6 soorten 3D-printen waarvan u niet wist dat ze bestonden

---

3D-printen wordt in bijna alle industrieën gebruikt, waaronder de auto-industrie, de bouw, tandheelkunde en sieraden. De kwaliteit van uw 3D-prints kan echter worden beïnvloed door de 3D-printtechnologie die u gebruikt.

Er zijn veel 3D-printtechnologieën die u kunt gebruiken om 3D-geprinte objecten te maken. De meest voorkomende zijn Stereolithografie, Selective Laser Sintering en Fused Deposition Modeling.

Dit artikel bespreekt de soorten 3D-printtechnologieën.

1. Stereolithografie (SLA)

Stereolithografie of SLA is een van de vroegste 3D-printtechnologieën en wordt nog steeds gebruikt. De technologie maakt gebruik van het fotopolymerisatieproces in het vat om 3D-objecten te maken.

In SLA wordt een object gemaakt door een fotopolymeerhars bloot te stellen aan licht, meestal UV-licht. Het proces omvat het richten van een laserstraal over een tank (vat) vloeibaar fotopolymeer, het selectief uitharden en uitharden en het laag voor laag opbouwen.

Onderdelen die met deze technologie zijn geprint, zijn meestal maatnauwkeurig met gladde oppervlakteafwerkingen, hoewel ze ondersteunende structuren bevatten. SLA wordt gebruikt in de lucht- en ruimtevaart, de auto-industrie en de medische industrie, om er maar een paar te noemen.

2. Selectief lasersinteren (SLS)

Selective Laser Sintering (SLS) is een type 3D-printtechnologie gebaseerd op het poederbedfusieproces. Deze technologie is overwegend industrieel en is ideaal voor complexe geometrieën, inclusief negatieve en interne kenmerken, ondersnijdingen en dunne wanden.

Sinteren is het proces van het maken van een vaste massa materiaal door het te verhitten, maar niet tot het punt van smelten. De warmtebron is een krachtige laser die wordt gebruikt om thermoplastische poeders te sinteren tot functionele onderdelen. Een veelgebruikt materiaal in SLS is nylon.

Zowel SLS als SLA zijn gebaseerd op het poederbedfusieproces en hebben een vergelijkbare werkwijze. Maar in tegenstelling tot SLA heeft SLS geen ondersteunende structuren nodig omdat het werkstuk omgeven is door ongesinterd poeder. Ook zijn SLA-onderdelen over het algemeen taaier dan SLA en hebben ze een ruwere oppervlakteafwerking dan de laatste.

3. Fused Deposition Modeling (FDM)

FDM, ook wel Fused Filament Fabrication (FFF) genoemd, is een populaire 3D-printtechnologie die gebruikmaakt van het materiaalextrusieproces. De technologie is een van de meest kosteneffectieve methoden voor het produceren van op maat gemaakte thermoplastische onderdelen en prototypen.

Een FDM-printer maakt objecten door extrusies van gesmolten thermoplasten via een bewegend, verwarmd mondstuk op het bouwplatform te leggen, waar het afkoelt en stolt. Hoewel ze meestal functioneel zijn, hebben de afgewerkte objecten meestal een ruwe oppervlakteafwerking en vereisen ze extra verwerking en afwerking.

FDM is een van de meest gebruikte technologieën voor desktopprintermodellen voor thuisgebruik. U kunt bijvoorbeeld: gebruik een FDM-printer om miniatuurminiaturen af ​​te drukken thuis.

FDM is een van de weinige 3D-printtechnologieën die thermoplasten van productiekwaliteit gebruiken om onderdelen te printen met geweldige thermische, chemische en mechanische eigenschappen. Gebruikte thermoplastische filamenten zijn onder meer polyethyleentereftalaat (PET), polymelkzuur (PLA) en acrylonitril-butadieen-styreen (ABS). Veelvoorkomende toepassingen van FDM zijn onder meer het 3D-printen van gebouwen en het maken van 3D-desserts.

Metal Binder Jetting (MBJ) is een 3D-printtechnologie die het binder jetting-proces gebruikt om metalen voorwerpen te vervaardigen. Binder jetting vormt objecten door selectief een bindmiddel op een bed van poedermateriaal aan te brengen.

In MBJ wordt een bindmiddel door printkoppen op een metaalpoederbed afgezet, waardoor objecten met complexe geometrieën worden geproduceerd. Het bindmiddel "lijmt" het metaalpoeder binnen en tussen lagen aan elkaar.

Om een ​​object te maken, worden lagen op elkaar geplaatst totdat het gewenste object compleet is. Zodra dit is voltooid, moet u nabewerkingstechnieken implementeren, zoals sinteren of infiltratie, om functionele metalen voorwerpen te produceren.

Je kunt deze technologie gebruiken met verschillende materialen (zandcomposieten, keramische poeders en acryl), op voorwaarde dat het bindmiddel ze effectief verbindt. Met Binder jetting kunt u ook kleurpigmenten aan de binder toevoegen om printonderdelen in full colour te produceren.

Metaalbindmiddelstralen is een snel proces. Het creëert echter onderdelen met een korrelige oppervlakteafwerking die niet altijd geschikt zijn voor structurele onderdelen. Hierdoor is de technologie ideaal voor 3D-metaalprinten en goedkope batchproductie van functionele metalen onderdelen.

5. Digitale lichtverwerking (DLP)

Digital Light Processing of DLP is een vatpolymerisatietechniek. De 3D-printtechnologie werkt met polymeren en lijkt erg op SLA. Beide technologieën vormen delen laag voor laag met behulp van licht om de vloeibare hars in het vat selectief uit te harden.

Zodra de onderdelen zijn afgedrukt, moet u ze van overtollig hars verwijderen en ze blootstellen aan een lichtbron om hun sterkte te verbeteren. Net als SLA kan DLP worden gebruikt om onderdelen te maken met een hoge maatnauwkeurigheid.

De twee technologieën hebben ook vergelijkbare vereisten voor ondersteuningsstructuren en nabewerking. Hun belangrijkste verschil is de lichtbron; DLP gebruikt meer conventionele lichtbronnen, zoals booglampen.

DLP kan ook met een kleine hoeveelheid hars werken om nauwkeurige onderdelen te produceren, waardoor materiaal- en bedrijfskosten worden bespaard. Soms mislukken 3D-prints echter. Het goede nieuws is dat je altijd kunt recycle mislukte 3D-prints.

Zowel DMLS als SLM zijn vergelijkbaar met SLS, behalve dat deze technologieën metaalpoeder gebruiken in plaats van plastic om onderdelen te maken. Het proces gebruikt een laser om de metaalpoederdeeltjes te smelten en laag voor laag samen te smelten. Typische gebruikte materialen zijn koper, titaniumlegeringen en aluminiumlegeringen.

In tegenstelling tot SLS hebben zowel DMLS als SLM ondersteunende structuren nodig vanwege de hoge temperaturen die tijdens het proces vereist zijn. U kunt de ondersteuningsstructuren in de nabewerking verwijderen.

Bovendien zijn zowel SLM- als DMLS-eindproducten doorgaans sterker en hebben ze een geweldige oppervlakteafwerking. Een opmerkelijk verschil is dat DMLS de metaaldeeltjes alleen verwarmt tot het punt van fusie, terwijl SLM ze volledig smelt. Een ander verschil is dat DMLS onderdelen kan vormen uit metaallegeringen, terwijl SLM onderdelen met één element produceert, zoals titanium.

Wat is de beste 3D-printtechnologie voor uw project?

Er zijn verschillende factoren waarmee rekening moet worden gehouden bij het kiezen van de technologie voor 3D-printen, waaronder het vereiste materiaal, visuele of fysieke kenmerken van het uiteindelijke object en functionaliteit.

Elke 3D-printtechnologie heeft zijn sterke en zwakke punten die hem geschikter maken voor bepaalde projecten.

De meest gebruikte 3D-printtechnologieën zijn stereolithografie (SLA), Selective Laser Sintering (SLS) en Fused Deposition Modeling (FDM). Dit artikel behandelt de verschillende soorten 3D-printtechnologieën die beschikbaar zijn om u te helpen de techniek te kiezen die het beste bij uw vereisten past.

8 3D-afdrukfouten die u moet vermijden om een ​​betere afdruk te krijgen

Lees volgende

Over de auteur