Hoe dicht zijn we bij het klonen van een mammoet?

Advertentie

Doo da DOO doo doo, doo da DOO doo doo, doo da doo-oo doo doo doooooooooo…

Als je op mij lijkt, kun je die onomatopee niet zien zonder terug te flitsen naar de iconische John Williams riff. Natuurlijk, als je net als ik bent, heb je ook een full-size lichaamskussen van Richard Attenborough. Met andere woorden, jij werkelijk zoals Stephen Spielberg's klassieke film uit 1993 Jurassic Park.

En dat zou je moeten doen! Jurassic Park is een uitstekende film, een doorbraak in visuele effecten Wat is CGI-animatie?Wat is CGI-animatie en hoe hebben CGI-technologieën de moderne animatie veranderd? Laten we een korte reis door het verleden maken om te zien. Lees verder , en gewoon een gewoon oud netjes idee. Mensen hebben slechts een vluchtig moment in de geschiedenis van onze planeet bestaan, wat betekent dat we 99,9% van alle coole dieren die ooit hebben bestaan ​​volledig hebben gemist. We misten de T-Rex, de 52-voet haai, en de twee verdiepingen hoge vleesetende luiaard.

Het idee om die verloren monsters terug te brengen is overtuigend en Jurassic Park stelt een redelijk plausibel klinkende manier voor om het te doen. In de film brengen onderzoekers uitgestorven dinosaurussen terug door hun DNA te extraheren uit de ingewanden van insecten die in barnsteen zijn bewaard en dat DNA te gebruiken om dinosaurussen te klonen.

In het geval van dinosaurussen heeft helaas de meedogenloze hand van tijd onze kansen verpest. DNA wordt continu in stukjes gesneden door blootstelling aan kosmische straling. Onder ideale omstandigheden kan het een paar miljoen jaar meegaan, maar T-Rex leefde meer dan vijftig miljoen jaar geleden. Dankzij DNA-verval, er is gewoon niet genoeg genoom over om zelfs maar een misdaad tegen de natuur te plegen.

Dat wil niet zeggen dat we andere uitgestorven wezens niet konden doen herleven.

Wolharige mammoeten leefden vierduizend jaar geleden en leefden in koude klimaten die de neiging hebben zacht weefsel te bevriezen. Als gevolg hiervan hebben we VEEL intacte mammoetmummies, wat toegang tot ongerept DNA betekent. Hierdoor, een groeiend aantal onderzoekers denk dat het terugbrengen van een wolharige mammoet ergens tussen aannemelijk en onvermijdelijk is.

Maar hoe dichtbij zijn wij?

Een mammoetonderneming

Een onderzoeker die aan het probleem werkt, is Hwang Woo-Suk, een controversiële Koreaanse geneticus die in Siberië het DNA van oude mammoetlichamen bemonstert. Woo-Suk hoopt een traditionele route naar het klonen van mammoeten te volgen door cellen te ontdekken in goed bewaarde kadavers die bevatten een complete en intacte kopie van het mammoetgenoom, dat in een olifantsei kan worden ingebracht om een ​​kloon van een specifieke te creëren mammoet. Dit is vergelijkbaar met de benadering die is geschetst in Jurassic Park en degene die al is gebruikt om klonen zoals te produceren Dolly de schapen.

Veel collega's van Woo-Suk staan ​​sceptisch tegenover het vooruitzicht: het mammoet-DNA dat is teruggewonnen, is verbrijzeld in brokken die gemiddeld een paar honderd basenparen lang zijn. Bovendien zijn ze besmet met de genomen van de mammoet mitochondriën, de bacteriën die waren erin toen het stierf, en eventuele vlekken van organisch materiaal die zich mogelijk in het water bevonden monster.

Het is mogelijk om een ​​mammoetgenoom te reconstrueren uit deze genetische soep, maar het is moeilijk. Het is alsof je een puzzel samenstelt met zeventien miljoen stukjes en geen hoeken. Wetenschappers komen echter dichter bij het samenbrengen van alles, met behulp van bio-informatica-technieken - met behulp van een computer om het probleem voor hen op te lossen.

Het genoom dat ze hebben geëxtraheerd is niet compleet - het mist repetitieve secties die moeilijk weer in elkaar te zetten zijn, en stukjes DNA die niet toevallig overleefden. Je kon het op zichzelf niet reconstrueren tot een volledig wezen, maar je zou het kunnen vergelijken met het DNA van een moderne Aziatische olifant (het dichtstbijzijnde levende familielid van de Wolharige mammoet), en gebruik die verschillen om een ​​hybride dikhuid te construeren - gebruikmakend van het genoom van een Afrikaanse olifant om de gaten in de mammoet op te vullen DNA. Dit is vergelijkbaar met hoe kikker-DNA berucht werd gebruikt om de gaten in het dinosaurusgenoom in Jurassic Park te patchen.

Dit klinkt als sciencefiction, maar het gebeurt al, en niet om de redenen die je misschien denkt. Harvard-onderzoekers hebben succesvol gesplitst een handvol mammoetgenen in gekweekte olifantencellen met CRISPR, een nieuwe technologie die maatwerk mogelijk maakt DNA dat op specifieke locaties in het genoom moet worden bewerkt, biedt genetici een veel fijnere graad van controle. De genen die werden ingevoegd, coderen voor koudebestendigheid. Een olifant die uit het hybride genoom is gekloond, zou beter bestand zijn tegen strenge winters, waardoor ze verder naar het noorden zouden kunnen overleven.

De onderzoekers hopen dat de Aziatische olifant hierdoor kan migreren uit zijn slinkende voorouderlijke leefgebied en de soort kan helpen redden van uitsterven. Het is ook een stap in de richting van het klonen van een gereconstrueerde mammoet - hoewel het plaatsen van een dozijn genen in een paar cellen verre van echt is.

Ethiek en complicaties

Velen hebben hun bezorgdheid geuit over het vooruitzicht om een ​​mammoet te klonen, en sommigen van hen zijn het bespreken waard. Ik zal u het respect betonen van het negeren van de gebruikelijke klachten Het VK heeft zojuist baby's met "drie ouders" gelegaliseerdMitochondriale ziekten doden jaarlijks duizenden mensen. Een controversiële nieuwe behandeling is het opwerpen van hackles - maar houden de angsten stand? Lees verder dat onderzoekers zijn "God spelen'Of' zich bemoeien met dingen die de mens niet mocht weten '. Als we naar die mensen hadden geluisterd, zouden we nu sterven aan parasieten op de savanne.

Het is duidelijk dat we een mammoet moeten klonen, als we dat verantwoord kunnen doen. Het klonen van een mammoet is geweldig en het project zal een aantal kritieke velden naar voren brengen - het uitgevoerde onderzoek zal toepassingen hebben geneeskunde en biologisch onderzoek Hoe technologie de menselijke evolutie kan beïnvloedenEr is geen enkel aspect van de menselijke ervaring dat niet is aangeraakt door technologie, inclusief ons lichaam zelf. Lees verder . Er zijn echter enkele reële zorgen.

De meest inhoudelijke klacht is dat Aziatische olifanten in gevaar zijn (er zijn er ongeveer 40,000 links onder de wereld), en klonen is verre van een exacte wetenschap. Er zullen een aantal pogingen nodig zijn om een ​​levensvatbare mammoet-foetus te produceren, zelfs nadat de basiswetenschap is opgelost. Jarenlang in de baarmoeder van een olifant zitten en proberen een mammoet te klonen, kan onverantwoordelijk zijn, aangezien die baarmoeder zou kunnen worden gebruikt om de slinkende soort te helpen herbevolken.

Je zou misschien kunnen stellen dat de situatie van de mammoet (uitgestorven) nog erger is dan die van de olifant, maar dat idee houdt niet veel stand. Het ding over dood zijn is dat het niet erg tijdgevoelig is. Het mammoetgenoom is slechts data en kan voor onbepaalde tijd wachten om terug te keren. Het is verstandig om te proberen de olifantenpopulatie te stabiliseren voordat we aan een gigantisch kloonproject beginnen.

Dat gezegd hebbende, de technologie om de mammoethoedtruc uit te voeren, gaat snel vooruit. Over een decennium of twee is de uitdaging misschien gemakkelijk genoeg dat iemand zich niet kan verzetten, ethiek of geen ethiek. Ik kan niet beweren dat ik niet enthousiast zou zijn over het nieuws.

Wat denk je? Moeten we de wolharige mammoet terugbrengen? Zou je geld betalen om een ​​natuurreservaat vol met deze oude reuzen te bezoeken? De discussie begint in de comments.