Flickr, een van de meest populaire sites voor het delen van foto's ter wereld, introduceerde virtuele fotografie als categorie in 2022. In hun blogpost staat: "Virtuele fotografie is een opkomende kunstvorm die gespecialiseerd is in foto's gemaakt in een videogame of virtuele omgeving."
Maar is virtuele fotografie echt fotografie? Laten we het probleem hieronder bespreken.
Wat is fotografie?
Voordat we het hebben over virtuele fotografie, moeten we eerst een basislijn bepalen voor wat fotografie is. Volgens de Griekse grondwoorden, φωτός (foto's of licht) en γραφή (graphe of schrijven), is fotografie schrijven met licht. Trouw aan de vorm, dat is hoe een camera werkt, zelfs een digitale.
Maar afgezien van de mechanische handeling van het maken van een foto, was het doel van fotografie, toen het werd uitgevonden, om het echte leven vast te leggen zoals het was. Fotografie stelde mensen in staat de wereld te zien zoals de fotograaf die zag - niet door de (soms onbetrouwbare) interpretatie van een schilder.
Fotografie kan ook dienen als medium voor beeldende kunst. Omdat fotografie in 2D-formaat is, volgt het gemakkelijk de concepten, theorieën en voorschriften van de schilderkunst.
Naarmate de tijd verstreek, evolueerde fotografie van slechts een technische vaardigheid naar het vastleggen van momenten ter wille van het nageslacht in kunst. Hiermee creëerden sommige fotografen kunst om de kunst, terwijl anderen alle drie de disciplines combineerden om werkelijk opmerkelijke meesterwerken te creëren.
Nu we fotografie hebben gedefinieerd, gaan we kijken hoe virtuele fotografie zich verhoudt tot deze criteria.
De technische aspecten van fysieke camera's opnieuw creëren in een virtuele wereld
Wanneer u een foto maakt in volledig handmatige modus, jongleert u met drie dingen op de camera: het diafragma, de sluitertijd en de ISO. Ook wel genoemd de belichtingsdriehoek, dit zijn de meest elementaire elementen die een fotograaf moet beheersen om zijn visie om te zetten in een afbeelding.
Aangezien virtuele fotografie wordt vastgelegd in een virtuele wereld, hoe kan het de fijne kneepjes van fysieke fotografie nabootsen? Bij sommige games heb je een schijn van controle over hoe je een screenshot maakt via hun bioscoop- of fotografiemodus, waarmee u de belichting en het contrast kunt wijzigen, vergelijkbaar met het bewerken van een fotograaf.
Bij veel andere titels kun je alleen afbeeldingen vastleggen in de automatische modus, dat wil zeggen, als ze zelfs maar een fotomodus hebben. De meeste games nemen gewoon genoegen met de screenshot-knop en slaan je foto op zoals die is.
Toch staat virtuele fotografie nog maar in de kinderschoenen, terwijl echte fotografie al zo'n twee eeuwen bestaat. Naarmate technologieën zoals ray tracing en geavanceerde game-engines zich ontwikkelen, haalt de virtuele wereld snel de echte wereld in wat betreft gezichtsscherpte.
En als je de nieuwste AAA-games als Gran Turismo 7 en Forza Horizon 5 op maximale kwaliteit speelt, daar zijn gevallen waarin screenshots van het spel moeilijk te onderscheiden zijn van de echte wereld op een oogopslag.
Virtuele fotografie krijgt zelfs al voet aan de grond in de commerciële sector, waar bedrijven hun producten kunnen simuleren zoals deze in de echte wereld verschijnen. Door virtuele fotografie, kunnen ondernemers kosten besparen omdat ze kunnen zien hoe hun items eruit zien, nog voordat de productie is begonnen.
Binnenkort verwachten we meer games en software om gebruik van te maken raytracing, die nauwkeurig kan nabootsen hoe licht zich in de echte wereld gedraagt, waardoor de grens tussen fysiek en virtueel licht nog verder vervaagt.
Dient virtuele fotografie het oorspronkelijke doel van fotografie?
Zoals eerder besproken, was het primaire doel van fotografie het vastleggen van gebeurtenissen en herinneringen die niet zijn aangetast door de interpretatie van de schilder.
Hoewel dit discutabel is, aangezien de fotograaf al kiest wat hij wel en niet in een foto en fotomanipulatie wil opnemen bestond bijna 150 jaar voordat Photoshop dat deed, en het feit dat camera's beelden vastleggen zoals ze zijn, maakte het tot het perfecte opnamemedium herinneringen.
Daarom heeft fotografie een belangrijke rol gespeeld bij het vastleggen van de geschiedenis. Van de Amerikaanse Burgeroorlog tot de Russische invasie van Oekraïne in 2022, foto's legden een moment in de tijd vast en bewaarden het voor de eeuwigheid. En meer dan alleen het vastleggen van geschiedenis, enkele foto's, zoals deze compilatie van Dat is allemaal interessant, veranderde zelfs de geschiedenis.
Maar omdat de meeste historische gebeurtenissen in de echte wereld plaatsvinden, is er bijna geen kans voor virtuele fotografie om iets vast te leggen dat van invloed is op de mensheid - althans voorlopig. Dat betekent echter niet dat virtuele fotografie geen plaats heeft bij het maken van herinneringen.
Omdat de wereld steeds meer online gaat, vooral toen mensen tijdens de pandemie gedwongen thuis moesten blijven van 2020 hebben velen echte vriendschappen opgebouwd in online ruimtes, zoals Second Life, Grand Theft Auto Online en Forza Horizon 5.
Hoewel hun activiteiten zich alleen binnen de grenzen van hun gekozen virtuele wereld bevonden, konden de relaties die ze daar aangingen niet reëler zijn. En aangezien alles wat ze met hun vrienden deden online gebeurde, was de enige manier waarop ze hun ervaringen en prestaties konden herdenken door middel van virtuele foto's.
Virtuele fotografie als kunst
Een ding waar fotografie in de loop der jaren in is veranderd, is kunst. Volgens Het Britannica-woordenboek, kunst is iets dat met verbeeldingskracht en vaardigheid is gemaakt, mooi is of belangrijke ideeën of gevoelens uitdrukt.
Met deze definitie kun je zeggen dat games kunst zijn, ze maken een van de redenen waarom velen van moderne videogames houden. En als iemand in een prachtige virtuele wereld leeft en beweegt, al is het maar voor een paar uur per dag, kunnen ze worden verplaatst om hun omgeving vast te leggen en er meer visuele kunst van te maken.
Het zijn niet alleen schoonheid en verbeeldingskracht die van virtuele fotografie een kunst maken. Zelfs de chaos en vernietiging van first-person shooters, zoals Battlefield 1, kan zo worden vastgelegd dat de echte verschrikkingen van oorlogsvoering worden weergegeven. Door dit te doen, kunnen we ons de pijn en terreur herinneren die onze voorvaderen hebben doorgemaakt, en ons er zo aan herinneren dat vrede moet zegevieren.
Kan virtuele fotografie de concepten van real-world fotografie toepassen?
Videogames worden per definitie als kunst beschouwd. Maar toen deze titels werelden begonnen te creëren waarin spelers adembenemende of zelfs controversiële beelden konden vastleggen binnen deze virtuele werelden die mensen een spectrum van emoties laten denken en voelen, ontstond de virtuele fotografie kunst.
Als het op technisch aankomt, loopt virtuele fotografie nog steeds achter op de echte wereld, maar niet veel. In het komende decennium kunt u hardwareprestaties en softwareontwikkeling verwachten om on-the-fly fotorealistische scènes te creëren. Daarmee kunnen ontwikkelaars algoritmen maken waarmee spelers real-world camera-effecten in de virtuele wereld kunnen nabootsen. Trouwens, daar doen smartphonemakers al mee computationele fotografie.
Het enige waar virtuele fotografie achterblijft, is het vastleggen van de geschiedenis terwijl deze zich ontvouwt. Dat komt omdat de meeste gebeurtenissen die enorme groepen mensen tegelijkertijd treffen, in werkelijkheid plaatsvinden. Hoewel mensen al herinneringen vastleggen met virtuele fotografie, zijn deze meestal alleen tussen kleine groepen vrienden.
Pas als de metaverse onze wereld overneemt – wanneer politici campagne voeren en verkiezingen worden gehouden in een virtuele wereld, en waar het leven van mensen drastisch verandert vanwege gebeurtenissen erin - zullen we virtuele fotografie een belangrijk onderdeel van de mens zien worden geschiedenis. En zoals het nu is, lijkt het onwaarschijnlijk dat dit binnenkort zal gebeuren.
Moet virtuele fotografie als echte fotografie worden beschouwd?
In sommige opzichten is virtuele fotografie inderdaad vergelijkbaar met echte fotografie. Ontwikkelaars kunnen algoritmen in hun games implementeren die nabootsen hoe licht en camera's zich in de echte wereld gedragen. Virtuele fotografie kan ook worden gebruikt om gebeurtenissen vast te leggen, zij het persoonlijke, en mensen kunnen altijd kunst maken, ongeacht het medium.
Hoewel virtuele fotografie nog niet op het mainstream-niveau is waar het de voorpagina's van kranten kan sieren of kan worden opgenomen in de berichtgeving over het laatste nieuws, wint het langzaam aan kracht onder miljoenen. Van online spelers en vlinders op sociale media tot bedrijven die simulaties gebruiken om virtuele foto's van hun producten te maken, virtuele fotografie zal langzaam wortel schieten in onze samenleving.
Net zoals fotografie bijna een paar eeuwen nodig had om net zo alomtegenwoordig te worden als onze smartphones, zal het even duren voordat virtuele fotografie wortel schiet. Maar als virtuele fotografie eenmaal van de grond komt, kan het zo gewoon worden dat velen niet meer opmerken of er zelfs maar om geven of een afbeelding echt of virtueel is.
