Is SOPA terug? Waarom wetgeving tegen piraterij niet dood blijft

Advertentie

Je mag hebben onlangs gehoord dat SOPA, de controversiële wetgeving tegen piraterij die in 2011 in huis werd verslagen, is teruggekeerd.

Zoals de meeste dingen op internet, is dit niet helemaal waar. Het probleem in kwestie heeft heel weinig te maken met 'SOPA'. wat een soort marketingterm is geworden voor online activisten om alarm te slaan over maatregelen tegen piraterij. Het probleem, dat te maken heeft met de rol van piraterij in de internationale handel, is echter zorgwekkend en verdient uw aandacht.

Laten we even de tijd nemen om te onderzoeken wat er precies aan de hand is en hoe het wel en niet verband houdt met SOPA.

Wat was SOPA?

SOPA, de 'Stop Online Piracy Act', was een wetsvoorstel dat in 2011 in het huis werd ingediend en dat bedoeld was voorkomen dat mensen en organisaties in het buitenland inbreuk maken op Amerikaans intellectueel eigendom. Hiervoor zijn verschillende mechanismen ingevoerd, waaronder substantiële gevangenisstraffen van vijf jaar voor Amerikaanse burgers die illegaal gekopieerd materiaal consumeren, en een mechanisme om ISP's, zoekmachines en betalingsplatforms zoals PayPal te verbieden diensten te verlenen aan of toegang te verlenen aan beschuldigde bedrijven inbreuk. Dit mechanisme zou buitengerechtelijk zijn, wat betekent dat bedrijven een blokkade snel konden afdwingen, zonder rechtszaak of proces.

De critici van SOPA beschuldigden de wet van ongerechtvaardigd streng, rijp voor misbruik en vrijwel niet afdwingbaar. Een groot aantal bedrijven, waaronder Google, organiseerde online protesten. De publieke verontwaardiging was groot en zowel SOPA (als de dubbele rekening in de Senaat, PIPA) faalden.

Tandheelkunde en copyright

De huidige controverse heeft helemaal niet te maken met een factuur, maar met een zaak waarbij een tandtechnisch bedrijf genaamd ClearCorrect betrokken is. ClearCorrect maakt "onzichtbare" beugels. Ze maken scans van het gebit van de gebruiker en verdraaien die scans vervolgens met computersoftware om een ​​aangepaste houder te maken die de tanden tot een betere uitlijning dwingt. Dit proces maakt inbreuk op het patent van Invisalign, het bedrijf dat het proces oorspronkelijk in de VS heeft geïntroduceerd.

ClearCorrect heeft dit tot voor kort omzeild door de software-analyse via een dochteronderneming in Pakistan uit te voeren en de resultaten terug te sturen.

Invisalign heeft verhaal gezocht via de ITC ("International Trade Commission"), een semi-onafhankelijke Amerikaanse instantie die verantwoordelijk is voor het blokkeren van IP-inbreukmakende goederen uit andere landen. De ITC is geen rechtbank en was bedoeld om IP-houders een snellere manier te bieden om de stroom te blokkeren van goederen het land in (in plaats van via het gerechtelijk systeem te gaan, wat extreem kan zijn langzaam).

Als zodanig heeft de ITC relatief beperkte bevoegdheden: het kan "uitsluitings" -bevelen uitvaardigen, waardoor de douane bepaalde goederen die in overtreding blijken te zijn in beslag kunnen nemen, en het kan "Cease and Desist" afgeven orders, waardoor de ITC bedrijven en organisaties die volgens haar handel drijven in inbreukmakende goederen, dwingt alle importactiviteiten te staken op dreiging van zware financiële sancties. Dat is het.

Normaal gesproken is dit geen probleem. Invisalign zou de inbreuk melden aan de ITC en de ITC zou een douane-uitsluitingsbevel uitvaardigen dat de zendingen van ClearCorrect-houders in beslag zou nemen wanneer zij de grens oversteken. Wat zo interessant is, is dat ClearCorrect de houders helemaal niet fysiek verzendt: ze sturen bestanden via internet naar hun kantoren in Texas, waar de houders 3D-geprint zijn op basis van die gegevens. Als zodanig wordt niets fysiek geïmporteerd: de inbreukmakende goederen zijn in dit geval gegevens waarover de ITC uiteraard geen jurisdictie heeft.

Of toch? Vorig jaar heeft de ITC zichzelf de bevoegdheid verleend om dit soort beperkingen op pure data af te dwingen. Nu wil het een staakt-het-vuren opleggen aan ClearCorrect, op basis van de premisse dat het illegale handel in illegale goederen (gegevensbestanden) is. ClearCorrect is in beroep bij de Federal Circuit Court omdat het van mening is dat de ITC's beoordeling van haar charter onjuist is. Als de ITC wint, zou het een nieuw en extreem breed vermogen krijgen om bevelen tot staakt-het-vuren af ​​te dwingen tegen elk bedrijf dat illegale inhoud verhandelt.

Dit is vergelijkbaar met sommige handhavingsmechanismen van SOPA.

Juridisch komt de vraag neer op de definitie van een "artikel" in het ITC-charter.

De term werd gedefinieerd in 1930, vóór de opkomst van elektronische communicatie, dus de kwestie van juridische interpretatie is moeilijk. Het kan jaren duren voordat er een definitief oordeel komt. Veel hangt echter af van de uitkomst. Als het ITC zijn autoriteit over gegevens mag uitoefenen, kunnen de effecten alarmerend zijn. Takedowns kunnen worden uitgevoerd zonder het proces van een rechtszaak, waardoor de vrijheid van meningsuiting mogelijk wordt beperkt. Er bestaat ook bezorgdheid dat de mechanismen die ISP's zouden moeten implementeren om te voldoen aan deze last onder dwangsom kunnen worden misbruikt.

Charles Duan, een advocaat bij Public Knowledge (een online advocacy group) heeft deze bezorgdheid geuit in een juridische briefing.

"Als dit een succesvolle techniek is, zullen ISP's in feite allerlei systemen moeten inbouwen die het voor iemand heel gemakkelijk zouden maken om heel snel iets te verwijderen."

Er bestaat ook het risico dat de dreiging van een ITC-stop-en-stop wordt gebruikt als knuppel tegen grote bedrijven. Als Google aan de verkeerde kant van een IP-geschil komt te staan, kan de ITC het mogelijk verbieden alle "invoer" van gegevens in de VS uit te voeren, waardoor de activiteiten van de VS in feite voor onbepaalde tijd worden stopgezet. Dit zou zo duur zijn dat Google min of meer gedwongen wordt om de voorwaarden van de andere partij na te leven.

Rubberen bandverordening

De situatie hier komt uiteindelijk neer op een fundamenteel conflict met betrekking tot intellectueel eigendom. SOPA werd voor de rechtbank verslagen, waardoor organisaties als de RIAA en de MPAA weinig verhaal kunnen halen tegen de groei van online piraterij. En tot op zekere hoogte sympathiseer ik met IP-eigenaren. In het geval van ClearChannel lijkt het echt alsof het verplaatsen van uw computers naar Pakistan niet genoeg zou moeten zijn om Amerikaanse IP-wetten te omzeilen.

Je kunt alles wat je wilt aanvechten tegen het bestaan ​​of de implementatie van die wetten, maar zolang ze bestaan, ze zouden waarschijnlijk moeten worden gehandhaafd Wat moet er gebeuren met online piraterij? [We vragen je]Mensen delen elke dag auteursrechtelijk beschermde bestanden via internet en overal ter wereld. Het is een enorm probleem voor platenlabels, filmstudio's, tv-bedrijven en de creatieve mensen achter de albums, ... Lees verder .

De mensen in de VS hebben echter vaak duidelijk gemaakt dat ze niet bereid zijn hun leven op te geven burgerlijke vrijheden en het open karakter van internet om de IP-bescherming van een paar grote af te dwingen bedrijven. Hierdoor zijn organisaties die voor hun brood en boter afhankelijk zijn van het auteursrecht afhankelijk van andere manieren om piraterij te onderdrukken. Daarom dringen ze er bij organisaties als de ITC op aan veel verder te gaan dan hun oorspronkelijke bereik om te helpen.

Volgens Duan is de situatie als het ware

"De FAA besluit dat ze de radio willen reguleren omdat het via de ether wordt verzonden."

Ik vermoed dat de uitspraak van de rechtbank uiteindelijk het gezonde verstand zal bevestigen. Tot die tijd is het echter de moeite waard om de situatie goed in de gaten te houden, om ervoor te zorgen dat een obscure overheidsinstantie niet stopt met het kapen van de hele structuur van internet.

Wat denk je? Overschrijdt de ITC zijn autoriteit? Is het downloaden van een bestand hetzelfde als het importeren van een fysiek artikel? Laat ons je mening weten in de reacties!

Afbeeldingscredits: zombiegraf via Shutterstock