Hoewel er veel genres van videogames zijn, vallen ze bijna allemaal in een van de twee algemene grafische stijlen: 2D of 3D. Het fundamentele verschil tussen deze is duidelijk, maar er komt veel meer kijken bij het vergelijken van 2D- en 3D-games.
Laten we eens kijken naar enkele van hun geschiedenis en gemeenschappelijke genres in beide grafische stijlen, terwijl we de verschillen tussen 2D- en 3D-games onderzoeken.
Wat zijn de verschillen tussen 2D- en 3D-games?
Voor het geval u niet bekend bent, of eerst de basis wilt overwegen, laten we eens kijken hoe dit soort spellen verschillen. Het is belangrijk op te merken dat er veel verschillende soorten 2D- en 3D-spellen zijn, dus deze zijn niet absoluut.
2D Games uitgelegd
2D-games zijn, zoals hun naam al doet vermoeden, titels met slechts twee bewegingsassen. Meestal zijn dit "platte" spellen waarbij u zowel naar links en rechts als op en neer kunt bewegen. Een voorbeeld is Celeste:
Omdat ze niet zoveel bewegingsmogelijkheden hebben, zijn 2D-games vaak eenvoudiger dan hun 3D-tegenhangers. Veel 2D-spellen zijn lineair, wat betekent dat je hoofddoel simpelweg is om van het begin tot het einde van een level te komen.
Bovendien is de bediening in 2D-games vaak relatief eenvoudig. Omdat je personage geen volledig 3D-bewegingsbereik heeft, hebben ze minder mogelijke bewegingen en interacties met andere objecten.
In veel 2D-spellen bestaan objecten als iets dat een "sprite" wordt genoemd, de naam die wordt gegeven aan een kleine afbeelding die is toegewezen aan een grotere afbeelding. Vanwege het 2D-landschap heeft elke sprite X / Y-coördinaten die precies aangeven waar deze zich bevindt. Dit zijn platte afbeeldingen, in tegenstelling tot 3D-spellen waarbij u de objecten vanuit elke gewenste hoek kunt bekijken.
De camera in 2D-games is ook enorm vereenvoudigd. Het ziet er meestal vanaf de zijkant recht in het spel, dus er is geen perspectief zoals in 3D-titels. Sommige 2D-spellen gebruiken een effect dat parallax-scrollen wordt genoemd, waarbij de achtergrond met een andere snelheid wordt verschoven dan de voorgrond om de illusie van diepte te creëren.
Hierdoor is karaktercontrole ook veel eenvoudiger. Als je in een 2D-game je stuurknuppel naar rechts kantelt, wordt je personage gewoon in die richting verplaatst. Maar in een 3D-game beweegt je je personage door je stuurknuppel naar rechts te kantelen op basis van de camera en de manier waarop ze er momenteel uitzien.
3D-games gedefinieerd
3D-games daarentegen omvatten volledige beweging door driedimensionale vlakken. Dit betekent dat de speler zich kan verplaatsen in een "echte wereld" -omgeving waar hij 360 graden kan draaien en waarin objecten lengte, hoogte en diepte hebben. Een voorbeeld is Super Mario Odyssey:
Zoals je kunt zien, zijn 3D-games veel complexer dan 2D-games. Een van de grootste verschillen is het cameraperspectief. In veel 3D-games kun je de camera onafhankelijk van je personage bewegen, waardoor je vanuit verschillende hoeken naar de gamewereld kunt kijken.
In plaats van platte sprites kun je zien hoe je personage er van bovenaf of vanuit een hoek van 45 graden uitziet. Het verplaatsen van de camera naar een optimale positie kan de sleutel zijn om puzzels op te lossen of lastige sprongen te maken.
Karakteranimaties zijn veel complexer in 3D-games. In plaats van simpele sprites die misschien maar een paar vooraf ingestelde animaties hebben, reageren 3D-modellen op andere elementen in de wereld om hen heen. Hun animaties vloeien in elkaar over om een meer vloeiende look te creëren, vergeleken met het stripboekachtige gevoel van veel 2D-games.
In plaats van de vooraf gerenderde objecten die in veel 2D-games worden gebruikt, renderen 3D-games texturen op oppervlakken om ze eruit te laten zien als solide objecten. In complexe 3D-games kunnen elementen zoals licht en geluid zich gedragen zoals in het echte leven.
Deze toegenomen complexiteit heeft ook invloed op de gameplay. In plaats van simpele "bereik het einde" -doelen, geven veel 3D-games je de taak om een ruimte volledig te verkennen, fysieke puzzels op te lossen en meer.
De geschiedenis van 2D- en 3D-games
Laten we eens kijken naar de geschiedenis van deze grafische stijlen om hun impact te begrijpen en hoe ze in de loop van de tijd zijn veranderd.
2D-spellen: eenvoudig maar effectief
Vroege videogames waren ongelooflijk primitief, dus het is geen verrassing dat ze een grafische 2D-stijl moesten gebruiken. Op tekst gebaseerde spellen waren populair in de jaren 70, die volledig afhankelijk waren van het lezen en invoeren van tekst voor interactie met het spel. Maar zodra videogames geavanceerd waren om echte visuele afbeeldingen te gebruiken, was het gebruik van drie dimensies nog niet eens mogelijk, dus werd 2D de norm.
Wilt u op tekst gebaseerde games spelen in uw webbrowser? Hier zijn enkele geweldige op tekst gebaseerde spellen voor iedereen die wat interactieve fictie in zijn leven nodig heeft.
Vroege videogames, zoals Pong in arcades en de Magnavox Odyssey-thuisconsole, gebruikten basisvormen in 2D-vlakken. Je moest zeker je fantasie gebruiken om je voor te stellen dat je op deze platforms tennis of hockey speelt.
Zelfs toen videogameconsoles geavanceerder werden, waren 2D-graphics de norm tot het midden van de jaren negentig. De NES, Super Nintendo en Sega Genesis bevatten bijna alle 2D-games, zoals platformgames, sportgames, puzzeltitels en dergelijke.
Sommige games waren in staat om simplistische 3D-gameplay te bereiken, zoals Star Fox in 1993. Dit was indrukwekkend voor die tijd, maar de SNES was gewoon niet in staat om de juiste 3D-afbeeldingen soepel te verwerken. Dat veranderde met de volgende generatie consoles.
3D Games: Into the Future
De vijfde generatie videogameconsoles, aangevoerd door de PlayStation en Nintendo 64, maakte eindelijk echte 3D-games mogelijk. Dankzij de toegenomen kracht van deze consoles konden ontwikkelaars eindelijk games maken met volledige 3D-beweging.
Super Mario 64, dat in 1996 arriveerde als lanceringstitel voor de Nintendo 64, was de eerste enorm succesvolle 3D-platformgame en zette de norm voor de komende jaren. Veel van de toptitels van PlayStation, zoals Spyro the Dragon en Metal Gear Solid, waren ook volledige 3D-games.
In de dagen dat 3D mainstream werd, zijn consoles krachtig genoeg geworden om gemakkelijk zowel 3D- als 2D-games te verwerken. Laten we eens kijken hoe dat uitpakt.
Populaire 2D-genres
Omdat 2D-games maar op twee vlakken bestaan, lenen ze zich goed voor eenvoudigere titels. Laten we eens kijken naar enkele van de meest populaire.
Platformspelers
Platformspelers zijn een van de meest voorkomende soorten 2D-games. Omdat je doel meestal net het einde van elk niveau bereikt, is rennen en springen in twee dimensies een natuurlijke match.
Voorbeelden zijn onder meer Sonic the Hedgehog en Rayman Legends. We hebben gekeken de beste 2D-platformgames als je het genre in meer detail wilt verkennen.
Vechtspellen
Hoewel er 3D-vechtspellen bestaan, verschenen klassieke vechtspellen in 2D. Deze plaatsen jou en een tegenstander tegen elkaar in een arena waar je alleen vooruit / achteruit en springen kunt.
Voorbeelden zijn onder meer Street Fighter en Mortal Kombat.
Puzzel spelletjes
Klassieke puzzelspellen, zoals drie-op-een-rij-titels of puzzels om blokken op te ruimen, werken in 2D omdat er niet veel voor hen is behalve bewegende stukken. 3D-puzzelspellen zijn doorgaans veel complexer en omvatten puzzels op basis van beweging.
Voorbeelden zijn onder meer Tetris en Bejeweled.
Veelvoorkomende 3D-genres
Met de komst van 3D-graphics werden veel nieuwe spelgenres geboren en namen andere nieuwe vormen aan. Hier zijn er een paar.
First-Person Shooters
Omdat first-person shooters erop vertrouwen dat je het perspectief van iemand met een pistool vasthoudt, hebben ze alleen echt zin in 3D, waar je je kunt verplaatsen in een realistische ruimte. Dit genre begon met Doom in 1993.
Voorbeelden zijn onder meer Half-Life en Call of Duty.
Hack- en Slash-spellen
"Action" is een breed genre; het "hack and slash" -subgenre verwijst naar 3D-titels met de nadruk op het overwinnen van grote groepen vijanden door middel van soepele melee-gevechten die in combo's aan elkaar zijn geregen. 2D-games hebben een soortgelijk genre in "beat 'em ups", maar hack- en slash-games kunnen alleen in 3D bestaan dankzij de uitgebreide gevechtsopties.
Voorbeelden zijn onder meer Bayonetta en Devil May Cry.
Race spelletjes
Eenvoudige racegames kunnen in 2D bestaan, meestal met afbeeldingen van bovenaf. Maar bijna alle moderne racegames zijn in 3D en profiteren van moderne graphics en robuustere bedieningselementen.
Voorbeelden zijn Forza Horizon en Need for Speed.
Waar 2D en 3D elkaar overlappen
Hopelijk begrijp je nu meer over de verschillen tussen 2D- en 3D-games. We hebben in elke genre enkele voorbeelden van genres bekeken, maar het is belangrijk op te merken dat dit niet altijd vaste regels zijn.
Veel genres die werken in zowel 2D- als 3D-platforms zijn bijvoorbeeld een goed voorbeeld. Hoewel 2D-platformgames meestal eenvoudig zijn, biedt de extra dimensie in 3D-platformgames veel meer opties. 3D-platformgames, zoals A Hat in Time, hebben vaak verschillende doelen, zoals het verzamelen van zoveel van een bepaald item.
Sommige gameseries schakelen zelfs regelmatig tussen 2D en 3D. De Metroid-serie begon in 2D op de NES en SNES voordat ze naar 3D gingen met Metroid Prime op de GameCube. Maar sinds de release van Prime ontwikkelt Nintendo zowel 2D- als 3D Metroid-titels. Sonic the Hedgehog is een soortgelijk geval.
Games die een "2.5D" -stijl gebruiken, vormen een andere complicatie in de discussie. Deze term verwijst vaak naar games met 2D-gameplay met 3D-graphics (zoals Donkey Kong Country: Tropical Freeze, Trine 2 of Street Fighter V).
Deze spellen gebruiken 3D-modellen voor personages en andere objecten, maar laten je het spel alleen in twee dimensies besturen. Vergelijk hoe Donkey Kong en de omgeving eruit zien in Tropical Freeze:
Met de sprite van Link uit de originele game The Legend of Zelda:
Beide games hebben 2D-gameplay, maar er is duidelijk een verschil in de methoden die worden gebruikt om die afbeeldingen weer te geven.
Speel zowel in 2D als in 3D
Met moderne gaming zijn er talloze geweldige 2D- en 3D-games om te spelen. Maak je niet al te veel zorgen over de grafische stijl, je moet gewoon de genres vinden die je leuk vindt om te spelen en meer soortgelijke games proberen.
Daarover gesproken, er zijn veel andere niche-genres te ontdekken dan degene die we hierboven hebben besproken.
Beeldcredits: Liu zishan /Shutterstock
Wat zijn roguelikes? Wat zijn loopsimulatoren? Wat zijn visuele romans? Deze niche-genres voor videogames zijn het spelen waard!
- Gamen
- Ontwerp van videogames
- 3D-modellering
Ben is adjunct-redacteur en de onboarding-manager bij MakeUseOf. Hij verliet zijn IT-baan om fulltime te schrijven in 2016 en heeft nooit meer achterom gekeken. Hij behandelt al meer dan zes jaar technische tutorials, aanbevelingen voor videogames en meer als professionele schrijver.
Abonneer op onze nieuwsbrief
Word lid van onze nieuwsbrief voor technische tips, recensies, gratis e-boeken en exclusieve deals!
Nog een stap…!
Bevestig uw e-mailadres in de e-mail die we u zojuist hebben gestuurd.