Welke Linux Package Manager (en Distro) is geschikt voor u?

Advertentie

Als nieuwe Linux-gebruiker ben je misschien helemaal overweldigd door het enorme aantal keuzes dat je hebt als het gaat om distributies die je op je computer kunt installeren. Wat is het verschil tussen Ubuntu, Fedora, OpenSUSE, Sabayon of Arch? Uiteindelijk is het korte antwoord: pakketbeheer. Elke distro biedt gebruikers een unieke methode voor het installeren en onderhouden van uw systeem, met een verschillende mate van gebruiksvriendelijkheid en bruikbaarheid.

Deze gids zal dienen als een korte inleiding over het uitvoeren van basistaken in elk pakketbeheersysteem, zodat u kunt beslissen wat voor u geschikt is.

1. Apt

Apt is een afhankelijkheidsoplosser voor op Debian gebaseerde systemen, inclusief Ubuntu Uw gids voor Ubuntu-repository's en pakketbeheer Lees verder . Samen met dpkg, de pakketbeheerder, biedt Apt een gemakkelijke manier om software bij te werken, te upgraden, te installeren en te verwijderen. Zonder Apt zou het onderhouden van een Debian-systeem aanvoelen als het gebruik van Linux in de vroege jaren '90, toen "afhankelijkheidshel" een echt iets was.

Apt heeft een vrij eenvoudige syntaxis, hoewel het momenteel wordt herschreven om een ​​gemakkelijkere syntaxis te bieden. Als zodanig, afhankelijk van de versie die u gebruikt (Ubuntu 14.04 en hoger bevat de nieuwe Apt-opdrachten), kunt u verschillende opdrachten gebruiken om hetzelfde resultaat te bereiken.

Gebruik de volgende opdracht om softwarebronnen bij te werken:

sudo apt-get update

of

sudo apt update

Om uw software te upgraden:

sudo apt-get upgrade

of

sudo apt upgrade

Voor een meer grondige upgrade, die ook zal proberen om conflicterende pakketafhankelijkheden te upgraden naar de nieuwste versie en om oudere of ongebruikte afhankelijkheden te verwijderen, is de opdracht als volgt:

sudo apt-get dist-upgrade

of

sudo apt volledige upgrade

Deze opdrachten kunnen worden gecombineerd om achtereenvolgens een update en upgrade uit te voeren:

sudo apt-get update && sudo apt-get upgrade

of

sudo apt update && sudo apt upgrade

Om software te installeren, is de opdracht:

sudo apt-get install $ packageName

of

sudo apt $ packageName installeren

Een pakket verwijderen:

sudo apt-get verwijder $ packageName

of

sudo apt $ packageName verwijderen

Bij het verwijderen van software van uw systeem met de opdracht apt-get remove, doet Apt goed werk door ongebruikt te verwijderen afhankelijkheden, maar soms tijdens het verwijderen van software of een upgrade, kunnen sommige achtergebleven afhankelijkheden blijven bestaan jouw systeem. Als je OCS hebt zoals ik, wil je misschien dat deze pakketten van je systeem worden verwijderd. Apt bevat een commando waar ik in dit opzicht dol op ben:

sudo apt-get autoremove

of

sudo apt autoremove

Zoeken naar een installeerbaar pakket:

sudo apt-cache zoek $ pakketnaam

of

sudo apt search $ pakketnaam

Apt biedt momenteel niet de mogelijkheid om een ​​pakket vanaf een URL te installeren, wat betekent dat de gebruiker het pakket moet vinden en downloaden om het zelf te installeren. Ubuntu en enkele van zijn derivaten zijn erin geslaagd dit te bestrijden met apturl-links met één klik, die op sommige websites te vinden zijn.

2. YUM

Net als Apt is YUM een afhankelijkheidsoplosser voor de onderliggende pakketbeheerder, RPM. YUM is het standaard pakketbeheersysteem dat is opgenomen in een flink aantal op Red Hat gebaseerde derivaten, waaronder Fedora 21 en lager, en CentOS Wil je niet betalen voor Red Hat Linux? Probeer in plaats daarvan CentOSAls je het nog niet weet, wordt het grootste deel van het web aangedreven door Linux - Facebook, Twitter, Google en een grote meerderheid van andere grote internetsites gebruiken Linux voor hun servers. Terwijl serverbeheerders ... Lees verder . De syntaxis voor YUM is eenvoudig en Apt-gebruikers zouden geen probleem moeten hebben om de overstap te maken.

Updaten en upgraden via YUM is heel eenvoudig, waarbij de volgende opdracht beide taken afhandelt:

sudo yum update

Om een ​​pakket te installeren, wordt de volgende opdracht gebruikt:

sudo yum installeer $ packageName

Evenzo is de opdracht om een ​​pakket te verwijderen:

sudo yum verwijder $ packageName

Zoeken naar een installeerbaar pakket:

sudo yum zoek $ pakketnaam

YUM bevat geen autoremove-opdracht voor het vinden en verwijderen van ongebruikte afhankelijkheden, maar het bevat wel een geweldige functie voor het installeren van een pakket vanaf een URL, die Apt niet omvat:

sudo yum installeer $ url

3. ZYpp

ZYpp is een andere afhankelijkheidsoplosser voor het RPM-pakketbeheersysteem en is de standaardpakketbeheerder voor OpenSUSE Hoe openSUSE Factory te gebruiken, de nieuwe Rolling-Release-distributieOpenSUSE automatiseert nu QA-taken zodat systemen zelf de stabiliteit van pakketten kunnen testen, waardoor Factory in iets verandert dat gloednieuwe pakketten heeft en eigenlijk een behoorlijke verwachting heeft stabiliteit. Lees verder en SUSE Linux Enterpise. ZYpp gebruikt .rpm binaire bestanden, net als YUM, maar is iets sneller omdat het in C ++ is geschreven, waar YUM in Python is geschreven. ZYpp is extreem eenvoudig te gebruiken, omdat het opdrachtsnelkoppelingen bevat die kunnen worden gebruikt in plaats van het volledige commando.

Net als YUM, update en upgradet ZYpp alle pakketten met behulp van de volgende opdracht:

sudo zypper update

of

sudo zypper omhoog

Een pakket installeren:

sudo zypper installeer $ packageName

of

sudo zypper in $ pakketnaam

Gebruik de opdracht om een ​​pakket te verwijderen:

sudo zypper verwijder $ packageName

of

sudo zypper rm $ pakketnaam

Zoek naar een installeerbaar pakket:

sudo zypper zoek $ pakketnaam

Net als YUM is er geen autoremove-opdracht opgenomen in ZYpp. Bovendien heeft OpenSUSE, net als Ubuntu, installatiekoppelingen met één klik voor webgebaseerde pakketinstallatie.

4. DNF of Dandified YUM

DNF is een herschrijving van YUM die gebruikmaakt van functies van ZYpp, met name de mogelijkheden voor het oplossen van afhankelijkheden. DNF is de standaard pakketbeheerder voor Fedora 22 Wees aan de rand van Linux met Fedora RawhideWacht niet met het proberen van de nieuwste softwareversies - probeer in plaats daarvan Fedora Rawhide. Lees verder en hoger, en zou in de toekomst het standaardsysteem in CentOS moeten worden.

Om alle software bij te werken en te upgraden:

sudo dnf update

Een pakket installeren:

sudo installeer $ packageName

Een pakket verwijderen:

sudo dnf $ packageName verwijderen

Zoek naar een installeerbaar pakket:

sudo dnf zoek $ pakketnaam

In tegenstelling tot YUM en ZYpp, biedt DNF de autoremove-opdracht om uw systeem te doorzoeken en ongebruikte afhankelijkheden te verwijderen:

sudo dnf autoremove

En DNF maakt ook pakketinstallatie mogelijk vanaf een URL:

sudo dnf installeer $ url

5. Entropie

Entropy is het standaardpakketbeheersysteem voor Sabayon Linux Installeer Gentoo op de gemakkelijke manier met Sabayon Lees verder , een Gentoo derivitave. Wat Entropy interessant maakt, is dat Sabayon binaire bestanden gebruikt via Entropy, en ook broncode via Gentoo's pakketbeheersysteem, Portage. Een basisoverzicht voor dit systeem is als volgt:

• Bronpakketten zijn ingebouwd in binaire bestanden via Entropy, met behulp van Portage.
• Entropy zet het ingebouwde binaire bestand om in een Entropy-pakket.
• De Entropy-pakketten worden toegevoegd aan de Sabayon-repo's.
• De gebruiker installeert een binair bestand via Entropy.

Entropy is vergelijkbaar met Apt, YUM, ZYpp en DNF, wat betekent dat het beginnersvriendelijk is met eenvoudig te gebruiken opdrachten. Entropy bevat ook snelkoppelingen voor beknoptheid.

Om softwarebronnen bij te werken:

sudo equo update

of

sudo equo omhoog

Om alle pakketten te upgraden

sudo equo upgrade

of

sudo equo u

Deze opdrachten kunnen tegelijkertijd worden gebruikt:

sudo equo update && sudo equo upgrade

of

sudo equo up && sudo equo u

Een pakket installeren:

sudo equo $ packageName installeren

of

sudo equo in $ pakketnaam

Een pakket verwijderen:

sudo equo $ packageName verwijderen

of

sudo equo rm $ pakketnaam

Zoeken naar een installeerbaar pakket:

sudo equo zoek $ pakketnaam

6. Pacman

Pacman is het standaard pakketbeheersysteem voor Arch Linux Hoe Arch Linux op de gemakkelijke manier te installeren met AntergosOude pc of laptop heeft een nieuw leven nodig? Overweegt u over te schakelen naar Linux, maar weet u niet waar u moet beginnen? Met Antergos kun je Arch Linux op de gemakkelijke manier installeren! Lees verder en zijn derivaten, en is een complete pakketbeheerder, die niet vertrouwt op onderliggende systemen of frontends om afhankelijkheden op te lossen. Pacman maakt gebruik van een eenvoudig gecomprimeerd .pkg.tar.xz-bestandssysteem, dat alle informatie bevat die nodig is om de broncode in een werkprogramma op te bouwen. Zie pacman als een systeem om het proces van handmatig bouwen van software vanuit broncode te automatiseren. Pacman gebruikt een "helper" -programma, Yaourt, om niet-officiële software te installeren die te vinden is in de Arch User Repository, en daarbij wordt het commando "pacman" vervangen door "yaourt".

Wanneer u met pakketten werkt, gebruikt u meestal de vlag "sync" (-S), die uw systeem vergelijkt met de softwarerepository. Om uw softwarerepos (-y) te vernieuwen:

sudo pacman -Sy

Om uw systeem te upgraden, wijzigt u uw vorige synchronisatieopdracht met de sysupgrade-vlag (-u):

sudo pacman -Syu

Om een ​​pakket te installeren, moet u het pakket synchroniseren:

sudo pacman -S $ pakketnaam

Om een ​​pakket te verwijderen heeft pacman een verwijdervlag. Om een ​​pakket (-R), zijn configuratiebestanden (-n) en alle ongebruikte afhankelijkheden recursief te verwijderen, niet expliciet geïnstalleerd door de gebruiker (-s). Opmerking: deze vlag -s verschilt van de vlag -s die wordt gebruikt in de synchronisatieopdracht:

sudo pacman -Rns

Om naar een installeerbaar pakket te zoeken, synchroniseert en zoekt u (-s):

sudo pacman -Ss $ pakketnaam

Pacman heeft geen autoremove-opdracht, maar u kunt ongebruikte afhankelijkheden zoeken en verwijderen met de opdracht Query. Opmerking: nogmaals, deze vlaggen zijn niet hetzelfde als de synchronisatievlaggen of vlaggen verwijderen. Met deze opdracht wordt de database (-Q) bevraagd, wordt gecontroleerd op verweesde afhankelijkheden (-t), wordt de zoekopdracht beperkt tot afhankelijkheden (-d) en wordt het proces niet uitgebreid afgedrukt (-q, wat 'stil' betekent).

sudo pacman -Rns $ (pacman -Qtdq)

Pakketmanagers: evolueren

Linux heeft zeker een lange weg afgelegd door nieuwe gebruikers de mogelijkheid te bieden om hun systeem eenvoudig te beheren. Pakketbeheerders vinden automatisch de vereiste afhankelijkheden en bieden gemakkelijk te onthouden opdrachten voor installatie, en het onderhouden van software, en gebruikers zitten niet langer vast in de hel van de afhankelijkheid, zoals ze waren toen Linux er in zat kinderschoenen. Door de vele verschillende pakketbeheerders die voor u beschikbaar zijn uit te testen, kunt u uw huis vinden in de distro waarin u zich het prettigst voelt.

Welke pakketbeheerder is voor u het gemakkelijkst? Heb je geprobeerd een van deze pakketbeheerders te installeren buiten de standaard distro? Laat het ons weten in de reacties hieronder!