Meta Quest 3 Review: Introductie van de magie van Mixed Reality

Belangrijkste leerpunten

• De Meta Quest 3 beschikt over indrukwekkende Mixed Reality-mogelijkheden met full-colour passthrough-camera's, waardoor het gevoel van isolatie wordt geëlimineerd en interactie met meubels en constructies uit de echte wereld mogelijk is.
• De Meta Quest 3 is misschien wel de beste stand-alone VR-headset die er is, en biedt meeslepende ervaringen en een resolutie die goed genoeg is om als productiviteitstool te gebruiken.
• Terwijl de batterijduur kort is en de basishoofdband niet erg comfortabel is, zijn de Mixed Reality-modi aanwezig zijn een solide platform voor het bouwen van ervaringen en hebben een groot potentieel voor toekomstige gaming en interacties.

Ik zou deze recensie lyrisch kunnen besteden over hoe de Meta Quest 3 iets betere schermen, controllers, lenzen, comfort en audio heeft... maar dat doe ik niet, omdat het er niet toe doet. Elke VR-headset (de Quest 3 is mijn zesde iteratie van alleen Oculus / Meta) is iets verbeterd ten opzichte van de vorige.

In plaats daarvan ga ik iets doen waarvan ik nooit had gedacht dat ik het ooit zou doen: ik ga je vertellen dat het de Mixed Reality-mogelijkheden van de Quest 3 zijn die hem volkomen magisch maken.

Maar laat ik even teruggaan.

Waarom u op mijn recensie kunt vertrouwen

Ik ben al twintig jaar geleden betrokken bij geavanceerde videotechnologieën, nadat ik mijn eerste had gehad voorproefje van stereoscopisch gamen in de vorm van Nvidia 3DVision in 2001 – een opmerkelijk apparaat op de tijd. Ik hield me bezig met interactieve tafels, zelfgemaakte 3D-projectoren en rare experimenten met een Wii-controller. Tien jaar snel vooruit, en toen ik voor het eerst las over de Oculus VR-headset Kickstarter op een klein 3D-forum dat ik bezocht, was ik er helemaal bij.

De Oculus-ontwikkelkit 1 was enorm, onhandig en had in totaal twee demo's die je erop kon spelen: een villa in Toscane en een single achtbaanbaan, maar het was genoeg om mij ervan te overtuigen dat betaalbare consumenten-VR eindelijk werkelijkheid was, en dat was het ook glorieus.

Nog een decennium snel vooruit, en VR is voor mij enigszins genormaliseerd als gewoon een andere manier om games te spelen. Ik krijg geen kippenvel meer, en de kans is net zo groot dat ik een flatscreen-game opstart als wanneer ik in mijn bewegingssimulator spring en een paar tracks ronddraai met de PSVR2-versie van Gran Turismo (lees mijn PSVR2-recensie).

De echte waarde van de Quest-serie mobiele headsets is altijd het gebruiksgemak geweest. Van alle headsets die ik bezit (inclusief de PSVR2 en de Valve Index), gebruik ik de Quest 2 het vaakst. Niet omdat ik een berg games op dat platform heb staan, maar omdat het zo gemakkelijk is om ergens in te springen en iets te spelen.

Dus dat is waar ik nu sta, en ik vertel je dit omdat ik met een paar belangrijke frustraties aan deze recensie begon van de Quest 2 waarvan ik had gehoopt dat de Quest 3 deze zou aanpakken: audio, gezichtsveld en passthrough-camera. En ik ben blij om te kunnen zeggen dat dit het geval is, maar uiteindelijk werd ik het meest weggeblazen door de Mixed Reality-functies. Laten we daar dus meteen op ingaan.

Mixed Reality: een allegaartje, maar nog steeds magisch

Ik ben tot nu toe nogal sceptisch geweest over elke vorm van Augmented of Mixed Reality. Iedereen die de Microsoft HoloLens heeft geprobeerd, is het daar waarschijnlijk mee eens. De lichtgewicht headsets die uitsluitend voor Augmented Reality zijn ontworpen, bieden zo'n klein gezichtsveld dat het onmogelijk is om enig gevoel van onderdompeling te verkrijgen. Voorwerpen verdwijnen buiten het kleine venster in het midden van uw gezichtsveld.

Ter vergelijking: een volledige VR-headset kan je op overtuigende wijze naar een heel andere wereld teleporteren. Niets is te vergelijken met het meeslepende karakter van een goed ontworpen VR-omgeving.

Tot nu toe is de Apple VisionPro heeft ons de eerste echte glimp geboden van wat Mixed Reality in al zijn glorie zou kunnen zijn, door een groter VR-headsetformaat te combineren met full-colour passthrough-camera's. En met de Quest 3 heeft Meta een enorme uithaal gemaakt naar de Apple Vision Pro. Het verschil is dat Meta Quest 3 een betaalbare, ‘goed genoeg voor de meesten’-versie van die Mixed Reality-droom biedt, en dat deze nu beschikbaar is.

Belangrijker nog: voor de prijs van één Apple Vision Pro kun je zes Quest 3’s kopen. Ik weet wat ik liever heb.

Dus, hoe goed zijn de Mixed Reality-functies van de Quest 3?

Vanaf het moment dat je de Quest 3 voor de eerste keer aanzet, wordt je begroet met een blik op je echte wereld. Mijn eerste indruk was zo goed dat mijn gladde apenbrein minstens een paar seconden discombobulatie ervoer. Ik wist dat ik een grote bril had opgezet, dus ik begreep niet helemaal waarom mijn ogen nog steeds de echte wereld konden waarnemen.

Op een basisniveau kunt u tijdens normaal VR-gebruik op elk moment dubbeltikken op uw headset om te pauzeren en de full-colour passthrough-cameraweergave van de wereld te bekijken. De Quest 2 bood iets soortgelijks, maar alleen in zwart-wit, met veel vervorming. Een klassieke lakmoesproef was het kunnen lezen van je telefoon. Dat kon je niet doen in Quest 2. Maar dat kun je comfortabel doen in de Quest 3. Dubbeltik op de zijkant, lees je melding (of zeg hallo tegen de postbode) en spring vervolgens terug naar VR. Het is zeker een nuttige functie, maar het verandert nauwelijks het spel.

Hoewel ze nog steeds aanwezig zijn, zijn de extreme vervormingen die kunnen optreden aanzienlijk verminderd en treden ze meestal alleen op als u voorwerpen dicht bij uw gezicht brengt.

De weergaven van de twee kleurencamera’s aan de voorzijde van de Quest 3 leveren 18 pixels per graad op. Dat zijn tien keer meer pixels dan de Quest 2 bood, en drie keer meer dan Quest Pro.

Dat gezegd hebbende, zal de visuele kwaliteit van uw Mixed Reality-ervaring aanzienlijk variëren, afhankelijk van het lichtniveau. Zoals bij alle kleine camerasensoren geldt: hoe lager het lichtniveau, hoe korreliger het beeld. Mixed Reality komt het beste tot zijn recht in een goed verlichte omgeving.

Naast een snelle passthrough-weergave van de wereld tijdens het spelen in VR, bieden sommige games een volledige passthrough-modus door hun gebruikelijke weergegeven achtergronden te vervangen door een weergave uit de echte wereld. De spelobjecten worden over elkaar heen gelegd.

Demeo is een top-down rollenspelavontuur waarbij de omgeving in een virtuele tafel wordt geplaatst, die je overal in je echte omgeving kunt plaatsen, zoals een bordspel. Je loopt er omheen, gooit je virtuele dobbelstenen en sleept je minifiguur over het bord.

Raadselachtige plaatsen laat je een 3D-fotogrammetriepuzzel construeren van objecten en locaties uit de echte wereld. Het is een beetje rommelig met stukjes verspreid over je omgeving, maar ik vind het leuk om daar te zitten en een puzzel te maken aan de keukentafel, en toch met familie om te kunnen gaan.

SpaceFolk-stad is een schattige en ontspannende stadsbouwer waarin je grondstoffen verzamelt voor je kleine ruimtekolonie door af en toe een asteroïde te pakken die door je woonkamer raast. De afbeelding hierboven laat zien hoe de doorvoer aanzienlijk korreliger wordt bij weinig licht; het duidelijkere beeld op de achterwand is afkomstig van een projector. Maar het is nog steeds perfect bruikbaar.

Niet alle games ondersteunen mixed reality; het zal niet altijd zinvol zijn. Maar over het algemeen zullen games waarbij je je concentreert op een centraal gebied met een algemene achtergrond rijp zijn voor de behandeling.

De magie van Mixed Reality stopt echter niet bij een simpele doorvoer, omdat de visuele informatie kan worden gecombineerd met de dieptesensor om ook ruimtelijke informatie te verschaffen. De Quest 3 kan nauwkeurig muren in uw speelruimte detecteren en deze opnieuw creëren als betekenisvolle objecten in een gameomgeving. Er is voorlopig echter een zekere mate van handmatig werk nodig, het uittekenen van objecten zoals banken of tafels.

Helaas zijn er niet veel games of ervaringen die hiervan profiteren, afgezien van een korte inleidende demo waarin kleine pluizige buitenaardse wezens je woonkamer binnendringen. Je muren zullen instorten als je ze neerschiet, waardoor het buitenaardse landschap erachter zichtbaar wordt. En je zult al snel die plaaggeesten neerschieten terwijl ze zich achter de salontafel en de bank verstoppen en je uiteindelijk overrompelen. Het is een prikkelende plaag van wat er zou kunnen komen.

Op het extreme niveau kun je je FPS-lasergame- of paintballspellen op magazijnschaal voorstellen met obstakels uit de echte wereld die je als dekking kunt gebruiken (oh ja, denk je, laat me even mijn magazijn opruimen).

Je zou dus kunnen zeggen dat ik nu een gelovige ben. Niets kan de echte onderdompeling en het vermogen om naar verschillende werelden te reizen vervangen die VR biedt. Maar de Mixed Reality-functies zijn, onder de juiste lichtomstandigheden, zeker goed genoeg om allerlei soorten verbeterde gaming in de echte wereld mogelijk te maken, en ik kan niet wachten om te zien wat eruit komt.

Directe aanraking

Er is geen natuurlijkere manier van interactie dan met je vingers. Zo erg zelfs dat onze jongste generaties vaak geschokt zijn als ze schermen aantreffen die niet scrollen als ze er met hun vinger overheen gaan of knijpen om in te zoomen.

Handtracking in VR is niet nieuw, maar samen met Mixed Reality is het nu veel logischer bij interactie met elementen van de gebruikersinterface. Met Direct Touch kunt u fysiek communiceren met uw mixed reality-ruimte, door schuifbalken aan te raken en te slepen, of door vensters te bewegen alsof ze in de echte wereld een tablet zijn.

Hoewel beloofd tijdens de demo's, zijn we nog niet helemaal op het niveau waarop je permanente interactieve elementen ('Augments', noemt Meta ze) door je huis kunt slepen en neerzetten. Voorlopig moet je je startscherm oppakken en slepen terwijl je beweegt, maar het is een handige functie, zelfs in de kinderschoenen.

Dat gezegd hebbende, geef ik nog steeds de voorkeur aan de controllers voor, nou ja, alles. Ze zijn comfortabel en licht, en de onaangename volgringen zijn verdwenen.

Audio

Nooit een sterk punt van de Quest-lijn, de audio is altijd beslist flauw en blikkerig geweest. Zo erg zelfs dat ik mijn Quest 2 heb afgeslacht met een oude Vive Deluxe Headstrap en een aantal 3D-geprinte adapters om hem meer comfort en een ingebouwde hoofdtelefoon te geven.

Maar dat hoef ik waarschijnlijk niet te doen voor Quest 3. Het is zeker niet perfect, maar het is een stuk beter en overtreft de lat van wat ik als acceptabel zou definiëren. En als je al tevreden bent met de audio op de Quest 2, zul je hier zeker niet teleurgesteld worden.

Comfort

Aan de basishoofdband is weinig veranderd. Het is een elastische stoffen band die je rond de achterkant van je schedel en bovenop kunt spannen. Je haat het of tolereert het, maar je zult er niet van houden. Ik zit in het laatste kamp, ​​dus als ik een betere vind, zal ik hem vervangen, maar voor nu is hij goed genoeg.

De gezichtsinterface is van een zachte en ademende stof en ik ervaar slechts een kleine lichtlekkage rond mijn neus. Als je van plan bent om in VR te trainen, wil je deze siliconen waarschijnlijk zo snel mogelijk vervangen.

U vindt er ook zowel fysieke IPD-aanpassing als vier niveaus van oogafstand, wat betekent dat u het scherm indien nodig van uw ogen kunt duwen, meestal als u een bril draagt. Houd er echter rekening mee dat dit uw gezichtsveld verkleint.

Het is moeilijk om teveel commentaar te geven op het comfort van welke VR-headset dan ook, omdat iedereen een unieke gezichtsvorm heeft; wat voor mij werkt, werkt misschien niet voor jou. Er is niets opmerkelijk innovatiefs aan het ontwerp van de Quest 3-gezichtsinterface, maar ik heb ook geen problemen ondervonden na langdurige sessies van ongeveer twee uur.

Schermkwaliteit

In termen van resolutie bieden de dubbele LCD-panelen standaard tot 2064 x 2208 per oog, of ongeveer twee keer zoveel pixels als HD. Meestal is dat echter niet de resolutie die u ziet als u door het scherm kijkt. Tijdens standalone gebruik richten de gebruikersinterface en de meeste games zich op 1680 x 1760px. Dat is de standaard 1x resolutieschaal.

Dat wil niet zeggen dat ontwikkelaars geen hogere resoluties kunnen targeten (bijvoorbeeld 1,1x of 1,2x), maar het is aan hen om deze te ondersteunen dat, en het zal alleen mogelijk zijn als hun renderpijplijn anderszins voldoende geoptimaliseerd is om die hogere resolutie aan te kunnen betrouwbaar. Je kunt als gebruiker niet naar de instellingen gaan en de resolutie hoger forceren.

Toch betekent dat niet dat de extra pixels verloren gaan; er is altijd een voordeel verbonden aan het weergeven van inhoud met een lagere resolutie op een scherm met een hogere resolutie. Het is ook een hogere weergaveresolutie dan de Quest 2 of Quest Pro.

Dit zijn geen OLED-schermen, dus verwacht geen mooie diepe zwarttinten of het soort HDR dat je van een PSVR2 krijgt. Maar ze zijn zeker niet slecht.

De schermen zijn slechts de helft van het verhaal; de andere helft zijn de lenzen. Voor de Quest 3 is Meta afgestapt van Fresnel-lenzen (herkenbaar aan de veelbetekenende concentrische ringen) en richting pancake-lenzen (platte, meer traditionele lenzen). Het resultaat hiervan is dat u een grotere ‘sweet spot’ en een grotere helderheid over uw gezichtsveld krijgt minder van het "godsstralen" -effect - waarbij grote witte strepen zouden optreden bij heldere objecten in het donker achtergrond.

De visuele kwaliteit is zeker niet perfect, of zelfs de beste die ik tot nu toe heb gezien op een VR-headset (ik ga weg die prijs voor de PSVR2), maar het is inderdaad goed genoeg, en een duidelijke verbetering ten opzichte van de vorige Quest 2.

Batterijduur

Helaas is de levensduur van de batterij een gebied waarop de Quest 3 lijkt te hebben geleden in vergelijking met zijn voorganger, ondanks de grotere capaciteit van 19,44 Wh in vergelijking met de 14,33 Wh van de Quest 2.

Na een eerste volledige oplaadbeurt en terwijl ik tegelijkertijd mijn gamebibliotheek downloadde, stierf deze binnen ongeveer een uur. Daaropvolgende sessies zonder zwaar downloaden kunnen anderhalf tot twee uur duren – aan de lagere kant als het een Mixed Reality-game is, dus passthrough lijkt een zware tol te eisen.

Meta verkoopt een optionele Elite Strap met een extra batterij die je speeltijd zou moeten verdubbelen, maar die is te duur voor $ 130, en daar het lijken enkele vroege bugs te zijn, dus daar zou ik voorlopig mee wachten, in ieder geval totdat we een aantal fatsoenlijke alternatieven van derden hebben vergelijken.

Als je een desktop-pc hebt die krachtig genoeg is om VR uit te voeren, vraag je je misschien af ​​of je een gekoppelde headset of een zelfstandige headset zoals de Quest moet kopen. Maar je hoeft niet tussen de twee te kiezen, want met de Quest Link-functiekan uw Quest 3 een gekoppelde headset worden, via een geschikte USB-C of draadloos via een Wi-Fi 6-router.

Ik moet toegeven dat ik, aangezien ik ook een Valve Index heb, in het verleden niet veel heb gebruikt, maar het biedt nog een dwingende reden om de Quest 3 via een andere headset te kopen.

Op het moment van schrijven lijkt er echter geen verbetering te zijn in Quest Link vergeleken met dezelfde functie in Quest 2. Koop de Quest 3 niet als uw enige gebruik PCVR is via de Quest Link.

Los van Quest Link, waarmee u de kracht van uw desktop-pc kunt benutten om VR-ervaringen uit te voeren, is er de afstandsbediening Met de desktop-app kunt u uw basisdesktopomgeving naar VR of AR brengen (en kan ook in Horizon worden gebruikt Werkkamers). Het kan als gewoon een venster door uw virtuele omgeving worden gesleept en biedt een intrigerende maar misschien niche-gebruikscasus. De clientsoftware is beschikbaar voor zowel Windows als Mac OS.

U kunt bijvoorbeeld uw bureaubladweergave koppelen aan een extra virtuele browserweergave aan weerszijden.

Helaas lijkt het erop dat je op deze manier niet met je bureaublad kunt communiceren, dus het is strikt een spiegelbeeld in plaats van een daadwerkelijke Remote Desktop-ervaring. U moet nog steeds uw muis en toetsenbord aangesloten hebben en fysiek dicht bij uw bureaublad zijn als u deze daadwerkelijk wilt bedienen in plaats van alleen maar te observeren.

Een ander alternatief voor zowel de Quest Link- als de Remote Desktop-functie is Virtueel bureaublad, een betaalde applicatie van een externe ontwikkelaar. In mijn ervaring is het betrouwbaarder en kun je met je desktop communiceren via een snelle Wi-Fi-verbinding, en kun je PCVR-games van Steam of Oculus spelen. Je kunt zelfs een gamepad emuleren voor gewone platte games. Het gebruik van de Touch-controllers als Xbox-gamepad is echter niet bepaald intuïtief met de helft van je knoppen aan de andere kant, dus je kunt beter een gamepad aan je Quest 3 koppelen als je plat bent gamen.

Ik ben onder de indruk van de Mixed Reality-mogelijkheden van de Meta Quest 3, en dat komt van een geharde VR-gamer en cynische MR/AR/XR-scepticus. Er zijn nog steeds problemen die moeten worden opgelost nu het oude grenssysteem schijnbaar samenwerkt met nieuwe functies voor het scannen van kamers (misschien heb je heb helemaal geen grens nodig als het spel je altijd je omgeving laat zien, maar het staat er nog steeds op dat je er een maakt), maar het is vroeg dagen. We moeten het volledige potentieel van aanhoudende "Augments" nog niet gerealiseerd zien, en er zijn ook geen games die misbruik maken van jouw omgeving. Maar toch ben ik overweldigd door wat hier is.

Elk ander aspect van de Quest biedt, zoals verwacht, een toenemende hobbel op de Quest 2, behalve de batterij, die aangeeft hoe hard het apparaat wordt geduwd.

Met een prijs van $ 500 voor het basismodel met 128 GB opslagruimte ($ 650 voor de optie van 512 GB) is het niet zo'n directe aanbeveling als de originele Quest 2 van $ 300. Zeker voor liefhebbers of mensen die willen upgraden. Voor iedereen die nieuw is bij VR, zijn er op dit moment echter veel ongerealiseerde beloften. Op de verkooppagina staan ​​games die nog niet zijn uitgebracht en dat over een paar maanden ook zullen zijn. Als je tevreden bent met wat er momenteel wordt aangeboden, dan is dit de beste stand-alone headset tot nu toe, en hij zal alleen maar beter worden naarmate de beloofde functies worden toegevoegd.