Bash-variabelen uitgelegd: een eenvoudige handleiding met voorbeelden

Variabelen worden gebruikt voor het opslaan van waarden van verschillende typen tijdens de uitvoering van het programma. Er zijn twee soorten variabelen in Bash-scripting: globaal en lokaal.

Globale variabelen kunnen door alle Bash-scripts op uw systeem worden gebruikt, terwijl lokale variabelen alleen kunnen worden gebruikt binnen het script (of shell) waarin ze zijn gedefinieerd.

Globale variabelen worden over het algemeen standaard op het systeem geleverd en zijn voornamelijk omgevings- en configuratievariabelen. Lokale variabelen daarentegen zijn door de gebruiker gedefinieerd en kunnen willekeurig worden gebruikt.

Lokale variabelen bash

Om een ​​variabele te maken, moet u een waarde toewijzen aan uw variabelenaam. Bash is een taal zonder type, dus u hoeft geen gegevenstype aan te geven bij het definiëren van uw variabelen.

var1=Hallo

Bash staat ook meerdere toewijzingen op een enkele regel toe:

a=6 b=8 c=9

Net als veel andere programmeertalen, gebruikt Bash de toewijzingsoperator = waarden toe te kennen aan variabelen. Het is belangrijk op te merken dat er geen spaties aan weerszijden van de toewijzingsoperator mogen zijn. Anders krijg je een compilatiefout.

Verwant: Wat betekent "Bash" in Linux?

Een ander belangrijk punt om op te merken: Bash staat niet toe dat je eerst een variabele definieert en er later een waarde aan toewijst. U moet bij het maken een waarde aan de variabele toewijzen.

var2 # compilatiefout 
var2=Wereld

Soms moet u mogelijk een tekenreeks met een spatie toewijzen aan uw variabele. Zet in dat geval de string tussen aanhalingstekens.

# var3=Hallo wereld 
# bovenstaande opdracht werkt niet 
var3='Hallo wereld' 

Let op het gebruik van enkele aanhalingstekens. Deze aanhalingstekens worden ook "sterke aanhalingstekens" genoemd omdat ze de waarde precies toewijzen zoals deze is geschreven, zonder rekening te houden met speciale tekens.

In het bovenstaande voorbeeld had u ook dubbele aanhalingstekens ("zwakke aanhalingstekens") kunnen gebruiken, hoewel dit niet betekent dat ze altijd door elkaar kunnen worden gebruikt. Dit komt omdat dubbele aanhalingstekens speciale tekens zullen vervangen (zoals die met $), in plaats van ze letterlijk te interpreteren.

Zie onderstaand voorbeeld:

var4=89
echo "Het nummer is $var4"
echo 'Het nummer is $var4'
# Eerste afdrukken: 89
# Tweede uitvoerprint laat "$var4" zoals het is

Als u een opdrachtregeluitvoer aan uw variabele wilt toewijzen, gebruikt u aanhalingstekens (``). Ze behandelen de tekenreeks die erin is ingesloten als een terminalopdracht en retourneren het resultaat.

var5="U werkt momenteel in deze map: `pwd`"

Parameteruitbreiding in Bash

Parameteruitbreiding verwijst eenvoudigweg naar toegang tot de waarde van een variabele. In zijn eenvoudigste vorm gebruikt het het speciale teken $ gevolgd door de variabelenaam (zonder spaties ertussen):

var6=Jack
echo Mijn naam is $var6

U kunt ook de syntaxis gebruiken ${variabeleNaam} om toegang te krijgen tot de waarde van een variabele. Deze vorm is geschikter wanneer er verwarring kan ontstaan ​​over de naam van de variabele.

m=Med
echo Med staat voor ${m}ical 

Als je de accolades weglaat, ${m}ical wordt geïnterpreteerd als een samengestelde variabele (die niet bestaat). Dit gebruik van accolades met variabelen staat bekend als "substitutie".

Globale variabelen

Zoals eerder vermeld, heeft je Linux-systeem enkele ingebouwde variabelen die toegankelijk zijn via al je scripts (of shells). Deze variabelen zijn toegankelijk met dezelfde syntaxis als lokale variabelen.

Verwant: Bash-scripts maken en uitvoeren in Linux

De meeste van deze variabelen zijn in BLOK-letters. Sommige zijn echter enkele tekens die niet eens alfanumerieke tekens zijn.

Hier zijn enkele veelvoorkomende bruikbare globale variabelen:

HUIS: Biedt de thuismap van de gebruiker

SCHELP:Geeft het type shell dat u gebruikt (bijv. Bash, csh..etc)

?: Geeft de afsluitstatus van de vorige opdracht

Om een ​​lijst met globale variabelen op uw systeem te krijgen, voert u de printenv (of env) commando:

$ printenv 

Loops in Bash-scripting

Nu weet je wat variabelen zijn, hoe je ze moet toewijzen en hoe je basis Bash-logica kunt uitvoeren met ze.

Met lussen kunt u meerdere instructies doorlopen. Bash herbergt voor lussen en terwijl loops met een eenvoudige syntaxis voor al uw loopingbehoeften.

Als je de kunst van Bash-ontwikkeling beheerst, voor loops zouden de volgende op je lijst moeten zijn.

Hoe de for Loop te gebruiken in een Linux Bash Shell-script?

Waarom dezelfde code keer op keer in uw shellscript uitvoeren als u een for-lus het voor u kunt laten doen?

Lees volgende

Over de auteur