Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *
Mensen die illegale boeken downloaden, zijn niet dezelfde mensen die de boeken in de eerste plaats zouden kopen en ik denk dat hetzelfde geldt voor muziek en films.
Piraterij is verkeerd maar sociaal aanvaardbaar en gebeurt daarom.
Er is zelfs een markt in de verkoop van illegale films, zegt dat niet iets?
Ik denk dat mensen graag een auteur geld willen geven voor een e-boek als ze niet zo duur zijn als een echt boek, wetende dat het verschil alleen naar de uitgever gaat om het in een digitale omslag te verpakken, iets wat iedereen kan doen tegenwoordig.
En net zoals Lutz Haha zei, mensen delen al decennia boeken en verkopen die vervolgens, oxfam en vele andere goede doelen hebben in de loop der jaren een fortuin verdiend voor goede doelen. Het zijn deze organisaties die op de lange termijn het meest zullen lijden.
Sorry om te zeggen, maar dit artikel is erg moeilijk te lezen. Ziet er erg mooi uit, maar grijs op grijs, klein lettertype, Headlines-formaat springt ...
Als ik de opmerkingen lees, verdun ik k Ik krijg wat informatie
Kom alsjeblieft terug naar basis - inhoud over ontwerp
Ik zou aan mijn laatste opmerking willen toevoegen dat de boeken van Doctorow ook te koop worden gepubliceerd. Je hoeft ze niet op zijn site te lezen. Ik zou je zelfs willen aanmoedigen om ze te kopen, om hem aan te moedigen in zijn campagne om de copyrightregels te herschrijven. Maar lees ze, hoe u dat ook doet. Het zijn enkele van de meest intelligente boeken over geekverhalen die er zijn, vooral die ("Little Brother", "Homeland") gericht op jongvolwassenen, maar een brullend boek voor elke leeftijd.
Cory Doctorow krijgt een korte vermelding in het artikel. Maar zijn manier van publiceren vraagt aandacht.
Doctorow publiceert zijn boeken gratis op craphound.com. Vervolgens moedigt hij mensen aan, als ze het leuk vonden, om een exemplaar te kopen voor * iemand anders * - met name bibliothecarissen en klassenleraren, die aanvragen voor kopieën bij de site kunnen registreren.
Dus Doctorow en - cruciaal - zijn uitgever krijgen verkoop en royalty's, maar mensen kunnen zijn werken lezen, uitwisselen en doorgeven zonder bang te hoeven zijn dat de auteursrechtpolitie hun deuren binnendringt.
Grappig genoeg krijgt Doctorow (1) veel goodwill van mensen die graag "proberen voordat ze kopen", en (2) het er niet slecht vanaf lijkt te doen. Oh, en de instellingen die hun gratis (aan hen) exemplaren krijgen die zijn gekocht door dankbare lezers, lijken ook niet al te veel bezwaar te hebben.
Nou, dit is allemaal leuk (of niet). Maar weerspiegelt het dat boeken, zoals in de goede oude tijd die werden uitgeleend aan vrienden, familie en collega's, werden doorverkocht op de tweedehandsmarkt en - als ze duur waren - zelfs werden gekopieerd? Nee dat is het niet. Dus ja, er is misschien een theoretisch verkooppotentieel. Maar niet elk illegaal gekopieerd boek zou zijn gekocht.
Wie heeft er trouwens in het verleden voor die arme dichters gezorgd? Is de samenleving werkelijk verantwoordelijk voor elke persoon die zichzelf een dichter noemt om eten op tafel te krijgen door zijn (e) boeken te verkopen?
Hetzelfde geldt voor muziek. Denk aan de tape-tijden. Wat vonden we leuk toen we naar de kaartshows op onze radio luisterden en zojuist opnamen? Nee, vandaag zou je voor elke freaky "artiest" moeten betalen om ervoor te zorgen dat de muziekindustrie miljarden inkomsten genereert.
Blijf dus schrijven / zingen. Bied kwaliteitsboeken / muziek aan. Laat uw publiek iets opleveren dat het waard is. Dan betalen ze.
Proost, Lutz