Zijn Extraction Shooters het nieuwe grote ding in Live Service Gaming?

Battle Royales domineerde eind jaren '10 en begin jaren '20 live service games (LSG's). Maar met populaire LSG's zoals Knockout City, Rumbleverse en zelfs Apex Legends Mobile die alleen al in 2023 stoppen, neemt de populariteit van het genre af.

Grote spelers in het Battle Royale-genre, zoals Krafton en Infinity Ward, draaien naar een genre dat extractie-shooters wordt genoemd. Is dit het volgende doorbraakgenre in LSG's? En wat is in vredesnaam eigenlijk een extractieschieter?

Wat zijn extractieschieters?

Extraction shooters - of looter shooters zoals ze soms worden beschreven - voelen aan als battle royales. Ze zouden waarschijnlijk ruiken als een battle royale als je ze zou kunnen ruiken. Ze voelen vertrouwd. Dan begint de ronde.

Kom een ​​extractieschieter tegen met vuurwapens, 'en je sterft binnen een seconde. Je verliest ook al je buit. Voor altijd. Dat is het geval met de Freelancer-modus in Hitman: World of Assassination.

Extraction shooters vereisen dat de speler langzamer gaat. In werkelijkheid is het een van de weinige actievolle live-servicegames waar je merkt dat je meer hurkt dan loopt. Houd je vuurwapen stabiel. Maar wees er snel bij. Je wilt naar binnen, zoveel mogelijk buit pakken en dan wegwezen, maar onderweg je geluk beproeven. Maar niet te veel. Zoals we al zeiden, je verliest je buit voor altijd als je ook maar één keer sterft.

Je neemt het ook op tegen andere spelers en de omgeving zelf. De dynamiek tussen speler en omgeving (PvE) is een kenmerk van extractieschieters, aangezien je ook aandacht moet besteden aan de vijanden die je proberen te doden. Dus je moet die momenten in elke ronde uitkiezen, om te berekenen of je deze speler moet achtervolgen en zijn buit moet stelen of die vijand of baas in het midden van de wedstrijd moet uitschakelen voor een serieuze buit. Zet je alles op het spel of ben je blij met wat je hebt?

Wat onderscheidt Extractions Shooters van andere competitieve shooters? Een paar voorbeelden

Het zijn dit soort momenten waardoor extractieschieters ver weg staan ​​van Battle Royales. Natuurlijk, het doel is nog steeds om de ronde te overleven. Maar zonder ook maar één keer dood te gaan. Want nogmaals, je verliest al je buit.

Misschien wel het beste voorbeeld van een sterke PvE-dynamiek in een extractie-shooter is de aanpak van Hunt: Showdown. Elke wedstrijd heeft spelers die strijden met bazen van het middenniveau, premies genaamd, die je belonen met een enorme buit als je ze kunt doden. Maar je loopt ook het risico andere spelers op je locatie te wijzen.

Extraction shooters hoeven niet zo meta te zijn. De grootvader van het genre, Escape from Tarkov, is ongecompliceerd in zijn aanpak: meedogenloze, meedogenloze PvP-gevechten. Overleef zoals je zou doen in elke Battle Royale, maar steel de buit van andere spelers nadat ze zijn geëlimineerd. Sterf, en je verliest alles - nog een ander kenmerk van extractieschieters.

Je hebt een paar opties voor hoe je je buit gebruikt in Escape from Tarkov. Je kunt het afbreken en je wapens upgraden. Of verkoop het aan andere spelers via de in-game marktplaats. Hoe beter je wordt, hoe langer je kunt overleven en hoe gemakkelijker het zal zijn om regelrechte wapens te kopen die je een voorsprong geven. Escape from Tarkov is in wezen een kapitalistische schutter.

Zoek het verschil? In tegenstelling tot Battle Royales, waar de gameplay concreet formeel is, hebben extractie-shooters genoeg ademruimte om van de ene game naar de andere unieke ervaringen te leveren. De PvE-aard van veel extractie-shooters kan spelers soms - en vaak ook - dwingen om hun ogen af ​​te wenden van het uitschakelen van anderen en zich in plaats daarvan te concentreren op hun eigen overleving. Zelfs in een game als Escape from Tarkov of de co-op cave crawler Dwarf Rock Galactic, die "vecht-of-vlucht"-dynamiek die voortdurend opzij wankelt.

Waarom meer ontwikkelaars op de Extraction Shooter-bandwagon springen

Echt gepraat: Battle Royales hebben LSG-spelers uitgeput. Jongleren met seizoenen, gevechtspassen en live-evenementen in games zoals Fortnite terwijl je ook tijd vindt om het spel te spelen, kan het voelen alsof je bent vanuit huis een bijbaantje beginnen meer dan je favoriete tijdverdrijf.

Het recept voor het minimaliseren van deze uitputting is al ingebakken in de kerngameplay van extractie-shooters: ontwikkelaars moeten het concept zuiver houden. Extraction shooters belonen spelers die hun geluk beproeven met nog een ronde om een ​​grotere buit te winnen. Op dezelfde manier zouden ontwikkelaars spelers niet moeten straffen die niet kunnen inloggen wanneer het leven gebeurt. De buit is de maatstaf voor succes in plaats van het aantal gespeelde uren.

Extraction shooters zijn ook niet zo'n groot risico. De meeste games kunnen voldoende worden gewijzigd om een ​​extractiemodus op te nemen waardoor ze fris en nieuw aanvoelen. De DMZ-modus van Call of Duty: Warzone 2.0 is een perfect voorbeeld.

Extractiespellen hebben ook bewezen dat ze het in zich hebben om een ​​aanzienlijk spelersbestand aan te trekken. Genrebepalers zoals Deep Rock Galactic, Escape from Tarkov en Hunt: Showdown hebben al jaren constant actieve spelers. Het genre heeft een lange levensduur, er is weinig risico onder ontwikkelaars om hun eigen extractiemodus toe te voegen, en de flexibiliteit van het genre zelf maakt het voor genoemde ontwikkelaars gemakkelijker om hun eigen draai aan het genre te geven spel.

Zijn Extraction Shooters klaar voor hun ontsnappingsmoment?

Extraction shooters hebben bewezen dat ze een sterk, toegewijd publiek kunnen aantrekken dat eerder jaren dan maanden speelt. Maar vergeleken met LSG-reuzen zoals "Fortnite" en "PUBG", verbleken die cijfers in vergelijking.

Of die aantallen kunnen toenemen en uiteindelijk het aantal spelers dat meedoet aan Battle Royale LSG's kan verkleinen, of dat extractie-shooters niets meer zijn dan een niche-subgenre, valt nog te bezien.