6 redenen waarom Linux niet meer apps heeft

Linux heeft een overvloed aan software, maar wanneer je voor het eerst de overstap maakt, kun je gefrustreerd raken door het gebrek aan namen waarmee je bekend bent. Als je Linux al een tijdje gebruikt, kun je ook gedesillusioneerd raken door wat kan aanvoelen als een relatief langzame snelheid van verandering of het blijvende gebrek aan bepaalde soorten software.

Waarom moeten bepaalde apps nog naar Linux komen en wat weerhoudt de gemeenschap ervan om meer alternatieven te produceren? Laten wij het uitzoeken.

1. Er zijn zoveel versies van Linux

Wanneer u software voor Windows ontwikkelt, hoeft u uw software maar op een handvol systemen te testen: de nieuwste versie van Windows, de vorige, en misschien, afhankelijk van of uw programma zich richt op zeer trage bedrijven, de versie daarvoor. Het is relatief eenvoudig.

Op Linux is er een zee van verschillende versies, ook wel distributies genoemd. Zelfs als je je beperkt tot de meest prominente, kan dat nog steeds betekenen dat je een half dozijn distro's ondersteunt.

Stel dat u besluit alleen Ubuntu te ondersteunen, de meest populaire versie op pc's. Met het releaseschema van Ubuntu, wat betekent dat er elke zes maanden een upgrade moet worden uitgevoerd, kan zelfs dat meer werk zijn dan het klinkt.

Universele pakketformaten hebben de situatie verbeterd, maar er zijn nog steeds meerdere opties. Als u zich op Ubuntu richt, is het logisch om mee te gaan het Snap-formaat, maar de meeste andere distributies hebben meer affiniteit voor Flatpak in plaats daarvan. een paar hebben geregeld op AppImage.

In theorie kunnen apps in elk van deze drie formaten op elke distro draaien. Maar laten we zeggen dat je distro een oudere versie van de achtergrondcomponenten levert die Flatpaks moet uitvoeren. Dat betekent dat een app mogelijk niet de functionaliteit heeft die de ontwikkelaar van je verwacht. De situatie verbetert, maar Linux heeft nog een lange weg te gaan om het landschap gemakkelijker te maken voor app-ontwikkelaars.

2. Linux heeft een onduidelijk financieringsmodel

Linux is evenzeer een filosofie als een besturingssysteem. Technisch gezien is Linux niet eens een besturingssysteem, maar een kernel, het aspect van je computer dat de knoppen die je indrukt in staat stelt om daadwerkelijk iets te doen en je scherm om te laten zien wat er wordt gedaan.

De desktopinterfaces en de apps die we gebruiken hebben echt niets met Linux te maken. Je kunt veel van dezelfde software draaien op FreeBSD, die de Linux-kernel niet gebruikt, en je kunt de meeste van deze programma's niet draaien op Chromebooks of Android, die dat wel doen.

De filosofie die ten grondslag ligt aan desktop Linux is het concept van softwarevrijheid, dat code zichtbaar moet zijn en vrijelijk moet worden gedeeld. Dit is de enige bekende manier om ervoor te zorgen dat programma's niet iets duisters doen en om mensen daadwerkelijk eigendom over hun apparaten te geven.

Een gevolg hiervan is dat het moeilijk is om software direct in rekening te brengen. U kunt een programma verkopen onder een vrije softwarelicentie, maar aangezien de code vrij beschikbaar is, is er: niets houdt iemand anders tegen om nog een exemplaar van uw programma te compileren en te distribueren dat niet kost geld.

Als zodanig hebben mensen die Linux en aanverwante software ontwikkelden moeten experimenteren met verschillende manieren om hun werk te financieren. Velen zijn vrijwilligers die hun werk financieren met een andere fulltime baan. Veel vrijwilligers zijn studenten. Sommige mensen krijgen een baan waar ze worden betaald om één aspect van Linux te ontwikkelen, maar in hun vrije tijd dragen ze bij aan een ander. Slechts een paar ontwikkelaars kunnen voldoende donaties binnenhalen om hun inspanningen te compenseren.

Er is geen duidelijk financieringsmodel voor iemand die zijn brood wil verdienen met het maken van apps voor Linux zoals ze dat kunnen voor andere platforms, tenzij deze apps propriëtair zijn, een soort software waar veel Linux-gebruikers niets aan willen doen met.

Eén Linux-distro, elementair besturingssysteem heeft een pay-what-you-can-benadering voor de gratis en open-source apps die zijn uitgebracht in AppCenter (hierboven afgebeeld), maar tot nu toe hebben mensen niet genoeg betaald voor app-ontwikkelaars om dit als fulltime te beschouwen functie.

3. Er is een gebrek aan geld om rond te komen

Dit onduidelijke financieringsmodel is een van de redenen waarom veel Linux-gemeenschappen niet over genoeg geld beschikken om het soort werk te doen dat ze willen doen. Mensen die in een bepaalde desktopomgeving werken, willen misschien een volledige reeks apps ontwerpen die integreren met hun interface, maar hebben niet de middelen om mensen te betalen om het werk te doen.

Dit gebrek aan middelen betekent dat vrije-softwaregemeenschappen in de eerste plaats afhankelijk zijn van vrijwilligers om op te treden. Als er geen vrijwilliger is met de interesse, de tijd en de vaardigheden, wordt de gewenste software vaak niet gemaakt.

Verwant: Waarom Linux gratis is: hoe de open source-wereld geld verdient

Dit leidt er ook toe dat vrijwilligers meewerken aan bepaalde programma's. Dit is niet noodzakelijk een slechte zaak. Maar als u zich afvraagt ​​waarom er niet meer open source-alternatieven zijn voor LibreOffice, komt dat gedeeltelijk omdat het vaak logischer is om vrijwilligers, en zelfs bedrijven die een handvol ontwikkelaars in dienst hebben, om de functionaliteit die ze willen aan LibreOffice bij te dragen dan om nog een suite te maken vanaf nul.

4. Open dialoog komt met meningsverschillen

Met vrijwilligers die zoveel van de ontwikkeling op Linux doen, en met zowel de open-sourcefilosofie als de financiële beperkingen die mensen ertoe aanzetten om samen te werken, er is veel communicatie nodig om alle stukjes te laten komen samen.

Omdat mensen vaak geen betaalde ontwikkelaars kunnen aantrekken, moeten ze mensen overtuigen om hun tijd vrijwillig te besteden om ethische of praktische redenen. Dit betekent blogposts of persoonlijke toespraken die sommigen kunnen inspireren en anderen kunnen afschrikken.

Open source-ontwikkeling gebeurt ook vaak in de open lucht, via mailinglijsten en dergelijke van GitHub en GitLab. Bij deze gesprekken gaat het vaak om meningsverschillen. Er kunnen scheuren ontstaan, waardoor ontwikkelaars hun eigen interface helemaal opnieuw gaan ontwikkelen, waarbij ze werk dupliceren dat iemand anders al heeft gedaan.

Dit is een van de redenen waarom Linux zoveel interfaces heeft die technisch gezien hetzelfde doen, alleen op verschillende manieren.

Dit alles is voordat de mensen die al deze software gebruiken erbij betrokken raken. Gebruikers kunnen passies hebben die zelfs sterker zijn dan de ontwikkelaars, vooral wanneer ze zich machteloos voelen dat een geliefd programma van uiterlijk verandert of een functie waarop ze vertrouwen volledig verdwijnt. Sommige ontwikkelaars worden geconfronteerd met zoveel vijandigheid dat ze stoppen met de ontwikkeling van gratis software vanwege een burn-out.

5. De Linux Desktop heeft een laag marktaandeel

Natuurlijk is het niet alleen software die speciaal voor Linux is ontwikkeld waar mensen naar verlangen. Velen willen toegang tot dezelfde software die ze gebruiken op Windows en macOS, zoals Photoshop. Sommige van deze programma's vinden hun weg naar Linux, zoals Steam, maar veel ook niet.

Het relatief kleine marktaandeel van Linux is daar een belangrijke reden voor. Hoewel Linux dominant is op servers en supercomputers, gebruikt slechts een relatief klein deel van de mensen Linux op hun pc. Dit vertaalt zich nog steeds naar miljoenen mensen, maar veel bedrijven zijn van mening dat het de kosten van gewoon niet waard is ontwikkelaars betalen om ondersteuning voor een derde besturingssysteem te behouden als ze genoeg geld verdienen al.

6. Bedrijven hebben zorgen over auteursrechtlicenties

Sommige bedrijven hebben bedenkingen bij de auteursrechtlicenties die de meeste software op Linux gebruikt. Deze organisaties willen misschien software ontwikkelen of bepaalde componenten integreren, maar zijn bang dat ze hierdoor wettelijk verplicht worden om alle code in hun propriëtaire programma open source te maken.

Veel bedrijven hebben een afkeer van de GNU Public License, die vereist dat alle software die gebruikmaakt van code die wordt gedeeld onder de GPL open source moet worden gemaakt.

Bedrijven die vrije software gebruiken, geven vaak de voorkeur aan code die beschikbaar is onder permissieve licenties, zoals MIT en Apache, waarmee mensen de code kunnen gebruiken zonder dat het resulterende programma gratis en open source wordt zelf.

Verwant: Auteursrechten vs. Copyright: belangrijke concepten die u moet kennen

Voor een bedrijf wiens bedrijfsmodel draait om de verkoop van gesloten broncode, verkeerd lezen van een gratis softwarelicentie en zich openstellen voor juridische procedures kunnen een bedreiging vormen voor de bodem van het bedrijf lijn.

Desalniettemin gaat de ontwikkeling van Linux-apps door!

Ondanks deze uitdagingen blijft Linux softwareontwikkelaars aantrekken. Het vrije en open karakter van Linux maakt het een geweldige plek voor een student om te leren. Open code maakt het ook mogelijk voor mensen om bestaande apps te gebruiken als basis voor nieuwe, in plaats van helemaal opnieuw te beginnen.

Dan zijn er mensen die het eens zijn met Linux-waarden, die zichzelf er niet toe kunnen brengen om uiteindelijk Microsoft, Apple of Google te helpen meer geld te verdienen. Dit houdt het ecosysteem levendig en actief, zelfs als je bereid moet zijn om apps uit te proberen waarvan je de namen nog nooit eerder hebt gehoord.

De beste Linux-software en -apps

Of je nu nieuw bent bij Linux of een doorgewinterde gebruiker bent, hier zijn de beste Linux-software en -apps die je vandaag zou moeten gebruiken.

Lees volgende

Over de auteur