Borderlands The Pre-Sequel Review

Advertentie

Borderlands is een vreemde franchise. De eerste, ontwikkeld door GearBox, kwam min of meer uit het niets en boeide, ondanks grote technische problemen, veel gamers. Het vermengde de buit verzamelen van mechanica van games zoals Diablo Waarom de Diablo 3 'Loot 2.0'-patch het spel geweldig maaktDe gemiddelde ontwikkelaar had het opgegeven en was gaan werken aan Diablo 4, maar Blizzard is geen gemiddelde ontwikkelaar. Lees verder met de first-person schietactie Is Loadout de gratis te spelen pc-shooter waarnaar u op zoek was?Loadout, een F2P third-person shooter die beschikbaar is op pc, heeft geen van de typische F2P-problemen. Maar is het schieten goed? Lees verder op een manier die we nog niet eerder hadden gezien. Het kwam ook met een vreemd en eigenzinnig gevoel voor humor dat het onmogelijk maakte om te negeren.

Nu zijn we drie games in de franchise, met Borderlands: The Pre-Sequel dat zojuist is uitgebracht voor Xbox 360, PlayStation 3 en pc (dat klopt, nee Xbox One of PlayStation 4

Controller Wars: PS3 versus PS4, Xbox 360 versus Xbox OneLaten we eens kijken hoe beide controllers zijn geëvolueerd van hun voorgangers, en dan zullen we ze met elkaar vergelijken om te zien welke de beste controller zou kunnen zijn. Lees verder ). Deze game wordt niet geleid door GearBox, met 2K Australia als hoofdontwikkelaar. Het is ook geen hoofdspel in de franchise, maar het verhaal zit tussen de eerste en tweede game. Zijn deze beperkingen, of gewoon een kans voor de Borderlands-franchise om op een nieuwe manier uit te breken? Blijf de recensie lezen om uw antwoord te vinden.

Wil je de game kopen? Haal het voor $ 60 op Stoom, Xbox 360, of PS3.

Het verhaal

Bij deze game draait alles om Handsome Jack, of zoals hij in deze game gewoonlijk wordt genoemd, Jack. Als je hebt gespeeld Borderlands 2 6 videogames met fantastische lokale multiplayer voor slaapzaalgamesEr zijn nog enkele titels die trouw een uitstekende bankervaring bieden voor meerdere spelers. Ze bieden plaats aan maximaal vier personen tegelijk of bieden een vermakelijke ervaring om ... Lees verder , je zult hem goed kennen, want hij was de belangrijkste antagonist. The Pre-Sequel wil een achtergrondverhaal geven over hoe Jack de kwaadaardige gek wordt die we kennen en waar we van houden of die we haten (hij is erg verdeeld onder fans van Borderlands). Er is niet veel veranderd aan de goede oude Jack, dus als je hem leuk vond in Borderlands 2, zul je hem hier leuk vinden, en het omgekeerde is ook waar.

Het verhaal leidt je door veel dingen die je uit Borderlands 2 zult herkennen, zoals Jacks enorme robotleger. Hoewel, zoals altijd het geval is met prequels, voelt het allemaal een beetje geforceerd aan, aangezien 2K Australia dit spel moest opbouwen tot waar de volgende begint, en hoewel het gaaf is om te zien hoe Jack Handsome Jack werd, de almachtige ruimteterrorist, voelt hij zich neerslachtig in.

Persoonlijk geniet ik van het Borderlands-verhaal en ik denk dat dit een van de dingen is die het vooruitstuwen voor games zoals Lotsbestemming Word Legend: 6 tips voor Destiny-beginnersJe kunt snel een level omhoog gaan en de jongens en meisjes inhalen die sinds het begin hebben gespeeld! Lees verder , die even buitgedreven zijn. In dit geval is het verhaal goed geschreven, zijn de personages solide en biedt het een reden om rond te rennen en dingen in het hoofd te schieten om buit te verzamelen. De game introduceert tal van nieuwe niet-spelerpersonages, elk met veel persoonlijkheid. Sommigen voelen zich echter een downgrade in vergelijking met hun originele game-tegenhangers. Janey Springs, bijvoorbeeld, deelt geen voertuigen uit met dezelfde humor als Scooter. Verpleegster Nina kan de medische taken van Dr. Ned uitstekend overnemen.

Dat gezegd hebbende, zorgt de prequel-aard van het spel ervoor dat het voelt alsof jij, als het personage van de speler, er niet echt toe doet. De gebeurtenissen gebeuren en u lijkt er gewoon te zijn om ze gewoon mee te duwen. In vorige games voelde het echt alsof de acties die je in het verhaal onderneemt het lot van de wereld zullen veranderen. Maar in Pre-vervolg, het voelt gewoon alsof je een pad afloopt waar het einde al bekend is.

Het verhaal eindigt zonder veel tamtam. Het eindigt gewoon een beetje. Als je een fan bent van de franchise, zul je genieten van het feit dat je meer tijd in de Borderlands-wereld, maar het is niet het diepste verhaal dat je ooit zult spelen, en het zal je niet raken emotioneel. Wat prequels betreft, het is niet slecht, maar het is behoorlijk te vergeten.

Speelbare personages

Je speelt als een van de vier gewelfjagers, maar in plaats van tegen de kracht van Jack te vechten, werk je eigenlijk met hem. Het meest opwindende onderdeel van de selectie van personages is de introductie van Claptrap als een speelbare keuze. Natuurlijk ging ik met deze optie, want als een game je de kans biedt om te spelen als een van de meest iconische personages uit de franchise, pak je die. Komisch waarschuwt het spel je om het personage niet meerdere keren te spelen voordat je het opsluit, wat past bij de kennis van de kleine robots door de serie. Hij is niet zo slim vanuit het perspectief van een verhaal, maar uiteindelijk spelen ze op dezelfde manier als de andere personages, hoewel zijn vaardighedenboom en actievaardigheid behoorlijk interessant zijn. In plaats van een vaste vaardigheid, analyseert hij het slagveld en zet hij in wat volgens hem het meest geschikt is voor de situatie.

Athena, de actievaardigheid van de Gladiator, stelt haar in staat een schild uit te rusten dat zowel haar als haar bondgenoten beschermt; Wilhelm de handhaver brengt twee vliegende robots naar de strijd; Nisha de scherpschutter heeft een automatisch richtsysteem dat een beetje kan worden geraakt als er veel vijanden op het scherm zijn. Al met al hebben de vier personages elk hun eigen stijl en wedijveren ze met eerdere Borderland-inzendingen wat betreft speelbaarheid en flair.

Alle klassen hebben tal van upgrades langs hun respectievelijke vaardigheidsbomen, en elke klasse verandert de manier waarop je speelt, maar niet zoveel als in eerdere games. Toch laten ze je de game aanpassen op een manier die bij je stijl past, en dat is echt waar een vaardigheidsboom voor gemaakt is.

Elpis: Your Lunar Playground

Als er één ding is dat 2K Australia heeft weten te vergrendelen, is het de gameplay. De buit valt vaak genoeg om je gemotiveerd te houden, maar de goede dingen komen niet zo vaak dat ze onbelangrijk aanvoelen. Als je een blauw of paars pistool krijgt, ben je er enthousiast over, en dat is een goede zaak.

Wat betreft de daadwerkelijke opname, het voelt perfect aan. We hebben het spel op pc beoordeeld en het heeft volledige controller- en muis- en toetsenbordondersteuning, zodat je het kunt spelen zoals je wilt. Net als bij eerdere inzendingen is elk wapen anders, dus als je een nieuw wapen oppakt, kan het lijken alsof je een heel ander spel speelt. In één geval heb je misschien een volledig automatisch pistool dat vlamkogels afvuurt, en twee minuten later schiet je een pistool af dat drie bijtende kogels per knijp van de trekker afvuurt. Het zijn de dynamische wapens (en schilden en granaten) die Borderlands zo leuk maken, en dat alles blijft intact in Pre-vervolg.

Dit is echter niet zomaar een Borderlands-game, want er zijn enkele nieuwe mechanica geïntroduceerd. Ten eerste is er de opname van een zuurstofmeter (Oz genoemd in het spel, omdat blijkbaar iedereen op Elpis, de maan van Pandora, Australiër is). Dit raakt op als je te lang in een gebied zonder atmosfeer bent, wat voor mij zelden een probleem was. Maar wanneer was die monteur leuk in een game? Niemand hield om deze reden van de onderwaterniveaus in Sonic the Hedgehog, en het is vreemd om een ​​vergelijkbare monteur in Borderlands te zien. De reden erachter lijkt te zijn dat ze een nieuw buittype kunnen introduceren, Oz-kits genaamd. Hiermee kun je veranderen hoe lang je in een vacuüm kunt blijven, en ze veranderen ook een van de nieuwe bewegingen van de game; de kont slam. Hiermee kun je over je vijanden springen en van bovenaf op ze botsen. Het is erg leuk, maar het is nog steeds niet de moeite waard om een ​​zuurstofmeter te beheren.

De maan is echter niet helemaal slecht, omdat het ook de mogelijkheid introduceert om dubbel te springen en te zweven. Het heeft een lage zwaartekracht, wat betekent dat je kunt rondhangen op een manier die je nooit zou kunnen in Borderlands. Het verandert absoluut de manier waarop je speelt, zowel in gevechten als tijdens het doorkruisen. Er zijn echter enkele zones in het spel die zijn gebouwd met gigantische openingen waarvoor je een combinatie van springpads en zweven moet gebruiken om je te verplaatsen. Deze zijn ongelooflijk vervelend om te navigeren en ze vertragen het tempo van de anders ongelooflijk leuke gameplay echt.

Het grootste probleem met de gameplay is het repetitieve karakter ervan. Je zult vaak merken dat je steeds dezelfde plaatsen doorloopt, een stel jongens doodt en terug rent. Dit is niet nieuw voor de Borderlands-formule, maar het voelt meer uitgesproken in Pre-vervolg.

De maan van Pandora is prachtig, met dezelfde geweldige celachtige kunststijl die we gewend zijn. De omgevingen zijn niet super gevarieerd en houden over het algemeen vast aan een heel cool kleurenpalet, maar ze mixen dingen genoeg zodat je je niet helemaal verveelt als je ernaar kijkt. Nu we het erover hebben, zijn de gemakkelijk te kazen baasgevechten uit eerdere games verdwenen en zijn er enkele goed ontworpen, diepe gevechten. In feite is het laatste baasgevecht een van de diepste, meest fantasierijke in de serie. Het is de moeite waard om het spel te spelen om het gewoon te ervaren, liever alleen of met een vriend.

Pre-Sequel is meer Borderlands, duidelijk en eenvoudig. Het voegt wat nieuwe mechanica toe, sommige goed en sommige slecht, maar in de kern schiet je slechteriken en verzamel je buit, en dat is nog steeds zo leuk als het ooit was.

Andere Vault Hunters

Borderlands is een game die is gebouwd met co-op gameplay in gedachten, en dat is in deze versie niet veranderd. Met een eenvoudige optie in het pauzemenu kun je bepalen of je game open is voor het publiek, alleen voor vrienden of helemaal niemand. Je kunt ook direct vanuit het titelscherm meedoen met het spel van een andere speler, waar het je probeert te matchen met andere spelers op hetzelfde niveau als jij. Het werkte allemaal redelijk goed en was volledig vertragingsvrij tijdens mijn testen.

Multiplayer is ook waar de game echt schittert zodra je het hoofdverhaal hebt voltooid, omdat je een aantal andere spelers wilt meenemen voordat je probeert de raid-baas aan te pakken. Over eindspel gesproken, er zijn missies die alleen worden ontgrendeld als je het hoofdspel voltooit, en daar is de True Vault Hunter-modus, die de moeilijkheidsgraad verhoogt en je in staat stelt alles opnieuw te spelen om de niveau cap. Dit kan, net als de eerste playthrough, alleen of met anderen worden gespeeld.

Ik speelde het spel in een mix van coöp en singleplayer, en zoals altijd is multiplayer de juiste keuze. Dingen worden veel leuker als je met anderen bent. Bovendien krijg je betere uitrusting in vergelijking met alleen spelen. Als je een vriend hebt waarmee je de game kunt spelen, is dit zeker de juiste keuze.

Ja of nee?

Dus moet je de Pre-Sequel kopen? Het komt er echt op neer of je een Borderlands-fan bent. Als je dat bent, en je wilt meer van hetzelfde, dan zul je absoluut genieten van het Pre-Sequel. Als je de anderen hebt gespeeld en niet graag dezelfde formule wilt doornemen met een paar kleine, maar relatief game-changing tweaks, misschien wil je gewoon wachten tot de onvermijdelijke Borderlands 3 wordt vrijgegeven voor de nieuwere consoles.