5 dingen gemakkelijker te doen in de Linux-opdrachtregel

Ik gebruik heel vaak grep, awk, sed, sort en uniq om gegevens te manipuleren. Mijn Excel-vaardigheden zijn beperkt, dus als ik sommige gegevens opnieuw moet opmaken in nieuwe kolommen of van opmaak moet wisselen, vind ik de opdrachtregel geweldig. U kunt zeer snel velden splitsen, scheidingstekens wijzigen en heel snel tekstmanipulatie uitvoeren. Bash-lussen zijn ook een zegen.

Het lijkt mij dat door "tussen de regels door te lezen" een zeer allesomvattend artikel kan zijn geschreven voor matig technisch onderlegde (of betere) Windows-gebruikers die overstappen op Linux - ik neem mezelf hierin op groep. Mijn idee van een goed overzicht voor een dergelijk artikel is om een ​​soort Windows-installatie te verkennen en de potentiële nieuwe Linux-gebruiker te laten zien waar / hoe te doen in Linux wat hij gewend is te doen in Windows. Voorbeelden: waar is het equivalent van Apparaatbeheer? Hoe installeer je programma's - met name programma's die NIET zijn opgenomen in het Ubuntu Software Center of Synaptic Package Manager? Woorden als 'tarball' klinken bijvoorbeeld behoorlijk rommelig en eng. Hoe zit het met bestandsextensies en wat ze betekenen? Mijn eigen indruk is dat Ubuntu 10.04 geweldig is, en hoe meer ik het gebruik, hoe meer ik denk dat ik het bewaar. Maar het vergt wel een psychologische sprong en een artikel over transitie zou geweldig zijn.

Het lijkt mij dat door "tussen de regels door te lezen" een zeer allesomvattend artikel kan zijn geschreven voor matig technisch onderlegde (of betere) Windows-gebruikers die overstappen op Linux - ik neem mezelf hierin op groep. Mijn idee van een goed overzicht voor een dergelijk artikel is om een ​​soort Windows-installatie te verkennen en de potentiële nieuwe Linux-gebruiker te laten zien waar / hoe te doen in Linux wat hij gewend is te doen in Windows. Voorbeelden: waar is het equivalent van Apparaatbeheer? Hoe installeer je programma's - met name programma's die NIET zijn opgenomen in het Ubuntu Software Center of Synaptic Package Manager? Woorden als 'tarball' klinken bijvoorbeeld behoorlijk rommelig en eng. Hoe zit het met bestandsextensies en wat ze betekenen? Mijn eigen indruk is dat Ubuntu 10.04 geweldig is, en hoe meer ik het gebruik, hoe meer ik denk dat ik het bewaar. Maar het vergt wel een psychologische sprong en een artikel over transitie zou geweldig zijn.
Ik realiseer me dat dit niet helemaal centraal staat in het onderwerp, maar dit leek een goede plaats om dit te noemen.

Voor velen lijkt het zowel een beweging als een product. Het valt gemakkelijk op dat velen zelfs naar Linux verwijzen alsof het meer een filosofie is.
Dit maakt het doel natuurlijk evenzeer om anderen te belichten over de positieve kanten van deze filosofie en om een ​​(gratis) product te "verkopen" aan "klanten".

Persoonlijk ben ik Ubuntu gaan gebruiken omdat ik zag hoeveel gemakkelijker het bepaalde aspecten van ontwikkelingswerk gemakkelijker te leren maakte (dat en de visuele aanpassing, automatisering, GUI-responsiviteit) en geniet van de uitdaging om de Terminal te leren gebruiken meer.
Ik gebruik nog steeds een enkele kern op een socket 939 mobo en het installeerde alle stuurprogramma's (zelfs de gepatenteerde Nvidia-versies) automatisch en zelfs mijn oude kont soundblaster surround sound-kaart werkt.
Ik weet het niet, ik zei altijd dat ik niet denk dat Linux (ubuntu lijkt het meest nieuw vriendelijk te zijn) helemaal klaar was voor "the big time" maar eerlijk gezegd lijkt deze huidige run met 10.04 me alles te geven wat ik zou willen van zowel de GUI als de opdracht lijn. Ook met Steam die naar Linux komt, denk ik dat het het vrijwel afdicht, omdat gamers sukkels zijn voor gladde mensen die er gemakkelijk uitzien om GUI's aan te passen.
Zeker, niet iedereen geniet van zo'n uitdaging, maar er is nu minder een uitdaging, en er zijn er nog veel die doen. Sommigen zouden er zelfs voor betalen (maar dat hoeft niet).

Oké, dus voor sommigen werkt het niet. Hoe is dat absurd? Het gaat in beide richtingen ...
De auteur maakt een punt (enigszins ineffectief, maar nog steeds geldig) dat deze taken * minder acties * vereisen om te voltooien. Wat herhaaldelijk klikken, slepen en navigeren in een GUI zou vereisen, kan worden gedaan door een regel of twee te typen.
Commentaar # 4 van LinuxTutBlog legt dit punt wat effectiever uit.
Natuurlijk kunt u, net als in Linux (als u de syntaxis kent) in Windows, veel dingen even of efficiënter doen (als u de juiste app kent en waar u deze kunt krijgen (bijv. Process Explorer, MP3 Tag Tools, enz.).

Ik ben volledig gewend aan GUI's, ik heb tot voor kort uitsluitend vensters gebruikt. Zelfs met mijn tot nu toe rudimentaire interactie met de terminal, ben ik nog steeds behoorlijk onder de indruk van de omvang en het gemak van bepaalde dingen Natuurlijk werkt het niet voor iedereen, maar voor velen wel. Persoonlijk ben ik terminal gaan beschouwen als een stuk software dat "one size fits all" is. Met guis kun je alleen zoveel inpakken voordat je te veel tabbladen, te veel selectievakjes, enz. Hebt, dus het zou een beetje log zijn om een ​​programma te hebben dat je gewoon zou kunnen gebruiken voor elke gewenste functie.
Commandoregel heeft misschien een steilere leercurve en is ronduit onbruikbaar voor sommigen, maar het is waardevol om bijna alles te kunnen doen, denk ik, onbetwistbaar.
Sommige dingen zijn eenvoudiger in Linux, maar de claim is niet exclusief.
Het hele idee om zelfs maar te proberen de ene benadering als beter dan de andere te betogen, is eigenlijk hetzelfde als proberen te beweren dat een sleutel beter is dan een schroevendraaier.
Ik denk niet dat het de bedoeling van de auteurs was om te beweren dat dit voor iedereen werkt.

Dit is absurd! Wat voor één persoon werkt, werkt mogelijk niet voor een ander. Als je de opdracht kunt onthouden. Als je de syntaxis kent. Als je van typen houdt Als je geen typefouten maakt... dan kan het gemakkelijker zijn. Als je het moet opzoeken. Als je een hekel hebt aan typen, dan is het MEER werk.

Een voorbeeld:

U zegt dat het openen van een terminal en het typen van sudo killall firefox en het geven van uw wachtwoord gemakkelijker is dan het openen van de systeemmonitor en Firefox lezen uit de proceslijst en op de kill-knop drukken of op Alt + F2 drukken en xkill typen en vervolgens op de aanstootgevende klikken venster. Ik denk het niet. In beide gevallen hoeft u geen wachtwoord op te geven om de GUI te laten werken.

Wat betreft sudo apt-get install, het is alleen sneller als je de naam van de applicatie kent en dat is niet altijd gemakkelijk vast te stellen. Epiphany is bijvoorbeeld zowel een browser als een spel. Of wat typ je om Compiz Settings Manager of een bibliotheek of lettertype te installeren. Als u veel dingen installeert, is het gemakkelijker om ze uit een lijst te kiezen en niet het risico te lopen typfouten te maken en de toepassingsnamen te raden.

Dit is zo subjectief dat het een zwak argument is. Uw titel is misleidend en u slaagt er niet in uw punt te maken. Het is NIET eenvoudiger om deze dingen op de opdrachtregel te doen. Het is alleen gemakkelijker voor JOU omdat je DENKT dat het gemakkelijker is. Voor mensen die een hekel hebben aan typen, ouder worden of geïntimideerd worden door syntaxisfouten te krijgen, is het NIET gemakkelijker, maar een oefening in frustratie.

Veel mensen willen gewoon dingen voor elkaar krijgen en zijn niet geïnteresseerd in oplossingen voor moeren en bouten. We moeten onthouden dat wanneer we advies geven en leren advies te geven dat voor de gebruiker niet werkt vanwege onze verborgen agenda om ze te onderwijzen over de commandoregel, maar omdat het ze op en neer zal krijgen rennen.

Dit is absurd! Wat voor één persoon werkt, werkt mogelijk niet voor een ander. Als je de opdracht kunt onthouden. Als je de syntaxis kent. Als je van typen houdt Als je geen typefouten maakt... dan kan het gemakkelijker zijn. Als je het moet opzoeken. Als je een hekel hebt aan typen, dan is het MEER werk.

Een voorbeeld:

U zegt dat het openen van een terminal en het typen van sudo killall firefox en het geven van uw wachtwoord gemakkelijker is dan het openen van de systeemmonitor en Firefox lezen uit de proceslijst en op de kill-knop drukken of op Alt + F2 drukken en xkill typen en vervolgens op de aanstootgevende klikken venster. Ik denk het niet. In beide gevallen hoeft u geen wachtwoord op te geven om de GUI te laten werken.

Wat betreft sudo apt-get install, het is alleen sneller als je de naam van de applicatie kent en dat is niet altijd gemakkelijk vast te stellen. Epiphany is bijvoorbeeld zowel een browser als een spel. Of wat typ je om Compiz Settings Manager of een bibliotheek of lettertype te installeren. Als u veel dingen installeert, is het gemakkelijker om ze uit een lijst te kiezen en niet het risico te lopen typfouten te maken en de toepassingsnamen te raden.

Dit is zo subjectief dat het een zwak argument is. Uw titel is misleidend en u slaagt er niet in uw punt te maken. Het is NIET eenvoudiger om deze dingen op de opdrachtregel te doen. Het is alleen gemakkelijker voor JOU omdat je DENKT dat het gemakkelijker is. Voor mensen die een hekel hebben aan typen, ouder worden of geïntimideerd worden door syntaxisfouten te krijgen, is het NIET gemakkelijker, maar een oefening in frustratie.

Veel mensen willen gewoon dingen voor elkaar krijgen en zijn niet geïnteresseerd in oplossingen voor moeren en bouten. We moeten onthouden dat wanneer we advies geven en leren advies te geven dat voor de gebruiker niet werkt vanwege onze verborgen agenda om ze te onderwijzen over de commandoregel, maar omdat het ze op en neer zal krijgen rennen.

Ik ben onlangs tot de conclusie gekomen dat er maar 3 dingen zijn die voorkomen dat Linux wereldheerschappij krijgt :) :). Een daarvan is de toewijding aan Terminal, een is het gebrek aan driverondersteuning voor oude waardeloze hardware en een is het gebrek aan / inconsistentie van ondersteuning voor gebruikers op basisniveau.

Nu ben je misschien dol op de Terminal, maar het is een slecht beleid dat Linux-ontwikkelaars (inclusief Ubuntu en Mint) niet kunnen kom eroverheen en moet ons eraan herinneren dat de GUI slechts een relatief oppervlakkige sluier is over de schoonheid van het commando lijn. Je kunt niet te lang gelijk hebben voor je klanten. Als er in de gemeenschap een dwang is om de commandoregel tot noobs te prediken, zullen de noobs het gevoel hebben dat ze * niet * als klanten worden behandeld en zullen ze niet kopen. Ja, het is gratis, maar ze zullen het nog steeds niet kopen.

Wat betreft stuurprogramma's voor oude hardware realiseer ik me dat het misschien te veel werk is, maar in mijn boek geeft software die me vraagt ​​om de computer van mijn ouders te upgraden geen vrijheid.

Ten slotte denk ik dat ik niet hoef aan te dringen op gebruikersondersteuning, toch.

Dus als ik weet dat Linux klaar is voor de SOHO-markt als ik de distributie zie met een agressief zelfvoorzienende GUI en een enorme contextuele hulp. Ik zeg niet dat dit een geweldige distributie zou zijn, maar je moet het doen alsof het een "concept car" is.

Trouwens, dit was bedoeld als een vriendelijke kritiek, niet zeker of het duidelijk is.

Ik ben onlangs tot de conclusie gekomen dat er maar 3 dingen zijn die voorkomen dat Linux wereldheerschappij krijgt :) :). Een daarvan is de toewijding aan Terminal, een is het gebrek aan driverondersteuning voor oude waardeloze hardware en een is het gebrek aan / inconsistentie van ondersteuning voor gebruikers op basisniveau.

Nu ben je misschien dol op de Terminal, maar het is een slecht beleid dat Linux-ontwikkelaars (inclusief Ubuntu en Mint) niet kunnen kom eroverheen en moet ons eraan herinneren dat de GUI slechts een relatief oppervlakkige sluier is over de schoonheid van het commando lijn. Je kunt niet te lang gelijk hebben voor je klanten. Als er in de gemeenschap een dwang is om de commandoregel tot noobs te prediken, zullen de noobs het gevoel hebben dat ze * niet * als klanten worden behandeld en zullen ze niet kopen. Ja, het is gratis, maar ze zullen het nog steeds niet kopen.

Wat betreft stuurprogramma's voor oude hardware realiseer ik me dat het misschien te veel werk is, maar in mijn boek geeft software die me vraagt ​​om de computer van mijn ouders te upgraden geen vrijheid.

Ten slotte denk ik dat ik niet hoef aan te dringen op gebruikersondersteuning, toch.

Dus als ik weet dat Linux klaar is voor de SOHO-markt als ik de distributie zie met een agressief zelfvoorzienende GUI en een enorme contextuele hulp. Ik zeg niet dat dit een geweldige distributie zou zijn, maar je moet het doen alsof het een "concept car" is.

Trouwens, dit was bedoeld als een vriendelijke kritiek, niet zeker of het duidelijk is.

pskill (opdrachtregelprogramma) dat deel uitmaakt van de pstools-suite van Sysinternals / Microsoft werkt goed voor het doden van applicaties op Windows. Ik heb pstools op mijn computer en de map is aan mijn pad toegevoegd, zodat ik het gemakkelijk kan uitvoeren. Het werkt ook goed voor het doden van processen op externe machines.

Leuk artikelidee =), maar ik denk dat je de grotere bevoegdheden van de opdrachtregel mist (hoewel je zegt dat je daar op de een of andere manier op rekent). Wat dacht je van:
- Het formaat van 1000 afbeeldingen wijzigen met een bepaald naampatroon
- Verwijder recursief alle bestanden met een bepaalde extensie
- Verwerken van de output van een programma om er nieuwe informatie uit te halen (bijv. Het vinden van de top 10 ruimtebesparend pakketten wanneer een pakketbeheerder een dergelijke weergave niet biedt, waarbij de lopende processen op verschillende servers worden vergeleken enzovoort.)
- Minder tijd besteden aan opnieuw leren en meer aan werken (de opdrachtregel verandert in de loop van de tijd minder)
- Iets opnieuw doen wat je onlangs hebt gedaan (Bash's Ctrl + r verslaat elk menu 'onlangs geopende bestanden' dat ik ooit heb gezien)
- Automatiseren en / of plannen van uw acties (de meeste opdrachten kunnen worden gegeneraliseerd)

Leuk artikelidee =), maar ik denk dat je de grotere bevoegdheden van de opdrachtregel mist (hoewel je zegt dat je daar op de een of andere manier op rekent). Wat dacht je van:
- Het formaat van 1000 afbeeldingen wijzigen met een bepaald naampatroon
- Verwijder recursief alle bestanden met een bepaalde extensie
- Verwerken van de output van een programma om er nieuwe informatie uit te halen (bijv. Het vinden van de top 10 ruimtebesparend pakketten wanneer een pakketbeheerder een dergelijke weergave niet biedt, waarbij de lopende processen op verschillende servers worden vergeleken enzovoort.)
- Minder tijd besteden aan opnieuw leren en meer aan werken (de opdrachtregel verandert in de loop van de tijd minder)
- Iets opnieuw doen wat je onlangs hebt gedaan (Bash's Ctrl + r verslaat elk menu 'onlangs geopende bestanden' dat ik ooit heb gezien)
- Automatiseren en / of plannen van uw acties (de meeste opdrachten kunnen worden gegeneraliseerd)