Ja, dat is ook een van mijn grootste ergernissen. Zeker als de afbeelding op de slideshow nauwelijks overeenkomt met de tekstbeschrijving. Veel flagranter dan dat kan niet worden in uw pogingen om advertentieweergaven op te blazen.
laat me dat even voor je opzoeken:
Definitie van censuur in het Engels:
zelfstandig naamwoord
1 Het onderdrukken of verbieden van delen van boeken, films, nieuws, enz. die als obsceen, politiek onaanvaardbaar of een bedreiging voor de veiligheid worden beschouwd:
de verordening legt censuur op aan alle media
[ALS MODIFIER]: we hebben strikte censuurwetten
Het was niet het internet... het was de mobiele telefoon. SMS-berichten waren vroeger beperkt tot 60 tekens of minder, en als je per sms moest betalen, nou, je zou willen proberen alles in zo min mogelijk berichten te krijgen. Zo werd een nieuw dialect geboren. Geen hoofdletters, geen interpunctie en afkortingen werden veel gebruikt omdat... heb je ooit geprobeerd een bericht te schrijven met een numeriek toetsenblok?
Toen gingen diezelfde gebruikers van mobiele telefoons hetzelfde jargon gebruiken in IM-programma's omdat ze er bekend mee waren, en het was gemakkelijker om veel sneller te converseren/antwoorden.
Maar nu met onbeperkt sms'en en de iMessage-app van de iPhone, samen met uitgebreide internetmogelijkheden, wordt de juiste grammatica/opmaak veel meer gebruikt. Het punt is echter dat internetspraak nog steeds uiteenloopt. Het internetdialect is nu minder gericht op het samenvatten van de gebruikte woorden en meer op het communiceren van emoties.
In een normaal gesprek zijn lichaamstaal en stemgeluid net zo belangrijk als wat er wordt gezegd. Het probleem is dat deze woorden precies dat zijn: woorden. Er zit geen emotie in hen. Ik zou ze kunnen schreeuwen, mijn gezicht vertrok van woede, en je zou nooit weten. Natuurlijk kan de manier waarop dingen worden verwoord de toon aangeven, maar er is geen onfeilbare manier om dit te weten. Daarnaast is er een gevoel van formeel vs. casual bij het gebruik van "jij bent" of "u r"... Helaas weten veel mensen (niet alleen millennials) niet helemaal wanneer ze het formele in plaats van het informele moeten gebruiken in de juiste situaties. Maar als je in veel online communities kijkt, zie je vaak dat ze de verschillende vormen op verschillende manieren gebruiken, om te laten zien hoe de spreker zijn publiek of gesprekspartner ziet.
Met respect, ik smeek om te verschillen. Ik gebruik pc's sinds voor het internet, toen mensen hun eigen BBS's (Bulletin Board Services) hadden, die als mini-online services waren. Ik kan me herinneren dat LOL en ROFL toen al vrij vaak werden gebruikt. Ik ben het ermee eens dat de mobiele telefoon er zeker aan heeft bijgedragen, maar het begon allemaal met internet.
Sommige mensen denken dat dat begon op internet (zo ver terug als BBS), maar ze zouden het mis hebben als ze denken dat het aansloeg vanwege een belachelijk kleine steekproef van nerds.
De kosten van het sms'en van iemand kunnen er veel mee te maken hebben, maar IMO de grootste bijdrage was dat voor velen, velen jaar om "u r" te sms'en moest je op "88, 777" drukken, maar om "je bent" te typen moest je op "999, 666, 88, 2, 777 drukken, 33"... Omdat, zelfs toen smartphones populair werden, veel mensen jarenlang geen QWERTY-toetsenbord op hun telefoon hadden.
LOL enzovoort zijn afkortingen, dus niet echt een grammaticafout, zoals "u r". Stel je voor dat je Federal Bureau of Investigation moest zeggen elke keer dat je, nou ja, FBI moest noemen.