Linux Virtual Consoles uitgelegd: wat ze zijn en hoe u ze kunt openen

Op de Linux-desktop gebruik je misschien voornamelijk de GUI, maar wat als je een modus zou kunnen gebruiken die alleen tekst is?

Met virtuele Linux-consoles kun je de computer zonder grafische afbeeldingen gebruiken om een ​​kapot X-systeem te redden of zelfs helemaal zonder GUI te gebruiken.

Wat zijn virtuele Linux-consoles?

Op een Linux-systeem is de console het toetsenbord en de monitor die rechtstreeks op het systeem zijn aangesloten. Dit zou de plaats innemen van een seriële terminal op minicomputer- en mainframe Unix-systemen. Hierdoor zou de systeembeheerder kunnen inloggen als root, waar dit kan worden beperkt op terminals die op afstand op het systeem zijn aangesloten. In plaats daarvan gebruikt Linux iets dat een framebuffer wordt genoemd om tekst op het scherm weer te geven.

Een virtuele console is als een volledig scherm Linux-terminalemulator. Op desktopsystemen ziet u vaak opstartberichten voordat Display Manager start.

Overschakelen naar virtuele consoles

Om tussen de virtuele consoles te wisselen, kunt u de

Alt + functietoets systeem. Er zijn doorgaans zeven virtuele consoles die u kunt gebruiken. Als je een desktopsysteem met X11 gebruikt, begint het meestal in de zevende virtuele console. Om over te schakelen naar de eerste virtuele console, moet je op drukken Alt + F1. Als het niet voor u werkt, probeer het dan Ctrl + Alt + F1 in plaats van.

Wanneer u van virtuele console wisselt, worden ze gelabeld met het TTY-nummer, gaande van één tot zeven, zoals "tty1" voor de eerste virtuele console.

U ziet een inlogscherm. Log in met uw gebruikersnaam en wachtwoord, en u kunt opdrachten in de shell invoeren zoals u zou doen alsof u een terminalvenster op het bureaublad had geopend. Als je ooit MS-DOS op een oude pc hebt gebruikt, zal deze lay-out je waarschijnlijk bekend voorkomen.

In de begindagen van Linux waren distributies meestal standaard op virtuele console-sessies omdat X een resource hog was op low-end pc's van de dag.

Om die reden zouden Linux-gebruikers het alleen gebruiken als het absoluut noodzakelijk was voordat computers die X-desktops konden draaien met behoorlijke prestaties betaalbaar werden in de tweede helft van de jaren negentig.

Scrollen en de muis gebruiken in de tekstmodus

Virtuele consoles zijn niet alleen handig voor het invoeren van opdrachten, maar u kunt ook de muis en het touchpad gebruiken, mits u de juiste stuurprogramma's installeert. Het stuurprogramma voor de consolemuis is "gpm," wat staat voor General Purpose Mouse. Zoals met al het andere op moderne Linux-systemen, is dit meestal beschikbaar via de pakketbeheerder van uw distributie.

Op Debian/Ubuntu-systemen:

sudo apt install gpm

Op Arch Linux:

sudo pacman -S gpm

Aangezien GPM als een server wordt uitgevoerd en Arch standaard geen servers start, moet u: schakel het in met systemd:

sudo systemctl activeer gpm.service

Op Red Hat/Fedora/Rocky Linux-systemen:

sudo dnf installeer gpm

Als het stuurprogramma is geïnstalleerd, ziet u een muiscursor op het scherm wanneer u de console gebruikt. U kunt op de opdrachtregel klikken en opdrachten bewerken, maar ook kopiëren door tekst te selecteren met de linkermuisknop en deze te plakken door met de rechtermuisknop te klikken.

U kunt het consolescherm ook omhoog en omlaag scrollen met Shift + Pagina omhoog en Shift + Pagina omlaag, hoewel Bash en Zsh deze toetsaanslagen vaak zullen onderscheppen om in plaats daarvan door de opdrachtgeschiedenis te bladeren. Een alternatief is om de kopieermodus van tmux te gebruiken om op en neer te scrollen in de terminal.

Verwant: Tmux voor Linux installeren en configureren

Gebruik voor virtuele consoles

Hoewel virtuele consoles minder vaak worden gebruikt nu grafische desktops met displaymanagers vaker voorkomen, worden ze tegenwoordig nog steeds gebruikt in Linux.

Als je X-sessie vastloopt of als er iets anders misgaat, kun je overschakelen naar een virtuele console en inloggen om te proberen het probleem op te lossen. Je zou kunnen proberen de X-server te doden en opnieuw op te starten, of je zou je machine netjes kunnen afsluiten of opnieuw opstarten.

Als de X-sessie niet start, wordt u toch in een virtuele consolesessie gedumpt. Dit is nog een reden waarom het loont om bekend te zijn met de Linux-opdrachtregel.

Virtuele consoles worden nog steeds gebruikt in sommige distributie-installatieprogramma's, met name programma's die in tekstmodus draaien. Je kunt overschakelen naar een andere virtuele console en kijken hoe de installatie verloopt of waarom een ​​operatie lang lijkt te duren. U kunt ook andere opdrachten in een shell uitvoeren die handig kunnen zijn als u fouten tegenkomt.

Nu weet u over virtuele Linux-consoles

Nu weet je hoe virtuele Linux-consoles werken. Linux gebruikt nog steeds de opdrachtregel voor zoveel bewerkingen. Je vraagt ​​je misschien af ​​waarom dat zo is. Veel ervan is te danken aan het Unix-erfgoed van Linux.

5 redenen waarom Linux de opdrachtregel zo vaak gebruikt

Heb je je ooit afgevraagd waarom de opdrachtregel zo'n belangrijk onderdeel is van het Linux-ecosysteem? Hier is het antwoord.

Lees volgende

Over de auteur