Verouderde standaarden zijn nog steeds belangrijk, zelfs als de technologie waarnaar ze verwijzen oud wordt.

Het tijdperk van de cd en dvd is zo goed als voorbij. Maar een van de verouderde technologieën die samen met de optische schijf zijn ontwikkeld, is nog steeds springlevend. De technologie in kwestie is het ISO 9660-bestandsformaat.

Laten we bespreken waarvoor ISO 9660 wordt gebruikt en waarom het relevant blijft ondanks de langzame ondergang van de moedertechnologie.

De geschiedenis en ontwikkeling van ISO 9660

De International Organization for Standardization (ISO) heeft begin jaren tachtig het ISO 9660-bestandssysteem geratificeerd. De drijvende kracht achter de "standaardisatie" was de behoefte aan een bestandssysteemindeling die compatibel en uitwisselbaar was tussen besturingssystemen.

Het formaat is oorspronkelijk ontwikkeld als een gezamenlijke inspanning van belanghebbenden in de toen ontluikende cd-rom-industrie. Hoewel het gebruik van optische schijven afneemt, wordt het bestandssysteem nog steeds veel gebruikt.

De belangrijkste kenmerken van ISO 9660

De mogelijkheden van ISO 9660 lijken misschien beperkt. Dit is echter puur vanwege de platformonafhankelijke compatibiliteitsvereiste van het formaat. Bijgevolg bevatte de lijst met ISO 9660-functies alleen die functies die al eigen waren aan elk ondersteund platform.

Deze omvatten:

  • Platformonafhankelijk: De mogelijkheid om in meerdere OS-omgevingen te werken, waaronder Windows, macOS en Linux, is de belangrijkste eigenschap van ISO 9660.
  • Directory structuur: De ISO 9660-bestandsstructuur is een eenvoudige maar effectieve hiërarchische structuur die bestaat uit mappen en submappen.
  • Lange bestandsnamen (Joliet): Dit was een laatkomer bij de ISO 9660-partij, maar de Joliet-extensie is aan de standaard toegevoegd om compatibiliteit met lange bestandsnamen mogelijk te maken.
  • Bestandskenmerken: ISO 9660 ondersteunt de meeste elementaire bestandskenmerken, inclusief alleen-lezen, verborgen en systeembestanden.

Hoewel er geen toeters en bellen zijn aan ISO 9660, ligt deze eenvoud aan de basis van het succes.

Beperkingen van ISO 9660

Alles wat eenvoudig van opzet is, zal onderweg compromissen moeten sluiten. Dat er beperkingen zijn aan ISO 9660 mag dan ook geen verrassing zijn. Wat echter opvalt, is dat er zo weinig van zijn.

De twee meest opvallende beperkingen zijn:

  • Bestandsgrootte: het oorspronkelijke formaat ondersteunde bestandsgroottes tot 4 GB. Door technische bedrog en updates van het formaat is dit echter toegenomen.
  • Gebrek aan Unicode-ondersteuning: Nogmaals, deze beperking is in ieder geval gedeeltelijk aangepakt met de introductie van de Joliet-extensie.

De belangrijkste nadelen van ISO 9660 werden aangepakt door het Universal Disk Format (UDF), dat werd ontwikkeld als opvolger van ISO 9660.

Werken met ISO-bestanden

Hoe u ISO-bestanden maakt, opent en manipuleert, hangt van veel factoren af. Oudere systemen kunnen bijvoorbeeld applicaties van derden vereisen, terwijl nieuwere systemen vaak native ondersteuning voor het formaat hebben. ISO-bestanden kunnen op schijven worden gebrand of als virtuele schijven worden aangekoppeld. Computers zonder optische drive een goed extern optisch schijfstation nodig om fysieke schijven te lezen.

Mogelijk moet u wat onderzoek doen om de oplossing te vinden die past bij uw vereisten en uw computerconfiguratie, maar er zijn manieren om dit te doen maak een ISO-bestand op elk besturingssysteem.

ISO 9660: De geest van het technologieverleden

Het zegt veel over de effectiviteit van ISO 9660 dat het nog steeds relevant is, zelfs als de moedertechnologie afneemt.

Het kan beperkingen hebben en het kan beperkt zijn, maar ISO 9660 staat nog steeds standvastig als een geest uit het verleden van de technologie. Een terugkeer naar een tijdperk waarin optische schijven een cruciale technologie waren.