Deze twee beveiligingsconcepten lijken misschien op elkaar, maar ze zijn totaal verschillend.

Hoewel zowel zero trust- als zero-knowledge-concepten cruciale componenten zijn van de hedendaagse cyberbeveiligingstrends, zijn ze niet hetzelfde.

Ze lijken enigszins op elkaar en delen een doel, maar nul kennis gaat een stap verder dan nul vertrouwen in het creëren van een beveiligingssysteem dat de steeds evoluerende cyberdreigingen kan tegengaan.

Zero-knowledge proof kan zelfs worden gebruikt om de ideeën van het zero-trust-beveiligingsmodel om te zetten in realiteit. Laten we echter, voordat we verder gaan, verduidelijken wat deze twee concepten zijn.

Wat is nul vertrouwen?

Kortom, het centrale idee achter het zero trust-concept is "niemand vertrouwen, iedereen controleren". In een zero-trust-framework is er dus geen vertrouwen tussen een netwerk en zijn gebruikers, een netwerk en zijn hardware- en softwarecomponenten, of tussen een organisatie en zijn gebruikers.

Met de aanname dat alles en iedereen een bedreiging vormt totdat het tegendeel is bewezen, is zero trust security vraagt ​​altijd om een ​​soort authenticatie voordat toegang wordt verleend tot applicaties en gegevens erachter. Alle gebruikers binnen het zero trust-framework moeten eerst worden geverifieerd en geautoriseerd en een beoordeling van de beveiligingsstatus doorlopen.

instagram viewer

Bovendien stelt zero trust IT-beheerders in staat om volledig inzicht in alle gebruikers, apparaten en systemen te garanderen. Dit stelt niet alleen de naleving van de regelgeving veilig, maar helpt ook cyberaanvallen te voorkomen die worden veroorzaakt door gecompromitteerde gebruikersreferenties en beperkt datalekken. Er zijn er dus meer dan een paar redenen om een ​​zero-trust beveiligingsmodel aan te nemen.

Wat is nulkennis?

Een zero-knowledge-concept probeert erachter te komen hoe iemand kan bewijzen dat hij iets vertrouwelijks heeft, zoals een stukje gevoelige informatie, zonder er iets van te onthullen. In de context van zero-knowledge encryptie, zorgt zero-knowledge-beveiliging ervoor dat de gegevens van de gebruiker worden versleuteld voordat de gebruiker met de serviceprovider communiceert. Ook kunnen de gegevens worden ontsleuteld met een unieke sleutel, die onbekend is bij de provider - alleen de gebruiker heeft die sleutel.

Met zero-knowledge encryptie heeft dus niemand anders dan de gebruiker toegang tot zijn gegevens in onversleutelde vorm. Idealiter zou behalve de gebruiker ook niemand toegang moeten hebben tot de gegevens in versleutelde vorm, maar de landen daarbinnen Vijf ogen, negen ogen en 14 ogen allianties zou anders zeggen.

In cybersecurity kan zero-knowledge worden gezien als een onderdeel van het zero trust-model, aangezien dit mogelijk is acties zoals authenticatie die moeten worden uitgevoerd zonder gevoelige informatie over de gebruikers.

Nul vertrouwen vs. Zero-Knowledge: overeenkomsten en verschillen

Als de slogan van het zero trust-concept "niemand vertrouwen" is, dan is de slogan van zero knowledge "we weten niets". Hoewel deze twee concepten een doel delen, namelijk het versterken van gegevensbeveiliging en cyberbeveiliging in het algemeen, werken ze niet op dezelfde manier.

In cybersecurity kan zero-knowledge worden gezien als een onderdeel van het zero trust-model, aangezien dit mogelijk is acties zoals authenticatie die moeten worden uitgevoerd zonder gevoelige informatie over de gebruikers.

Het zero-knowledge-model kan worden gebruikt om de gegevensprivacy te beschermen, aangezien de serviceprovider er "zero knowledge" over heeft. In de meeste gevallen bestaan ​​deze gegevens uit wachtwoorden, inloggegevens en andere gevoelige informatie. Veel soorten tweefactorauthenticatie (2FA) en multifactorauthenticatie (MFA) maken gebruik van de zero-knowledge model, wat betekent dat u geen geheimen hoeft te delen of gevoelige informatie hoeft te verstrekken om uw identiteit.

Zowel 2FA als MFA zijn cruciale componenten van het zero-trust-framework, dat verder wordt ondersteund door encryptie en gegevensscheiding. Een serviceprovider die zowel zero-knowledge als zero-trust beveiligingsframeworks gebruikt, kan zeker zijn van zijn systemen worden beschermd tegen bedreigingen van binnen en van buiten en dat er geen gevoelige gegevens in het gedrang komen in het geval van gegevens inbreuk.

Nul vertrouwen vs. Zero-Knowledge: wat is belangrijker voor cyberbeveiliging?

Er is geen reden waarom cyberbeveiligingsprofessionals zouden moeten kiezen tussen zero-trust en zero-knowledge beveiligingsconcepten. Nadat we hebben uitgezocht hoe deze twee werken in cyberbeveiliging, kunnen we nulkennis zien als een cruciaal onderdeel van het zero-trust-beveiligingsmodel.

We moeten ook opmerken dat hoewel de implementatie van het zero trust-concept in theorie eenvoudig lijkt, het in de praktijk gemakkelijker gezegd dan gedaan is.