Lezers zoals jij steunen MUO. Wanneer u een aankoop doet via links op onze site, kunnen we een aangesloten commissie verdienen.
Alle websites zijn populaire doelwitten voor cybercriminelen. Sociale media, online winkels, diensten voor het delen van bestanden en diverse andere soorten online diensten kunnen worden gehackt voor gegevensdiefstal, toegang op afstand of verspreiding van malware. Maar hoe wordt dit precies gedaan? Welke methoden gebruiken cybercriminelen om websites te infiltreren?
1. Aanvallen met brute kracht
Aanvallen met brute kracht omvatten het gebruik van een trial-and-error-methode via cryptografie waarmee hackers een site kunnen binnendringen. Cryptografie zorgt ervoor dat gegevens veilig kunnen worden opgeslagen, maar omvat ook het proces van het oplossen van codes, en het is dit element waarop cybercriminelen zich richten. Met behulp van cryptografie kan een hacker proberen wachtwoorden, inloggegevens en decoderingssleutels te raden. Deze methode kan zelfs worden gebruikt om verborgen webpagina's te vinden.
Als een bepaald wachtwoord bijzonder eenvoudig en daarom zwak is, kan het slechts enkele minuten duren voordat een aanvaller brute kracht gebruikt om het met succes te kraken. Daarom is het beter om complexere inloggegevens te hebben om het kraakproces zo veel moeilijker te maken.
2. Social engineering
Social engineering is een term die een breed scala aan cyberaanvallen omvat, waaronder phishing, pretexting en baiting.
Phishing is een bijzonder populaire vorm van cybercriminaliteit waarbij gegevens worden gestolen of malware wordt verspreid via kwaadaardige links en bijlagen. Dus hoe werkt het? Stel dat Anna een e-mail ontvangt van Instagram waarin staat dat ze om een belangrijke reden moet inloggen op haar account. Misschien is ze op mysterieuze wijze afgemeld of heeft ze een schorsing gekregen. In de e-mail staat vaak wat het probleem is, meestal met een gevoel van urgentie om de zwendel te bespoedigen.
In de e-mail krijgt Anna een link waarop ze moet klikken om naar de inlogpagina te gaan. Hier kan ze haar inloggegevens invoeren om in te loggen. Dit is echter niet de officiële inlogpagina van Instagram, maar een kwaadaardige phishing-site die is ontworpen om alle gegevens te stelen die Anna invoert. Zodra ze haar inloggegevens heeft verstrekt, kan de aanvaller deze gebruiken om in te loggen op haar account en ermee doen wat ze maar willen.
Phishing-scams worden vaak gebruikt om financiële accounts, sociale media en bedrijfswebsites te hacken. De aanvaller kan zich bijvoorbeeld richten op een medewerker van een bepaalde organisatie om hun werkreferenties te stelen en toegang te krijgen tot professionele accounts.
3. SQL-injecties
Zoals de naam al doet vermoeden, stellen SQL-injecties (SQLI's) cybercriminelen in staat een kwaadaardig SQL-commando uit te voeren en backend-databases met privégegevens te compromitteren. Dergelijke aanvallen kunnen ongelooflijk schadelijk zijn en zijn zorgwekkend populair.
Er zijn drie hoofdsoorten SQL-injecties: blind, in-band en out-of-band.
Een blinde SQL-injectie geeft de aanvaller geen directe toegang tot privégegevens, maar stelt hem wel in staat om bepaalde details, zoals HTTP-antwoorden, te analyseren door de server waar en onwaar vragen te stellen. Dit kan de aanvaller een idee geven van de structuur van de server.
In-band SQL-injecties zijn de meest populaire van de drie soorten omdat ze het gemakkelijkst met succes kunnen worden uitgevoerd. Bij dit soort aanvallen gebruikt de bedreigingsactor hetzelfde communicatiekanaal om de aanval uit te voeren en de gerichte gegevens op te halen.
Bij out-of-band SQL-injectieaanvallen kan de aanvaller niet hetzelfde kanaal gebruiken om de misdaad te lanceren en uit te voeren. In plaats daarvan stuurt de server de gerichte gegevens naar een fysiek eindpuntapparaat waarover de aanvaller controle heeft via HTTPS- of DNS-verzoeken.
4. Keyloggers en spyware
Een keylogger gebruiken, kan een aanvaller alle toetsaanslagen op een geïnfecteerd apparaat of server loggen. Het is een soort monitoringsoftwareprogramma dat erg populair is bij gegevensdiefstal. Als iemand bijvoorbeeld zijn betaalkaartgegevens invoert wanneer een keylogger actief is, kan de kwaadwillende operator die gegevens gebruiken om geld uit te geven zonder toestemming van de kaarteigenaar. Wat websites betreft, kan de aanvaller de inloggegevens die nodig zijn om in te loggen en toegang te krijgen, mogelijk verbergen door een websitebeheerder te volgen met een keylogger.
Keyloggers zijn een soort spyware, en spyware zelf kan in vele vormen voorkomen, waaronder adware en Trojaanse paarden.
5. Man-in-the-middle-aanvallen
In een Man-in-the-middle-aanval (MitM)., afluistert een kwaadwillende persoon privésessies af. De aanvaller plaatst zichzelf tussen een gebruiker en een applicatie om toegang te krijgen tot waardevolle gegevens die ze in hun voordeel kunnen gebruiken. Als alternatief kan de aanvaller zich voordoen als een legitieme partij in plaats van simpelweg af te luisteren.
Omdat veel van deze onderschepte gegevens kunnen worden versleuteld via een SSL- of TLS-verbinding, zal de aanvaller vervolgens een manier moeten vinden om deze verbinding te verbreken om deze gegevens interpreteerbaar te maken. Als de kwaadwillende persoon erin slaagt deze gegevens leesbaar te maken, bijvoorbeeld door middel van SSL-strippen, kunnen ze deze gebruiken om websites, accounts, applicaties en meer te hacken.
6. Uitvoering van externe code
De term Remote Code Execution (RCE) spreekt voor zich. Het gaat om de uitvoering van kwaadaardige computercode vanaf een externe locatie via een beveiligingslek. Code-uitvoering op afstand kan worden uitgevoerd via een lokaal netwerk of via internet. Hierdoor kan de aanvaller het beoogde apparaat infiltreren zonder er fysieke toegang toe te hebben.
Door misbruik te maken van een RCE-kwetsbaarheid kan een aanvaller gevoelige gegevens stelen en ongeoorloofde functies uitvoeren op de computer van een slachtoffer. Dit soort aanvallen kan ernstige gevolgen hebben en daarom worden RCE-kwetsbaarheden zeer serieus genomen (of zouden ze in ieder geval moeten worden genomen).
7. Exploitaties door derden
Externe leveranciers worden door duizenden bedrijven over de hele wereld gebruikt, vooral in de digitale wereld. Veel applicaties fungeren als derde partijen voor online bedrijven, of het nu gaat om het verwerken van betalingen, het verifiëren van aanmeldingen of het bieden van beveiligingshulpmiddelen. Maar externe leveranciers kunnen worden uitgebuit om toegang te krijgen tot de websites van hun klanten.
Als een externe leverancier een beveiligingslek heeft, zoals een bug, kunnen aanvallers daar misbruik van maken. Sommige applicaties en services van derden hebben zeer matige beveiligingsmaatregelen, wat betekent dat ze een open deur zijn voor hackers. Hierdoor kunnen de gevoelige gegevens van een website worden blootgesteld aan de aanvaller om deze te kunnen ophalen. Zelfs als de website geavanceerde beveiligingsfuncties gebruikt, kan het gebruik van externe leveranciers nog steeds als een zwakke plek fungeren.
Hackers kunnen websites op verschillende manieren misbruiken
Helaas worden websites en accounts nog steeds blootgesteld aan aanvallen, zelfs als we de juiste beveiligingsmaatregelen handhaven. Naarmate cybercriminelen hun methoden ontwikkelen, wordt het moeilijker om de rode vlaggen op te merken en een aanval op tijd te stoppen. Maar het is belangrijk om op de hoogte te zijn van de tactieken die cybercriminelen gebruiken en om de juiste beveiligingspraktijken toe te passen om uzelf zo goed mogelijk te beschermen.
