Nu we steeds meer tijd op (en in) het web doorbrengen, stellen mensen serieuze vragen over 'virtuele identiteit'. Maar wat betekent het, wat doet het en hoe werkt het? Welke organisaties proberen het te bieden?
Dat zoeken we uit.
Wat is virtuele identiteit?
Virtuele identiteit kan vanuit twee hoeken worden bekeken. Onderdeel van virtuele identiteit is een filosofische en sociale vraag die te maken heeft met hoe we ervoor kiezen om onszelf online te vertegenwoordigen.
Een ander aspect is een technologische kwestie met betrekking tot de software en systemen waarmee we op internet kunnen navigeren terwijl we bepaalde informatie en activa bij zich hebben.
De sociale kant van digitale identiteit
Vanuit de sociale kant is digitale identiteit hoe we onszelf online vertegenwoordigen. Sommige aspecten van virtuele identiteit zijn al een tijdje bekend. Dingen zoals profielfoto's op sociale media zijn een eenvoudig voorbeeld van digitale identiteit.
Andere elementen van onze sociale digitale identiteiten hebben zich kortere tijd ontwikkeld en zijn pas nu belangrijke, praktische elementen van ons 'echte leven' worden. Een voorbeeld hiervan zijn avatars in immersive omgevingen.
Virtuele omgevingen worden vaak gebruikt voor gamen en socializen, maar worden ook steeds vaker gebruikt voor zakelijke en professionele of educatieve samenwerking en netwerken op afstand. Als gevolg hiervan is er veel gelegenheid voor individuen om identiteit te verkennen door zichzelf anders te vertegenwoordigen in verschillende virtuele omgevingen.
We kunnen ervoor kiezen om op onszelf te lijken in een professionele virtuele omgeving, maar we kunnen er ook voor kiezen om meer fantastische representaties te hebben in een informele virtuele omgeving. Hoewel dit kan resulteren in meerdere verschillende digitale identiteiten voor elke persoon, zullen deze identiteiten noodzakelijkerwijs verbonden zijn met onze ene menselijke identiteit. Dat is waar het technische idee van virtuele identiteit om de hoek komt kijken.
De technische kant van digitale identiteit
Vanuit technisch oogpunt verwijst digitale identiteit naar het vermogen om identificatie, betalingshulpmiddelen en fondsen en andere virtuele activa mee te nemen van de ene online ervaring naar de andere. Net als de sociale kant van digitale identiteit, zijn veel elementen van deze technologische digitale identiteit al aanwezig.
Het is bijvoorbeeld vrij eenvoudig om betalingssites zoals PayPal op meerdere websites te gebruiken terwijl u met dezelfde browser bent ingelogd. Inloggen op verschillende online ervaringen met een bestaand account voor een platform als Facebook, Google of Apple is ook een vroeg voorbeeld van een vroege online 'draagbare' identiteit.
Er zijn echter een aantal redenen waarom deze gevestigde benaderingen van digitale identiteit niet zullen werken in de volgende generatie van internet, althans niet zoals ze momenteel werken. Om te beginnen zijn veel meeslepende ervaringen hun eigen toepassingen, dus u kunt zich niet zomaar aanmelden met andere accounts die door uw browser zijn opgeslagen.
Verder worden nieuwe technologieën ontworpen in informatietechnologie en financiële technologie steeds vaker gebruikt op nieuwe manieren die niet worden ondersteund door legacy betalingssystemen. Bijvoorbeeld, blockchains werken als betaalmiddel, maar ook om fysieke activa te beveiligen die op verschillende online platforms werken. Ze worden echter niet ondersteund door gevestigde financiële applicaties.
Het klinkt misschien alsof deze nieuwe technologieën de technische ontwikkeling van digitale identiteit bemoeilijken. Zij zijn. Hun nut als meer dan alleen een betalingssysteem en meer dan alleen een profiel betekent echter dat ze ook het potentieel hebben om problemen op te lossen die buiten het bereik van bedrijven als Google vallen.
Wie levert de digitale identiteit?
Organisaties proberen aan de slag te gaan met de kansen en belemmeringen van digitale identiteit in de volgende generatie van internet. Deze kunnen grofweg worden onderverdeeld in legacy computerbedrijven en opkomende technologiebedrijven. Er zijn ook enkele voorbeelden van informatietechnologieën die een aantal sterke punten van beide andere benaderingen combineren.
1. Apple en Google
Net als Meta kunnen gebruikers met Apple inloggen op een aantal sites met een Apple-account. Omdat Apple een completer hardware- en software-ecosysteem heeft dan Facebook, kan dit een belangrijker hulpmiddel zijn. Dit geldt met name omdat Apple actief is het ontwikkelen van betalingsinfrastructuren, zoals Apple Pay en Apple Wallet.
Veel van hetzelfde kan worden gezegd van Google. Hoewel Google zich minder heeft gericht op hardware-infrastructuur, heeft het een grotere sociale infrastructuur via tools zoals de Gsuite. Dus als een gebruiker eenmaal is ingelogd op een site met zijn Google-adres, kunnen ze vaak contacten, agenda's en andere services koppelen, wat zorgt voor een gemakkelijkere en meer samenhangende online-ervaring.
Gebruikers kunnen zich al geruime tijd aanmelden en inloggen op een groeiend aantal online sites en diensten met een Facebook-account. Dit maakt het handiger om nieuwe services te gaan gebruiken, maar het maakt het gebruik van die services voor het grootste deel niet eenvoudiger.
Dit komt grotendeels omdat de informatie die Facebook verwerkt niet altijd de meest praktische is. Als u zich bijvoorbeeld aanmeldt bij een nieuw online platform met een Facebook-account, wordt het niet eenvoudiger om voor goederen en diensten te betalen. Dit zou anders zijn geweest als het Libra/Diem-cryptocurrency-project was uitgekomen, maar de munt is nooit uitgekomen.
3. Opkomende websites en services
We hebben al besproken dat veel bestaande digitale identiteitsoplossingen tekortschieten omdat ze geen verbinding maken met verschillende platformapplicaties. Dit probleem wordt opgelost door een combinatie van nieuwe technologieën en ervaringen die terugkeren naar webgebaseerde in plaats van app-gebaseerde modellen.
Moedig is een crypto-vriendelijke browser met een geïntegreerde portemonnee. Brave kan integreren met MetaMasker. MetaMask stelt gebruikers onder andere in staat om non-fungible tokens (NFT's) te importeren in compatibele online applicaties. Dit bevat Ready Player Me, waarmee gebruikers maak één virtuele avatar die op honderden online platforms kan worden gebruikt.
Vloeibare Avatar-technologieën biedt "Self Sovereign Identity-services voor het beheren, controleren en profiteren van" digitale identiteit. Dat omvat tools om te beheren hoe informatie wordt gedeeld tussen websites en meeslepende ruimtes. Het bedrijf heeft ook een prepaid debetkaart aangekondigd met beloningen voor het uitgeven van geld in fysieke of virtuele werelden.
4. Gevestigde vernieuwers
Zelfs als je sceptisch bent over de Metaverse en cryptocurrencies, betekent dat niet dat je niet kunt profiteren van een digitale identiteit die wordt beveiligd door geavanceerde computers.
Vertrouwde computergiganten, waaronder Microsoft en IBM, werken aan blockchain-oplossingen om virtuele identiteit te beveiligen. Ze gebruiken blockchain en enkele van de andere technologieën die u mogelijk associeert met cryptocurrencies, maar ze brengen ook technologie, expertise, middelen en vertrouwen naar de tafel die cryptocurrency-projecten niet kunnen bieden.
Willen we echt een digitale identiteitsprovider?
Onze digitale identiteiten zijn al belangrijk; ze zijn gewoon gefractioneerd en moeilijk te gebruiken. Omdat we een nog groter deel van ons leven in virtuele netwerken leven die steeds beter in staat zijn om met elkaar te netwerken andere, het vaststellen van betrouwbare, verifieerbare, samenhangende en handige digitale identiteiten zal nog meer worden belangrijk.
Degene die die digitale identiteitsservice levert, zal echter veel persoonlijke en mogelijk gevoelige gegevens bewaren. Sommigen hebben opgeroepen tot een niet-gouvernementele organisatie zonder winstoogmerk om al die gegevens te beheren.
Zo'n organisatie zou weinig prikkel hebben om gegevens te verkopen of die gegevens tegen haar gebruikers te gebruiken. Als een organisatie echter digitale identiteiten zou aanbieden, zou het een enorme onderneming zijn die middelen en kapitaal zou vereisen die buiten het bereik van een non-profit NGO vallen.
Het is moeilijk om de toekomst te voorspellen. Maar het is waarschijnlijk dat sommigen van ons op korte termijn onze eigen digitale identiteit zullen creëren met vroege Web 3.0-tools zoals sommige van de hierboven genoemde. De rest van ons zal waarschijnlijk moeten wachten op de grotere opkomst en ontwikkeling van oplossingen van platforms zoals Microsoft.
Wie is wie in het toekomstige web?
Digitale identiteiten helpen ons op het web te navigeren, maar we hebben ook een manier nodig om elkaar te identificeren en te herkennen. Beide elementen worden noodzakelijker en gecompliceerder omdat immersieve ervaringen ons kansen bieden om nieuwe methoden van zelfidentiteit en zelfrepresentatie te verkennen.
De behoefte aan identiteit is een oude die nu wordt opgelost door opkomende technologieën. En na verloop van tijd kunnen we verwachten dat ze meer gemeengoed worden in ons leven.
Hoe zal Web 3.0 de internetprivacy veranderen?
Lees volgende
Gerelateerde onderwerpen
- Technologie uitgelegd
- Web
- Virtuele identiteit
Over de auteur
Jon Jaehnig is een freelance schrijver/redacteur die geïnteresseerd is in exponentiële technologieën. Jon heeft een BS in wetenschappelijke en technische communicatie met een minor in journalistiek van de Michigan Technological University.
Abonneer op onze nieuwsbrief
Word lid van onze nieuwsbrief voor technische tips, recensies, gratis e-boeken en exclusieve deals!
Klik hier om je te abonneren