Hoe de overheid u bespioneert met verzamelde gegevens

Wanneer mensen internet gebruiken, wordt er informatie over hen verzameld en gebruikt voor marketingdoeleinden. U kunt zich echter ook afvragen of federale agentschappen de grondwettelijke grenzen kunnen overtreden en burgers kunnen bespioneren.

Bespioneert de overheid ons? Zo ja, wat zijn de redenen daarvoor en welke technieken gebruikt zij?

Kan de overheid uw telefoon bespioneren?

Zelfs mensen die veel zorg besteden aan het beschermen van hun privacy, zijn verbaasd over hoe moeilijk het is om in dat doel te slagen. Onthoud de laatste app die je hebt gedownload en de talloze machtigingen die het waarschijnlijk nodig had om de installatie te voltooien en een volledige functieset te bieden.

Gegevensmakelaars verzamelen en verkopen gegevens om marketingteams te helpen zich op specifieke groepen te richten en hen te voorzien van maximaal relevante inhoud. De meeste mensen weten dat dit een gevolg is van het gebruik van internet.

Ze realiseren zich echter misschien niet dat Amerikaanse overheidsinstanties tot de kopers van die inhoud behoren. In 2020 brak het nieuws dat de

Drugshandhavingsinstantie twee jaar eerder $ 25.000 uitgegeven aan smartphonerecords die werden verkocht door een bedrijf genaamd Venntel.

En wanneer smartphones locatiegegevens hebben ingeschakeld, is het mogelijk om weloverwogen veronderstellingen te maken over het gedrag van een persoon op basis van hoe hun gadget beweegt. Als een persoon bijvoorbeeld regelmatig naar een winkel reist en acht uur blijft, werkt hij daar waarschijnlijk.

En een vertegenwoordiger van het Amerikaanse ministerie van Binnenlandse Veiligheid (DHS) bevestigde aan Reuters dat het bureau manieren aan het onderzoeken was om vermoedelijke binnenlandse terroristen op te sporen. De woordvoerder gaf geen details over de specifieke methoden maar zei:

“Binnenlands gewelddadig extremisme vormt vandaag de dag de meest dodelijke, aanhoudende terrorismegerelateerde bedreiging voor ons vaderland. DHS zet zich in voor het verbeteren van de beveiliging en herziet opties voor het verbeteren van screening- en doorlichtingsprotocollen en analyses van reispatronen, in overeenstemming met privacy, burgerrechten en burgerlijke vrijheden.”

De meeste mensen hebben hun telefoon altijd binnen handbereik en gebruiken vaak sociale platforms om anderen op de hoogte te houden van hun reizen. Het gebruik van smartphones als uitgangspunt kan dus een groot bereik opleveren.

Wanneer u uw Facebook-profiel of aanwezigheid op een andere populaire sociale site in overweging neemt, zult u waarschijnlijk concluderen dat het een schat aan informatie kan zijn voor externe partijen om te ontdekken.

De inhoud bevat waarschijnlijk details over uw werk, hobby's, huisdieren, gezinnen en favoriete films. U kunt het profiel ook gebruiken om te praten over onderwerpen die soms als controversieel worden beschouwd.

Facebook heeft herhaaldelijk ontkend dat het zijn gebruikers bespioneert, hoewel er vermoedens blijven bestaan. Het werkt wel samen met overheden.

Het bedrijf ging bijvoorbeeld in op een wijdverbreide bewering dat: 12 mensen publiceren 73 procent van de misleidende inhoud over COVID-19-vaccins. Het bedrijf bevestigde dat het samenwerkt met "externe experts en regeringen" om verkeerde informatie te beteugelen.

Verwant: Kan de Facebook-app je stiekem bespioneren?

In het VK drongen vertegenwoordigers van het ministerie van Binnenlandse Zaken er bij Facebook op aan om geen end-to-end encryptie op Messenger en Facebook in te voeren. Ze waarschuwen dat dit zou kunnen interfereren met 12 miljoen potentiële meldingen van kindermisbruik, omdat de versleutelde inhoud te moeilijk te ontcijferen is.

Dat suggereert dat overheidsinstanties partijen willen blijven bespioneren als er aanwijzingen zijn dat ze deelnemen aan onwettige activiteiten.

Wat een onderzoeker ook vaststelt, ze gebruiken over het algemeen: een systematische aanpak om tot een voorheen onbekende waarheid te komen. Sociale media maken het echter vaak gemakkelijk om details te vinden zonder veel te graven, vooral als iemand profielinformatie openbaar toegankelijk maakt.

De politie houdt ook sociale media in de gaten door zich voor te doen als anderen, vaak om toegang te krijgen tot besloten online groepen.

Kijkt de overheid naar onze dagelijkse activiteiten?

Velen vragen zich vaak af hoe lang het zou duren voordat ze zich realiseerden dat de regering hen bespioneerde als het zou gebeuren. Een gebrek aan transparantie is een van de belangrijkste redenen.

Overheidsinstanties hebben een lange geschiedenis van misbruik van toezicht, wat begrijpelijkerwijs twijfel oproept. Zelfs als agentschappen nu niet op een bepaalde manier spioneren, zouden vertegenwoordigers het publiek dan vertellen of dat veranderd is?

Organisaties gebruiken regelmatig spionagesoftware

Het is zelfs nog gemakkelijker om dergelijk machtsmisbruik te plegen, gezien het aantal manieren waarop mensen vaak hun gegevens produceren en weggeven. Werkplekken en scholen zijn bijvoorbeeld vaak legale spyware gebruiken om de bewoners te controleren terwijl ze op internet surfen.

Het is logisch dat werkgevers bij de overheid hetzelfde doen om ervoor te zorgen dat hun personeel geen tijd verspilt of dubieuze sites bezoekt. Dat is vooral waarschijnlijk voor mensen in spraakmakende rollen die nationale schandalen kunnen veroorzaken met ongewenst gedrag.

De Ierse regering heeft gegevens verzameld om de naleving van COVID-19 te controleren

Het verzamelen van gegevens in het belang van de volksgezondheid gebeurt ook op overheidsniveau. Ierland had COVID-19-beperkingen voor een groot deel van 2020 en een deel van 2021, waardoor mensen binnen 10 kilometer van hun huis moesten blijven, tenzij ze reizen om een ​​reden die door de regering als essentieel wordt aangemerkt.

Mobiliteitsstatistieken die door een telecommunicatiebedrijf aan nationale ambtenaren werden verstrekt, werden online gepubliceerd om te laten zien in welke gebieden de meeste inwoners zich aan de regels hielden. De geanonimiseerde en geaggregeerde gegevens identificeerden geen individuen, maar dit is een realistisch voorbeeld van recente overheidstracking.

Gegevens en tracking kunnen immigratieplannen inperken

Veel mensen die van plan zijn naar een ander land te emigreren, besteden jaren aan het plannen van dat evenement. Sommige schijnbaar onschuldige activiteiten kunnen echter alarm slaan bij grenswachters.

In één instantie, hielden ambtenaren een Palestijnse tiener aan de grens tegen toen hij probeerde binnen te komen met een studentenvisum om naar de universiteit van Harvard te gaan. De autoriteiten zouden zijn telefoon hebben doorzocht en hem hebben geblokkeerd op basis van berichten op sociale media die zijn gemaakt door vrienden van de student.

De opkomst van DNA-testen thuis brengt ook mogelijke zorgen met zich mee. 23andMe heeft samenwerkingsverbanden met Airbnb en GlaxoSmithKline om genetische gegevens delen met die bedrijven. Dat gebeurt met toestemming van de gebruiker, maar het is gemakkelijk voor te stellen waarom overheden die informatie ook zouden willen.

De Verenigde Staten en Canada zijn bijvoorbeeld twee van de vele landen waar sommige mensen medische onderzoeken moeten ondergaan voordat ze bepaalde visa ontvangen. DNA-tests tonen het potentiële risico van iemand om een ​​medische aandoening te ontwikkelen of het bij hun nakomelingen te zien.

De praktijk is nog niet typisch, maar het is niet moeilijk om te denken dat sommige van 's werelds regeringen met... vooral moeilijke immigratiehoudingen kunnen er uiteindelijk toe leiden dat kandidaten genetische gegevens met hun andere sturen papierwerk.

In 2019 uitten mensen hun bezorgdheid over de plannen van de Amerikaanse regering om het op te halen bij immigranten die in federale faciliteiten worden vastgehouden. Er zijn ook aanwijzingen dat overheidsfunctionarissen sociale media en gegevensmakelaars gebruikten om immigranten in de gaten te houden zodra ze het land binnenkwamen, waaronder een man gearresteerd door federale autoriteiten nadat hij "incheckte" bij een Home Depot op Facebook.

Steeds vagere lijnen

Mensen zeggen vaak dat individuen niets te vrezen hebben als ze niets te verbergen hebben. Het is echter niet zo duidelijk. De regeringen van de wereld bespioneren sommige inwoners en beperken de activiteit niet altijd tot mensen met een bevestigde betrokkenheid bij criminele activiteiten.

Het is echter niet nodig om paranoïde te worden over die realiteit. Leren over hoe en waarom een ​​app of site uw gegevens gebruikt, is een uitstekende stap om te nemen wanneer u besluit of u ermee wilt communiceren.

Evenzo, als een overheidsinstantie, werkgever, school of andere instantie om uw gegevens vraagt, vraag dan de details over het beoogde doel voordat u doorgaat. Door deze voorzorgsmaatregelen te nemen, kunt u uw privacy beschermen en ongewenste activiteiten in verband met uw gegevens beperken.

Hoe u uzelf kunt beschermen tegen onethische of illegale spionage?

Denk je dat iemand je bespioneert? Hier leest u hoe u kunt achterhalen of er spyware op uw pc of mobiele apparaat staat en hoe u deze kunt verwijderen.

Lees volgende

Over de auteur