Biometrie betreft het onderzoeken van iets dat uniek is voor het lichaam van een persoon om te bepalen of ze toegang moeten krijgen tot een gebouw, apparaat of gevoelige bestanden. Enkele van de meest voorkomende biometrische systemen analyseren de vingerafdrukken, gezichten of delen van hun ogen van mensen.
Deze maatregelen zijn bedoeld om de veiligheid aan te scherpen. Lukt het en zijn er risico's aan verbonden? Kun je biometrie echt vertrouwen?
Hoe lang gebruiken mensen biometrische technologie?
Vingerafdrukidentificatie omvat de meest gebruikte biometrische optie van wetshandhavingsinstanties en overheidsgroepen over de hele wereld. Het eerste bekende geval van het gebruik van iemands vingerafdruk om hen in verband te brengen met een misdrijf, vond plaats in 1892. Nu kunnen veel computers en smartphones worden ontgrendeld met vingerafdrukken.
Irisscanning evalueert een deel van het oog. De persoon die werd beschouwd als de moderne pionier van die vooruitgang, patenteerde de bijbehorende algoritmen in 1994.
Vanaf het einde van de jaren 2000 kwam het onderzoek in een stroomversnelling met een andere methode waarbij mensen werden geïdentificeerd aan de hand van de vorm van het oor. Het heeft lang niet zoveel aandacht gekregen als identificatie met vingerafdrukken, die gangbaar is in de moderne samenleving.
Een belangrijk argument voor biometrie is dat de technologie kijkt naar aspecten die uniek zijn voor een individu. Dat maakt het geavanceerder dan maatregelen zoals wachtwoorden, vooral omdat mensen ze vaak hergebruiken op verschillende sites.
Criminelen hebben een lange geschiedenis van het omzeilen en dwarsbomen van deze maatregelen. Dat is de reden waarom veel cyberbeveiligingsbedreigingen, zoals phishing-e-mails, steeds realistischer en geavanceerder worden, waardoor de kans groter is dat ze een groter segment van potentiële slachtoffers misleiden.
Verwant: Hoe zijn vingerafdrukscanners in de loop van de tijd geëvolueerd?
Hoe veilig zijn biometrie?
Onderzoek suggereert dat het moeilijk is om een systeem te hacken dat gebruikmaakt van biometrische beveiliging, maar niet onmogelijk. Sommige mensen raken opgewonden als ze proberen de technologie te kraken.
In één instantie, hebben onderzoekers de biometrie van gezichtsherkenning die op een luchthaven wordt gebruikt, misleid om een persoon aan boord van een vliegtuig te laten gaan, ondanks dat hij op de no-fly-lijst staat. In andere gevallen toonden onderzoekers aan dat een afdruk van iemands vingerafdruk in een stof als Play-Doh een vingerafdruklezer voor de gek kon houden.
Mensen hebben echter verdeelde meningen over biometrische beveiliging. Sommige cybersecurity-experts beschouwen het als veiliger dan wachtwoorden. Velen verduidelijken echter dat de beste optie is om een of andere vorm van biometrie te gebruiken, samen met andere methoden om apparaten en gegevens veilig te houden.
Het gebruik van Two-Factor Authentication (2FA) op websites kan bijvoorbeeld de toegang van hackers beperken als ze de biometrische technologie op iemands apparaat kunnen doorbreken. Sommige mensen gebruiken ook monitoringtools die hen waarschuwen voor mogelijke identiteitsdiefstal.
Het nemen van meerdere voorzorgsmaatregelen is vooral slim gezien de aanhoudende prevalentie van gevallen van identiteitsdiefstal. In 2020 ontvingen federale functionarissen 4,8 miljoen identiteitsdiefstal- en fraudemeldingen, een stijging van 45 procent ten opzichte van cijfers 2019.
Biometrie kan extra beveiligingsrisico's met zich meebrengen
Zelfs als biometrie mensen probeert veiliger te maken, kunnen ze onbedoelde gevolgen hebben die de veiligheid in gevaar brengen.
Veel landen hebben nu bijvoorbeeld camera's die gezichtsherkenning gebruiken als maatregel voor de openbare veiligheid. De wetshandhavingsindustrie is een van de grootste gebruikers van gezichtsherkenningstechnologie. Het is echter begrijpelijk dat mensen zich zorgen maken over stereotypen of de technologie die hen verkeerd identificeert.
Verwant: Gezichtsherkenning online en in het openbaar vermijden?
Ook datalekken bij bedrijven die biometrische gegevens opslaan, geven aanleiding tot bezorgdheid.
In 2019 sloegen cybersecurity-onderzoekers alarm over Suprema, een bedrijf met een biometrisch platform genaamd Biostar 2. Ze waarschuwden dat onbevoegde partijen toegang zouden kunnen krijgen tot de database van de tool vanwege ontoereikende maatregelen voor informatiebescherming en onvoldoende gegevenscodering.
Hoe veilig zijn biometrie als de bedrijven die de gegevens bewaren niet de best practices volgen om ze te beschermen?
Bezorgde partijen maken zich ook zorgen dat veelvuldig gebruik van biometrische gegevens inbreuk kan maken op privacyrechten. Daarom dringen organisaties in de EU er bij wetgevers op aan om de technologie in de openbare ruimte te verbieden. Staatswetgevers hebben ook biometrische beveiliging in hun hoofd.
Per maart 2021 nog maar een paar Amerikaanse staten wetten uitgevaardigd die bepalen hoe organisaties met dergelijke gegevens moeten omgaan. Anderen waren echter van plan dergelijke regelgeving binnenkort in te voeren.
Dit is een zich ontwikkelende kwestie, maar consumenten mogen het privacybeleid van diensten en websites verwachten waarin wordt besproken hoe entiteiten biometrische gegevens gebruiken. Het lezen van die details kan mensen veilig houden door hen te helpen potentiële risico's af te wegen.
Ga voor een evenwichtige benadering van biometrie
Biometrietechnologie is geen perfecte beveiligingsoplossing, maar is ook niet inherent vol risico's. Veel hangt af van hoe serviceproviders gegevens opslaan en of organisaties die deze gebruiken dit op ethische, legale manieren doen.
Biometrische functies bieden gebruikers vaak ook meer gemak. Zo is het voor de meeste mensen gemakkelijker en sneller om een vinger op een smartphonesensor te houden om het apparaat of de apps te activeren in plaats van een wachtwoord in te typen of een patroon voor schermontgrendeling te onthouden.
Als u overweegt een biometrische functie op uw apparaat in te schakelen, beschouw het dan als een onfeilbare optie die uw algehele beveiliging zou kunnen verbeteren. Het zal je niet redden van elke mogelijke hack, maar het kan het voor hackers uitdagender maken om schade aan te richten.
Niet alleen dat, ook phishing zal hierdoor verdwijnen.
Lees volgende
- Android
- iPhone
- Veiligheid
- Smartphone-beveiliging
- Biometrie
- Smartphone-privacy
Shannon is een maker van inhoud in Philly, PA. Ze schrijft al ongeveer 5 jaar in het technische veld na haar afstuderen met een graad in IT. Shannon is de hoofdredacteur van ReHack Magazine en behandelt onderwerpen als cyberbeveiliging, gaming en bedrijfstechnologie.
Abonneer op onze nieuwsbrief
Word lid van onze nieuwsbrief voor technische tips, recensies, gratis e-boeken en exclusieve deals!
Nog een stap…!
Bevestig uw e-mailadres in de e-mail die we u zojuist hebben gestuurd.