Ethereum heeft in de loop der jaren veel transformaties ondergaan en het kan lastig zijn om de veranderingen op orde te houden.
Belangrijkste leerpunten
- Ethereum heeft een reeks harde vorken ondergaan, die staan voor groei en inspanningen om Ethereum mainstream te maken.
- De tien belangrijkste hard forks bevatten belangrijke updates zoals de introductie van de moeilijkheidsbom en de overgang naar Proof-of-Stake.
- Deze forks hebben de robuustheid, schaalbaarheid en veiligheid van het Ethereum-netwerk verbeterd en de weg vrijgemaakt voor toekomstige ontwikkeling en adoptie.
Ethereum, de op een na belangrijkste blockchain, is misschien ook het meest ontwikkelde netwerk op basis van de reeks kritische harde vorken die het heeft ondergaan. Deze wijzigingen vertegenwoordigen meer dan alleen technische herzieningen.
Ze vertegenwoordigen de groei en de voortdurende inspanningen om Ethereum mainstream te maken.
Vanaf het begin tot de totale transitie van het consensusmechanisme zijn dit de tien belangrijkste Ethereum-hardforks op volgorde.
1. Grens ontdooien
The Frontier Thawing, ook wel bekend als de Ice Age, was een van de eerste ongeplande forks op de Ethereum-blockchain, die op 7 september 2015 in werking trad op bloknummer 200.000. In wezen hief deze vork de limiet van 5.000 gas per blok op en stelde de standaardgasprijs vast op 51 GWEI.
Deze vork was cruciaal omdat hij de moeilijkheidsbom introduceerde, een mechanisme dat is ontworpen om de moeilijkheidsgraad te vergroten moeilijkheidsgraad van het mijnbouwproces als een manier om mijnbouw te ontmoedigen en de transitie aan te moedigen van Proof-of-Work (PoW) naar Proof-of-Stake (PoS), een energiezuiniger consensusmechanisme.
Bovendien zorgde het voor beveiligings- en snelheidsupdates die het netwerk robuuster maakten en transacties efficiënter konden afhandelen, waardoor de basis werd gelegd voor toekomstige updates.
2. Hoeve
De Homestead-upgrade, die plaatsvond op 14 maart 2016, was de eerste geplande hard fork op het netwerk. Het introduceerde verschillende protocolverbeteringen om de robuustheid van het systeem te verbeteren, wat het vertrek markeerde van de bètafase van Ethereum.
Deze veranderingen kwamen voort uit drie Ethereum Improvement Proposals (EIP’s), namelijk EIP-2, EIP-7 en EIP-8, die gericht waren op het verfijnen van de functionaliteit van de Ethereum-blockchain, meer precies, het creëren van slimme contracten en het ontwikkelingsprotocol vooruit compatibiliteit.
De Homestead-upgrade legde de basis voor de voortdurende ontwikkeling van Ethereum en maakte de weg vrij voor de volwassenheid en wijdverspreide adoptie van de blockchain.
3. De DAO-vork
De DAO Fork is de belangrijkste harde vork in de beginjaren van Ethereum. Het werd uitgevoerd op 20 juli 2016 vanwege een DAO (Gedecentraliseerde autonome organisatie) aanval, die leidde tot het verlies van 3,6 miljoen ETH.
De Ethereum-gemeenschap stemde ervoor om de getroffen fondsen naar een nieuw contract te verplaatsen, zodat de oorspronkelijke eigenaren hun geld konden opnemen tegen een tarief van 1 ETH voor elke 100 DAO-tokens die ze hadden. Dit leidde tot verdeeldheid binnen de Ethereum-gemeenschap, resulterend in een opsplitsing van de blockchain in Ethereum (ETH) en Ethereum Classic (ETC).
De fork was een technisch antwoord op een kritieke kwetsbaarheid en een test van de waarden van de gemeenschap, en beïnvloedde het bestuur en de toekomstige richting van Ethereum.
4. Byzantium
De Byzantium-vork, uitgevoerd op 16 oktober 2017, bij blok 4.370.000, maakte deel uit van Ethereum's tweefasige netwerkupgrade, Metropolis. Het was bedoeld om de privacy, schaalbaarheid en veiligheid van de blockchain te verbeteren.
Het omvatte verschillende cruciale EIP's, zoals EIP-100, die de formule voor het aanpassen van de moeilijkheidsgraad veranderde, wat bijdroeg aan een consistentere bloktijd; EIP-197 en EIP 197, die ZK-Snarks mogelijk maken, een vorm van zero-knowledge cryptografie dat helpt de privacy te vergroten; en EIP-649, die de moeilijkheidsbom met een jaar uitstelde en de mijnbeloningen verlaagde van 5 ETH naar 3 ETH.
De veranderingen van Byzantium maakten de weg vrij voor toekomstige schaaloplossingen, verminderden de ETH-inflatie en introduceerden nieuwe functionaliteiten waardoor complexere slimme contracten en DApps op Ethereum konden worden gebouwd.
5. constant in Opel
De harde vork van Constantinopel werd op 28 februari 2019 uitgevoerd in blok 7.280.000. Het doel was om de algehele efficiëntie en economie van het Ethereum-netwerk te verbeteren tijdens de transitie naar Ethereum 2.0.
De vork bevatte verschillende belangrijke EIP's, zoals EIP-145, die native bitsgewijze schakelinstructies introduceerden in de Ethereum virtuele machine (EVM), en de EIP-1234, die de moeilijkheidsbom ongeveer 12 maanden uitstelde en de blokbeloningen verlaagde van 3 ETH naar 2 ETH.
Constantinopel was een belangrijke splitsing, omdat het optimalisaties introduceerde die de basis legden voor de verschuiving naar een PoS-consensusalgoritme, dat deel uitmaakt van de langetermijnschaalstrategie van Ethereum.
6. Istanbul
De harde vork van Istanbul, geactiveerd op 8 december 2019, bij blok 9.069.000, had tot doel de compatibiliteit van het netwerk met andere protocollen te vergroten. Het betrof verschillende EIP’s, zoals EIP-152, die de mogelijkheid voor interoperabiliteit tussen Ethereum en Zcash blockchain toevoegden.
Andere belangrijke EIP's waren onder meer EIP-1108, dat de gaskosten voor privacy- en schaaloplossingen zoals SNARK's en STARK's verlaagde; EIP-1884, waardoor de gaskosten voor bepaalde EVM-operaties zijn gestegen om spamaanvallen te voorkomen; en EIP-2028, dat de gaskosten voor zk-SNARK's en zk-STARK's verlaagde, wat hielp bij Laag 2-schaaloplossingen zoals Plasma.
Via deze fork verbeterde Ethereum de schaalbaarheid, privacy en weerstand tegen denial-of-service-aanvallen, allemaal belangrijke stappen in de richting van het optimaliseren van het platform voor ontwikkelaars en gebruikers.
7. Baken keten
De Beacon Chain hard fork werd gelanceerd op 1 december 2020, een fundamentele stap in de geplande transitie van Ethereum naar een PoS-consensusmechanisme. De keten liep parallel aan de bestaande PoW-keten en hielp bij het testen en beveiligen van het PoS-mechanisme vóór de dienst.
Door de Beacon Chain te introduceren, toonde Ethereum betrokkenheid bij de verschuiving van energie-intensieve mining naar staking. In dit systeem vergrendelen validators ETH om deel te nemen aan blokvalidatie, waardoor de veiligheid en decentralisatie worden verbeterd.
De Beacon-keten is nog steeds een belangrijk onderdeel van Ethereum omdat het het PoS-protocol beheert en tegelijkertijd de netwerkstatus en transactieverwerking in een aparte uitvoeringslaag handhaaft.
8. Londen-upgrade
De upgrade in Londen kwam als een aanbeveling van EIP-1559 en was gericht op het veranderen van het transactiekostenmodel van het netwerk. De fork, uitgevoerd in augustus 2021, veranderde het oude systeem van bieden op transactiekosten en introduceerde een nieuw model met een basisvergoeding voor verbrande transacties, waardoor het aanbod wordt verminderd en op zijn beurt de ETH wordt gestimuleerd prijs.
In tegenstelling tot Bitcoin, die een maximaal 21.000.000 tokens, Ethereum heeft geen maximaal minbare tokens. Daarom werd de upgrade in Londen uitgevoerd om de economische duurzaamheid van het netwerk te verbeteren.
Hoewel het de inkomsten van validators verminderde, was het een noodzakelijke stap en de laatste belangrijke splitsing vóór de fusie.
9. De samenvoeging
Afhankelijk van hoe je het bekijkt, is The Merge misschien wel de meest transformationele vork op de Ethereum-blockchain. Het werd uitgevoerd op 15 september 2022 en markeerde de volledige overgang van Ethereum van een PoW naar een PoS-consensusmechanisme.
Het meest opvallende was dat The Merge een aanzienlijke impact had op het milieu, omdat het energieverbruik met ongeveer 99,95% daalde. Dit loste een van de belangrijkste kritiekpunten op blockchain-technologie op en zorgde ervoor dat deze kon worden afgestemd op de groeiende regelgevende en maatschappelijke zorgen over energieverbruik.
Hoewel de verandering de transactiekosten en snelheidsproblemen niet aanpakte, maakte Ethereum een aanzienlijke sprong in de richting van netwerkduurzaamheid, beveiliging en schaalbaarheid.
10. Shanghai-Capella
Technisch gezien waren dit twee harde vorken die op dezelfde dag, 12 april 2023, werden uitgevoerd in blok 17.034.870. Shanghai introduceerde uitbetalingen op de uitvoeringslaag, terwijl Capella een upgrade was van de Beacon Chain, waardoor het voor blokken mogelijk werd om opnameoperaties te accepteren. Samen maken ze het opnemen van stakingen mogelijk.
De Shapella harde vork heeft de zorgen onder investeerders en stakers over de liquiditeit van hun ingezette activa weggenomen, waardoor staken toegankelijker en flexibeler is geworden. Door meer gebruikers aan te moedigen validator te worden, verhoogde deze fork de veiligheid en decentralisatie van het netwerk.
Er komen nog meer harde vorken
Het is duidelijk dat elke update van Ethereum een opstapje is geweest naar een geavanceerder en capabeler netwerk. Al deze veranderingen hebben het samen beter gemaakt. Toch lijkt het erop dat er nog meer updates op stapel staan, zoals Danksharding, die de schaalbaarheid zullen beïnvloeden, en misschien nog een die de hoge transactiekosten van het netwerk aanpakt. Als zodanig lijkt de evolutie van de Ethereum-blockchain niet snel te stoppen.