Schrijf en laat de wereld uw werk herzien met Prose.io voor GitHub

Advertentie

Traditioneel is schrijven een eenzame aangelegenheid. Het zijn alleen jij en het scherm, of een stuk papier. Man versus tekst in een strijd van testamenten, verstand en emotie, tot je plotseling klaar bent. Nu is het tijd om de wereld te laten zien, je tekst daar te plaatsen en te kijken wat er gebeurt. Maar in deze digitale tijden is dat niet de enige manier om te schrijven.

Wat als het zo was allemaal in de open lucht, al die tijd? Wat als de wereld uw herzieningen zou kunnen zien en zou kunnen volgen en suggesties zou kunnen doen? Op het eerste gezicht lijkt dit misschien een vreselijk idee, maar voor sommige soorten teksten (en voor bepaalde schrijvers) kan zo'n open samenwerking een zegen zijn. Proza is een eenvoudig online publicatieplatform dat werkt met GitHub, zodat u tekst online kunt bewerken en revisies kunt blijven gebruiken Git Wat is Git en waarom zou u versiebeheer moeten gebruiken als u een ontwikkelaar bentAls webontwikkelaars werken we vaak aan lokale ontwikkelingssites en uploaden dan alles als we klaar zijn. Dit is prima als jij het bent en de veranderingen klein zijn, ...

Lees verder .

Ermee beginnen

Om met Prose te kunnen werken, moet je eerst een GitHub-account hebben. Ervan uitgaande dat je bij Git bent ingelogd, klik je gewoon op de knop Autoriseren van Proza:

Git zal dan vragen of je zeker weet dat je Prose wilt autoriseren. Proza vereist nogal wat toestemmingen, maar ze zijn allemaal logisch:

Vervolgens vind je jezelf terug in Prose, kijkend naar een lijst met al je Git-repositories:

Als je op mij lijkt, is geen van je bestaande opslagplaatsen geschikt voor een heleboel tekst. Dit kan natuurlijk niet waar zijn voor u: als u bijvoorbeeld de Jekyll publicatiekader, hebt u mogelijk al een opslagplaats die wacht op tekst. In feite lijkt veel van Prose te zijn gebouwd met Jekyll-gebruikers in gedachten: Prose laat je zelfs publiceren naar Jekyll. Dat gezegd hebbende, dat doe je niet nodig hebben Jekyll om Prose te gebruiken, en ik heb ernaar gekeken zonder het met iets anders te verbinden.

Laten we om te beginnen een nieuw thuis maken voor onze tekst.

Een nieuwe GitHub-repository maken

Om een ​​nieuwe GitHub-repository te maken, moet je teruggaan naar GitHub zelf - dit is niet iets dat je op Prose kunt doen. Prose stelt voor om uw nieuwe repository "documenten" te noemen, dus dat is wat ik deed.

Direct na het maken van de repository verscheen het in Prose:

Een document bewerken

Als ik in mijn nieuwe documentenrepository klik, word ik begroet door de standaard README.md van GitHub. MD staat in dit geval voor Markdown - hetzelfde eenvoudige formaat dat wordt gebruikt door Dillinger.io Dillinger: bewerk en bekijk markdown in realtime Lees verder , TextDown TextDown: download een Markdown-editor die is ingebouwd in Google Chrome Lees verder , WriteMonkey WriteMonkey - Een eenvoudige teksteditor voor gemakkelijk afgeleid Lees verder , en talloze andere editors. Als je al langere tijd tekst schrijft voor online gebruik, is de kans groot dat je Markdown meer dan eens bent tegengekomen.

Door op het document te klikken, kwam er een eenvoudige bewerkingsinterface tevoorschijn:

Het is zalig vrij van advertenties en heeft een gedempt kleurenschema dat gemakkelijk is voor de ogen. Het heeft ook syntaxisaccentuering voor Markdown, en in plaats van een instant-preview-paneel (zoals het paneel dat wordt gebruikt in Dillinger.io), vereist het voorvertonen van je tekst die in HTML is gerenderd een snelle klik op de werkbalk:

U kunt naar het voorbeeldscherm gaan met Ctrl + Shift + pijl-rechts. Ctrl + Shift + pijl-links brengt u naar een Markdown-spiekbriefje, voor het geval u uw geheugen wilt opfrissen.

De editor is smaakvol, maar biedt geen live functie voor het tellen van woorden, iets wat ik zou verwachten van elke tool die op schrijvers is gericht. Het schakelt ook de ingebouwde spellingcontrole van Chrome uit, waardoor uw tekst veel vatbaarder wordt voor typefouten.

Publiceren (of opslaan)

Tenzij u Jekyll gebruikt, is publiceren en opslaan vrijwel hetzelfde: zodra u opslaat, wordt uw tekst toegewezen aan een GitHub-repository. Tenzij je een betalende GitHub-gebruiker bent en hebt gekozen voor een privérepository, betekent dit dat iedereen nu je tekst kan zien. De eerste commit zag er zo uit:

En na nog een paar snelle krabbels zag de commit-geschiedenis van GitHub voor de repository er als volgt uit:

Zeer transparant, maar ook veilig: herzieningen maken het bijna onmogelijk om uw werk te verliezen. U kunt een groot deel van uw document opslaan en vervolgens verwijderen, maar u kunt het altijd terugkrijgen. Het is als een onbeperkte functie voor ongedaan maken die blijft werken, zelfs als u uw computer uitschakelt of naar een andere overschakelt.

Dit is verre van alles wat Prose kan doen: u kunt bijvoorbeeld Prose gebruiken om het document van iemand anders te bewerken en een pull-verzoek indienen om uw revisies te accepteren, net zoals programmeurs dat doen. Er zijn veel andere dingen die je met Prose zou kunnen doen, maar het kernprincipe blijft hetzelfde: Git voor schrijven.

Laatste gedachten

Voor mij voelt Prose meer als een uitnodiging dan als een hulpmiddel. Een uitnodiging om in de open lucht te denken, samen te stellen, op te stellen. Om 'publicatiegang' te overwinnen door constant te publiceren terwijl u schrijft, zodat er geen enkele is "Moment van waarheid" - je gedachten zijn de hele tijd in de wereld geweest, typefouten, inconsistenties, en alles. Er zijn andere manieren om dit te doen, van wiki's tot standaard Git-clients, maar Prose pretendeert niet een exclusief idee te zijn - het verpakt de dingen gewoon netjes zodat het concept opvalt. Of het wel of niet de juiste manier is om te schrijven, is een persoonlijke keuze - een keuze waar ik nieuwsgierig naar zou zijn, als je het me zou vertellen in de reacties.