Je hebt mijn punt gemist. Er zijn slechte instructeurs die het verschil niet begrijpen tussen sport- en straatvechtsituaties. De vaardigheden en concepten die je opdoet in een geformaliseerde vechtsportomgeving geven je een duidelijk voordeel, maar moeten misschien veranderen in een straatsituatie. Het doel is om te ontsnappen... levend... zelfs als dat betekent dat je iets doet wat je sport oneervol vindt, zoals ooguitsteken en bijten.
Ik kwam bijvoorbeeld een BJJ-video tegen die een heupgooi demonstreerde naar een kruisende armbar. In de video vertelt de instructeur het publiek dat het een goede zelfverdedigingstechniek is.
Behalve dat is het niet. Omdat:
1. Hoewel de heupworp prima is, heeft de kruisende armstang een goede verdedigbare positie opgeofferd voor een arme die je openstelt voor meerdere aanvallers of je aanvaller mocht je de armstang botsen.
2. Bovendien is de armstang uitgevoerd met de sporttechniek waarbij je een been over het hoofd van de tegenstander moet kruisen. Maar raad eens, als het een straatgevecht is, zijn er geen regels. Er is geen straf als je tegenstander in je been bijt, maar nu ben je gekwetst.
3. Als je tenslotte de armstang aftrekt en de elleboog breekt, merkt een dronken of gedrogeerde aanvaller de pijn misschien niet eens op.
Het is dus belangrijk om te begrijpen dat het gebrek aan regels de waarde van technieken die je leert kan veranderen.
Het speelt ook een rol bij het begrijpen van de voor- en nadelen van een krijgskunst. Er zijn geen polsloten of slagwerk in Judo. Er zijn geen grondgevechten in Tae Kwon Do of Wing Chun. Er worden geen wapens gebruikt in de Braziliaanse Jiu Jitsu. Maar het ontbreken van regels betekent dat al deze situaties zich kunnen voordoen in een straatgevecht.
Dus hoewel je niet kunt trainen met 'geen regels', kun je bestuderen welke impact een gebrek aan regels heeft op een gevecht en je erop voorbereiden.
