De jaren zestig waren een geweldig jaar voor wetenschappelijke hoogstandjes, maar weinig gebeurtenissen werpen een schaduw over de maanlanding. Een van de meest opmerkelijke wetenschappelijke prestaties aller tijden; het is gek om te bedenken dat deze fantastische prestatie plaatsvond tijdens het leven van veel van onze ouders en grootouders.

Wat nog verrassender is, is dat de technologie die ons daarheen heeft gebracht primitief is volgens de huidige normen. De Apollo 11-missie was zijn tijd jaren vooruit en blijft wetenschappers tot op de dag van vandaag verbazen. Door te leren over de eenvoudige technologie en pure vindingrijkheid achter de schermen van de maanlanding, kun je het waarderen voor de historische gebeurtenis die het was.

Apollo 11

Op 20 juli 1969, vóór de uitvinding van mobiele telefoons of de eerste thuiscomputer, lanceerden de VS hun eerste maanlandingsmissie: Apollo 11.

De 363 voet hoge Saturn V-raket werd om 9.32 uur gelanceerd vanaf het Kennedy Space Center in Florida. Het droeg drie astronauten; commandomodulepiloot Michael Collins, Edwin "Buzz" Aldrin, Jr., maanmodulepiloot en de iconische commandant, Neil A. Armstrong, die zichzelf een begrip maakte als de eerste mens die voet op de maan zette.

instagram viewer

Hoewel de eerste maanwandeling van de mensheid indrukwekkend is, vonden enkele van de belangrijkste prestaties van dit evenement achter de schermen plaats. Het was geen gemakkelijke taak om alle technologie en uitrusting klaar te maken voor "de ruimterace".

Baanbrekend ruimtevaartuig

Een ruimtevaartuig maken is letterlijk raketwetenschap. Toen ingenieurs en wetenschappers de drie ruimtevaartuigen ontwierpen die de astronauten naar de maan brachten, stond het veld nog in de relatieve kinderschoenen.

Bij vroege ruimtereizen waren er geen voertuigen naar andere planeten gestuurd. In het begin wilden zowel onderzoekers als politici mensen de ruimte in krijgen en de grenzen van de moderne technologie van die tijd testen.

Veel vroege experimenten hadden helemaal geen betrekking op levende wezens, zoals de eerste kunstmatige satelliet, Spoetnik 1, die in 1957 door de Sovjet-Unie in de baan van de aarde werd gelanceerd. Hoewel het heel anders was dan moderne satellieten, zoals die worden gebruikt om satellietbeelden uit te voeren, maakte het nog steeds de weg vrij voor verdere experimenten.

Latere experimenten om de effecten te onderzoeken die de omstandigheden op het leven zouden hebben, omvatten het lanceren van dieren, zoals honden of apen, soms zonder enige intentie om de vlucht te overleven.

In september 1951 vonden wetenschappers Yorick, een resusaap, samen met 11 muizen na een ruimtelancering vanuit New Mexico, wat de eerste keer was dat een aap de ruimte overleefde.

Toen eindelijk, in 1961, lanceerde de USSR zijn eerste kosmonaut: Yuri Gagarin. Zelfs toen was het "gewoon" om rond de planeet te draaien, maar het was een gedenkwaardige gebeurtenis die het ontstaan ​​van bemande ruimtevaart markeerde.

Het brengen van mannen naar de maan omvatte veel meer dan "simpelweg" het berekenen van het perfecte traject om een ​​bijna onverwoestbare capsule te lanceren.

Terwijl de Apollo 8-missie, uitgevoerd door NASA in december 1968, erin slaagde een bemand vaartuig voorbij een lage baan om de aarde te brengen, had geen mens met succes voet op een ander astronomisch object gezet.

Ze hadden voertuigen nodig die de mannen niet alleen veilig voorbij de lage baan om de aarde konden brengen en de barre omstandigheden in de ruimte konden weerstaan, maar die de mannen ook heelhuids terug naar huis konden brengen.

Gevaarlijke omgeving

Met de volledige bedoeling om de astronauten hun eerste stappen op de maan te laten zetten, was het ruimtevaartuig niet het enige dat nodig was om de uitdagende omgeving van de ruimte te weerstaan.

De astronauten hadden effectieve ruimtepakken nodig die hun eigen levensonderhoud zouden zijn zodra ze de commandomodule verlieten. Na verschillende aanpassingen bestond het Apollo A7L-pak uit 21 beschermingslagen.

Het onder druk staande pak was op zichzelf al een indrukwekkend stukje technologie. Geïntegreerde met water gevulde buizen hielpen de astronauten te beschermen tegen oververhitting, en een gespecialiseerde rugzak bood extra levensondersteunende elementen, zoals zuurstof.

Nog indrukwekkender is dat een grote groep vrouwen het pak volledig met de hand naaide.

De pakken waren niet de enige handgemaakte beschermende maatregel. Andere elementen waar we ijverige industriële arbeiders voor kunnen bedanken, zijn onder meer apparatuur zoals parachutes en het hitteschild.

Hoogwaardige computers

Een andere indrukwekkende handgemaakte prestatie kwam van het "kernkabelgeheugen" van de computers die verantwoordelijk waren voor het succes van de missie. Natuurlijk waren computers op zich niet zo standaard, en de 'moderne' computers van die tijd waren zo groot als verschillende koelkasten die op elkaar waren gestapeld.

Wanneer gewicht van essentieel belang is, besloten wetenschappers om een ​​uniek geheugenontwerp uit te proberen dat bekend staat als kerntouwgeheugen. Hoewel het ongelooflijk efficiënt was voor zijn tijd en veel gewicht hielp besparen, had het een menselijke benadering nodig.

Mensen moesten een naald gebruiken om de draad in de juiste positie te rijgen om alle nullen en enen van het programma met perfecte precisie te vertalen. Veel van de mensen die verantwoordelijk waren voor de taak waren textielarbeiders.

De resulterende technologie achter de Apollo Guidance Computer (AGC) en Display Keyboard (DSKY) was hun tijd jaren vooruit. De Apollo-computer was het eerste belangrijke apparaat dat geïntegreerde schakelingen en computerchips gebruikte.

De technologie die ons naar de maan bracht, had een geheugen dat vergelijkbaar was met een modern digitaal horloge.

Hoe is moderne ruimtevaart anders?

Met al dit gepraat over Elon Musk die auto's de ruimte in laat schieten en Amazon's Jeff Bezos die aan boord van het New Shepard-raketschip schiet, is het gemakkelijk om te zien dat er veel is veranderd. De wetenschappelijke gemeenschap heeft de afgelopen decennia veel geleerd en je zou kunnen stellen dat raketwetenschap niet langer in de kinderschoenen staat.

Er zijn meerdere missies uitgevoerd vanuit astronautenprogramma's over de hele wereld. Sinds de missies van het "Sovjet-tijdperk" kreeg de ruimtevaart een upgrade.

Flexibelere pakken, ruime schepen en meer uitgebreide missies zijn slechts enkele moderne ruimtevaartervaringen. NASA lanceerde meer dan 200 bemande vluchten waarvan er slechts twee faalden. Sinds de eerste missie in 1969 volgden twaalf mannen met succes de voetsporen van Apollo 11 en liepen ze op de maan.

Naast bemande missies slaagden instellingen er wereldwijd in om met behulp van externe ruimtevaartuigen "contact" te maken met andere planeten, zoals Venus en Jupiter. Moderne ruimtefotografie van NASA laat ons zelfs sterrenstelsels zien zonder ooit je luie stoel te verlaten.

Terwijl mensen nog op een andere maan of planeet moeten landen, hoopt NASA dat het tijdperk van aardgebondenheid tot een einde komt. NASA onderzoekt al lang de mogelijkheid om Mars te bezoeken. Hopelijk, met voldoende steun en onderzoek, hopen we dat dit in de nabije toekomst een duidelijke mogelijkheid is.

Was Apollo 11 zo'n grote deal?

De Apollo 11-missie is een van de belangrijkste prestaties van de mensheid. De mensen achter het succes werkten de klok rond met creatieve oplossingen, geavanceerde technologie en veel onderzoek. Hoewel dit evenement tientallen jaren geleden plaatsvond, blijft het een opwindend voorbeeld van wetenschappers die grenzen verleggen om de geschiedenis te herdefiniëren.

DeelTweetenE-mail
10 manieren om de snelheid van uw wifi-router te verbeteren

Internetverbinding te traag? Deze eenvoudige routeraanpassingen kunnen een wereld van verschil maken op uw wifi-thuisnetwerk.

Lees volgende

Gerelateerde onderwerpen
  • Technologie uitgelegd
  • De ruimte
  • Astronomie
  • Reizen
Over de auteur
Brittni Devlin (52 artikelen gepubliceerd)

Brittni is een afgestudeerde neurowetenschapper die naast haar studie voor MakeUseOf schrijft. Ze is een doorgewinterde schrijfster die in 2012 haar freelance schrijfcarrière begon. Hoewel ze zich voornamelijk bezighoudt met technologie en medicijnen, heeft ze ook tijd besteed aan het schrijven over dieren, popcultuur, aanbevelingen voor videogames en stripboekrecensies.

Meer van Brittni Devlin

Abonneer op onze nieuwsbrief

Word lid van onze nieuwsbrief voor technische tips, recensies, gratis e-boeken en exclusieve deals!

Klik hier om je te abonneren