Verliesloze audio vs. High-res audio: wat is het verschil?

Als het streamen van muziek je probleem is, heb je misschien gehoord dat Apple het verliesvrije ALAC-formaat voor alle gebruikers introduceert in Apple Music. Apple prijst, net als andere grote muziekstreamingservices, de voordelen van verliesloze audio met hoge resolutie ten opzichte van conventionele audioweergave.

De branchebrede verschuiving naar het aanbieden van audio-opties met hoge resolutie en verliesvrije audio stelt elk van de volgende vragen:

Wat is verliesvrije audio? Is dat hetzelfde als hoge resolutie? Zo niet, wat is dan het verschil en waarom zou het ons iets kunnen schelen?

Laten we deze voorwaarden eens bekijken en kijken of er iets is om de hype te ondersteunen.

Audio zonder verlies

In de begindagen van het streamen van muziek was het overzetten van muziekbestanden via internet een gedoe. Het internet stond nog in de kinderschoenen, dus de snelheid was laag en de betrouwbaarheid twijfelachtig.

Vroeger was opslagruimte ook vrij duur. Muziekdistributeurs moesten dus een manier vinden om muziek te distribueren met zo min mogelijk middelen. Dit is waar lossy audio in beeld kwam.

Als het op muziek aankomt, zijn studio-opnames vrij groot van formaat. Ze kunnen tientallen megabytes aan opslagruimte in beslag nemen. In een tijdperk waarin de meeste mensen geen gigabytes aan opslagruimte hadden, was het niet praktisch om ongecomprimeerde studio-opnames te leveren.

Als gevolg hiervan creëerden muziekproducties sterk gecomprimeerde audiobestanden om de bestandsgrootte drastisch te verkleinen. Deze gecomprimeerde bestanden zijn de audiobestanden met verlies die we tegenwoordig kennen.

Hoewel bestanden met verlies opslagruimte besparen, offeren ze de geluidskwaliteit op omdat ze sterk gecomprimeerd zijn. Desalniettemin heeft de industrie audiobestanden met verlies aangenomen als de de-facto standaard om muziek aan de luisteraars te leveren.

Verwant: Hoe werkt bestandscompressie?

Lossy audiobestanden zijn tegenwoordig overal. Van YouTube tot Spotify, alle streamingsites spelen gecomprimeerde muziek af. Gelukkig klinken deze bestanden door het gebruik van moderne encoders en audioformaten goed. Dus de meeste mensen klagen niet.

Dat gezegd hebbende, de muziek die we streamen is niet hetzelfde als de studioversie. Het is van mindere kwaliteit. En een deel van de reden vanwege de compressietechnieken die muziekproducties toepassen bovenop de originele opnames.

Lossless audiobestanden elimineren de compressie volledig of gebruiken compressietechnieken die niet leiden tot gegevensverlies. Dus als u verliesvrije audio streamt, streamt u muziek zonder compressieartefacten. Dit kan de audiokwaliteit mogelijk verhogen.

Losse bestanden resulteren echter niet altijd in een betere geluidskwaliteit. Als de gecomprimeerde bestanden zelf van slechte kwaliteit zijn, zal het verwijderen van compressie niet veel helpen. Zo, doe een test en kijk of lossless audio een merkbaar verschil maakt.

Wat zijn bemonsteringsfrequentie en bitdiepte?

Computers zijn digitale machines die enen en nullen verwerken. Dus alle informatie die een computer moet opslaan, inclusief audio, moet worden opgeslagen in de vorm van een reeks enen en nullen.

Geluid daarentegen is niet digitaal. Het is analoog en continu van aard. Dus als we geluid op een opslagstation in een computer willen opslaan, moeten we het omzetten in enen en nullen.

Er zijn veel manieren om deze conversie aan te pakken. Een van de eenvoudigste is Pulse Code Modulation (PCM).

Het volgende is de weergave van pulscodemodulatie.

In PCM nemen we analoge audio, spelen deze af en samplen deze met een vooraf bepaalde snelheid in de vorm van enen en nullen. Deze gegevens worden vervolgens opgeslagen in een audioformaat.

Om het proces beter te begrijpen, stelt u zich voor dat u foto's maakt van kinderen die honkbal spelen. Als je een heel uur 30 foto's per seconde zou maken, zou je genoeg gegevens hebben om een ​​uur lang 30 frames per seconde videobeelden te produceren.

Hetzelfde gebeurt wanneer u een audiosignaal samplet. Je maakt figuurlijke snapshots van het audiosignaal, met een vast tempo. Codeer al deze snapshots en je zou een audiobestand hebben.

Om het audiobestand af te spelen, hoeft uw computer de snapshots alleen maar af te spelen met dezelfde snelheid waarmee ze zijn gemaakt. Dit tarief wordt de Bemonsteringsfrequentie.

We meten de bemonsteringsfrequentie in kHz. De standaard bemonsteringsfrequentie in audio-cd's is 44,1 kHz.

Omdat elke audio is samengesteld uit meer dan één geluid met verschillende frequenties, moeten we meer dan enen of nullen opslaan om alle benodigde informatie op te slaan. We moeten dus streven naar de grootst mogelijke steekproefomvang, want hoe groter de steekproef, hoe beter de geluidskwaliteit.

De steekproefomvang oftewel het aantal bits in elke steekproef wordt de genoemd Bitdiepte. De standaard bitdiepte in audio-cd's is 16-bits.

Hoge resolutie audio

Voor alle hype die muziekstreamingdiensten creëren over audio met hoge resolutie, is het verrassend dat er geen standaarddefinitie is. Er is geen overeenstemming over wat audio met hoge resolutie eigenlijk is.

Dat gezegd hebbende, is de consensus dat een audiosample met een hoge bemonsteringssnelheid en een hoge bitdiepte een hoge resolutie wordt genoemd.

Zoals u kunt zien, verandert de bovenstaande definitie voortdurend. Toen bijvoorbeeld 8-bits audio de standaard was, was 16-bit/44,1 kHz een hoge resolutie. En vandaag, wanneer 16-bit/44,1 kHz de standaard is, ligt 24-bit/96 kHz in het gebied met hoge resolutie.

Audio met hoge resolutie klinkt in theorie helderder en beter. Het heeft een meer dynamisch bereik, een betere instrumentscheiding en een laag geluidsniveau.

Het verschil tussen audio zonder verlies en audio met hoge resolutie

Zoals we hierboven hebben uitgelegd, is verliesloze audio het audiomonster dat geen degraderende compressie heeft. Dergelijke monsters zijn in hun oorspronkelijke vorm.

Lossless audio betekent dus niet audio van hogere kwaliteit. Alle audio, of het nu met een hoge resolutie is of niet, kan verliesvrij zijn.

Aan de andere kant is audio met hoge resolutie audio van betere kwaliteit met een hogere bitdiepte en een hoge bemonsteringsfrequentie. Audio met hoge resolutie kan lossless of lossy zijn.

Hoge resolutie audio-indelingen

Met de opkomst van audio met hoge resolutie zijn streamingdiensten begonnen met het introduceren van een aantal eigen audioformaten. Enkele van de meest bekende formaten zijn FLAC, AIFF, WAV en ALAC. Al deze formaten ondersteunen high-res audio met een lossy of lossless compressie.

Apple gebruikt bijvoorbeeld ALAC voor streaming in hoge resolutie op Apple Music. ALAC is een verliesvrij formaat, wat betekent dat de compressie de geluidskwaliteit niet verslechtert. Het is ook ongelooflijk ruimtebesparend. Als we het vergelijken met WAV, dat geen compressie toepast, neemt ALAC half zoveel opslagruimte in beslag.

Verwant: De meest voorkomende audioformaten: welke moet u gebruiken?

Net als Apple gebruikt Tidal zijn eigen audioformaat genaamd MQA. MQA heeft verliesvrije compressie en biedt bijna dezelfde geluidskwaliteit en opslagruimte als ALAC.

Lossless is geen hoge resolutie

Lossless audio is niet hetzelfde als audio met een hoge resolutie. Waar de eerste het effect van compressie op het audiomonster definieert, is de laatste de maatstaf voor de getrouwheid van de audio. Lossless audio kan dus een lage resolutie of een hoge resolutie hebben.

Met de toetreding van Apple tot het pakket, is audio met hoge resolutie de laatste tijd in opkomst. Nu steeds meer streamingdiensten high-res muziek gaan aanbieden, loont het om te investeren in degelijke audioapparatuur.

Investeer dus in een degelijke koptelefoon, abonneer je op een streamingdienst die muziek met hoge resolutie biedt en geniet ervan.

Ruimtelijke en verliesvrije audio van Apple Music: kun je het verschil zien?

Onze blinde tests onthullen de realiteit van beide functies.

Lees volgende

Over de auteur