Wat is het verschil tussen lineaire en niet-lineaire videogames?

De wereld van het ontwerpen van videogames heeft zijn eigen complicaties. Wat je eigenlijk speelt, is meestal slechts een glimp van de talloze systemen en kernontwerpfilosofieën die een game bij elkaar houden.

Binnen dit domein van het ontwerpen van videogames ligt het concept van lineaire games en niet-lineaire games. Laten we erin duiken.

Wat zijn lineaire spellen?

Voordat we beginnen, is het het beste om "lineair" en "niet-lineair" te zien als tegenovergestelde uiteinden van een spectrum, in tegenstelling tot type A en type B. De games die je speelt zullen waarschijnlijk ergens in dit spectrum vallen. We zullen dit later uitbreiden.

Laten we het nu hebben over lineaire spellen. Een lineaire game is er een die zich richt op het begeleiden van de speler door een vast pad, met grotendeels vergelijkbare gameplay. Games zoals de Uncharted-serie, de meeste Call of Duty- of Battlefield-campagnes voor één speler en Dead Space zijn voorbeelden van lineaire games.

In games als deze ga je een vast pad af (d.w.z. een niveau/kaart) van punt A naar punt B. Ja, je kunt verschillende wapens gebruiken, er kunnen een paar korte extra paden zijn, of je kunt optionele items verzamelen, maar de hoofdstructuur is hetzelfde. Je moet door het spel gaan in de volgorde die de ontwikkelaars hebben ingesteld.

Lineaire games kunnen elementen van niet-lineariteit bevatten, maar het zal niet hun primaire focus zijn. Je kunt bijvoorbeeld open gebieden in Uncharted 4 verkennen met extra dialogen en schatten om te verzamelen. Maar je kunt ook door deze gebieden schieten met minimale verkenning en het spel zou nog steeds precies hetzelfde spelen.

Verwant: Verschillende soorten horrorvideogames, uitgelegd

Niet-lineaire spellen, uitgelegd

Aan de andere kant van het spectrum hebben we niet-lineaire spellen. Zinnen als "sandbox" of "open wereld" komen voor de geest. Hoewel, aantoonbaar, "echte" niet-lineaire spellen erg moeilijk te vinden zijn.

Niet-lineaire spellen stellen de speler in staat om op zijn gemak verschillende delen van het spel te verkennen. Natuurlijk, er is misschien een primaire reeks missies om door te gaan, maar er zijn nog andere dingen die je kunt doen, zoals side-quests, minigames, backtracking, personageaanpassing en meer.

Openwereldspellen zijn een soort niet-lineair spel dat de speler de vrijheid geeft om doelen te voltooien in elke gewenste volgorde. Games zoals The Witcher 3, Zelda: Breath of the Wild en Assassin's Creed Valhalla zijn voorbeelden van openwereldgames.

Binnen (of naast) open-wereldgames zijn sandbox-games, zoals Minecraft of GTA. Hoewel je misschien doelen moet voltooien, bieden deze spellen je een heleboel verschillende elementen en kun je in feite je eigen plezier maken, zoals spelen in een echte zandbak.

Verwant: Hoe kunnen ontwikkelaars de moeilijkheidsgraad van videogames verbeteren?

Kun je een spel spelen dat zowel lineair als niet-lineair is?

Nu je de essentie hebt van wat een lineair en niet-lineair spel is, laten we teruggaan naar dat spectrum van lineariteit.

Games kunnen zowel lineaire als niet-lineaire elementen in verschillende delen van hun ontwerp opnemen. Je zou bijvoorbeeld een lineair verhaal kunnen hebben, maar met een niet-lineair leveldesign of omgekeerd. Of je zou een game kunnen spelen met een enorme open wereld en dingen om te doen - wat niet-lineair is - maar tijdens het spelen het, je zou een gevoel van lineariteit kunnen voelen, aangezien de missiestructuur van het spel nog steeds een rigide, lineaire volgt pad.

Verwant: Is malen in videogames goed of slecht?

Dit kan op zichzelf al verwarrend zijn, dus laten we eens kijken naar enkele voorbeelden.

Neem een ​​spel als Dishonored. Je zou kunnen stellen dat het een lineair spel is: het heeft een vaste volgorde van missies, elk met een einddoel dat je moet voltooien voordat je doorgaat naar de volgende missie.

Binnen elk niveau zijn er echter meerdere paden, optionele doelstellingen en een paar optionele zijmissies (elk niveau is dus zeer herspeelbaar). En de game geeft je verschillende eindes, afhankelijk van je speelstijl.

Hiermee rekening houdend, is het misschien niet helemaal juist om Dishonored een lineair spel te noemen, en het zou ook niet correct zijn om het een niet-lineair spel te noemen. Het valt ergens op het spectrum van lineariteit als een hybride.

Een ander voorbeeld is Horizon Zero Dawn. Je zou dit absoluut kunnen classificeren als een niet-lineair spel. Het kan echter moeilijk zijn om het als een 100% niet-lineair spel te schrijven.

De reden hiervoor is dat, hoewel je een heleboel dingen te doen hebt in je eigen tempo, de missies erg lineair zijn, net als het verhaal. Je acties hebben geen invloed op de karakterontwikkeling van Aloy totdat je de juiste verhaalmissie hebt voltooid, die je alleen in een vaste volgorde kunt doen. En hoewel er een keuzesysteem is, is het oppervlakkig - je hebt geen enkele invloed op de uitkomst.

Verwant: Wat zijn RPG's? Alles wat u moet weten over rollenspellen

Lineair, niet-lineair of beide: wat heeft uw voorkeur?

Dus dat zijn lineaire spellen, niet-lineaire spellen en alles daartussenin!

Meestal zie je een mix van beide elementen, vooral in moderne videogames. En hoewel het niet uitmaakt, zolang je maar plezier hebt, kun je games waarderen die het meeste uit hun lineaire of niet-lineaire ontwerp halen, evenals games die beide effectief combineren.

Wat is een gameplay-loop in gaming?

Gameplay-loops bepalen het grootste deel van je hands-on game-ervaring, hoewel je je misschien niet realiseert. Laten we dit ontwerpmechanisme uitleggen.

Lees volgende

Over de auteur