Wat is het zonesysteem? Fotografie ontmoet wetenschap

Wat als er een eenvoudig systeem zou zijn waarmee fotografen elke keer precies de foto kunnen maken die ze willen? In de jaren dertig, lang voor de luxe van een digitale zoeker, bedachten twee visionairs slechts een oplossing: het Zone-systeem.

Het Zone-systeem is een manier om de waanzin van het leven voor je lens op orde te brengen, net op tijd voor het grote schot. En deze methode is technisch zo goed dat fotografen deze ideeën vandaag de dag nog steeds kunnen toepassen. Hier leest u hoe het Zone-systeem werkt als een gids voor fotografen.

Wat is het zonesysteem in fotografie?

Camera's? Ze zijn blind. Ze weten niet waar ze naar kijken - ze weten alleen hoe ze licht moeten waarnemen, en het omzetten van licht in een beeld is niet altijd een kwestie van appels tot appels.

Het Zone-systeem is uitgevonden door Ansel Adams en Fred Archer, twee van de meest vooraanstaande fotografen in de geschiedenis. Het doel is om fotografen te helpen hun foto's perfect en consistent weer te geven, zonder toevlucht te nemen tot giswerk.

Het Zone-systeem richt zich op de rol van de kunstenaar als 'visualizer'. Het betrekt de fotograaf en benadrukt zijn of haar rol als de intellectuele kracht die de machine bezielt. De fotograaf wekt het beeld op en het Zone System geeft hem of haar het stuur dat nodig is om dat effectief te doen.

Hoe werkt het zonesysteem?

Volgens de Zone System-methodologie zijn er 11 "zones" van blootstelling waarmee rekening moet worden gehouden bij het maken van een foto. Elk van de zones (behalve nul) wordt weergegeven door Romeinse cijfers:

• Nul verwijst naar het donkerst mogelijke zwart.
• x verwijst naar het lichtst mogelijke wit.
• Zones l door IX bedek alles wat er tussenin valt.

Elke sport van de ladder komt overeen met één stop licht gewonnen of verloren in welke hoedanigheid dan ook.

Probeer deze zones niet te zien als gebonden aan de kleur of kenmerken van een onderwerp. Het is perfect mogelijk om een ​​zwarte kat zo te fotograferen dat zijn vacht een perfecte Zone V-lezing uitstraalt, om maar een voorbeeld te noemen. De kat kon dezelfde toonwaarde overbrengen als een witte auto gefotografeerd onder zeer verschillende lichtomstandigheden en met de juiste camera-instellingen.

Zonder een camera om te getuigen van de realiteit voor je, bestaan ​​deze waarden niet. In plaats daarvan is het nuttiger om over elk van deze zones na te denken, aangezien ze samenvloeien en naast elkaar bestaan ​​nadat de foto al is gemaakt. Het zal hetzelfde verhaal zijn - digitaal, analoog of anderszins.

Het Zone-systeem houdt zich alleen bezig met luminantie, maar kan zeker ook worden toegepast op kleurenfotografie.

Een nadere blik op waarden in het zonesysteem

Adams beschreef drie verschillende soorten waarden waarmee rekening moet worden gehouden bij het gebruik van het zonesysteem:

• Blootstellingszones: Dit zijn de bovengenoemde blootstellingszones waarop het Zonesysteem is gebaseerd.
• Negatieve dichtheidswaarden: In de tijd van Ansel beschreven deze de toonwaarden die werden gevonden in elke negatieve filmdia voordat ze met een projector op lichtgevoelig papier werden afgedrukt. Tegenwoordig kunnen deze worden beschouwd als verwant aan de onbewerkte opname van de afbeelding—alle kleine details die bepalen hoe uw foto eruitziet wanneer u het onbewerkte bestand voor de eerste keer opent.
• Afdrukwaarden: Uiteraard zullen dit de waarden zijn die de foto zelf opschept als alles is gezegd en gedaan. Printwaarden worden afgeleid van de uiteindelijke presentatie van de foto, en niet één moment eerder.

Beheersing van het zonesysteem houdt in dat deze drie sleutelfactoren bij elkaar worden gebracht als ze betrekking hebben op één een ander in je eigen werk: filmfotografie, digitale fotografie en zelfs kleinformaat iPhone fotografie. Al het bovenstaande zal profiteren van deze principes.

Verwant: Wat is sluiterhoek?

Zoals je waarschijnlijk al kunt raden, betekent het bereiken van een perfecte belichting streven naar de waarde in het midden: Zone V. Dit systeem is eigenlijk waar het hele middengrijze concept vandaan komt - in wezen is dit de waarde die je eigen camera herkent als perfect belicht.

Een nadruk op gereflecteerd licht

Getransporteerd licht is de munteenheid van het zonesysteem; niets kan als "blootgesteld" worden beschouwd tot het moment dat de sluiter wordt geactiveerd.

Ansel Adams was zelf een vocale criticus van incidentele lichtmeting, en met goede reden. Door in plaats daarvan alleen te focussen op wat het "maakt" op het gebied van fotografie, houdt het Zone-systeem zich nooit bezig met iets buiten zijn focusgebied.

Als de intuïtie faalt, is het zonesysteem er om je te helpen de touwtjes weer in handen te nemen.

Waarom is het zonesysteem uitgevonden?

“Het was niet hun bedoeling om een ​​of andere dogmatische methodologie te creëren. Het was in plaats daarvan om een ​​fotograaf de mogelijkheid te geven om de kwaliteiten van een scène effectief te evalueren en te volgen met het vertrouwen dat de informatie die nodig is voor de visualisatie van de fotograaf op de film."

— Alan Ross, assistent van Ansel Adams

Meestal zijn deze principes gekozen omdat ze de fotograaf helpen zijn of haar middelen in evenwicht te brengen met een opname waarbij het "juiste antwoord" niet meteen duidelijk is.

Scenario's die onder deze categorie vallen, zijn onder meer:

• Omstandigheden waaronder het onderwerp van achteren wordt belicht.
• Frames die zowel extreem donkere waarden als extreem lichte delen bevatten.
• Verzachtende omstandigheden, zoals scenario's waarin direct licht op de lens valt en over uw gezichtsveld verstrooid wordt.

In wezen bestaat het Zone-systeem om elk deel van de race te verenigen in één continue en onderling gerelateerde pijplijn, om de kloof tussen acquisitie en de uiteindelijke uitkomst te overbruggen.

Enkele voordelen van het Zone-systeem, vooral voor filmfotografie, zijn:

• Het kan je helpen de juiste instellingen voor je camera te vinden, zelfs in lastige situaties.
• Het geeft je een solide basis waarop je elementen zoals opnamen tussen haakjes kunt plannen - niet meer jagen en pikken.
• Als je een stroboscoop gebruiken, kan het Zone-systeem u helpen uw intensiteit en timing snel en nauwkeurig te bepalen.

Als u liever methodisch te werk gaat, kan het Zonesysteem u helpen uzelf en wat u produceert te verbeteren. Openhartige fotografie is allemaal goed en wel, maar als je het vak serieus neemt, is er geen betere manier om controle te krijgen over alles om je heen.

Verwant: Wat is een log-gammacurve?

Het zonesysteem: vind je doel en maak het

Het lijdt geen twijfel dat deze triomf in sensitometrie een revolutie teweegbracht in de kunstwereld. Het Zone-systeem is een vriendelijke hand om vast te houden en biedt context en inzicht aan fotografen in elk mogelijk vakgebied.

Ons advies? Neem deze aanpak en ga ermee aan de slag. Als je net begint, kan het zonesysteem je misschien helpen om de taal van de resultaten vloeiend te spreken. Niets is onfotografeerbaar met een klein beetje technische theorie opgeborgen in je achterzak.

Wat is middelgrijs in fotografie?

Middengrijs is een handige referentie voor fotografen om de perfecte belichting te krijgen. Blijf lezen om meer te weten te komen.

Lees volgende

Over de auteur