Advertentie
Vandaag wil ik het hebben over kunst. Het doet me pijn om dit te zeggen, maar - en ik weet dat dit een brede generalisatie is - internet doet het gewoon niet krijgen kunst. De meeste online discussies over kunst, vooral moderne kunst, mis het punt helemaal.
Een deel van het probleem is dat internet kunst uit de galerie heeft gehaald en overal heeft gebracht. Hoewel dit geweldig kan zijn, kan het voor off-the-wall stukken moderne kunst ze blootstellen aan mensen in een context die ze moeilijk te waarderen maakt.
Neem het hierboven gekoppelde artikel. Tracey Emin, een veelgeprezen Britse kunstenaar, heeft een installatiestuk genaamd "My Bed". Hoewel het in wezen een rommelig bed is, is er veel meer aan de hand. Emin creëerde het midden in een driedaagse storing; de vuile lakens, lege wodkaflessen en andere items zijn geen recreaties maar het echte werk. Het is een ongelooflijk eerlijk en krachtig stuk. Emin toont haar meest privéleven. En de kop van AOL? "Rommelig bed is miljoenen waard". Dat mist gewoon het punt.
Hoewel moderne kunst het meest lijdt onder deze verkeerde voorstelling, worden nog meer toegankelijke vormen van creatieve expressie zoals Hollywood-films beïnvloed. In het bijzonder films zoals De Wolf van Wall Street, Goodfellasen andere films waarin de hoofdpersoon een sympathieke antiheld is, worden vaak onderworpen aan tweets en artikelen waarin ze worden beschuldigd hun onderwerpen te verheerlijken. Scorsese viert Belfort niet; hij haalt de mensen neer die dat wel doen.
Wolf of Wall Street bekijken en er niet echt van genieten. De levensstijl van een vreselijke man volledig verheerlijken. Slechte poging @ satire.
- Katrina (@Komatost) 9 januari 2015
kon het niet meer dan halverwege de wolf van Wall Street halen, Scorsese is eigenlijk in de val gelopen van het verheerlijken van schurken, tut
- Laura Smethurst (@LauraESmethurst) 25 juli 2014
Laten we eens kijken waarom dat zo is.
Wat ik Art noem
Elk goed discours is gebaseerd op gemeenschappelijke fundamenten, dus laten we eenvoudig beginnen en overwegen wat ik bedoel met kunst. Sommige dingen zijn zonder twijfel kunst: de Mona Lisa, andere grote werken uit de Renaissance, de meeste dingen geschilderd door iemand met een Italiaans klinkende naam, en alles wat Andy Warhol heeft aangeraakt.
Wat wel en geen kunst is, is normaal gesproken een veel lastiger vraag. Voor mij, en deze definitie staat open voor onenigheid, gaat kunst over intentie en emotie. Als iemand iets maakt en van plan is andere mensen er iets over te laten voelen, dan is het kunst. Als het niet de bedoeling is om een emotie te creëren, dan is het dat niet. Dit is wat een Ikea-handleiding scheidt van de poëzie van W.B. Yeats.
Kunst is een andere taal
Een belangrijke reden waarom internet moeite heeft om kunst te begrijpen, is dat het in een andere taal is gemaakt.
Net als elk ander gebied van menselijke inspanningen heeft kunst zijn eigen speciale taal. Als je een wetenschapper bent, het woord theorie betekent voor u iets heel anders dan voor de meeste gewone mensen: bedenk eens hoe mensen erover praten de evolutietheorie Dinosaurussen? Google geeft een antwoord van het creationisme, niet van de wetenschap. Dit is waarom...Google is blijkbaar een creationistische organisatie - die denkt dat dinosaurussen worden gebruikt om kinderen te indoctrineren om te geloven dat de aarde miljoenen jaren oud is. Lees verder . Voor een wetenschapper is een theorie een hypothese die herhaalde pogingen heeft weerstaan om haar te weerleggen. Voor een leek is het slechts een idee dat al dan niet waar is. Dus de theorie van de zwaartekracht, de evolutietheorie en tal van andere dingen waarvan we begrijpen dat ze zo dichtbij zijn wetenschappelijke feiten zijn mogelijk theorieën, maar dat geldt ook voor mijn theorie dat Patrick Stewart eigenlijk een reus is hagedis.
Als je de taal van de wetenschap spreekt, is het een lachwekkend om 'Patrick Stewart is een hagedis' te noemen. Als ik echter dronken in de kroeg zeg: "Mijn theorie is dat Patrick Stewart een gigantische hagedis is", zal ik uitgelachen worden, maar niemand zal in de gaten houden dat ik het woord "theorie" gebruikte.
De wereld van de kunst is vergelijkbaar, behalve dat de taal van de kunst eerder visueel dan verbaal is.
Nemen De Wolf van Wall Street Nogmaals, terwijl het verhaal dat uit de context is gehaald misschien Belfort lijkt te vieren, als het samen wordt genomen met hoe de film is opgenomen, hoe Belfort wordt op het scherm afgebeeld en al het andere dat in een andere film dan het script past, is duidelijk dat Belfort de schurk. Hetzelfde geldt voor Emin's bed. Hoewel het aan de oppervlakte slechts een rommelig bed is, is het alsof je zegt dat dit artikel slechts een willekeurige verzameling niet-verwante woorden is. Alles in het bed staat voor en betekent veel meer dan alleen het uiterlijk.
Het herkenbare voorbeeld: Hollywood-films
Voordat je naar de gekke, daarbuiten, nietje-jezelf-aan-de-kasseien-in-Moskou-wereld gaat moderne kunst, laten we dieper ingaan op de meest populaire vormen van kunst in de moderne cultuur: Hollywood films.
Sommige mensen zullen beweren dat Hollywood-films leuk vinden de nieuwste superheldenfilm met een groot budget The Avengers: Age of Ultron Movie Review voor GeeksDe Avengers zijn terug, dit keer in de strijd tegen een moorddadige AI. Maar is The Avengers: Age of Ultron het bekijken waard? Lees hieronder onze spoiler-vrije review om erachter te komen. Lees verder tellen niet, maar ze hebben het mis. Zelfs een film als Mad Max The Mad Max: Fury Road Movie Review voor Geeks... One Long Crazy Car Chase30 jaar na Mad Max Beyond Thunderdome bezoekt George Miller het post-apocalyptische Australië opnieuw met een nieuwe Mad Max-film. Is Mad Max: Fury Road het bekijken waard? Lees onze spoiler-vrije review om erachter te komen. Lees verder is gemaakt met grote hoeveelheden bedoelingen met het uitdrukkelijke doel om mensen iets te laten voelen.
Een van mijn favoriete filmcritici, Film Crit Hulk (als je eenmaal voorbij de ALL CAPS- en Hulk-referenties bent - het is het waard, geloof me) schreef een essay de vier niveaus van hoe we films consumeren. Op welke manier we een film begrijpen en ervan genieten, houdt rechtstreeks verband met het niveau waarop we de film bekijken. Geen enkel niveau is superieur aan het andere - het zijn gewoon verschillende versies van hetzelfde stuk media.
De vier niveaus van Film Crit Hulk zijn:
Mensen die films ervaren in een staat van kinderlijke naïviteit
Volgens Hulk zijn dit de mensen die een sterk gevoel van overdracht hebben wanneer ze een film kijken. Ze voelen zoals wat ze zien echt is, ook al weten ze intellectueel dat het niet zo is. Dit zijn de mensen die juichen wanneer de held wint en boze tweets schrijven wanneer een favoriet personage sterft. Ze vermijden vaak verdrietige of enge films omdat ze het niet prettig vinden hoe ze zich voelen. Ze zien kunst eerder als een aflaat dan als een intellectuele bezigheid. Het is een erg naïeve, maar ook leuke manier om dingen te ervaren.
Game of Thrones zou een Emmy moeten winnen voor HET MEESTSTE UUR VAN TELEVISIE OOIT GEZIEN. #GoT
- Chris (@xminustDC) 15 juni 2015
Mensen die kinderlijke naïviteit voorbij zijn gegaan, maar proberen het te heroveren
De tweede groep lijkt enigszins op de eerste, behalve dat jarenlange blootstelling aan films het emotionele effect heeft verminderd. Alleen al het kijken naar een film schept niet langer het sterke gevoel van overdracht. Ze willen teruggaan naar de emotionele hoogtepunten van de eerste films die ze zagen, maar niet kunnen. Dit zijn de mensen die films uit hun kindertijd opnieuw bekijken om het te proberen te heroveren.
Het is op dit niveau, en het vorige, dat mensen kunnen bekijken De Wolf van Wall Street en tweet over hoe Belfort wordt afgeschilderd als een held.
Mensen die hun emotionele ervaring intellectueel kunnen contextualiseren
De derde groep zijn de mensen die verder gaan dan alleen een kinderlijke ervaring zoeken en intellectueel nadenken over hun emotionele ervaring. Zoals Hulk het zegt:
ZIJ BEGRIJPEN DAT KUNST NIET OM AFWIJKING GAAT. ZIJ BEGRIJPEN DAT KUNST DOOR DRAMA EEN GEWELDIGE MANIER IS OM TOT WARE KENNIS VAN LEVEN EN DOEL TE KOMEN. ZE ZULLEN BEGRIJPEN DAT DE SLECHTE DINGEN DIE IN DE KUNST GEBEUREN NIET ZOVEEL ZIJN OVER EMOTIE EN ENTERTAINMENT, MAAR GEVEN ONZE ZIELEN DE SOORTEN Waardevolle ERVARINGEN DIE WE NODIG HEBBEN. KUNST KAN ONS VERLIES, LIEFDE, DOOD, STREP EN GELUK BEGRIJPEN.
Dit is het eerste niveau waarop mensen de kunst echt beginnen te begrijpen. Het zijn de mensen die praten over thema's, semiotiek, intentie en al die andere woorden die zo vaak worden afgedaan als 'overdenken'. De meeste daadwerkelijke filmkritiek valt rond dit niveau. Het erkent dat alleen omdat een personage wordt afgeschilderd als een held, dit niet betekent dat hij dat is. Iemand afbeelden als een held en deze vervolgens ondermijnen met andere technieken is een zeer krachtige manier om een statement te maken; het is wat Scorsese doet De Wolf van Wall Street.
Mensen die de kunst van het maken van films begrijpen
De laatste groep bestaat uit mensen die het vak van het maken van films goed begrijpen. Dit zijn de mensen die al jaren films maken, of anderszins hun leven aan hen hebben opgedragen. Wanneer ze naar een scène kijken, voelen ze niet alleen emoties, ze zien hoe ze emoties laten voelen. Ze begrijpen wat elke camerabeweging, -snede en elk ander effect moet bereiken.
Wat dit betekent voor moderne kunst
Iedereen waardeert kunst vanuit een andere positie en op een ander niveau. Met films zitten de meeste mensen ergens tussen niveau twee en drie. Ik weet dat ik daar val. Ik hou genoeg van films die ik leuk vind de intellectuele oefening om ze te proberen te begrijpen Liefde films? 4 geweldige YouTube-kanalen die je moet bekijkenHoewel er veel YouTube-kanalen zijn die zich richten op het beoordelen van films, zijn er enkele YouTubers die verder gaan dan eenvoudige reactievideo's en diep ingaan op wat films speciaal maakt. Lees verder , maar ik vind het ook leuk om gewoon uit te schakelen en opnieuw te kijken Zoolander voor de 52e keer. Films hebben zo'n plaats in de populaire cultuur dat het moeilijk is om er niet enigszins over geïnformeerd te worden. De meeste mensen begrepen van nature dat Belfort niet echt werd gevierd.
Moderne kunst heeft dat privilege echter niet. Als de meeste mensen zoiets zien Richard Prince's Nieuwe portretten serie of Emin's Mijn bed, benaderen ze het vanuit een plaats van naïviteit. Ze zien alleen een stel gestolen Instagram-afbeeldingen of een rommelig bed. Ze zien niet de decennia van artistieke ontwikkeling, cultureel commentaar of creativiteit die erin zit.
Ik dacht dat ik dit net zo goed kon posten omdat iedereen me sms't. Ja, mijn portret is momenteel te zien in de Frieze Gallery in NYC. Ja, het is gewoon een screenshot (geen schilderij) van mijn oorspronkelijke bericht. Nee, ik heb mijn toestemming niet gegeven en ja, de controversiële kunstenaar Richard Prince heeft het toch opgehangen. Het is al verkocht ($ 90K is mij verteld) tijdens de VIP-preview. Nee, ik ga hem niet achterna. En nee, ik heb geen idee wie er bij is beland!??? #lifeisstrange #modernart #wannabuyaninstagrampicture
Een foto geplaatst door Doe Deere (@doedeere) op
Het internet - en zeker de hardste stemmen op internet - krijgt gewoon geen kunst. Ze hebben niet genoeg kunst gezien om de toolkit te ontwikkelen en de taal te begrijpen die nodig is om het als meer dan de som der delen te zien. Ze zien alleen het rommelige bed. Het ergste is dat internet de kracht heeft om mensen bloot te stellen aan prachtige kunst, het is gewoon die ene die het tot het publieke bewustzijn maken, zijn vaak de meest ou-there werken, in plaats van slim en toegankelijk degenen.
Shakespeare is geschreven in dezelfde basistaal als een trollingforumpost, terwijl kunst is geschreven in de beeldtaal van onze cultuur. Het zijn niet de letters die Shakespeare geweldig maken, maar wat hij ermee doet. Hetzelfde geldt voor moderne kunst. Je hoeft alleen maar een stap terug te doen en het te zien.
Einde credits
Kunst is een van die gevoelige onderwerpen die iedereen heeft er een mening over Erger dan Hitler: waarom gebeuren er vlammen?Waarom zijn flamewars zo gewoon op het web van vandaag en is het echt een nieuw fenomeen? Lees verder . U heeft recht op het uwe en we horen het graag.
Vind je dat kunst onterecht online wordt afgebeeld of is het belachelijk waarmee moderne kunstenaars wegkomen? Kan een Instagram-screenshot ooit kunst zijn of is er sinds Da Vinci geen fatsoenlijke artiest meer geweest?
Laat me alsjeblieft weten wat je denkt in de reacties.
