Meerdere afhankelijke vervolgkeuzelijsten maken in Excel

U weet misschien hoe u een vervolgkeuzemenu in Excel moet maken, maar u weet misschien niet hoe u meerdere afhankelijke vervolgkeuzemenu's moet maken.

Er zijn verschillende manieren om meerdere vervolgkeuzemenu's te maken, waarvan sommige gemakkelijk uit te voeren zijn en andere moeilijk. In dit artikel wordt uitgelegd hoe u dit relatief snel kunt doen met een enkele offsetformule.

Voorbeeld voor het maken van meerdere afhankelijke vervolgkeuzelijsten

Laten we eens kijken naar de onderstaande gegevens waarvoor u een afhankelijke vervolgkeuzelijst wilt maken met behulp van de offsetformule.

Hier kun je drie verschillende competities zien, elk met een lijst met teams. Om het concept te vereenvoudigen, kan elke competitie slechts een klein aantal teams hebben in plaats van een volledige lijst.

Aan de linkerkant heb je twee keuzes om een ​​competitie en het bijbehorende team te selecteren. Je teamselectie hangt af van de competitie die je kiest, aangezien keuze twee afhankelijk is van de eerste keuze.

Ons doel is om een ​​eenvoudig vervolgkeuzemenu te maken voor competitienamen en een afhankelijk vervolgkeuzemenu voor elke competitielijst.

1. Ga naar het Gegevens tabblad en klik op Gegevensvalidatie.

2. Selecteer de Lijst in toestaan optie in validatiecriteria.

3. Selecteer cellen E4 tot G4 als de bron.

4. Klik OK om de wijzigingen toe te passen.

In drie eenvoudige stappen kunt u een eenvoudige vervolgkeuzelijst maken. Dan knippen en plakken de formule voor de rest van de cellen in de rij.

Verwant: Hoe u een vervolgkeuzelijst maakt in Microsoft Excel

Een afhankelijke vervolgkeuzelijst maken in Excel

Het vervolgkeuzemenu van het voetbalteam is gebaseerd op een eenvoudige vervolgkeuzelijst die u zojuist hebt gemaakt. Als je een specifieke competitie kiest, zou je de kans moeten hebben om een ​​team te selecteren in het vervolgkeuzemenu Football league met alleen teams uit die competitie.

Offsetformule gebruiken om vervolgkeuzelijst te maken

Laten we een formule maken om ervoor te zorgen dat deze perfect werkt voordat u deze rechtstreeks in het gegevensvalidatievak invoegt. Daarna kunt u doorgaan om het in de hele dataset te implementeren.

Laten we eens kijken naar de syntaxis van de Offset-functie.

De offset-functie heeft vijf argumenten. Laten we ze hier kort bespreken:

1. Referentie: Het verwijst naar het startpunt van gegevens. De functie Offset geeft een bereik dat dicht bij het referentiepunt ligt. Daarom moet het referentiepunt dicht bij de dataset liggen.

2.Rijen: Het argument rijen verwijst naar het aantal rijen dat u vanaf het referentiepunt omlaag wilt verplaatsen.

3.Kolom: Net als rijen beschrijft dit argument het aantal plaatsen dat u over de kolommen van een gegevensset wilt verplaatsen. Aangezien de kolompositie afhangt van de voetbalcompetitie die is opgenomen in onze eenvoudige vervolgkeuzelijst, moet u mogelijk de wedstrijdfunctie als een kolomargument gebruiken.

4. Hoogte en breedte: Deze twee argumenten verwijzen naar de positie van de cellen waarin u zich momenteel bevindt op basis van het eerder geselecteerde argument voor rijen en kolommen. U moet dit handmatig tellen, dus wees voorzichtig bij het optellen van de waarde. Controleer het ook twee keer voor bevestiging.

Laten we de offset-functie op deze dataset implementeren om het concept beter te begrijpen.

Implementatie van offset-functie

Hier is cel E4 een referentie, aangezien dit het startpunt is van de dataset. Het plan is ook om dezelfde formule naar andere cellen in de rij te kopiëren, zodat u er een absolute celverwijzing van kunt maken door een $ teken.

Omdat de teamnaam onder het referentiepunt begint, is het rijargument 1.

Het hoogte-argument kan echter veranderen tussen 0, 1 en 2, en u kunt het niet handmatig aan elke cel toevoegen. Om andere tabbladen met de formule te vullen, kunt u een vergelijkingsfunctie gebruiken die correct een kolomnummer toewijst. Laten we het kort bespreken zonder al te veel in detail te treden.

Syntaxis van Match-functie

Opzoekwaarde, lookup_array, en match_type zijn de drie argumenten in de match-functie.

In dit voorbeeld is de waarde in cel B5 de opzoekwaarde, terwijl de lijst met liganamen in de cellen E4 tot en met G4 de opzoekmatrix is. Laten we bij match_type de exacte match kiezen.

Selecteer de hele wedstrijdfunctie en druk op F9 om te controleren of het de juiste kolompositie heeft gekozen voor de geselecteerde voetbalcompetitie in het eenvoudige vervolgkeuzemenu. De matchfunctie begint te tellen vanaf de eerste kolom en beschouwt cel E4 op positie één, wat het referentiepunt is.

Aan de andere kant begint de offset te tellen vanaf 0. De match-functie moet ook de referentiekolom op positie nul nemen om deze consistent te maken met de offset-functie. Om dat te veranderen, trekt u er een af ​​van de hele formule.

Stel vervolgens de hoogte in op het maximale aantal gewenste waarden in de vervolgkeuzelijst en de breedte op één. Dat komt overeen met de positie van de rij en de kolom in de formule.

druk op invoeren om te zien of de formule het juiste team heeft gekozen.

Nu de formule klaar is, gaan we deze toevoegen aan de gegevensvalidatie.

Formule toevoegen aan gegevensvalidatie

1. Door te drukken CTRL + C, kunt u de formule uit de geselecteerde cel kopiëren.

2. Ga naar Gegevensvalidatie.

3. Plaats de gekopieerde formule als de bron nadat u de Lijst als eerste optie.

Eenmaal uitgevoerd, genereert de formule meerdere afhankelijke vervolgkeuzemenu's voor voetbalteams.

Knippen en plakken de formule op de rij voor voetbalteams om deze door de rij te implementeren.

Hier ziet u hoe u de Offset-formule en de matchfunctie in combinatie kunt gebruiken om een ​​meervoudig afhankelijke vervolgkeuzelijst te maken. De offset-formule lijkt in eerste instantie misschien verwarrend, maar u zult eraan wennen nadat u deze een paar keer hebt geïmplementeerd.

Verwant: Werken met werkbladtabbladen in Microsoft Excel

Maak het maken van vervolgkeuzemenu's eenvoudig met de offsetformule

Bij veel van de bladen op de werkplek moet u vervolgkeuzemenu's maken. De offsetformulebenadering is de snelste en eenvoudigste methode om de hele vervolgkeuzelijst te maken met slechts één formule.

Bovendien is het mogelijk om handmatig cellen te selecteren voor gegevensvalidatie om vervolgkeuzemenu's te maken. Het handmatig aanmaken van dropdowns voor een grote dataset is echter tijdrovend en er is een grotere kans op fouten. Net als Excel kunt u ook een vervolgkeuzemenu maken voor Google Spreadsheets.

Een vervolgkeuzelijst maken in Google Spreadsheets

Als je er zeker van wilt zijn dat alleen bepaalde gegevens aan een cel kunnen worden toegevoegd, begin dan met het beperken van vermeldingen met vervolgkeuzelijsten in Google Spreadsheets.

Lees Volgende

Over de auteur