Cybersecurity is niet altijd een geval van aanvallers die onschuldige slachtoffers en netwerken proberen aan te vallen. Dankzij een lokcomputersysteem dat bekend staat als een "honeypot", wordt deze rol soms omgekeerd.
Hoewel een honeypot misschien doet denken aan het beeld van Winnie de Poeh die zich overgeeft aan een gigantische bak honing, heeft het een andere connotatie in de wereld van cyberbeveiliging.
Maar wat is een honeypot precies en hoe helpt het cyberaanvallen te verminderen? Zijn er verschillende soorten honeypots en zijn er ook risicofactoren? Laten we het uitzoeken.
Wat is een honingpot?
Een honeypot is een misleidingstechnologie die door beveiligingsteams wordt gebruikt om bedreigingsactoren opzettelijk in de val te laten lopen. Als integraal onderdeel van een bedreigingsinformatie- en detectiesysteem werkt een honeypot door het simuleren van kritieke infrastructuren, services en configuraties zodat aanvallers kunnen communiceren met deze valse IT middelen.
Honeypots worden over het algemeen ingezet naast productiesystemen die een organisatie al gebruikt en kunnen een waardevolle aanwinst om meer te weten te komen over het gedrag van aanvallers en de tools en tactieken die ze gebruiken om beveiliging uit te voeren aanvallen.
Kan een Honeypot helpen bij het verminderen van cyberaanvallen?
Een honeypot trekt kwaadwillende doelen naar het systeem door een deel van het netwerk opzettelijk open te laten voor dreigingsactoren. Hierdoor kunnen organisaties een cyberaanval uitvoeren in een gecontroleerde omgeving om potentiële kwetsbaarheden in hun systeem te peilen.
Het uiteindelijke doel van een honeypot is om de beveiligingshouding van een organisatie te verbeteren door: gebruikmakend van adaptieve beveiliging. Indien correct geconfigureerd, kan een honeypot helpen bij het verzamelen van de volgende informatie:
- De oorsprong van een aanval
- Het gedrag van de aanvaller en hun vaardigheidsniveau
- Informatie over de meest kwetsbare doelen binnen het netwerk
- De technieken en tactieken die door de aanvallers worden gebruikt
- De doeltreffendheid van bestaand cyberbeveiligingsbeleid bij het afzwakken van soortgelijke aanvallen
Een groot voordeel van een honeypot is dat u elke bestandsserver, router of computerbron via het netwerk in één kunt omzetten. Naast het verzamelen van informatie over beveiligingsinbreuken, kan een honeypot ook het risico op valse positieven verminderen, omdat het alleen echte cybercriminelen aantrekt.
De verschillende soorten Honeypots
Honeypots zijn er in verschillende uitvoeringen, afhankelijk van het implementatietype. We hebben er hieronder een aantal op een rijtje gezet.
Honeypots op doel
Honeypots worden meestal geclassificeerd op basis van doeleinden zoals een productie-honeypot of een onderzoekshoningpot.
Productie Honeypot: Een productie-honeypot is het meest voorkomende type en wordt gebruikt om inlichtingen over cyberaanvallen binnen een productienetwerk te verzamelen. Een productie-honeypot kan attributen verzamelen zoals IP-adressen, pogingen tot gegevensinbreuk, data, verkeer en volume.
Hoewel productie-honeypots eenvoudig te ontwerpen en in te zetten zijn, kunnen ze geen geavanceerde intelligentie bieden, in tegenstelling tot hun onderzoekstegenhangers. Als zodanig zijn ze meestal in dienst van particuliere bedrijven en zelfs spraakmakende persoonlijkheden zoals beroemdheden en politieke figuren.
Onderzoek Honeypot: Een complexer type honeypot, een onderzoekshoningpot is gemaakt om informatie te verzamelen over specifieke methoden en tactieken die door aanvallers worden gebruikt. Het wordt ook gebruikt om potentiële kwetsbaarheden binnen een systeem bloot te leggen met betrekking tot de tactieken die door aanvallers worden toegepast.
Honeypots voor onderzoek worden meestal gebruikt door overheidsinstanties, de inlichtingengemeenschap en onderzoeksorganisaties om het veiligheidsrisico van een organisatie in te schatten.
Honeypots op interactieniveau
Honeypots kunnen ook worden gecategoriseerd op attributen. Dit betekent simpelweg het toewijzen van de lokvogel op basis van zijn interactieniveau.
Honeypots met hoge interactie: Deze honeypots bevatten niet te veel gegevens. Ze zijn niet ontworpen om een volledig productiesysteem te imiteren, maar ze voeren wel alle services uit die een productiesysteem zou hebben, zoals een volledig functioneel besturingssysteem. Met dit soort honeypots kunnen de beveiligingsteams de acties en strategieën van binnendringende aanvallers in realtime zien.
Honeypots met een hoge interactie zijn doorgaans arbeidsintensief. Dit kan onderhoudsuitdagingen met zich meebrengen, maar het inzicht dat ze bieden, is de moeite meer dan waard.
Honeypots met lage interactie: Deze honeypots worden veelal ingezet in productieomgevingen. Door op een beperkt aantal services te draaien, dienen ze als vroege detectiepunten voor beveiligingsteams. Honeypots met weinig interactie zijn meestal inactief en wachten op een activiteit zodat ze je kunnen waarschuwen.
Aangezien deze honeypots geen volledig functionele diensten hebben, blijft er voor cyberaanvallen niet veel over. Ze zijn echter vrij eenvoudig te implementeren. Een typisch voorbeeld van een honeypot met lage interactie zou zijn: geautomatiseerde bots die scannen op kwetsbaarheden in internetverkeer, zoals SSH-bots, geautomatiseerde brute krachten en input-sanitization checker-bots.
Honeypots op activiteitstype
Honeypots kunnen ook worden geclassificeerd op basis van het soort activiteiten dat ze afleiden.
Malware Honeypots: Soms proberen aanvallers open en kwetsbare systemen te infecteren door er een malwarevoorbeeld op te hosten. Omdat de IP-adressen van kwetsbare systemen niet op een bedreigingslijst staan, is het voor aanvallers gemakkelijker om malware te hosten.
Een honeypot kan bijvoorbeeld worden gebruikt om een USB-opslagapparaat (Universal Serial Bus) te imiteren. Als een computer wordt aangevallen, houdt de honeypot de malware voor de gek om de gesimuleerde USB aan te vallen. Hierdoor kunnen de beveiligingsteams enorme hoeveelheden nieuwe malware-samples van aanvallers verkrijgen.
Spam-honingpots: Deze honeypots trekken spammers aan door gebruik te maken van proxies openen en mailrelais. Ze worden gebruikt om informatie te verzamelen over nieuwe spam en op e-mail gebaseerde spams, aangezien spammers tests uitvoeren op e-mailrelays door ze te gebruiken om e-mails naar zichzelf te verzenden.
Als spammers met succes grote hoeveelheden spam verzenden, kan de honeypot de test van de spammer identificeren en blokkeren. Alle nep-open SMTP-relays kunnen worden gebruikt als spam-honeypots, omdat ze kennis kunnen verschaffen over de huidige spamtrends en kunnen identificeren wie de SMTP-relay van de organisatie gebruikt om de spam-e-mails te verzenden.
Klant-Honeypots: Zoals de naam al doet vermoeden, imiteren client-honeypots de kritieke delen van de omgeving van een klant om te helpen met meer gerichte aanvallen. Hoewel er geen leesgegevens worden gebruikt voor dit soort honeypots, kunnen ze elke nep-host op een legitieme doen lijken.
Een goed voorbeeld van een honeypot van een klant is het gebruik van vingerafdrukgegevens, zoals informatie over het besturingssysteem, open poorten en actieve services.
Ga voorzichtig te werk bij het gebruik van een Honeypot
Met al zijn geweldige voordelen heeft een honeypot het potentieel om te worden uitgebuit. Hoewel een honeypot met een lage interactie geen veiligheidsrisico's met zich meebrengt, kan een honeypot met een hoge interactie soms een riskant experiment worden.
Een honeypot die draait op een echt besturingssysteem met services en programma's kan ingewikkeld zijn om te implementeren en kan onbedoeld het risico van indringing van buitenaf vergroten. Dit komt omdat als de honeypot onjuist is geconfigureerd, u mogelijk onbewust toegang verleent aan hackers tot uw gevoelige informatie.
Cyberaanvallers worden ook met de dag slimmer en kunnen jagen op slecht geconfigureerde honeypots om aangesloten systemen te kapen. Voordat u een honeypot gaat gebruiken, moet u er rekening mee houden dat hoe eenvoudiger de honeypot is, hoe lager het risico.
Door "nul" gebruikersinteractie te vereisen, kan geen enkele hoeveelheid veiligheidsmaatregelen of waakzaamheid een zero-click-aanval afschrikken. Laten we verder verkennen.
Lees volgende
- Veiligheid
- Cyberbeveiliging
- Online beveiliging
- Veiligheid
Kinza is een technologiejournalist met een diploma in computernetwerken en tal van IT-certificeringen op haar naam. Ze werkte in de telecommunicatie-industrie voordat ze zich toelegde op technisch schrijven. Met een niche in cyberbeveiliging en cloudgebaseerde onderwerpen, helpt ze mensen graag technologie te begrijpen en te waarderen.
Abonneer op onze nieuwsbrief
Word lid van onze nieuwsbrief voor technische tips, recensies, gratis e-boeken en exclusieve deals!
Klik hier om je te abonneren