Een beginnershandleiding voor softwarebronnen in Ubuntu

Tijdens het installeren van software op Ubuntu met behulp van de opdrachtregel, is het u misschien opgevallen dat het woord "repository" vaak in de uitvoer wordt gebruikt. Als je nieuw bent in het hele Linux-universum, dan is dit misschien een nieuwe term voor jou. Wat betekent het en waarom heeft uw systeem deze opslagplaatsen nodig?

Dit artikel laat je kennismaken met het concept van repositories in Ubuntu, samen met een korte beschrijving van de verschillende soorten repositories die beschikbaar zijn om te gebruiken.

Een inleiding tot opslagplaatsen

Over het algemeen is een repository een verzameling van meerdere items die samen in enorme hoeveelheden zijn opgeslagen. Op Ubuntu en andere op Unix gebaseerde besturingssystemen verwijst een repository naar een gigantische verzameling software en pakketten die u op uw systeem kunt installeren.

In tegenstelling tot Windows en macOS biedt Linux software aan zijn gebruikers in een goed verpakt formaat, dat in verschillende distributies verschilt. Debian-gebaseerde distributies zijn bijvoorbeeld afhankelijk van DEB-pakketten. Op dezelfde manier vindt u RPM-pakketten op Fedora, CentOS en andere op RHEL gebaseerde distributies.

Verwant: Dingen die Ubuntu beter doet dan Windows

Aangezien repositories een verzameling van dergelijke pakketten zijn, kunnen gebruikers naar deze repositories verwijzen om het pakket dat ze nodig hebben te vinden en te downloaden. Je kunt er bijna elk gereedschap in vinden dat je nodig hebt.

Ook hebben verschillende Linux-distributies hun eigen set repositories. Op Ubuntu behoren de standaardversies tot Ubuntu zelf. Afgezien van deze, kunnen gebruikers ook een van hun keuze toevoegen met behulp van de add-apt-repository opdracht.

De aanbevolen manier om pakketten op Ubuntu te installeren, is door de officiële repositories te gebruiken. De pakketten die je in deze repositories vindt, zijn namelijk speciaal ontwikkeld voor Ubuntu. Ook zorgen regelmatige updates van de ontwikkelaars ervoor dat de software naar behoren werkt.

Soorten opslagplaatsen in Ubuntu

Ubuntu wordt geleverd met vier verschillende soorten opslagplaatsen. Dit zijn namelijk Main, Restricted, Universe en Multiverse. Sommige, zoals Main, zijn standaard geopend. Maar voor anderen moet u universe en multiversum inschakelen voordat u pakketten van hen kunt ophalen.

1. Hoofd

Main bevat software en pakketten die volledig worden ondersteund door het Ubuntu-team. Als je software uit de hoofdrepository hebt geïnstalleerd, zal Ubuntu je regelmatig voorzien van beveiligingsupdates en bugfixes voor die pakketten.

Deze repository bestaat uit open-sourcepakketten die gratis te gebruiken en te herdistribueren zijn. U zult ook merken dat Ubuntu wordt geleverd met de meeste pakketten in de hoofdrepository, omdat dit belangrijke hulpprogramma's zijn die zowel door het systeem als door de gebruiker worden vereist.

2. Beperkt

Hoewel u de software die beschikbaar is in Restricted repositories gratis kunt gebruiken onder een gratis licentie, kunt u deze pakketten niet opnieuw distribueren. De beperkte repository bevat tools en stuurprogramma's die nodig zijn voor de goede werking van het besturingssysteem.

Het Ubuntu-team biedt geen ondersteuning voor programma's die van een andere auteur zijn. Ook kan Canonical, het bedrijf dat verantwoordelijk is voor het beheer van Ubuntu, het pakket niet wijzigen, aangezien de meeste software in de Restricted repository eigendom is van eigendom.

3. Universum

Zoals de naam al doet vermoeden, bevat Universe elk open-sourcepakket dat is ontwikkeld voor het Linux-besturingssysteem. Deze pakketten worden niet rechtstreeks beheerd door het Ubuntu-team. De gemeenschap van ontwikkelaars die aan een pakket werken, is als enige verantwoordelijk voor het pushen van updates en beveiligingsoplossingen.

Ubuntu kan het pakket echter van Universe naar Main verplaatsen als de ontwikkelaars ermee instemmen de door hen vastgestelde specifieke normen te volgen.

4. multiversum

Terwijl de hierboven genoemde repositories pakketten bevatten die ofwel gratis te gebruiken of open-source zijn, bevat multiverse software die niet gratis beschikbaar is. Gepatenteerde programma's zonder licentie of juridische problemen zijn ook opgenomen in Multiverse.

Het installeren van pakketten vanuit deze repository wordt niet aanbevolen omdat het risico dat aan deze programma's is verbonden aanzienlijk is.

Werken met opslagplaatsen en pakketten

Linux geeft je volledige controle over welke repository je moet kiezen tijdens het installeren van pakketten. Je kunt kiezen voor de vertrouwde Ubuntu-repositories als je aan de veilige kant wilt zijn, of je kunt: Linux-software downloaden uit het universum of multiversum repository. Maar dat is alleen aan te raden als je weet wat je doet.

Elke Linux-distributie wordt geleverd met een standaardpakketbeheerder die verantwoordelijk is voor het installeren, bijwerken en upgraden van pakketten op het systeem. Ubuntu wordt bijvoorbeeld geleverd met: APT en dpkg, en Fedora Linux gebruikt DNF voor het beheren van pakketten. Op Arch Linux kunt u software installeren en verwijderen met pacman, de standaardpakketbeheerder die bij het besturingssysteem wordt geleverd.

12 onnodige Windows-programma's en apps die u moet verwijderen

Vraagt ​​u zich af welke Windows 10-apps u moet verwijderen? Hier zijn verschillende onnodige Windows 10-apps, programma's en bloatware die u moet verwijderen.

Lees volgende

Over de auteur