Soms is er een console voor videogames die gewoon niet de erkenning kreeg die hij verdient, ondanks alle momentum op papier.
Of het nu is vanwege het ontwerp, de marketing, de gamesbibliotheek of het gebrek aan ondersteuning van zowel de uitgever als het publiek, hier zijn vijf gameconsoles die jammerlijk faalden, maar dat niet verdienden.
1. De GameCube
De GameCube was Nintendo's aanbod voor de zesde generatie consoles en stond naast de PS2 en Xbox. Het had uitstekende hardware en een mooie selectie van first-party en third-party titels, maar een paar belangrijke factoren lieten de console in de steek.
Een groot nadeel van de GameCube was dat het MiniDVD's gebruikte om games uit te voeren in plaats van full-sized dvd's, waarbij de eerste veel minder capaciteit had dan de laatste. Hierdoor kon de GameCube geen dvd-films of audio-cd's afspelen, een functie waar de PS2 en Xbox zo verbaasd over waren.
Ook werd de GameCube een jaar na de PS2 gelanceerd, wat niet hielp. Sony's tweede console was een enorm succes en ondanks een aantal briljante games deed de GameCube destijds niet genoeg om gamers te rechtvaardigen om het te kopen.
Het is dan ook interessant dat de Xbox rond dezelfde tijd werd gelanceerd als de GameCube, maar meer eenheden heeft verkocht: 24 miljoen vs. 22 miljoen - en plaatste zichzelf als een van de beste console-mededingers. We kunnen dit toeschrijven aan de Xbox met full-sized dvd's, met heel veel games met online spelen, en lancering met Halo: Combat Evolved, waarmee een van de grootste franchises in gaming is begonnen geschiedenis.
De GameCube was helemaal geen slechte console en voor die tijd speelde hij games buitengewoon goed. Het deed gewoon niet genoeg om de aandacht van zijn concurrenten te trekken.
2. De Atari Lynx
De Atari Lynx, gelanceerd in 1989, was een directe concurrent van Nintendo's Game Boy. De console van Atari had veel te bieden: het was 's werelds eerste handheld-console met een kleuren-LCD, de enige handheld-console gamers konden zowel linkshandig als rechtshandig spelen, hadden een achtergrondverlichting, hadden kleinere, slankere cartridges en hadden een aantal fantastische spellen.
Dus waarom verkocht de Atari Lynx dan slechts 3 miljoen eenheden in vergelijking met de gecombineerde 118 miljoen eenheden van de Game Boy en Game Boy Color?
Ondanks zijn geweldige functies had de Atari Lynx een paar opmerkelijke problemen. De levensduur van de batterij was matig in vergelijking met die van Nintendo's handheld, ondanks dat er nog twee AA-batterijen nodig waren, en hij werd gelanceerd voor het dubbele van de prijs van de Game Boy.
Maar de belangrijkste reden waarom de Lynx faalde waar de Game Boy slaagde, waren de games. Nintendo's handheld gelanceerd met titels als Tetris en Super Mario Land, die aantrekkelijker bleken voor gamers dan de Lynx-lanceringstitel van California-games. Meer nog, Atari stopte met het ondersteunen van de Lynx ten gunste van de aanstaande Atari Jaguar, terwijl Nintendo drukte hit na hit uit en groeide zowel een toegewijde fanbase als een lijst met huishoudelijke franchises, zoals Pokémon.
Ondanks dat het over het algemeen de betere machine was, had de Lynx niet de games om zijn prijskaartje te rechtvaardigen of de Game Boy te verslaan, en Atari ondersteunde zijn handheld niet op dezelfde manier als Nintendo.
De Atari Lynx was een goede handheld, maar werd tegengehouden om zijn potentieel te realiseren, zowel commercieel als als gameconsole.
Verwant: Atari VCS Review: een nostalgische hit met gaming en productiviteit in gelijke mate
3. de 3DO
De 3DO is een interessante console. In plaats van te worden gehouden aan één bedrijf (Sony PlayStation, Microsoft Xbox), was de 3DO een reeks specificaties die derden in licentie konden geven, produceren en verkopen.
Vóór de release oogstte 3DO veel buzz in de industrie als deze krachtige, door de VS ontworpen console die misschien rivaliserende consoles van Nintendo en Sega, met de beste hardware op de markt (hoewel dit erg was) van korte duur). Het was zelfs Time Magazine's "product van het jaar 1993".
Dus, wat ging er mis? Nou, ondanks dat het een behoorlijk goed ontworpen console is met een luide marketingcampagne, ging bijna al het andere mis voor de 3DO.
Om de olifant in de kamer aan te spreken, werd de 3DO in 1993/4 gelanceerd met een oogverblindende prijs van $ 700. $700. Dat is bijna $ 1300 in 2021.
En hoeveel games heb je bij de lancering gekregen voor die $ 700? Een: Crash n' Burn. Hoewel fabrikanten later de prijs van de 3DO verlaagden en de gamesbibliotheek werd uitgebreid, waren gamers blij om te zien welke consoles Sega en Sony binnen de komende twee jaar zouden uitbrengen.
En dat is de dood van de 3DO: de Sega Saturn en PlayStation, die beide technologisch geavanceerder waren en betere games hadden. De 3DO verkocht 2 miljoen eenheden voordat het in 1996 werd stopgezet.
De 3DO was geen slechte console. Met het juiste bedrijfsmodel had het iets meer kunnen zijn. Maar wat we kregen was een te duur product met een ongeïnspireerde spellenbibliotheek die binnen een paar jaar snel was vergeten.
4. De PlayStation Vita
Sony lanceerde de PS Vita in 2011/12 na het succes van zijn eerste handheld-aanbod, de PlayStation Portable (PSP).
Op papier is de PS Vita had functies die zijn tijd ver vooruit waren, waarvan sommige de nieuwste Nintendo Switch - de Nintendo Switch (OLED-model) - nog steeds ontbreekt. Sony wilde dat de PS Vita spelers een triple-A-game-ervaring zou bieden die ze overal mee naartoe konden nemen, voortbouwend op de sterke kritische en commerciële reactie op de PSP.
De PS Vita lanceerde echter een markt die de Nintendo 3DS oververzadigd had. De handheld van Nintendo kwam ongeveer een jaar eerder uit en ook mobiel gamen was enorm in opkomst. Ondanks dat gamers PS3- en PS4-titels op de PS Vita kunnen spelen via Remote Play, is Sony's tweede handheld had geen sterke eigen gamesbibliotheek, wat voor 3DS- en smartphonegebruikers weinig reden gaf om heb er een.
Dit alles leidde tot een slechte verkoop van de PS Vita - ongeveer 15-6 miljoen eenheden - ondanks de positieve ontvangst door degenen die de handheld-console daadwerkelijk kochten. In de jaren na de lancering van de PS Vita verdween de ondersteuning van Sony en stopte de handheld-console in 2019.
Terwijl we nadenken of Sony binnenkort een draagbare console zal uitbrengen?, is het interessant om te bedenken hoe het landschap van handheld-games zou zijn als de PS Vita zou slagen zoals het, aantoonbaar, verdiende te doen.
Verwant: Was de PS Vita beter dan de nieuwe switch (OLED)
5. De droomcast
In 1998/99 bracht Sega de Dreamcast uit, een console met een nieuw, strak ontwerp met verbluffende, innovatieve games zoals Jet Set Radio, Crazy Taxi en Power Stone. De Dreamcast was ook de eerste console met een ingebouwde modem voor online spelen.
Toen, in maart 2001, stopte Sega met de Dreamcast en stopte met het maken van consoles, met een nettoverlies van meer dan $ 400 miljoen.
Dus, wat ging er mis?
Ondanks dat het een console is die velen zijn tijd vooruit beschouwen, faalde de Dreamcast door een reeks factoren die aantoonbaar niet zijn schuld waren.
Sega gaf gamers een systeem met een geweldige lijst met games die er voor die tijd ongelooflijk uitzagen en speelden. Maar het probleem was dat, terwijl Sega arcade-achtige games bleef leveren, het gamelandschap daar voorbij ging. Het idee van tijdslimieten, bonussen en hoge scores maakte langzaam plaats voor meer verhalende en gameplay-gerichte titels.
Gamers waren nu op zoek naar meer diepgaande ervaringen, die consoles zoals de PlayStation aanboden en consoles zoals de PS2 en Xbox binnenkort zouden bieden als ze arriveerden. Zeker, toen de PS2 een jaar later werd gelanceerd, overschaduwde hij de Dreamcast en de cijfers laten zien dat - Sega's laatste console verkocht ongeveer 9 miljoen eenheden in zijn levensduur in vergelijking met de PS2's verbluffend 155 miljoen.
Bovendien was de ingebouwde modem van de Dreamcast een functie die destijds niet helemaal de lof kreeg die het verdiende. Online gamen was gewoon niet wat het nu is, en veel games promootten online spelen niet, waardoor de Dreamcast-modem meer een gimmick dan een revolutionaire functie was.
De belangrijkste reden waarom de Dreamcast faalde, was echter... nou ja, Sega.
Hoewel de Dreamcast Sega's laatste thuisconsole was, is het oneerlijk om te zeggen dat het de console was die Sega afmaakte. Na het succes van de Sega Genesis volgde Sega met verwarrende twee add-ons - de Sega CD en de Sega 32X - en de competente maar slecht beheerde Sega Saturn. Deze aanbiedingen bestempelden Sega als "inconsistent", waarbij mensen niet zeker wisten over welke console ze enthousiast moesten zijn, welke console ze moesten kopen of wat elke console eigenlijk was.
Dit alles leidde ertoe dat het publiek de Dreamcast vanaf het begin als een ander inconsistent product van Sega zag, uiteindelijk zijn lot bezegeld als een product dat gedoemd is te mislukken, ondanks het aanbieden van een game-ervaring die allesbehalve een mislukking.
Inhalen met de consoles die je hebt gemist
Ondanks hun beste inspanningen kwamen sommige consoles gewoon op het verkeerde moment uit. Hoewel ze faalden, kunnen we achteraf zeggen dat ze dat niet verdienden.
Als een van deze consoles je interesseert, is het misschien de moeite waard om te kijken wat je hebt gemist. Alleen omdat het geen consoles van de huidige generatie zijn, wil nog niet zeggen dat je er geen waarde van zult vinden, en het kan ervoor zorgen dat je deze ondergewaardeerde edelstenen net iets meer gaat waarderen.
Met al het gepraat over de nieuwste gameconsoles, doorstaan sommige oude consoles de tand des tijds. Laat ze dus niet op de plank liggen.
Lees volgende
- Gamen
- Game consoles
- Gamecultuur
Soham is een muzikant, schrijver en gamer. Hij houdt van alles wat creatief en productief is, vooral als het gaat om het maken van muziek en videogames. Horror is zijn favoriete genre en vaak hoor je hem praten over zijn favoriete boeken, games en wonderen.
Abonneer op onze nieuwsbrief
Word lid van onze nieuwsbrief voor technische tips, recensies, gratis e-boeken en exclusieve deals!
Klik hier om je te abonneren