4 veelvoorkomende mythen waarvan je verrast zult zijn dat ze onwaar zijn

Advertentie

Door de hele menselijke geschiedenis heen begonnen geruchten en verhalen als een lopend vuurtje. Het internet heeft dit vreemde fenomeen alleen maar vergroot.

Waarom verzinnen mensen graag overdreven verhalen en waarom geloven zoveel andere mensen die verhalen en delen ze die? Sommige psychologen zeggen dat ze de manifestatie zijn van menselijke angsten en onze gezamenlijke inspanning om ze te beheersen.

The Great Chicago Fire

Moderne mythen en overdrijvingen bestonden al lang voor het internet. Voorbeeld: de Grote Brand van Chicago van 1871.

Dit was een brand die meer dan 3 vierkante mijl van de stad Chicago verwoestte - een brand die twee dagen aanhield, honderden mensen doodde en honderdduizenden daklozen maakte.

Alsof de tragedie zelf niet erg genoeg was, maakte een nieuwsverslaggever de situatie nog erger door het te overdrijven of een verhaal over de oorzaak van de gebeurtenis volledig te verzinnen.

Michael Ahern, een verslaggever voor de Republikein in Chicago, schreef een verhaal dat een koe van Kate O'Leary een lantaarn omver gooide en de stal van de familie in vuur en vlam zette en het tweedaagse vuur aanwakkerde.

Het was een verhaal dat de inwoners van Chicago een plek gaf om hun woede te richten: een zondebok. Ze was een Ierse katholieke immigrant, en door velen niet geliefd, dus het was voor velen een gemakkelijk verhaal om te geloven. Maar jaren later, in 1893, gaf Ahern toe dat hij de koehoek volledig had verzonnen om een ​​interessanter verhaal te creëren.

Helaas is de echte oorzaak van de brand nooit aan het licht gekomen, maar dat heeft niet verhinderd dat talloze verhalen zich verspreidden over hoe de Great Chicago Fire begon door de koe van O'Leary.

4 valse overtuigingen die zich online verspreiden

Je zou kunnen beweren dat mensen toen niet beter wisten. Misschien waren ze vatbaarder voor het geloven van dingen die ze lazen, omdat ze geen internet hadden om de waarheid te onderzoeken. Maar dat kan niet verder van de waarheid zijn.

Met internet blijven dergelijke verzonnen claims niet alleen opduiken, maar ze verspreiden zich over de hele wereld als nooit tevoren. Om de een of andere reden kunnen mensen dat nog steeds niet zijn de moeite genomen om te controleren 4 feiten over het controleren van sites die u moet lezen voordat u gaat stemmenControleer snel of een politieke verklaring een feit, fictie of iets daartussenin is. Feitencontrolesites geven u niet alle antwoorden of vertellen u wat u moet denken, maar ze kunnen u wel helpen bij het sorteren ... Lees verder of deze verhalen echt waar zijn of niet. Tip: Geen van hen is dat.

1. Mensen gebruiken slechts 10% van hun hersenen.

Zoals de meeste moderne mythen, weet niemand echt zeker wie ermee is begonnen. De bewering dat mensen slechts 10% van hun hersenen gebruiken - recentelijk gebruikt in de slecht onderzochte plot van de film uit 2014 Lucy - heeft verschillende mogelijke bronnen.

Sommigen zeggen dat de claim voor het eerst afkomstig was van journalist Lowell Thomas, die het voorwoord van het boek van Dale Carengie schreef Win vrienden en beïnvloed mensen - hij schreef dat de gemiddelde persoon 'slechts 10 procent van zijn latente mentale vermogen ontwikkelt'.

Sommigen beweren dat Albert Einstein het zei, hoewel de mensen bij het Albert Einstein Archief zeggen dat een dergelijk citaat niet bestaat. Anderen zeggen dat neurochirurg Wilder Penfield de mythe begon, met zijn ontdekking in de jaren dertig van een 'stilte' cortex 'in de hersenen waarvan hij dacht dat die inactief en ongebruikt blijft (wetenschappers ontdekten later dat dit wel zo is) niet).

Nog een andere vermeende bron van deze dwaze claim van 10% is filosoof William James, die in zijn boek uit 1908 schreef De energieën van mannen dat mensen "slechts een klein deel van onze mogelijke mentale en fysieke middelen gebruiken".

De goede mensen van de Universiteit van Washington proberen het record recht te zetten door te publiceren een webpagina die kinderen leert hoe mensen 100% van hun hersenen daadwerkelijk gebruiken - bewezen door het feit dat wanneer een deel van de hersenen faalt, een ander gebied het kan overnemen.

'Het lijkt redelijk om te suggereren dat als 90% van de hersenen niet wordt gebruikt, veel neurale paden zouden degenereren. Dit lijkt echter niet het geval te zijn. Aan de andere kant zijn de hersenen van jonge kinderen behoorlijk aanpasbaar. De functie van een beschadigd hersengebied bij jonge hersenen kan worden overgenomen door overgebleven hersenweefsel. ”

Princeton Promovendus Sam McDougle vertelde MinnPost-verslaggever Susan Perry dat: 'De hersenen zijn een orgaan. De levende neuronen en de cellen die ze ondersteunen, doen altijd iets. '

We hebben maar toegang tot ongeveer 10% van ons brein, stel je voor hoe we zouden zijn als we 100% of zelfs 50% hadden

- :-) (@GeeTapia) 9 mei 2015

Deze mythe heerst nog steeds in de samenleving. Degene die als wetenschappelijk adviseur diende voor producenten van films zoals Lucy of Onbeperkt (als die er waren) waren duidelijk incompetent.

Het is nog steeds gek dat we maar 10% van onze hersenen gebruiken. Stel je voor wat we kunnen doen met een capaciteit van 100%.

- vrijgevochten (@Jenifer_UrbanXO) 4 mei 2015

Er was één voordeel aan de release van de film Lucy. Het heeft een aantal journalisten ertoe aangezet om het uitgangspunt van de film te onderzoeken en erop te wijzen dat de mythe van 10% hersengebruik onjuist is. Een zoektocht op Facebook en Twitter leert echter al snel dat niet iedereen dit weet.

2. Vrouwen verdienen 70 cent voor elke $ 1 die een man verdient

Een probleem met het ontkrachten van moderne mythen is dat je soms ook een stuk van een geloofssysteem ontmantelt waar sommige mensen zich een groot deel van hun leven aan vastklampen.

Nergens is dit meer waar dan de moderne mythe dat vrouwen ongeveer 70 cent verdienen voor elke dollar die een man verdient. Dit aantal varieert van 70 tot 78, afhankelijk van de bron. Het wordt herhaald door nieuwsmedia en vooral door politici.

Het feit dat werkende vrouwen in West Virginia 70 cent verdienen aan elke dollar die een man verdient, tart gewoon gezond verstand. #EqualPay

- Senator Joe Manchin (@Sen_JoeManchin) 7 april 2014

Het lijkt er zelfs op dat de cijfers per staat verbazingwekkend identiek zijn, tot op de cent! Elke vrouw in elke staat verdient blijkbaar 70 cent aan de mannelijke dollar.

Breng gevorderde graden binnen handbereik door financiële steun en betaalbare kinderopvang aan Utah-moeders te bewijzen. http://t.co/81bMBp22a9

- Voices 4 UT Children (@utchildren) 4 februari 2015

Waar je ook heen gaat, het maakt niet uit met welke activist je praat, ze lezen allemaal voor uit dezelfde geciteerde bewering is al vele jaren van persoon tot persoon verspreid, het verandert niet eens om inflatie mee te nemen account!

20% van de CA-landarbeiders is vrouw. Ze verdienen slechts 70 cent per dollar vergeleken met mannen. #vrouweninag#Ja dat kan ze

- CUESA (@CUESA) 31 maart 2015

Dit druist uiteraard in tegen het gezond verstand, maar in zaken als deze, waar er andere zijn zeer reële vooroordelen Tweeten terwijl vrouw: intimidatie en hoe Twitter dit kan oplossenHet misbruikprobleem van Twitter is reëel. Hier zijn enkele voorbeelden, samen met een deskundig oordeel over hoe Twitter dit kan oplossen. Lees verder in de hele samenleving die vrouwen treft, durft niemand te twijfelen of een dergelijke claim al dan niet waar is De 8 beste feitencontrolesites voor het vinden van onbevooroordeelde waarheidDit is het tijdperk van verkeerde informatie en nepnieuws. Hier zijn de beste onpartijdige feitencontrolesites, zodat u de waarheid kunt vinden. Lees verder uit angst om ongevoelig te klinken voor een echt probleem.

Gelukkig niet iedereen, zoals blijkt uit een 2012 Huffington Post-artikel door Christina Hoff Sommers, waar ze wat verder in deze moderne mythe is gaan graven en de waarheid heeft ontdekt. Vrouwen doen het financieel veel beter op de werkvloer dan die smerige cijfers je doen geloven.

Zoals Sommers uitlegt, houdt het oorspronkelijke nummer geen rekening met de dingen die u normaal gesproken zou overwegen als u over betalen spreekt. Er wordt geen rekening gehouden met het type baan. Er wordt geen rekening gehouden met ervaring of tijdsduur op de werkplek. Het houdt niet eens rekening met het aantal gewerkte uren!

De AAUW is nu toegetreden tot de gelederen van serieuze economen die vinden dat wanneer je controleert op relevante verschillen tussen mannen en vrouwen (beroepen, majors, duur van de werkplek) de loonkloof wordt kleiner tot op het punt van verdwijnen.

De AAUW heeft het rapport daadwerkelijk van hun website verwijderd nadat Sommers de bevindingen onder de aandacht had gebracht, maar u kunt het nog steeds vinden in de archieven.

De mythe van 70 procent wordt ook ontkracht door een 2009 Afdeling Arbeidsanalyse, wat Sommers opmerkt, geeft enkele van de redenen voor eventuele verschillen die kunnen worden aangetroffen in een bepaalde baan of werkplek. Het rapport legde uit dat het verschil, zoals Sommers uitlegt:

"..." kan bijna volledig het gevolg zijn van individuele keuzes die zowel door mannelijke als vrouwelijke werknemers worden gemaakt. ’In het verleden hebben vrouwengroepen dergelijke bevindingen genegeerd of weggelicht."

Dus de volgende keer dat je iemand anders dit verhaal hoort vertellen, zorg er dan voor dat je hem naar het AAUW-rapport verwijst, en natuurlijk naar het artikel van Christina Hoff Sommers.

Alleen gezond verstand zou eigenlijk genoeg moeten zijn. Als decennia aan offshore-oursourcing ons iets heeft geleerd, is het dat bedrijven niet geven om geslacht, ras of nationaliteit - ze geven om de winst. Zoals Sommers opmerkt:

"... als het echt waar was dat een werkgever met hetzelfde werk Jill minder dan Jack zou kunnen betalen, slimme ondernemers zouden al hun mannelijke werknemers ontslaan, vervangen door vrouwen en genieten van een enorme markt voordeel."

Dit is niet gebeurd, maar dit blijft een van de meest virulente webmythen die nog steeds online worden verspreid, zonder tekenen van afname.

3. Al Gore beweerde dat hij het internet heeft gemaakt

Ik was in de tijd dat Al Gore president rende en ik herinner me duidelijk het debat waar hij die noodlottige woorden uitsprak die voor altijd tot in de nerds van geekcirkels zouden worden bespot komen.

Het is nog steeds een voortdurende grap om Al Gore te bespotten omdat hij beweert te hebben vond het internet uit Dus wie heeft het internet gemaakt? [Technologie uitgelegd] Lees verder . Ik heb het zelf vaak genoeg gedaan. Je ziet deze claim bijna dagelijks op blogs en sociale netwerken.

Vanwege internet en sociale media heb ik het grootste deel van de bijbel gelezen, lelijke baby's gezien en weet dat ik 95% van de bevolking haat. Bedankt Al Gore.

- the Cult of Mike (@elvisknievil) 11 mei 2015

Ik bedoel, het is eindeloos en meedogenloos. Ik denk dat als iemand ooit zou kunnen begrijpen wat Kate O’Leary had het gevoel het centrum van een moderne mythe te worden, het is Al Gore.

Het punt is dat het niet eens waar is.

Hij heeft nooit gezegd dat hij het internet heeft "uitgevonden" tijdens dat noodlottige debat. Hij zei:

'Tijdens mijn dienst in het Amerikaanse Congres heb ik het initiatief genomen om internet te creëren.'

Zijn fout zat in zijn formulering. Als hij maar iets had gezegd als: 'Ik heb me aangesloten bij de poging om het internet te helpen creëren', dan praten we misschien niet eens vandaag. De waarheid is dat Al Gore een centrale speler was in een groot deel van de financiering die zorgde voor wat uiteindelijk zou worden wat we nu kennen als internet.

Hij was de bedenker van de High Performance Computing and Communications Act van 1991, die jij kan jezelf lezen. Het reserveerde aanzienlijke fondsen - $ 600 miljoen - die uiteindelijk werden gebruikt om het NREN (National Research and Educational Network) op te richten.

De wet leidde ook tot de oprichting van de National Information Infrastructure (NII), die iedereen - ja, je raadt het al - 'de informatiesnelweg' noemde.

Dus, in tegenstelling tot wat vaak wordt beweerd dat Al Gore beweerde het internet te hebben uitgevonden, beweerde Al Gore alleen dat hij het initiatief had genomen om het te creëren. Als het de daad creëerde die $ 600 miljoen opleverde om de NSFNet-backbone te upgraden met supercomputercentra, en om de ontwikkeling van de NCSA Mosaic-browser, wordt niet beschouwd als "het initiatief nemen bij het creëren van internet", ik weet niet wat is.

Dus, terwijl de golf van Al Gore-internetgrappen zeker in de nabije toekomst zal doorgaan, nu u kunt er zeker van zijn dat als u niet om de grap lacht, u alleen zult begrijpen waarom dat niet zo is grappig.

En hoe dan ook, de arme man vestigde tenminste zijn plaats in de Internet Hall of Fame.

4. War of the Worlds veroorzaakte geen paniek

Een veelvoorkomend verhaal dat zowel op blogs als op reguliere mediawebsites wordt gedeeld, is de legende rond de radio-uitzending van H.G. Wells ' De oorlog van de werelden.

Zoals het verhaal gaat, ontstond er paniek toen de uitzending eenmaal door het deel van het verhaal kwam waarin de buitenaardsen burgers begonnen aan te vallen en burgers te vermoorden, en dat het leger zich had ingezet en ook was afgeslacht.

Verhalen die over het hele internet zijn geschreven, beschrijven hoe ze, omdat ze naar de 'Chase and Sanborn Hour' hadden geluisterd, pas laat op het station afstemden zonder de inleiding op het verhaal te missen. Naar verluidt, omdat ze dachten dat ze actuele nieuwsberichten en interviews hoorden, belden burgers "overal in de Verenigde Staten" radiozenders RadioTime - Luister naar & neem FM-radio online op Lees verder , lokale hulpdiensten en hun eigen lokale kranten.

Sommige verhalen beweren ook dat mensen hun huizen ontvluchtten in auto's, naar kerken gingen om te bidden en zelfs natte handdoeken over hun gezicht droegen als geïmproviseerde gasmaskers. Er waren miskramen, hysterie en onbevestigde sterfgevallen.

National Geographic gerapporteerd op haar website:

'Duizenden mensen, die geloofden dat ze werden aangevallen door marsmannetjes, overstroomden krantenkantoren en radio- en politiebureaus met telefoontjes en vroegen hoe ze hun stad ontvluchten of hoe ze zichzelf moeten beschermen tegen 'gasaanvallen'. Scores van volwassenen hadden naar verluidt medische behandeling nodig voor shock en hysterie."

Het gedeelte Geschiedenis van About.com maakt dezelfde beweringen:

'Duizenden mensen hebben radiostations, politie en kranten gebeld. Velen in het gebied van New England laadden hun auto op en vluchtten hun huizen uit. In andere gebieden gingen mensen naar kerken om te bidden. Mensen improviseerden gasmaskers. Er werden miskramen en vroeggeboorten gemeld. Ook sterfgevallen werden gemeld, maar nooit bevestigd. Veel mensen waren hysterisch. Ze dachten dat het einde nabij was. '

Talloze andere sites op internet geven de geschiedenis op dezelfde manier weer. En veel mensen van sociale media laten zien hoe vaak deze overtuiging voorkomt.

31 oktober War of The World's Radio-uitzending verspreidt landelijke paniek (1938) #reddithttp://t.co/7P8sa7FZ1m

- NewsReddit (@NewsReddit) 12 januari 2014

Het was een absolute chaos.

Of was het?

Een van de beste debunkingstukken die hierover ooit zijn geschreven, kwam van Slate in een artikel getiteld De mythe van de War of the Worlds Panic. Daarin staan ​​de auteurs Jefferson Pooley en Michael J. Socolow beschrijft hoe de mythe van de War of the Worlds paniek precies dat is - een mythe. Het is nooit gebeurd, althans niet in de buurt van de schaal die destijds door kranten werd gerapporteerd.

Waarom zouden kranten de situatie buiten proportie willen blazen? Waarom zouden ze willen laten lijken dat de hele wereld in paniek was geraakt na de uitzending, terwijl er in werkelijkheid niets was gebeurd? Zoals gewoonlijk kwam het neer op geld. Adverteren om precies te zijn.

“Radio had tijdens de depressie reclame-inkomsten uit drukwerk overgeheveld, waardoor de krantenindustrie ernstig werd beschadigd. Dus grepen de kranten de kans aan die Welles 'programma bood om radio in diskrediet te brengen als bron van nieuws. De krantenindustrie sensationeel de paniek om adverteerders en regelgevers te bewijzen dat radiomanagement onverantwoordelijk en niet te vertrouwen is. '

Net als bij de brand in Chicago was het doel de situatie sensationeel te maken, en in het geval van deze radio-uitzending deden de verslaggevers dat op een heel grote manier.

Hoe zag de 'paniek' er eigenlijk uit?

"In 1954 publiceerde Ben Gross, de radio-editor van New York Daily News, een memoires waarin hij herinnerde aan de straten van Manhattan waren verlaten terwijl zijn taxi naar het CBS-hoofdkwartier reed, net als War of the Worlds einde. Maar die observatie weerhield de Daily News er niet van om een ​​paar uur later het paniekverhaal over deze legendarische cover te verspreiden. '

Naarmate meer en meer mensen de verhalen van de kranten herhaalden, werd de 'paniek' een geaccepteerd onderdeel van de geschiedenis van het land - ook al is het nooit echt gebeurd.

In werkelijkheid luisterde volgens de beoordelingsservice van CE Hooper slechts 2% van het radiopubliek destijds naar het programma - 98% van het radiopubliek luisterde naar iets anders. Volgens een CBS-enquête een dag later namen de meeste mensen die naar de uitzending luisterden het niet serieus.

“CBS heeft de dag na de uitzending een landelijke enquête laten uitvoeren, en de leidinggevenden van het netwerk waren opgelucht toen ze ontdekten hoe weinig mensen daadwerkelijk afstemden. 'In de eerste plaats hoorden de meeste mensen het niet', herinnert Frank Stanton zich later. 'Maar degenen die het wel hoorden, keken ernaar, zijn een grap en hebben het op die manier geaccepteerd.' "

Het kwam neer op een strijd om nieuwsmedia en de angst die krantenbezitters hadden over het nieuwe en populaire nieuwsmedium radio. Ironisch genoeg, terwijl de radio ervan wordt beschuldigd een onverantwoordelijke leverancier van nieuws te zijn, volgen de publicaties de de uitzending maakte het publiek duidelijk dat het eigenlijk de krant was die onverantwoordelijk was met de berichtgeving Het nieuws.

Helaas blijft dit verhaal zich tot op de dag van vandaag over het internet verspreiden van persoon tot persoon. Als het nieuwste medium voor communicatie en nieuws, dient internet nu als het platform voor verkeerde informatie of geheel verzonnen leugens om wortels te planten, op te groeien en uit te groeien tot een beest van epische proporties dat bijna onmogelijk is doden.

Kent u andere veelvoorkomende mythen die door internet worden verergerd? Deel uw eigen verhalen en gedachten in de opmerkingen hieronder!

Afbeeldingscredits: Woordmythe via Shutterstock, Zai Aragon via Shutterstock, Oleksiy Mark via Shutterstock, Tomislav Pinter via Shutterstock, voorraadlicht / Shutterstock.com, aslysun via Shutterstock, Meng afbeeldingen via Shutterstock