Hoe werken slaaptrackers?

Een goede nachtrust is essentieel om de volgende dag goed te kunnen functioneren. En tegenwoordig begrijpen meer mensen dat het niet alleen om de "acht uur" gaat, maar ook om de slaapkwaliteit. Dit is een van de redenen waarom slaaptrackers steeds populairder worden.

Slaaptrackers, of het nu ringen, polsbandjes, hoofdbanden of smartphone-apps zijn, kunnen een geweldige manier zijn om de slaapkwaliteit te meten. Maar heb je je ooit afgevraagd hoe ze werken? Hier is een overzicht van hoe deze stukjes technologie werken.

Uw beweging volgen

Slapen houdt veel meer in dan alleen je ogen sluiten en bewusteloos zijn. Er zijn verschillende slaapstadia: stadium één, stadium twee, stadium drie (diepe slaap) en REM (Rapid Eye Movement).

Je spieren worden meer ontspannen naarmate je de verschillende stadia doorloopt, wat betekent dat hoe dieper je slaapt, hoe minder je beweegt. En beide

contactloze en draagbare slaaptrackers kan afleiden hoe diep je slaapt uit hoeveel je beweegt tijdens de slaap. Een apparaat in je tracker, een accelerometer genaamd, houdt deze beweging in de gaten.

Hartslagbewaking

Hartslagvariabiliteit, de onregelmatigheid in de tijd tussen elke hartslag, verandert afhankelijk van de slaapstadia. En slaapvolgers, vooral wearables, houden het slaapniveau in de gaten met deze statistiek.

Hoewel je spieren en ledematen inactief zijn tijdens de REM-slaap, vinden veel activiteiten, zoals dromen, plaats in de hersenen. Als gevolg hiervan moet het lichaam de effecten van het sympathische en parasympathische zenuwstelsel in evenwicht brengen. De eerste regelt de reactie van het lichaam op ontspanning, terwijl de laatste de reactie van het lichaam op gevaar regelt (vechten of vluchten).

Het gelijktijdige bestaan ​​van deze tegenstrijdige toestanden veroorzaakt een onregelmatige hartslag tijdens de REM-slaap. Dit in tegenstelling tot diepe slaap, waar de hartslag regelmatiger is omdat er niet veel in de hersenen gebeurt. Dus door HRV te monitoren, kunnen slaaptrackers vertellen in welke slaapfase je bent en hoe goed je slaapt.

Het gebruik van fotoplethysmografie bij het bewaken van HRV

Slaaptrackers die de hartslagvariabiliteit bewaken, gebruiken fotoplethysmografie (PPG), een methode om het bloedvolume en de bloedsomloop te controleren door middel van lichtreflectie. Deze trackers hebben PPG-sensoren die veranderingen in de bloedcirculatie en hartslagvariabiliteit bepalen.

De PPG-sensoren schijnen infrarood licht op de huid en monitoren hoe het bloed onder de huid het licht weerkaatst. En wat de lichtreflectie regelt, is het bloedvolume dat naar haarvaten stroomt. Dus door te lezen hoe het infraroodlicht reflecteert, kunnen slaapvolgers de tijd tussen elke hartslag noteren en de slaapkwaliteit bepalen.

Pulsoximetrie in draagbare slaaptrackers

Pulsoximetrie is een niet-invasieve manier om de zuurstofverzadigingsniveaus van een persoon te bepalen. Lage zuurstofverzadigingsniveaus tijdens de slaap (hypoxemie) kunnen wijzen op symptomen van slaapapneu, zoals nachtelijk zweten, 's nachts plassen en stikken. Deze verlagen de slaapkwaliteit en beïnvloeden de slaapgezondheid.

Slaaptrackers die pulsoximetrie gebruiken om de zuurstofverzadigingsniveaus te bepalen, gebruiken een sensor om licht op de huid te laten schijnen. Daarna meten ze hoeveel licht het bloed onder de huid absorbeert. Bluetooth-pulsoximeters gebruik een vergelijkbaar mechanisme.

De sensor zendt twee lichtgolflengten uit. Zuurstofrijk bloed absorbeert de ene golflengte, terwijl zuurstofarm bloed de andere absorbeert. Uw draagbare slaaptracker meet dus de zuurstofverzadiging van uw bloed door het verschil in de absorptie van beide golflengten te berekenen. Als de zuurstofverzadigingsniveaus laag zijn, is uw slaapkwaliteit waarschijnlijk hetzelfde.

Rekening houdend met geluid en temperatuur

Er zijn verschillende voor- en nadelen van slaaptracker-apps. Een voordeel is dat ze microfoons en thermometers hebben die respectievelijk toegang hebben tot geluids- en temperatuurniveaus. Wearables gebruiken dit mechanisme ook om geluiden te analyseren die mensen tijdens hun slaap maken, zoals snurken en hard ademen. Deze geluiden kunnen variëren, afhankelijk van in welke slaapfase een persoon zich bevindt.

Tijdens de REM-slaap is de ademhaling een beetje grillig door al die hersenactiviteit. Ook is de ademhaling tijdens de diepe slaap iets regelmatiger en gelijkmatiger. Slaaptrackers kunnen de slaapkwaliteit detecteren met behulp van deze geluiden.

Hoe zit het met de temperatuur? Zowel lichaams- als kamertemperatuur spelen een belangrijke rol in hoe goed je slaapt. Naarmate uw dag afloopt en u zich voorbereidt om te gaan slapen, wordt uw lichaamstemperatuur lager. Op dezelfde manier is een hogere lichaamstemperatuur in verband gebracht met lichtere slaap of pre-waakperiodes. Lagere warmteniveaus worden ook in verband gebracht met melatonine, het hormoon dat de slaap regelt.

De simpele conclusie is dat als je kamer- of lichaamstemperatuur te hoog is, de kans groot is dat je diepe slaap zijn tol eist. Nogmaals, dit is een van de minder nauwkeurige mechanismen die slaapvolgers gebruiken, omdat andere factoren, zoals beddengoed, de temperatuur kunnen beïnvloeden.

Hoe nauwkeurig zijn slaaptrackers?

Slaaptrackers zijn niet helemaal betrouwbaar omdat hun technologie veel beperkingen kent. Slaapvolgers die beweging gebruiken om de slaap te volgen, kunnen bijvoorbeeld volledig stil liggen verwarren met slapen. Ook andere factoren kunnen de hartslagvariatie, het geluid en de temperatuur beïnvloeden.

Dus hoewel u een slaaptracker moet aanschaffen of er een moet blijven gebruiken als u het nuttig vindt, is polysomnografie een nauwkeuriger manier om de slaapkwaliteit te volgen. Dat is wat medische experts gebruiken om slaapstoornissen te diagnosticeren en een behandeling voor te schrijven. Desalniettemin is een slaaptracker nog steeds een goede manier om van dag tot dag in te schatten hoe goed je slaapt.