Naarmate we steeds afhankelijker worden van technologie en deze onze gevoelige gegevens verder toevertrouwen, ontwikkelen cybercriminelen geavanceerdere en diversere manieren om deze in handen te krijgen. Er zijn zoveel soorten gevaarlijke malware, waaronder Trojaanse paarden. Maar dit soort malware komt niet alleen in één vorm voor. Er zijn verschillende soorten Trojaanse paarden, allemaal ontworpen voor verschillende doeleinden. Dus, wat zijn de meest voorkomende soorten Trojaanse paarden waarvan u op de hoogte moet zijn?
Wat is een Trojaans paard?
Voordat we ingaan op de verschillende variaties van Trojaanse paarden, gaan we eerst even kijken wat ze zijn.
De term "Paard van Troje" vindt zijn oorsprong in het oude Griekse verhaal, de Odyssee, geschreven door Homerus. In het verhaal wordt een groot houten paard geschonken aan de stad Troje, maar de ontvangers weten niet dat er soldaten in het paard verborgen zitten. Wanneer het paard de stad binnenkomt, kunnen de soldaten binnenvallen.
Een Trojaans paard-programma werkt op dezelfde manier als het origineel, in die zin dat het zichzelf verbergt in ogenschijnlijk onschadelijke software. U kunt bijvoorbeeld een app downloaden in de veronderstelling dat deze te vertrouwen is, terwijl de ontwikkelaar de software heeft voorzien van een trojan. Zodra het programma uw apparaat infecteert, kunnen een aantal ongeoorloofde activiteiten worden uitgevoerd, zoals afstandsbediening, gegevensdiefstal en activiteitsbewaking.
De verschillende soorten Trojaanse paarden
Het is belangrijk om op de hoogte te zijn van de verschillende soorten Trojaanse paarden, zodat u uzelf beter kunt beschermen.
1. Trojaanse paarden downloaden
Downloader-trojans zijn afhankelijk van een internetverbinding om te functioneren. Wanneer de trojan een apparaat infecteert, blijft het inactief totdat er een internetverbinding tot stand is gebracht, waarna het aanvullende schadelijke programma's kan downloaden om de cybercrimineel te helpen bij hun aanval. Dit soort trojans kan ook schadelijke software op het geïnfecteerde apparaat lanceren. Ze vormen een soort eerste stap in de aanval en geven de hacker een sterke aankoop op het doelwit.
2. Achterdeur Trojaanse paarden
Op het gebied van cyberbeveiliging, een achterdeur is een toegangsmethode tot een systeem door middel van malware. Dus in plaats van toegang te krijgen tot het apparaat of de server via de legitieme, geverifieerde methode (de voordeur), zal de aanvaller kwaadaardige programma's gebruiken om op een andere manier te sluipen (de achterdeur).
Backdoor Trojaanse paarden zijn dus softwareprogramma's die een aanvaller een andere toegangsroute kunnen bieden, waardoor ongeautoriseerde toegang vanaf een externe locatie mogelijk wordt. Hiermee kan de aanvaller functies op afstand uitvoeren, gegevens stelen of de activiteit van een slachtoffer bespioneren.
3. DDoS-trojans
Zoals je misschien al geraden hebt, worden DDoS-trojans geassocieerd met DDoS-aanvallen (Distributed-Denial-of-Service).. Dit houdt in dat een server wordt overspoeld met verzoeken om technische problemen te veroorzaken. Soms raakt een server zo overbelast dat deze crasht.
DDoS-trojans geven de bedreigingsactor de mogelijkheid om DDoS-aanvallen uit te voeren. Dit wordt gedaan door meerdere apparaten te infecteren met het Trojaanse paard-programma en ze vervolgens op afstand te besturen om een DDoS-aanval op een gericht IP-adres uit te voeren. De geïnfecteerde apparaten zullen het IP-adres overspoelen met verzoeken, het systeem overweldigen en ervoor zorgen dat het niet goed functioneert of volledig crasht.
Wanneer een groep voorheen ongevaarlijke apparaten wordt gebruikt om aanvallen uit te voeren, ze worden wat bekend staat als een botnet. Kortom, het zijn "zombie"-apparaten die werken naar de wil van de aanvaller. Botnets zijn populair bij cybercriminaliteit, omdat ze kwaadwillende actoren helpen malware effectiever te verspreiden.
4. Rootkit-trojan
Rootkits zijn softwareprogramma's die worden gebruikt voor externe toegang op administratief niveau. Deze toegang op afstand is vaak ongeautoriseerd en fungeert als een vector voor een cyberaanval. Met beheerderstoegang via een rootkit-trojan kan de aanvaller een reeks verschillende functies uitvoeren om het geïnfecteerde apparaat te misbruiken. Een cybercrimineel kan bijvoorbeeld vertrouwelijke aanmeldingsgegevens stelen, een ander kwaadaardig programma uitvoeren of privégesprekken bespioneren.
5. Valse antivirus-trojans
Zoals de naam al doet vermoeden, vermommen valse antivirus-trojans zich als antivirus programma's. Op deze manier zal het slachtoffer het programma vertrouwen en aannemen dat het hen veilig houdt, terwijl de waarheid precies het tegenovergestelde is. Hoewel het programma u kan misleiden door antivirusbewerkingen te simuleren, is uitbuiting het echte doel. Dergelijke software zal de gebruiker bang maken om te betalen voor verdere beschermende maatregelen, waardoor ze geen geld meer hebben.
Dit soort strategie is vooral effectief bij minder technisch onderlegde personen, zoals oudere personen.
6. Trojanen voor bankieren
Banktrojans zijn gericht op bankgegevens. Bankreferenties zijn een zeer gewild type informatie op het gebied van cybercriminaliteit, omdat ze aanvallers directe toegang kunnen geven tot het geld van een slachtoffer. Dit soort gegevens is populair op marktplaatsen op het dark web, waar andere illegale actoren hackers betalen voor toegang tot de gegevens die ze hebben gestolen. Sites van financiële instellingen zijn vaak het doelwit van banktrojans.
Wanneer een bank-trojan op het apparaat van een slachtoffer wordt gedownload, wordt het voor de aanvaller mogelijk om zijn bankgegevens te bemachtigen. Naast inloggegevens kunnen bank-trojans de aanvaller ook helpen om deze te omzeilen tweefactorauthenticatiebarrières, die veel mensen gebruiken als beveiligingsmaatregel op hun online bankrekeningen.
7. Game-Thief Trojaanse paarden
Game-dief-trojans (of simpelweg gaming-trojans) worden gebruikt om privégegevens te stelen via gaming-accounts. Er zijn tegenwoordig miljoenen online gaming-accounts die cybercriminelen een niche bieden voor gegevensdiefstal. Wanneer de Trojan toegang heeft tot waardevolle informatie, zal hij die gegevens doorgeven aan de aanvaller. Het Steam-account van een gebruiker kan bijvoorbeeld het doelwit zijn om toegang te krijgen tot betalingsinformatie of om virtuele activa te stelen.
8. Spy Trojaanse paarden
Spy Trojaanse paarden houden zich bezig met het bespioneren van de activiteit van een slachtoffer. Wanneer de Trojan het beoogde apparaat infecteert, wordt het voor de aanvaller mogelijk om uit te voeren bewaking op afstand van het slachtoffer met behulp van spyware. Hun toetsaanslagen, applicatie-activiteit, online gewoonten en andere acties kunnen worden gecontroleerd om gegevens te stelen. Wanneer een slachtoffer bijvoorbeeld zijn inloggegevens invoert op een geïnfecteerd apparaat, kan de aanvaller zijn toetsaanslagen loggen om te zien wat de inloggegevens zijn.
Als alternatief kan een trojan-spionage-operator een privé online gesprek afluisteren om waardevolle informatie te extraheren die voor hen niet toegankelijk zou moeten zijn. Misschien willen ze informatie verzamelen over een financiële instelling of zelfs een overheidsafdeling.
Trojaanse paarden vormen een gevaar voor onze apparaten
Trojaanse paarden zijn zo veelzijdig dat ze internetgebruikers op een aantal manieren in gevaar brengen, zozeer zelfs dat het moeilijk kan zijn om ze te ontwijken. Maar door de risico's te kennen en extra voorzorgsmaatregelen te nemen bij het gebruik van uw apparaten, kunt u Trojaanse paarden effectiever vermijden en uzelf en uw gegevens veilig houden.