan. Kevin Lewis, assistent-professor sociologie aan de UCSD, verklaarde in een papier in Sociologische wetenschap dat de sociale media-kant van de Save Darfur-campagne - een campagne die veel media-aandacht kreeg - “een illusie opriep van activisme in plaats van het echte te faciliteren. ' Van de mensen die de zaak op Facebook steunden, doneerde slechts 0,24% geld. Toch bedroeg dat $ 100.000 over 2,5 jaar.

Daarentegen brachten direct-mailbijdragen alleen al in 2008 $ 1.000.000 op.

Veel commentatoren hebben gesuggereerd dat mensen door op de knop 'Vind ik leuk' te klikken of een hashtag te retweeten, het gevoel hebben dat ze hun steentje hebben bijgedragen om de campagne te ondersteunen. Dit leidt ertoe dat ze geen verdere actie ondernemen, zoals geld doneren. Toen ik Lewis vroeg of hij dacht dat dit gebruikelijk was bij campagnes voor online activisme, zei hij dat het waarschijnlijk vaker voorkwam dan niet.

Lewis denkt ook dat zelfs campagnes die het bewustzijn willen vergroten, mogelijk misleidend kunnen zijn. Hij wijst erop dat hoewel veel van deze campagnes een ongelooflijke impact hebben, veel van hen geen langetermijndoel lijken te hebben, waardoor het onduidelijk is wat hun effect op de lange termijn zal zijn. Als ze niet proberen geld in te zamelen of mensen ertoe te brengen vrijwilliger Vrijwilliger professionele vaardigheden aan liefdadigheid in 5 minuten met Sparked Lees verder , welke verandering proberen ze te bewerkstelligen in de wereld?

"Op het moment dat ze opduiken, zijn deze bewegingen vaak het enige waar we aan kunnen denken en is er een natuurlijke neiging om hun impact op lange termijn te overschatten." -Kevin Lewis

Hij is zeker niet de enige in zijn opvattingen. Bekijk dit Facebook-bericht van UNICEF:

Het maakt vrij duidelijk hoe ze likes en retweets waarderen tegen donaties.

Maar niet iedereen denkt dat dit soort activisme tijdverspilling is. In een Digitaal activisme-onderzoek uit 2014bleek dat 64% van de ondervraagde Amerikanen zegt dat ze eerder vrijwilligerswerk doen, doneren of informatie delen over een doel nadat ze een non-profitorganisatie of liefdadigheidsinstelling leuk vinden of volgen. En 60% zal inhoud van die organisatie blijven lezen, wat inhoudt dat ze op een of andere manier betrokken blijven.

Intenties en acties kunnen echter verschillen. 65% van de Amerikanen in dezelfde studie zei dat ze dat zouden willen een online bijdrage leveren 6 Echt gemakkelijke manieren om van liefdadigheid een gelukscadeau te maken voor uw kerstHet web heeft het gemakkelijk gemaakt om bij te dragen aan het geluk van anderen. Wat houdt ons tegen? Hier zijn zes manieren waarop u niet teveel uit de weg gaat Lees verder om een ​​doel waar ze zich zorgen over maken, maar slechts 35% deed dat ook. En 70% zei dat ze waarschijnlijk meer te weten zouden komen over de veranderingen die ze in hun dagelijks leven kunnen aanbrengen, maar slechts 25% meldde dat ze dit het afgelopen jaar deden.

Interessant is dat uit het onderzoek van Lewis bleek dat gebruikers die online door hun vrienden werden gerekruteerd, minder geneigd waren meer mensen te doneren of te rekruteren dan degenen die onafhankelijk de Facebook-zaak kwamen steunen. Dit suggereert dat, terwijl sociale media wordt geprezen als de beste manier om veel mensen biologisch te rekruteren via sociale netwerken is het misschien niet erg effectief om mensen te motiveren die gemotiveerd zijn om te nemen actie.

Zijn Hashtag-campagnes succesvol geweest?

Dit is een verrassend moeilijke vraag om te beantwoorden. Er zijn een paar gevallen, zoals #icebucketchallenge, die tientallen miljoenen dollars opbrachten voor ALS-onderzoek, wat overduidelijk successen zijn. Maar andere voorbeelden die vaak worden gegeven van succesvolle hashtag-campagnes zijn ingewikkelder.

Over het algemeen gebeurt het dat wanneer een hashtag trending begint, dit gebeurt wanneer een bepaald probleem door veel mensen wordt besproken. Neem bijvoorbeeld #stopSOPA en #stopPIPA - je zou deze succesvol kunnen noemen, omdat die stukken wetgeving werden verslagen. Maar het toekennen van de nederlaag van die rekeningen aan de hashtags is misschien niet correct. Was het vanwege de hashtags? Of de oproepen van mensen naar hun vertegenwoordigers? Protesten marcheren? Of de Black Out Hoe deel te nemen aan een internetuitval (zoals het SOPA-protest)Het is u misschien op 18 januari opgevallen dat tal van grote websites deelnamen aan een internetuitval als protest tegen de door de Amerikaanse regering voorgestelde SOPA-wetgeving. Ondanks dat de SOPA-plannen voorlopig worden ingetrokken, ... Lees verder van Wikipedia, Google en duizenden andere websites?

Natuurlijk kunnen hashtags een weerspiegeling zijn van al deze dingen. Dat is nog een reden waarom het moeilijk te zeggen is of ze effectief zijn in het ondersteunen van oorzaken. Zouden SOPA en PIPA wetten zijn geworden zonder de hashtags? Niemand kan het zeggen.

Laten we eens kijken naar een ander geval dat vaak wordt aangeprezen als een succesvol geval van hashtag-activisme. In 2012 heeft de Susan G. Stichting Komen heeft besloten de financiële steun van de gezinsplanningsorganisatie Planned Parenthood in te trekken. Omdat Planned Parenthood vaak wordt gezien als een symbool van de reproductieve rechten van vrouwen, was er een groot verzet tegen de Foundation. #standwithpp begon trending. Vier dagen later kondigde de Stichting aan dat zij hun financiering niet zouden intrekken.

Hoewel de hashtag wordt gezien als een geweldige campagne voor Twitter-activisme, is het feit dat verschillende leidinggevenden de organisatie en de deelname aan hun Race for the Cure-evenementen die een serieuze hit kregen, kan ook van invloed zijn geweest op de besluit.

De toekomst van het hashtag-activisme

Al dit onderzoek, rapportage en opinie schetst een opmerkelijk complex beeld van digitaal activisme. Het lijkt echter duidelijk dat de opvatting van sociale media als de nieuwe golf van activisme en een geweldig hulpmiddel voor toekomstige campagnes niet mag worden geaccepteerd zonder enige kritische gedachte.

Mensen zijn erg enthousiast over het idee dat ze Facebook en Twitter kunnen gebruiken om de wereld te veranderen, maar er zijn veel factoren die bijdragen aan het succes van een campagne; inclusief natuurlijk de definitie van succes. 'De staat ontmantelen' met hashtags is misschien geen redelijk doel.

Ik vroeg Lewis of hij dacht dat sommige organisaties hun potentiële bereik, impact en fondsenwervingssucces zouden kunnen verminderen door te veel nadruk te leggen op sociale media.

“Dit lijkt mij een volkomen voor de hand liggende opmerking die verbluffend weinig mensen maken. Er is een vanzelfsprekende wijsheid dat, omdat sociale media zo veel worden gebruikt, ze de toekomst van sociaal activisme vertegenwoordigen. De cijfers suggereren anders... men kan zich niet anders dan afvragen of de grote bedragen die aan deze mobilisatie-inspanningen zijn uitgegeven, beter kunnen worden besteed aan meer traditionele activistische locaties. "

Hij wijst er echter ook op dat er een mogelijkheid is dat een organisatie een manier kan bedenken om gebruik te maken van de bron die sociale media is en mensen ertoe aanzet om zich te engageren en te mobiliseren op een manier die de doelen van hun campagnes ondersteunt. Cone Communications, de groep achter de enquête over digitaal activisme, is het daarmee eens en zegt dat het verschil tussen het aantal mensen die zeggen dat ze actie ondernemen namens een doel en het aantal mensen dat dat ook doet, is een kans voor organisaties. In plaats van likes en shares te zoeken, zegt het rapport, zouden ze naar actieve resultaten moeten zoeken, zoals donaties.

Dus waar gaan we heen vanaf hier? Wat is de volgende stap? Een beter idee krijgen van het rendement van investeringen van organisaties als het gaat om uitgaven aan sociale media als campagnetool, lijkt een voor de hand liggende plaats om te beginnen. Het begrijpen van het verband tussen online activisme en real-world resultaten - tussen intentie en actie - moet ook worden onderzocht.

Wat die studies ook zouden vinden, hashtag-activisme is er om te blijven. Of het nu is omdat het een verschil maakt of omdat mensen zich met weinig moeite beter voelen over zichzelf, staat nog ter discussie. Het is duidelijk dat we hashtag-campagnes met een doel, zoals #standwithPP, en misleide campagnes, zoals #CancelColbert, blijven zien.

Mensen gebruik het internet om de wereld te veranderen De wereld veranderen is gemakkelijker dan u denkt met deze 3 websitesDe definitie van activist zijn is door de jaren heen veranderd dankzij het internet. Het betekende altijd dat je een petitie met de hand moest schrijven en door de stad moest rennen om handtekeningen te krijgen, of je had ... Lees verder elke dag. Maar is hashtag-activisme een goede manier om het te doen? We moeten gewoon afwachten.

Denk je dat hashtag-activisme een verschil maakt in de wereld? Of is het zelfvergrotend en niet effectief? Neem je deel aan digitaal activisme? Deel uw mening hieronder!

Afbeeldingscredits: Jonathan Rashad via Wikimedia Commons, Hashtag-concept voor internetmeldingen via Shutterstock, Elvert Barnes via flickr, Wikipedia via Wikimedia Commons, Handschetsen hashtag via Shutterstock.