Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *
Bedankt, Mihir (blos!) - maar het zijn interessante, stimulerende artikelen die het doen!
Dat is eigenlijk een heel slecht idee. Ik heb eigenlijk liever dat mensen eigenlijk niet meer zo veel zeggen.
Het geheim - of u nu een formele toespraak of lezing geeft of gewoon spreekt in een menigte van vrienden en kennissen, is absoluut:
? Weten wat je wilt zeggen en daarin geïnteresseerd zijn
? Zeg het op een duidelijke, duidelijke manier
? Luisteren naar jezelf (maar niet overdreven luisteren of overdreven monitoren)
? Praten met individuen in het publiek (niet slechts één, maar gericht op verschillende mensen terwijl je bezig bent)
? Absoluut beginnen, in een goed tempo voortbewegen en definitief eindigen: begin, midden, einde
Al het andere volgt. Als je geïnteresseerd bent in en verbonden bent met wat je wilt zeggen, neem je je publiek mee - en je zult niet friemelen, botsen of vulstoffen gebruiken zoals 'Um' of hun fysieke equivalenten.
De voorbereiding is erg goed, en de manier waarop Demosthenes de volgorde en de stroom van je toespraak te pakken krijgt, is werkelijk uitstekend (ik heb hier een licht humoristisch stuk over geschreven als je geïnteresseerd bent: http://tinyurl.com/oyxcq43). Je vergeet niet wat je te zeggen hebt, je stroomt gemakkelijk van het ene deel naar het andere en omdat je een hebt visuele scenario in je hoofd zul je meer ontspannen zijn - en ontspannen sprekers gaan goed om met hun doelgroepen.
Het enige andere is duidelijkheid. Als je gespannen bent of je te veel op jezelf concentreert, zal je stem worden gewurgd door je gespannen stem koorden, uw oppervlakkige ademhaling en uw onvermogen om uw hoofd en schouders op te tillen tot het middelpunt (recht kijken verder). Als je publiek je niet goed kan horen, zullen ze onrustig en losgekoppeld worden en jij zult dit op hun beurt voelen en het zal de situatie erger maken. Stop, haal diep adem, ontspan, lach en begin opnieuw.
Concentreren op:
? Het verhaal (elke goede toespraak is in feite een verhaal)
? Het publiek (stem af terwijl je bezig bent, meet de stemming in de kamer)
? Jezelf en wat je doet (te veel friemelen? niet ontspannend? niet op en neer kijken?)
in die volgorde.
En geniet ervan - spreken in het openbaar kan leuk zijn!
