Advertentie
Als je dit op een computer leest, kijk dan naar je toetsenbord. De kans is groot dat het een QWERTY-toetsenbord is, of iets dat nauw is gemodelleerd naar QWERTY, zoals AZERTY voor Frans of QWERTZ voor Duitsland. Is dat echt het beste toetsenbord voor moderne behoeften? Ik zeg, zeker niet.
Ik ben niet de enige die dat denkt: er zijn tal van alternatieve toetsenbordindelingen, te beginnen met de bekende Dvorak, helemaal tot meer esoterische toetsenborden zoals de ASETNIOP, een akkoordenschema. Bijna vier jaar geleden, in juli 2008, besloot ik een alternatieve lay-out uit te proberen, genaamd Colemak.
Ik heb niet meer achterom gekeken, maar wat nog belangrijker is, ik heb het kunnen leren terwijl ik productief bleef, een vrij unieke prestatie bij het weggooien van 20 jaar aanraaktypekennis.
Waarom knoeien met iets dat werkt?
QWERTY werd populair in 1878 - we zijn nu in 2012. Destijds was QWERTY absoluut ontworpen voor snelheid: het was zo gebouwd dat typemachinetoetsen niet zouden vastlopen als mensen snel typten. Maar wanneer was de laatste keer dat je merkte dat je aan het hameren was op een mechanische typemachine? Is er een goede reden om tegenwoordig letters als I, O en U uit de rij te halen?
Het korte antwoord is 'nee'. QWERTY is zo'n zere duim en een relikwie dat het een onweerstaanbaar doelwit is voor tweakers en optimizers, en tools zoals carPalx laat iedereen zijn eigen perfecte toetsenbordindeling ontwerpen, rekening houdend met factoren zoals de reisafstand van de vinger, symmetrisch handgebruik, krullen en vingers uitstrekken, en meer. Maar u hoeft uw eigen lay-out niet te ontwerpen: sommige zeer slimme en toegewijde personen hebben al hard gewerkt aan dit probleem, en het is waarschijnlijk dat de lay-out die u nodig heeft al beschikbaar is.
Wat is Colemak?
Dat is Colemak precies daar. Het is een toetsenbordindeling ontworpen door Shai Coleman en heeft een aantal unieke kenmerken: het belangrijkste is dat het gebaseerd is op QWERTY. Slechts 17 toetsen zijn verplaatst en belangrijke toetsen zoals ZXCV (gebruikt voor ongedaan maken, knippen, kopiëren, plakken) behouden hun QWERTY-posities, evenals de haakjes, die vaak worden gebruikt bij het programmeren (de puntkomma verandert van locatie, hoewel).
Het is een technisch hoogstandje, omdat het de beweging van je vingers met meer dan 50% vermindert in vergelijking met QWERTY. Als ik typ, vliegen mijn vingers niet over het hele toetsenbord, maar blijven ze voornamelijk rond de thuisrij. Met andere woorden, het is erg comfortabel. Een ander interessant voordeel is de eliminatie van de caps lock-toets in plaats van een tweede Backspace-toets - dus niet meer onbedoeld SHOUTING.
Het is ook een vrij snelle lay-out:
Dat is mijn resultaat op Sleutelheld, een eenvoudige typetest. Merk op dat je hetzelfde resultaat kunt krijgen, of zelfs een beter, met QWERTY - maar je vingers zullen veel meer moeten bewegen en de typervaring zal niet zo comfortabel zijn.
Hoe zit het met Dvoark, vraag je? Goede vraag: Dvorak is een uitstekende lay-out, maar het verandert veel meer toetsen en het netto-effect is niet beter, zoals wetenschappelijk bewezen door carPalx.
De uitdaging: geen sleutels verwisselen, geen productiviteit verliezen
Dat is mijn toetsenbord daar, of in ieder geval het 'belangrijke' deel waar alle letters staan. Het is de legendarische Microsoft Natural 4000, een fantastisch ergonomisch toetsenbord, maar er is maar één probleem bij het verwisselen van lay-outs: de toetsen hebben allemaal een andere vorm. Je kunt niet beginnen met het uittrekken van sleutels en het herschikken ervan, omdat ze niet in andere posities passen. Microsoft heeft ook grondig werk geleverd aan de keycaps en de letters slijten niet, dus je zit vrijwel vast met QWERTY op de toetsen. Dat betekent dat ik Colemak moest leren zonder naar het toetsenbord te kijken - een deel van de uitdaging.
Het andere deel van de uitdaging hield verband met wat ik doe voor de kost, dat wil zeggen schrijven. Overschakelen naar Colemak cold-turkey zou betekenen dat ik mijn typecapaciteit volledig kwijt was en zou dalen tot misschien vijf woorden per minuut - niet iets dat ik me kon veroorloven. Dus ik moest een manier vinden om Colemak aan te raken zonder de productiviteit te verliezen.
Geleidelijk opstijgen met asfalt
In februari 2008 publiceerde een Colemak-gebruiker met de bijnaam DreymaR een interessante thread op het Colemak-forum genaamd Eén hand tegelijk leren ?! waar hij met een briljante opmerking kwam: het blijkt dat de Colemak-lay-out ingebouwde lussen van toetsen heeft. U kunt eerst de positie van slechts drie toetsen wijzigen (L, U en I, hierboven weergegeven) en blijven typen met normale QWERTY totdat u vertrouwd bent met de wijziging. Dit kan enkele weken of zelfs maanden duren. En terwijl L, U en ik van plaats wisselen, wisselen ze niet handen, wat een groot verschil maakt. Vervolgens kunt u zeven andere toetsen omwisselen, nog steeds aan de rechterkant. Op dit punt eindig je met je linkerhand QWERTY, en je rechterhand bijna-Colemak. Werk een tijdje zo - het duurde enkele maanden voordat ik me helemaal op mijn gemak voelde.
Eindelijk, als u eenmaal tevreden bent met de wijziging, gaat u gewoon over op full-on Colemak. Presto - je bent klaar. Ik heb mijn ervaring destijds gedocumenteerd met een forumthread vanaf de eerste dag, helemaal tot ik gemakkelijk Colemak kon typen. Als je nieuwsgierig bent, kun je naar de thread gaan en precies zien hoe het ging.
Een grappige opmerking: op het eerste bericht van de thread, documenteerde ik mijn QWERTY-uitvoering destijds: “84 wpm, 43 vinger herhaalt zich, 10,45 meter afgelegd (op Hi-Games.net). ” Vandaag, voor de lol, herhaalde ik die test met Colemak:
Het is het waard
Dat is eigenlijk het resultaat hier. Het wisselen van een toetsenbordindeling lijkt misschien ontmoedigend, misschien zelfs gek. Maar als je de tijd neemt om het te doen, vooral met zo'n unieke geleidelijke aanpak, kan het jarenlang vruchten afwerpen in verbeterd comfort en snelheid. Als je veel typt, is dit een verandering waar je jezelf voor zult bedanken.
Afbeelding tegoed: Anthony Albright
