Online intimidatie is uw schuld; Hier is hoe het te repareren

Advertentie

Er is de laatste tijd veel discussie over intimidatie op internet. We hebben gedekt de intimidatie die vrouwen kunnen ervaren op Twitter Tweeten terwijl vrouw: intimidatie en hoe Twitter dit kan oplossenHet misbruikprobleem van Twitter is reëel. Hier zijn enkele voorbeelden, samen met een deskundig oordeel over hoe Twitter dit kan oplossen. Lees verder , maar ik denk dat er één cruciaal element is dat is gemist. Vandaag ga ik het hebben over de online intimidatie die jij hebt niet horen over.

Als je aan 'online intimidatie' denkt, denk je waarschijnlijk aan GamerGate - het rare en boze pseudo-beweging in bepaalde hoeken van de gaminggemeenschap - en de intimidatie van Zoe Quinn en Anita Sarkeesian. Vrijwel iedereen is het erover eens dat de doodsbedreigingen en bergen haatmail over de lijn waren, en de een grotere online gemeenschap heeft er alles aan gedaan om de GamerGate-beweging in het algemeen te censureren vanwege het. De reactie werd zo groot dat de wet en de orde heeft er een aflevering over gedaan (met hun gebruikelijke subtiliteit).

Ik ben helemaal aan boord met de terugslag - ik denk dat wat er met deze mensen is gebeurd echt smerig is. Maar laten we even een stap terug doen en dit in een bredere context bekijken.

Quinn en Sarkeesian hebben een paar belangrijke dingen gemeen. Ze zijn allebei publieke figuren - dat betekent dat ze goed zijn in interactie met de pers. Ze hebben allebei fans, geld en contacten. Ze pleiten allebei voor populaire overtuigingen (feminisme en sociale rechtvaardigheid). Als er iets ergs met ze gebeurt, is dat een goed verhaal en ze kunnen dat verhaal goed vertellen. Er is een duidelijk slachtoffer en een duidelijke schurk.

Dat is niet verwonderlijk - daarom kregen deze verhalen in de eerste plaats zoveel aandacht. Hetzelfde geldt voor andere spraakmakende slachtoffers van internet-mobs - dit zijn de verhalen die we zien en degenen die het verhaal definiëren over wat online intimidatie is.

Dus wat gebeurt er met slachtoffers die niet goed zijn in het omgaan met de pers, of impopulaire dingen doen of zeggen?

Een cultuur van stilte

Hoe zit het met de tandarts die Cecil the Lion heeft vermoord? Als u niet bekend bent, is Walter Palmer een tandarts uit Minnesota die op safari ging en schoot en doodde een geliefde Zimbabwaanse leeuw genaamd Cecil - een beroemde leeuw die het onderwerp was van intensief onderzoek.

De internetreactie was wreed. Verontwaardigde fans van de leeuw doxxed Palmer en zijn familie en bombardeerden zijn Yelp-pagina met neprecensies. De tandarts kreeg doodsbedreigingen. Mensen vernielden zijn kantoor en huis met bedreigingen en scheldwoorden, waardoor zijn bedrijf werd stilgelegd.

Dit zijn precies de soorten intimidatietactieken die worden gebruikt door GamerGate. Dus vermoedelijk hebben journalisten en het publiek een principieel standpunt ingenomen tegen deze mensen en alles waar ze voor staan ​​- toch?

Welnee. Terwijl er een weinigLidwoord Door erop te wijzen hoe lelijk dit hele ding is geworden, was de overgrote meerderheid van de berichtgeving over de intimidatie neutraal of zelfs positief. Toen Yelp de neprecensies van zijn praktijk verwijderde, stond de IBTimes-rapportage sympathiek tegenover de verontwaardiging over de menigte, en maakt speciale aantekeningen van hun petitie tegen Yelp, die luidt als parodie:

"Yelp's autocratische censuur van deze [sic] historische, ongekende uitstorting van deelname aan het publieke debat verstomde en ontkrachtte hun loyale bijdragers en hebben het debat op een misleidende manier uit de publieke opinie verwijderd - blijkbaar om River Bluff Dental en zijn criminele tandarts Walter te beschermen Palmer. '

Toen bedreigingen en vandalisme zijn praktijk failliet maakten, rende de Huffington Post deze artikel,

"Ik walg van jou. Je bent geen man. U bent een rijke moordenaar die toevallig een tandarts is wiens praktijk nu is gesloten omdat uw patiënten walgen van wat u heeft gedaan en een andere zorgverlener hebben gevonden. Karma is een bitch en je bent geen man. "

Toen een paar commentatoren zo ver gingen om te suggereren dat we misschien een gevoel voor perspectief moesten houden over de dood van één leeuw, schreef de waarnemer een gepassioneerd artikel over hoe een gevoel van perspectief is voor sukkels.

Kortom, er was heel weinig verontwaardiging over de tactieken die worden gebruikt om Walter Palmer te schamen en lastig te vallen, maar er is veel steun voor. En dit alles wil niet zeggen dat wat Palmer deed niet verschrikkelijk was - het was het absoluut, en hij verdient alle (officiële, juridische) gerechtigheid die hem toekomt. Maar Intimidatie op internet Cyberpesten ontmaskerd - de tragische zaak van CassidyKinderen kunnen wreed zijn. Bijna net zo wreed als zogenaamde volwassenen. Die wreedheid heeft zijn weg gevonden naar het web en in het leven van talloze jonge mensen die dachten dat ze mogelijk zouden kunnen ... Lees verder is verkeerd om redenen die verder gaan dan "ze hebben het niet laten komen". Straffen mogen niet worden uitgereikt door een jury die bestaat uit de meest kwaadaardigste mensen op internet. Gewelddreigingen mogen niet worden geduld alleen omdat het slachtoffer een prik is.

En, anders denkt u dat dit een op zichzelf staand incident is, overweeg dan het geval van de pizzeria die uit de handel werd verdreven om te zeggen het zou weigeren om een ​​homohuwelijk te verzorgen (en dan bijna een miljoen dollar te krijgen van een boze meute aan de andere kant van de straat) debat).

Of de wetenschapper die droeg een plakkerig shirt tijdens een interview over de landing van de Philae-komeet, en was het onderwerp van een kortstondige, vicieuze internetcampagne om hem te laten ontslaan. Zijn betraande verontschuldiging is behoorlijk moeilijk om naar te luisteren, en het is moeilijk voor te stellen dat het proces een vorm van gerechtigheid is.

Het zijn ook niet alleen mannen. Hoe zit het met Christina Sommers, de controversiële criticus van het feminisme? Toen ze probeerde een lezing met een "GamerGate" -thema te organiseren, werd de locatie lastiggevallen via telefoon, e-mail en Twitter, en het evenement werd uiteindelijk eindigde met een bommelding. Een van haar lezingen, aan de universiteit van Oberlin, werd verstoord door gejoel, en de campus hing vol met folders die waarschuwden dat haar toespraak traumatisch kon zijn. U heeft hier waarschijnlijk niets van gehoord. Of, als je dat deed, ging het gepaard met langdurige disclaimers over haar politieke overtuigingen en karakter, als rechtvaardiging.

Nogmaals, niets van dit alles is bedoeld om deze mensen, hun acties of hun overtuigingen te onderschrijven. Maar daar gaat het niet om. Het punt is dat zowel de reguliere journalistiek als de blogwereld opmerkelijk zwijgen over intimidatie via internet - zolang het maar gebeurt met de verkeerde soort mensen. Veel mensen willen graag een standpunt innemen tegen online intimidatie, waaronder invloedrijke publieke figuren zoals John Oliver The John Oliver Effect: How Last Week Tonight is Changing EntertainmentJohn heeft een inherent begrip van wat het internet doet tikken. Lees verder .

Maar niemand staat in de rij om hun nek uit te steken voor een leeuwenmoordenaar.

En dat is een probleem. We kunnen niet principieel tegen intimidatie optreden als het gebeurt bij mensen die we aardig vinden. Om Jon Stewart te citeren: "Als je je niet houdt aan je waarden tijdens het testen, zijn het geen waarden: het zijn hobby's."

Of, als satiricus H. L. Mencken zei het meer dan honderd jaar geleden:

'THet probleem met vechten voor menselijke vrijheid is dat men het grootste deel van zijn tijd besteedt aan het verdedigen van schurken. Want het is tegen schurken die eerst op onderdrukkende wetten worden gericht, en de onderdrukking moet in het begin worden gestopt, wil ze überhaupt worden gestopt. '

Dit is niet precies hetzelfde als waar Mencken het over had, aangezien het een kwestie is van intimidatie en niet van juridische onderdrukking (wat veel ernstiger is). Het principe is echter van toepassing. We moeten een standpunt innemen tegen intimidatie, zelfs als het impopulaire mensen overkomt. Anders zijn we geen kruisvaarders voor veilige gesprekken en goed gedrag - we zijn gewoon pesters.

Hoe internet intimidatie gebeurt

Door online lastig te vallen, helpen we ook om een ​​verhaal te promoten dat gewoon niet waar is. Uit de berichtgeving die we er allemaal over zien, zou het je vergeven kunnen worden als je ervan uitgaat dat online intimidatie alleen vrouwen / feministen treft en alleen wordt gepleegd door enge internetnekbaren. Ik denk echter niet dat dit echt aan de hand is.

Er is een veel van online intimidatie, en zowat elke georganiseerde online beweging is er tot op zekere hoogte schuldig aan. Online intimidatie is geen samenzwering door een specifieke groep of beweging. Het is een structureel probleem met internet zelf. Ik denk ook dat het vermeldenswaard is dat de meeste betrokkenen niets (vanuit hun perspectief) zo erg doen - net zoals geen enkele individuele kiezel zich verantwoordelijk voelt voor een lawine.

Het probleem is dat internet meer dan wat dan ook een feedbacklus is. Door gezien te worden, is het waarschijnlijker dat een stuk inhoud opnieuw wordt gezien. Dit geldt vooral als dat stukje inhoud de woede van mensen effectief mobiliseert. Volgens onderzoekers, woede is de meest "virale" emotie - het verspreidt zich het snelst via online communities. Hetzelfde fenomeen achter virale memes en kattenvideo's 5 verrassende dingen die ik heb geleerd door te kijken naar een bericht dat viraal gaat op TumblrStel je je verbazing voor als je op een ochtend wakker wordt en ontdekt dat iets dat je hebt gemaakt viraal is gegaan. Je kunt veel leren over hoe inhoud zich gedraagt ​​op Tumblr door het virale proces te zien ontvouwen. Lees verder kan ook dienen om een ​​boze meute te verzamelen.

Het resultaat hiervan is dat internet totaal geen gevoel heeft voor proportie. Elke dag gebeuren er veel slechte of verontrustende dingen. Het internet grijpt een handvol van hen aan - degenen die toevallig een bijzonder opvallend detail hebben (zoals een levendig shirt of een leeuw met een dwaze naam), of die de kwestie du jour illustreren. Dit brengt onevenredig veel aandacht aan deze verontrustende dingen. De onderwerpen van deze vuurstormen hebben geen openbaar gezicht, geen identiteit en geen verdediging.

Ze worden vrijwel onmiddellijk ontmenselijkt.

Dit is een situatie die rijp is voor intimidatie. Wat voor de betrokken individuen als activisme aanvoelt, kan intimidatie worden als er een miljoen mensen allemaal boos zijn op dezelfde persoon. En met alle extra aandacht komt er een groter risico om mensen die een beetje uit balans zijn te betrekken, die verder gaan. Wie escaleert naar bedreigingen, vandalisme en daadwerkelijk geweld. Om de lawine-analogie een beetje uit te rekken, beginnen ze vroeg of laat met het losmaken van rotsblokken wanneer er genoeg steentjes vallen.

Over waarom niemand dit spul stopt, onthoud dat er weinig motivatie is om het te repareren. Er zijn weinig gevolgen voor de betrokkenen en het trieste feit is dat online intimidatie heel goed werkt. Als u afwijkende meningen wilt onderdrukken, is het willekeurig selecteren van mensen die uit de pas lopen en hun leven verpesten een geweldige manier om dat te doen. Het is in de meeste gevallen niet opzettelijk, maar het is een behoorlijk sterke stimulans om niet te hard te proberen om het te voorkomen. Vooral als je weet dat de slachtoffers waarschijnlijk niet het sociale kapitaal hebben om er veel ophef over te maken.

Dus wat kunnen we eraan doen?

Mob Logic afsluiten

Het enige goede nieuws is dat mobs soms verrassend gemakkelijk te ontsporen zijn. Nogmaals, de meeste betrokkenen hebben niet het gevoel dat ze deel uitmaken van een maffia. Ze zijn boos en ze drukken die woede op een ogenschijnlijk redelijke manier uit, versterkt door mensen om hen heen die hen verzekeren dat ze niet te ver gaan. De maffia handelt unaniem of helemaal niet. Er zijn niet veel tegenstemmen nodig (van degenen die gerespecteerd worden in de gemeenschap), voordat mensen dingen beginnen te zeggen als "jongen, jongens, denk je echt dat we al die emmers teer nodig hebben?"

We maken allemaal deel uit van veel online gemeenschappen, en vroeg of laat zullen sommigen deel uitmaken van een van deze intimidatiecampagnes. En we hebben de kracht en verantwoordelijkheid door te helpen dit spul te laten ontsporen door luid aan te geven wanneer de toon lelijk begint te worden. zal dit werken? Ik weet het eerlijk gezegd niet, maar ik heb geen beter idee.

Bent u het slachtoffer geweest van intimidatie via internet? Aan de andere kant, heb je deelgenomen aan een van deze campagnes? Heb je er spijt van? De discussie begint in de comments.