VHD versus VHDX: wat is het verschil en wanneer moet u ze gebruiken?

Belangrijkste leerpunten

• VHD en VHDX zijn twee soorten virtuele schijfbestanden die in virtualisatieomgevingen worden gebruikt om virtuele harde schijven weer te geven. VHD is het oudere formaat, terwijl VHDX het nieuwere is.
• VHDX heeft enkele voordelen ten opzichte van VHD, zoals een grotere maximale schijfgrootte van 64TB, betere prestaties met moderne hardware en functies zoals bescherming tegen gegevenscorruptie. VHDX wordt echter niet breed ondersteund door virtualisatiesoftware van derden, waardoor het gebruik ervan wordt beperkt tot Hyper-V.
• Of u VHD of VHDX moet gebruiken, hangt af van uw behoeften en prioriteiten. Als u Hyper-V gebruikt, is VHDX de betere keuze vanwege de nieuwere en veiligere functies. Als compatibiliteit met virtualisatiesoftware van derden echter belangrijk voor u is, is VHD een breed ondersteund formaat dat op elke virtuele machine kan worden gebruikt.

VHD en VHDX zijn twee veelgebruikte schijfimagebestandsformaten voor virtuele machines die worden gebruikt om de harde schijf van een computer te virtualiseren. De twee schijfimageformaten, die voornamelijk worden gebruikt met het Hyper-V-virtualisatieplatform van Microsoft, klinken vergelijkbaar, maar hebben enkele belangrijke verschillen waar u rekening mee moet houden voordat u uw virtuele machine opstart.

Wat is VHD?

Allereerst zullen we beginnen met het uitleggen van de oudste van deze twee formaten, VHD.

VHD staat voor Virtuele harde schijf en is een type bestandsformaat dat wordt gebruikt om een ​​virtuele harde schijf weer te geven. Het is in wezen een schijfkopiebestandsformaat dat de volledige inhoud van een gevirtualiseerde harde schijf omvat. VHD-bestanden worden voornamelijk gebruikt in virtualisatieomgevingen, waar ze de functionaliteit van fysieke harde schijven binnen virtuele machines simuleren. VHD-bestanden kunnen het besturingssysteem, applicaties en gegevens opslaan, waardoor ze een integraal onderdeel worden van virtualisatietechnologieën. en deze VM's gebruiken en herkennen deze bestanden als echte hardwareschijven. U kunt ze aankoppelen, ontkoppelen en andere bestanden opslaan op hen.

Het is een formaat dat voor het eerst werd gemaakt door een bedrijf genaamd Connectix in 2003, waarbij het bedrijf de specificatie van het bestand sinds 2005 beschikbaar stelde voor gebruik door derden. Het formaat werd voornamelijk door Microsoft gebruikt voor zijn virtuele pc en daarna zijn Hyper-V-virtualisatieplatform, maar het wordt ook gebruikt door virtualisatieprogramma's van derden zoals Virtualbox en VMware.

Wat is VHDX?

VHDX daarentegen is eigenlijk gewoon een nieuwere versie van VHD. Microsoft besloot een soort opvolger van VHD uit te brengen die een aantal tekortkomingen en problemen van VHD zou kunnen verhelpen en het gebruik ervan flexibeler zou kunnen maken. Microsoft gebruikt momenteel VHDX-bestanden voor Hyper-V, maar in tegenstelling tot VHD wordt VHDX niet breed ondersteund door virtualisatiesoftware van derden. Op het moment van schrijven instrueren Virtualbox en VMware gebruikers om hun VHDX-bestanden naar VHD te converteren als ze deze op hun virtuele machines willen gebruiken.

VHDX werd voor het eerst geïmplementeerd in 2012 met de lancering van Windows 8 en Windows Server 2012 en is sindsdien het go-to-formaat geworden voor alle Microsoft-virtualisatie.

Hoe verschillen VHD en VHDX?

Er zijn enkele verschillen tussen VHD en VHDX. De meest opvallende is de maximale schijfgrootte. Terwijl VHD schijven tot 2TB mogelijk maakt, legt VHDX de lat op 64TB. Hoewel je waarschijnlijk niet zoveel nodig hebt, tenzij je een zakelijke gebruiker bent, kan het helpen als je meer dan 2 TB in je virtuele machine wilt hebben.

Er zijn ook nog een aantal andere verschillen. VHDX-bestanden ondersteunen grotere blokgroottes en betere prestaties, vooral met moderne hardware en applicaties met geavanceerde opslagfuncties. VHDX-bestanden zijn ook veerkrachtiger, inclusief functies zoals bescherming tegen gegevenscorruptie tijdens stroomstoringen en een "logboek"-mechanisme om wijzigingen bij te houden voordat ze worden doorgevoerd bestand.

Omdat het een verbeterde versie van VHD is, zijn er eigenlijk geen nadelen aan VHDX. Het enige nadeel dat we willen noemen is dat je VHDX-bestanden alleen echt kunt gebruiken op Hyper-V, terwijl de meeste virtualisatiesoftware van derden deze nog niet ondersteunt.

VHD versus VHDX: welke is beter?

Als je Hyper-V gaat gebruiken, dan is VHDX een no-brainer. Het is het nieuwere formaat, het meest flexibele en het meest veilige en rijkste formaat. Maar het feit dat het nauwelijks compatibel is met virtualisatiesoftware van derden betekent dat je beperkt bent tot alleen Hyper-V met dat formaat.

Aan de andere kant is VHD een ouder formaat. Toch is het ook een breed gedocumenteerde versie die door vrijwel alle virtualisatiesoftware wordt gebruikt, dus als je een VHD-bestand hebt, kun je het op elke virtuele machine gebruiken.

De belangrijkste verschillen tussen VHD en VHDX komen neer op wat u het meest waardeert: het gebruik van een nieuwere specificatie of het bewaren van uw bestanden in een specificatie die kan worden gebruikt in software van derden. Het is echt aan jou. We moeten ook vermelden dat er naast VHD en VHDX ook andere formaten zijn, waaronder de VMDK-bestanden van VMware en de VDI-bestanden van VirtualBox, dus het is een kwestie van wat voor jou het beste werkt.