Een stroboscoop gebruiken om betere foto's te maken

Stroboscopen, ook wel monolights of studiolampen genoemd, zijn de vrijstaande flitslampen die door studiofotografen worden gebruikt om een ​​professionele, commerciële look te creëren bij het fotograferen van modellen of producten.

Als de studio-look er een is waar je van houdt, kan het een verstandige zet zijn om te investeren in een of meer stroboscooplampen voor je eigen doe-het-zelf fotostudio. Het instellen van stroboscooplampen kan in het begin verwarrend zijn, maar als je het eenmaal hebt gedaan, kun je het vrijwel zeker nog een keer doen.

Wat is een stroboscooplamp in fotografie?

Stel je een bruiloft in de buitenlucht voor, een bruiloft waarvoor je bent ingehuurd om te documenteren, met T-minus 30 tot zonsondergang. Je bent gewapend met niets meer dan een paar praktische schansen aan de buitenkant van de zaal, je mooie bruid en bruidegom, en de kracht van de zon. Ze nemen echter hun tijd en je moet de iconische kus vastleggen als je weg wilt lopen met je salaris volledig intact.

Als je ooit in deze ongelukkige hoek bent geduwd, ben je al bekend met de bittere steek van een nederlaag. Wat als we je zouden vertellen dat je nooit meer zonder een levensvatbare lichtbron hoeft te zitten? Voor het aanleggen van een lijn van de zaal naar een standalone monolight is niet meer nodig dan een verlengkabel en een stopcontact. Een flitser op batterijen zou nog handiger en veelzijdiger zijn.

Verwant: Low-Key Lighting: wat het is en hoe het te gebruiken?

Stroboscooplampen zijn, zoals elke flitser, in principe energiebesparend. In plaats van continu op hun volledige uitvoercapaciteit te draaien, geven ze een korte en ongelooflijk krachtige lichtflits wanneer ofwel de testtrigger is geactiveerd of de sluiter van de camera is vrijgelaten. De kunstenaar kan de flitser synchroniseren met de sluiter van de camera met behulp van een gemonteerde draadloze zender of met een fysieke synchronisatiekabel die rechtstreeks in het licht wordt gestoken.

Deze eenheden verschillen van speedlights, een term die verwijst naar een externe flitser die op de kop van de camera zelf is gemonteerd. Je zult deze accessoires in paparazzi-stijl herkennen als de flitsers die veel trouw- en evenementfotografen altijd bij de hand hebben voor als het feest onvermijdelijk tot diep in de nacht doorgaat. Deze flitsers zijn prima in een mum van tijd, maar de vrijheid en de flexibiliteit die studioflitsers bieden, wegen ruimschoots op tegen de set-up en het gedoe.

Stroboscooplampen gebruiken in fotografie

Voordat we erin duiken, zijn hier: een paar belangrijke fotografietermen onthouden:

• Zender en Ontvanger: Tenzij je een fysieke synchronisatiekabel gebruikt om de flitser uit te schakelen, heb je een flitsschoenzender nodig die draadloos kan communiceren met je digitale flitslicht; je kunt degene zien die we hierboven gebruiken. Net als bij walkietalkies, moet je ervoor zorgen dat zowel de flitser als de zender op hetzelfde kanaal zijn ingesteld.
• Flitsduur: Dit beschrijft de duur van de flits bij activering. Beschouw dit als de "sluitertijd" van de flitser.
• Recycle tijd: Na te zijn ontladen, heeft zelfs de meest geavanceerde flitser enige tijd nodig om zijn kalmte te herwinnen voordat je hem weer kunt afvuren. Bij sommige flitsers duurt dit minder dan een seconde.
• Richtgetal: Richtgetallen, kortweg "GN" genoemd, zijn een lijst met waarden die door de fabrikant zijn verstrekt en die de output van de flitser relateren aan verschillende ISO-classificaties. Samen, rekening houdend met de afstand tussen de flitser en uw onderwerp, zal deze lijst met richtgetallen u helpen uw weg te vinden na de eerste installatie.
• Modelleringslicht: Elke moderne digitale stroboscoop zal worden uitgerust met een instellicht. Dit licht zal erg zwak zijn in vergelijking met de werkelijke stroboscoop wanneer geactiveerd. Het doel is om als tijdelijke aanduiding te dienen bij het verplaatsen van uw lichten. Het geeft je een ruw idee van waar de flitser zal vallen terwijl je daadwerkelijk fotografeert.

Er zijn maar een paar stukjes van deze puzzel. Door ze allemaal recht te houden, wordt studioverlichting gemakkelijk en leuk.

De juiste camera-instellingen bepalen

Wanneer veel mensen voor het eerst proberen te fotograferen met een flitser, hebben ze moeite om de juiste camera-instellingen te vinden die overeenkomen met de output van het licht. Het kan lastig zijn als je gewend bent te werken met bronnen die altijd aan en zichtbaar zijn, maar er zijn veel manieren om de juiste instellingen te vinden om mee te werken.

Voordat we verder gaan, is het de moeite waard om te vermelden dat fotografen met een hoge snelheid op zoek moeten naar flitsers die snel genoeg zijn voor hun behoeften. De hoogste synchronisatiesnelheid die u kunt bereiken bij het gebruik van de meeste soorten studioflitsers, ligt meestal tussen 1/200 en 1/250. Als je sneller probeert te gaan, merk je dat delen van het frame zullen volledig donker zijn.

Bij het fotograferen met een flitser zal er weinig verschil zijn tussen het gebruik van een sluitertijd van 1/60 of 1/200, afgezien van bewegingsonscherpte en hoeveel omgevingslicht de sensor ontvangt. In een studio die volledig donker wordt gehouden, afgezien van je flitser, zal dit verschil echter te verwaarlozen zijn. Veel fotografen gebruiken gewoon de snelst mogelijke sluitertijd die de flitser aankan en laten het daarbij.

Als je al bekend bent met de drietaligheid van belichtingscompensatie, mag je ervan uitgaan dat je hierdoor aan je lot wordt overgelaten met alleen je diafragma en je ISO aan je zijde. Bij flitsfotografie heb je nog een andere troef in handen: de intensiteit van de flitser zelf, die kan worden aangepast aan je behoeften. U kunt er ook voor kiezen om een ​​filter met neutrale dichtheid te gebruiken als u uw diafragma wilt openen zonder het beeld uit te blazen.

Stroboscoopverlichting: Studio-opnamen vanaf Square One

Dus je hebt je onderwerp, je camera en je stroboscooplamp ingesteld. Uw zender en ontvanger corresponderen op hetzelfde kanaal en de testtrigger activeert de flitser zoals verwacht. Wat moet er nu gebeuren?

U kunt beginnen met het kiezen van uw ISO-instelling; beginnend bij 100 ISO, aangezien uw basislijn over het algemeen een veilige gok is. Nadat u uw ISO-waarde hebt bepaald en uw stroboscoopintensiteit hebt gekozen, kunt u het juiste richtgetal vinden in de handleiding van de stroboscoop of online.

Op dit punt moet je een aantal cijfers kraken. Meet de afstand tussen uw onderwerp en het licht in voet of meter, afhankelijk van waar uw lijst met richtgetallen naar verwijst.

Richtgetal = afstand vanaf stroboscoop / juiste diafragma

Het richtgetal is gelijk aan de afstand tussen het onderwerp en de flitser gedeeld door het juiste diafragma voor de camera. Deel uw richtgetal door de afstand die u hebt gemeten. Het resultaat is het diafragma waaruit u kunt kiezen en u kunt het met het oog daarin aanpassen. Wiskunde is waardeloos, maar het komt soms wel van pas, nietwaar?

Als je eenmaal goed belichte foto's maakt, kan het plezier pas echt beginnen. Schuif dingen rond. Schud het allemaal op. Gebruik de flitser als een achtergrondverlichting in plaats van als uw sleutel. Blijf dingen uitproberen totdat je tevreden bent met het resultaat. Breek het dan allemaal op en probeer het opnieuw vanaf het begin.

Basislichtdiffusie voor flitsers

Bij stroboscoopverlichting kan lichtverspreiding meer inhouden dan alleen een laken over het licht gooien en het voor de dag houden. Met een straal zo doordringend als een stroboscoop, moet de kunstenaar de balans vinden tussen subtiliteit en doeltreffendheid. We raden beginners aan om de flitser niet rechtstreeks op het onderwerp te richten, vooral als de kop van de lamp volledig onopgesmukt is.

Nogmaals, bij verlichting is afstand alles. Als je van dichtbij fotografeert, kun je een beetje onroerend goed verdienen door aan de kop van de lamp te draaien weg van het onderwerp en weerkaatst het licht uit een reflector, een spiegel, of zelfs net buiten de muur of plafond. Door dit licht te bundelen met floppies of grote vellen karton, wordt voorkomen dat het licht ergens anders naar buiten valt en de scène vertroebelt. Je blijft zitten met een diffuse maar doelgericht aanvoelende bron die je kunt aanpassen aan je exacte voorkeur.

Verwant: Essentiële fotografie-uitrustingsitems die elke camera-beginner zou moeten bezittenDiffuus licht in dit soort omgevingen hangt sterk af van wie je fotografeert en waarmee je moet werken. Studio-kleurgels en diffusiemateriaal zijn beide geweldige opties om een ​​stemming te creëren en kunnen worden gebruikt om het uiterlijk van een model te verbeteren. Een aantrekkelijke en romantische sfeer is echter net zo gemakkelijk te bereiken met een licht, wit laken en wat aluminiumfolie. Het draait allemaal om hoe je je kaarten speelt en wat je probeert te bereiken.

Als je geld hebt om op te blazen en klanten al gepland hebben om te fotograferen, is de beste verspreiding voor stroboscoopverlichting onvermijdelijk de grootste softbox die je kunt vinden. Er zijn veel betaalbare merken en ze zijn allemaal meer dan in staat om elke opname te laten schitteren.

De wereld van stroboscoopverlichting is nu uw spreekwoordelijke oester

We hebben niets anders dan de essentie behandeld, maar de kans is groot dat je al een ministudio hebt opgezet en klaar bent voor meer. Er zijn zoveel manieren om stroboscoopverlichting aan te passen aan uw visie. Als je eenmaal gewend bent aan hoeveel kracht ze inpakken, wil je nooit meer een willekeurige spontane sessie meer opnemen.

Wat is lichtveldfotografie en hoe werkt het?

Leer wat lichtveldfotografie is, hoe het werkt en waarvoor het momenteel wordt gebruikt.

Lees volgende

Over de auteur