Wat elke programmeur moet weten over digitale toegankelijkheid

Toegankelijkheid wordt nog belangrijker voor programmeurs om te begrijpen. In 2020 deed het Amerikaanse Hooggerechtshof uitspraak in de zaak Domino's vs. Robles dat internet en apps 'plaatsen' zijn in relatie tot de Americans with Disabilities Act. Dat betekent dat mensen met een handicap nu digitale applicaties kunnen aanklagen die niet toegankelijk zijn.

Veel ontwikkelaars voelen zich niet alleen een wettelijke verplichting, maar voelen ook een verantwoordelijkheid om de toegankelijkheid te verbeteren. Dit bracht Electronic Arts ertoe aan te kondigen dat ze hun toegankelijkheidsoctrooien niet zouden afdwingen, zodat andere ontwikkelaars ze zouden kunnen gebruiken om meer inclusieve games te maken.

De trend naar toegankelijkheid is duidelijk. Weten hoe toegankelijkheid in ontwikkeling kan worden geïntegreerd, wordt binnenkort een kerncompetentie voor alle soorten programmeurs.

Wat is digitale toegankelijkheid?

Digitale toegankelijkheid is het proces dat ervoor zorgt dat mensen met een handicap toegang hebben tot digitale producten zoals apps en websites. Dat zou kunnen betekenen dat u ervoor zorgt dat

apps voor videoconferenties hebben bijschriften zodat dove of slechthorende mensen niet zullen missen wat er gebeurt. Of het kan betekenen dat er alt-tekst aan afbeeldingen wordt toegevoegd, zodat blinde mensen de beelden door schermlezers kunnen laten uitleggen.

De meest gebruikte richtlijnen rond toegankelijkheid zijn de: Richtlijnen voor toegankelijkheid van webinhoud, een internationale toegankelijkheidsstandaard gecreëerd door de Wereldwijde web consortium (W3C).

De richtlijnen die momenteel van kracht zijn, bekend als: WCAG 2.2, werden eind 2021 gepubliceerd. Deze richtlijnen richten zich op vier kernprincipes die de kern vormen van digitale toegankelijkheid: waarneembaar, bedienbaar, begrijpelijk en robuust.

Elke sectie behandelt hoe mensen met verschillende soorten beperkingen of hulpmiddelen technologie gebruiken en hoe programmeurs daarvoor moeten ontwerpen.

Conformiteitsniveaus worden gemeten via de normen van niveau A, niveau AA en niveau AAA, waarbij het laagste niveau een minimumdrempel is en het hoogste niveau bedoeld om complexere en specifieke toegankelijkheidsproblemen aan te pakken die de beleven.

Het probleem met op naleving gebaseerde benaderingen

Er zijn twee belangrijke problemen met traditionele benaderingen van digitale toegankelijkheid. De eerste is dat er vaak een vertraging van meerdere jaren is tussen een opkomende ontoegankelijke technologie of praktijk en de richtlijnen die helpen om dit te corrigeren.

Nu WCAG 2.2 meer dan een jaar te laat is uitgebracht en aan de volgende iteratie wordt gewerkt, WCAG 3.0, die al jaren aan de gang is, is het duidelijk dat de toegankelijkheidsrichtlijnen die momenteel worden gebruikt, verouderd waren voordat ze zelfs maar werden gepubliceerd.

Het tweede probleem is voor veel programmeurs moeilijker te begrijpen. Het is dat deze richtlijnen niet ver genoeg gaan.

Waarom verbeterde toegankelijkheid belangrijk is

Helaas gebruiken veel ontwikkelaars een cookie-cutter-benadering van digitale toegankelijkheid die: leunt te zwaar op naleving van WCAG-richtlijnen wanneer toegankelijk ontwerp dynamischer zou moeten zijn Verwerken.

Ontwikkelaars die aan de normen voldoen, denken vaak dat als ze alle vakjes aanvinken, hun producten toegankelijk zullen zijn. Maar dat is gewoon niet waar. Als een bedrijf wordt aangeklaagd op grond van de ADA, is het verweer van een bedrijf dat het voldoet aan de WCAG-richtlijnen misschien niet voldoende.

Waarom? Omdat zelfs het voldoen aan Level AAA geen garantie is dat uw project of website toegankelijk is, is het ontworpen om een ​​minimumstandaard voor toegankelijkheid in te stellen.

Ontwikkelteams moeten hun werk niet alleen toegankelijk willen maken voor een bredere populatie, maar dat kan op termijn ook worden verlangd als er nieuwe regelgeving of jurisprudentie opduikt.

Waarom u zich zorgen moet maken over "Toegankelijkheidsschuld"

De meeste programmeurs zijn bekend met de term "tech-schuld". Het beschrijft de gevolgen van ontwikkelingswerk dat de gemakkelijkste codeeroplossingen gebruikt in plaats van de beste. Dit leidt vaak tot inefficiënte code en de noodzaak van toekomstige herstelwerkzaamheden.

"Toegankelijkheidsschuld" is een soortgelijk concept. Het verwijst naar de ontoegankelijke code en producten die een team of bedrijf op de markt of in ontwikkeling heeft en die tijd, moeite en geld kosten om volledig toegankelijk te maken. Na verloop van tijd en voor verschillende producten of sites, groeit deze toegankelijkheidsschuld totdat het ongelooflijk duur wordt om te repareren.

Door nu niet aan toegankelijkheid te werken, maken programmeurs het niet alleen moeilijker voor mensen met een handicap om hun producten te gebruiken. Ze creëren ook toekomstige verplichtingen voor hun bedrijven als de regelgeving of toegankelijkheidsnormen veranderen.

De uitdaging om de digitale toegankelijkheid te verbeteren

Een van de grootste belemmeringen voor het maken van meer toegankelijke code is dat veel programmeurs een beperkt idee hebben van wat handicap inhoudt. De toegankelijkheidspersona's die Product en UX-teams die soms worden gebruikt om te helpen bij het ontwerpen, zijn te vaak gericht op algemeen bekende handicaps zoals blindheid, doofheid of verlamming.

Programmeurs weten misschien dat ze moeten ontwerpen met epileptica in gedachten, maar houden misschien geen rekening met de toegankelijkheidsbehoeften van gebruikers met chronische migraine, een aandoening die voor veel patiënten invaliderend is.

Bovendien omvatten deze persona's zelden gebruikers met meervoudige handicaps of mensen die verschillende toegankelijkheidsapparaten gebruiken. Veel van de functionaliteiten van populaire spraak-naar-tekstsoftware kunnen bijvoorbeeld niet worden gebruikt als gebruikers de modus voor hoog contrast hebben ingeschakeld.

Voor een product dat vaak als hulpmiddel wordt gebruikt door mensen met een visuele handicap: een groep voor wie een modus met hoog contrast vaak nodig kan zijn - dat is een buitengewone vergissing door de ontwikkeling team.

Universeel ontwerp gebruiken voor betere toegankelijkheid

Dus, wat kan een programmeur doen als hij hogere toegankelijkheidsnormen wil bereiken? De eerste stap is om het soort denken los te laten dat protocollen zoals WCAG 2.2 bevorderen, namelijk dat: toegankelijkheid is iets objectiefs met een specifiek, duidelijk gedefinieerd ontwerp en programmering interventies.

Als een alternatief, universeel ontwerp concepten, die deel uitmaken van een groep praktijken die soms inclusief ontwerp worden genoemd, kunnen programmeurs helpen hun ontwerpen opnieuw te evalueren en hun ontwerpproces veranderen om te overwegen hoe ze hun producten vanaf de probleemdefinitie toegankelijker kunnen maken voor mensen van alle niveaus fase.

Er zijn zeven universele ontwerpprincipes om in te zetten: billijk gebruik, flexibiliteit in gebruik, eenvoudig en intuïtief gebruik, waarneembare informatie, tolerantie voor fouten, lage fysieke inspanning, en grootte en ruimte voor benaderingen en toepassingen.

Op het eerste gezicht lijken ze waarschijnlijk te leiden tot code die parallel loopt aan de WCAG 2.2-richtlijnen. Het belangrijkste verschil is echter dat ontwerpers deze principes beginnen te beschouwen als fundamenteel voor hun ontwerp voor iedereen gebruikers in plaats van zich te concentreren op het later aanpassen van ontwerpen die voor de "gemiddelde gebruiker" zijn gemaakt aan toegankelijkheidsnormen Aan.

Dit keert de probleemdefinitie en ontwerpfasen om, omdat programmeurs ervan uitgaan dat alle gebruikers mogelijk een handicap hebben. Dat bespaart bedrijven vaak geld, omdat het aanpakken van ongeplande toegankelijkheidsfuncties de tijd en het budget verhoogt die nodig zijn om een ​​project te voltooien.

Universeel ontwerp leidt ook vaak tot betere producten, omdat producten die zijn ontwikkeld volgens universele ontwerpprincipes vaak beter bruikbaar zijn voor iedereen.

Het belang van bruikbaarheid

Universele ontwerpprincipes spreken ook expliciet over gebruik, iets dat niet binnen de reikwijdte van de WCAG-richtlijnen valt. Hoewel ze verwant zijn, zijn bruikbaarheid en toegankelijkheid verschillende lenzen om de ervaring van een gehandicapte gebruiker te meten.

Toegankelijkheid is er simpelweg op gericht om ervoor te zorgen dat mensen met een handicap toegang hebben tot een site of product, niet dat ze dit kunnen doen op een manier die efficiënt, flexibel of wenselijk is.

Een website kan bijvoorbeeld voldoen aan toegankelijkheidseisen als een visueel gehandicapte gebruiker er toegang toe heeft via een schermlezer. Sommige visueel gehandicapte mensen geven echter de voorkeur aan tekst-naar-spraak-apps en hebben geen schermlezer.

Als uw website de export van tekst naar een app verbiedt, zoals sommige nieuwssites doen, is uw website technisch toegankelijk voor die gebruiker... maar het is niet bruikbaar voor hen. Dus hoewel dat de ADA niet schendt, betekent dit dat een gehandicapte uw product niet kan gebruiken.

Een andere uitdaging doet zich voor wanneer programmeurs situaties tegenkomen waarin ze technisch voldoen aan de toegankelijkheidsrichtlijnen, maar functioneel niet.

In dit geval kan een website voldoen aan de WCAG-vereisten via een code-audit, maar het kan nog steeds niet voldoen aan de doelstelling van "volledige en gelijk genot" volgens de ADA als een gehandicapte geen toegang heeft tot dezelfde dingen als een niet-gehandicapte persoon.

De meeste toegankelijke ontwerpnormen richten zich niet op bruikbaarheid en bruikbaarheidstests omvatten vaak geen gehandicapte gebruikers. Maar bruikbaarheid moet een belangrijke maatstaf zijn bij het testen van toegankelijkheid en het testen van bruikbaarheid moet gericht zijn, niet alleen bij de gemiddelde gebruiker, maar ook bij gehandicapte gebruikers, een groep die veel vaker problemen ondervindt.

Hoe Design Justice kan helpen

Een laatste concept dat programmeurs moeten begrijpen, is: ontwerp gerechtigheid. Een benadering van design die de relatie tussen design, macht en sociale rechtvaardigheid onderzoekt heroverweegt ontwerpprocessen om de stemmen te centreren van degenen die traditioneel werden genegeerd in ontwerp praktijken.

Inderdaad, de processen van design justice herschikken de ontwerper als een facilitator in plaats van een expert. Deze verschuiving kan nuttig zijn, aangezien mensen met een handicap de autoriteiten zijn over wat ze nodig hebben. Als u ze niet centreert, kan dit betekenen dat u tijd en geld moet besteden aan toegankelijkheidsfuncties die niet nuttig zijn.

Gehandicapte ontwerpstrateeg en activist Liz Jackson bedacht zelfs een term om te verwijzen naar de elegante maar nutteloze oplossingen die niet-gehandicapte ontwerpers bedenken: handicap dongels. Dit zijn producten die niet nodig zijn of een oplossing bieden die niet bruikbaar is.

Hoe zou een ontwerprechtproces eruitzien voor uw product? Het kan betekenen dat je een aantal gehandicapte experts inhuurt om te helpen met toegankelijkheidsonderzoek, UX-ontwerp, programmeren, QA en bruikbaarheidstesten. Het kan ook betekenen dat u in elke fase van uw ontwikkelingsworkflow betaalde focusgroepen met gehandicapte gebruikers organiseert.

Uiteindelijk is het belangrijkste aspect van ontwerprechtvaardigheid hoe het programmeurs helpt te begrijpen welke macht ze hebben. Elke coderings- of ontwerpkeuze die u maakt, kan een enorme impact hebben op het leven van mensen met een handicap als uw beslissingen barrières opwerpen.

Dat kan niet alleen van invloed zijn op hun toegang tot uw product, maar ook op hun toegang tot de dingen die uw product mogelijk maakt, zoals gemeenschappen, ervaringen of zelfs werkgelegenheid.

Volgende stappen voor het verbeteren van digitale toegankelijkheid

Nu u weet waarom digitale toegankelijkheid zo belangrijk is en welke complexiteit daarbij komt kijken, wat kunt u dan doen?

• Begin met meer te leren over universeel ontwerp en ontwerprechtvaardigheid. Er zijn workshops, online cursussen, en boeken beschikbaar om te helpen.
• Bekijk uw ontwikkelingsworkflow om de toegankelijkheid in elke fase centraal te stellen.
• Budget voor uw team om training te krijgen in toegankelijk en universeel ontwerp.
• Huur gehandicapte programmeurs in en betrek mensen met een handicap als medewerkers aan projecten.
• Stel duidelijke richtlijnen op over de conformiteit en bruikbaarheid van toegankelijkheid.
• Gebruik mensen met een handicap die native gebruikers zijn van ondersteunende technologieën om QA-tests uit te voeren in plaats van de ervaringen van mensen met een handicap te simuleren.
• Maak checklists die belangrijke mijlpalen op het gebied van toegankelijkheid vastleggen tijdens de ontwikkeling.

Niets kan ooit 100% toegankelijk zijn, omdat menselijke beperkingen vele facetten hebben en de toegankelijkheidsbehoeften van verschillende mensen met een handicap vaak conflicteren. Maar hoe meer tijd programmeurs besteden aan het nadenken over de behoeften van gebruikers met een handicap, universeel ontwerp en ontwerprechtvaardigheid, hoe toegankelijker toekomstige producten zullen zijn.

Een korte handleiding voor Windows 10 Toegankelijkheidshulpmiddelen

Of u nu worstelt met slecht zicht of spraakbediening wilt verkennen, Windows 10 biedt tal van toegankelijkheidshulpmiddelen om u te helpen. We laten u zien waar u ze kunt vinden en hoe u ze kunt gebruiken.

Lees volgende

Over de auteur