Reuzen in de entertainmentindustrie hebben al te veel macht [mening]

Advertentie

Het internet is de afgelopen weken in opstand gekomen over het voorgestelde SOPA / PIPA De 4 grootste technische teleurstellingen van 2011Vorig jaar was voor een aantal bedrijven een succesvol jaar. Apple heeft met succes een nieuwe iPad en iPhone gelanceerd, die beide als warme broodjes werden verkocht. Google heeft Google+ gelanceerd, een sociaal netwerk waar we allemaal blij mee zijn ... Lees verder wetgeving. Veel mensen zien deze maatregelen als ongelooflijk krachtig en daarom gevaarlijk voor bedrijven en individuen online. Hoewel de meeste mensen het erover eens zijn dat het de moeite waard is om het inkomen van artiesten te beschermen, laat de geschiedenis zien dat de entertainmentindustrie enigszins overijverig is met hun beschuldigingen van inbreuk op het auteursrecht. Dus de gedachte om deze bedrijven te geven meer macht zonder ervoor te zorgen dat er voldoende controles zijn om ervoor te zorgen dat ze hun macht niet huiveringwekkend maken.

De reuzen van de entertainmentindustrie hebben al te veel macht. Ze hebben beschuldigingen van inbreuk op het auteursrecht gebruikt om de bestaansmiddelen en bedrijven van zowel onschuldige als schuldige partijen te vernietigen, maar toch in plaats van de schade voor onschuldige partijen te minimaliseren, geven veel regeringen toe aan de amusementsindustrie en bieden ze deze nog meer aan macht. Waarom zouden ze dit doen? Omdat de entertainmentreuzen machtige lobbyisten van de regering zijn. Waarom is dit een probleem? Laten we eens kijken wat ze doen met hun huidige bevoegdheden, zullen we?

Algemene beschuldigingen van inbreuk op auteursrechten

Onlangs zijn een paar YouTube-video's die ik heb geüpload gemarkeerd als iemands auteursrecht schenden. Dit waren privévideo's van kinderen die traditionele kerstliederen zongen en waren duidelijk gevangen in een automaat algemene beschuldiging tegen iedereen die iets durft te uploaden met dezelfde naam als iets van een van hun artiesten uitgevoerd. Ik kan in beroep gaan, maar YouTube suggereert sterk dat mensen dat niet doen, omdat hun account wordt bestraft als het bezwaar mislukt (wat, mijn Gmail / Google Docs / Google Agenda-account?). Het is een behoorlijk sterke stimulans om deze jongens weg te laten komen met hun algemene beschuldigingen van auteursrecht.

Ik weet dat YouTube dat is zijn best doen om artiesten te compenseren en rechtszaken vermijden, maar ik denk dat de industrie die bevoegdheid misbruikt en dat ook zal blijven doen omdat ze er financieel voor worden gecompenseerd. Let op, dit gebeurt in offline royaltyverzameling ook. Eigenlijk, het is oplichterij of een vorm van copyright trollen. Soms lijken ze simpelweg inbreuk te maken op het auteursrecht om hinderlijk te zijn (en ze denken dat ze onaantastbaar zijn).

ISP's en contenthosts omzetten in copyright-agenten

In de ideale wereld van de entertainmentindustrie, elk bedrijf in de keten van contentcreatie en levering zouden de belangen van de entertainmentindustrie beschermen en zelf aansprakelijk zijn als ze zich hier niet aan houden. Dit is geen haalbare eis, aangezien elke poging om hieraan te voldoen zou betekenen dat deze bedrijven dat zouden moeten doen leggen algemene maatregelen op zoals YouTube en het ongemak van veel van hun niet-inbreukmakende klanten in de werkwijze.

Het zou ook wees nooit 100% effectief, waardoor de content hosts en ISP's hun verantwoordelijkheden niet nakomen. En wie zegt dat de rechten van de entertainmentindustrie belangrijker zijn dan die van de content hosts, ISP's en gezagsgetrouwe klanten van die services?

Ongeacht of er wetten in werking treden die verdere auteursrechtelijke bescherming afdwingen, de entertainmentindustrie oefent echter al druk uit op proceshosts en providers via rechtszaken.

Regionale aankopen en rechten van consumenten met DRM beperken

Amusementsaanbieders leggen routinematig regionale aankoopbeperkingen en DRM (Digital Rights Management) -controles op producten in een poging hun eigen belangen te beschermen, zelfs als het dat product onbruikbaar of niet-koopbaar maakt voor de klant. Computerspellen, digitale muziek en video's worden allemaal vaak beïnvloed door DRM (inclusief dvd-regiocodering), terwijl veel digitale downloads eenvoudig zijn niet beschikbaar voor consumenten vanwege hun locatie Moedigt Adobe de internationale softwarepiraterij actief aan? [Mening]Heeft Adobe een opzettelijk discriminerend internationaal prijsbeleid? Het lijkt zeker zo, want als je buiten de VS bent, zul je vaak veel meer moeten betalen voor dezelfde exacte bits en ... Lees verder .

Klanten verwachten dat wanneer een artikel eenmaal is gekocht, het mogelijk moet zijn om dat artikel te gebruiken in alledaagse situaties van redelijk gebruik. Dit is echter vaak niet het geval en het veroorzaakt grote frustratie bij de consument. Gamers kunnen bepaalde games niet spelen tenzij ze online zijn, terwijl iTunes-films die naar laptops zijn gedownload, niet kunnen worden gespeeld met een grotere monitor. Sommige mensen beginnen zich af te vragen waarom ze betalen voor dingen die ze niet kunnen gebruiken. Bibliotheken zijn het moeilijk vinden om digitale boeken uit te lenen wettelijk.

De wetten veranderen

Aanhoudende lobby van de reuzen van de entertainmentindustrie heeft geresulteerd in strafbaarstelling van het digitaal downloaden van auteursrechtelijk beschermd materiaal Wat is de Digital Media Copyright Act? Lees verder (en mensen vervolgen voor overtredingen ondanks dat u weet hoe gemakkelijk het is om de verkeerde persoon als inbreukmakend te beschouwen), copyright-extensies (voorkomen dat werken het publieke domein bereiken en beschikbaar komen voor aanpassingen in nieuwe kunst) en andere regeringen sterk bewapenen, waardoor strikte auteursrechtwetten in andere landen worden opgelegd.

Onlangs heeft de VS er ook op ingespeeld mensen uitleveren van wie wordt aangenomen dat ze in hun eigen land geen misdaad hebben begaan in naam van copyrightbescherming voor de entertainmentindustrie.

Hoe zit het met de kleine jongens?

Helaas zijn onafhankelijke kunstenaars dat wel zelden en slecht gecompenseerd via grote representatieve instanties. De voorgestelde wetgeving levert hun evenmin een reëel voordeel op om hun eigen materiaal te beschermen. Eerlijk gezegd hebben de meeste landen geen werkbaar auteursrechtbeschermingsmodel ontwikkeld om de rechten van de kleine jongens te beschermen. Frankrijk belast bijvoorbeeld beschrijfbare media zoals cd's en dvd's, maar de opbrengst is juist ga naar de grote namen van de entertainmentindustrie. Uiteindelijk moeten individuele kunstenaars nog steeds voor zichzelf zorgen en betere bedrijfsmodellen ontwikkelen voor het digitale tijdperk.

Conclusie

De reuzen in de entertainmentindustrie hebben veel macht en zoeken routinematig meer om hun eigen belangen te beschermen. Ze hebben er ook geen moeite mee om de belangen van andere mensen te blokkeren als hun eigen kansen in gevaar zijn gebracht. Ik wil ze geen kracht meer geven. Doe je? Laat ons weten wat je denkt in de reacties.

Afbeelding tegoed: ShutterStock, ShutterStock, graf