Waarom heeft Linux zoveel distributies? Linux-distributies uitgelegd

In tegenstelling tot Windows en macOS is het installeren van Linux niet zo eenvoudig. Als je Linux op internet zoekt, krijg je zoveel besturingssystemen met verschillende namen, waarvan geen enkele expliciet "Linux" wordt genoemd. Waarom is dit zo?

Linux wordt steeds meer het favoriete besturingssysteem van zowel doorgewinterde tech-nerds als casual gebruikers. Maar waarom zijn er duizenden besturingssystemen of "distributies" die allemaal "Linux" worden genoemd? En waarom blijven ontwikkelaars meer besturingssystemen van dezelfde soort maken? Laten wij het uitzoeken.

Wat zijn Linux-distributies?

Ten eerste is het belangrijk om te weten: wat Linux eigenlijk is. Linux is geen besturingssysteem, maar eerder een kernel, de lijm die de hardware van uw computer met het besturingssysteem verbindt. Wanneer u een app op uw computer start door op een pictogram te klikken, is het de kernel die communiceert met de besturingssysteem om de app te starten en de uitvoer op het scherm weer te geven met behulp van de hardware, d.w.z. de toezicht houden op.

Een besturingssysteem bestaat uit een onderliggende kernel, applicaties en vaak een grafische gebruikersinterface. Linux is de kernel en alle besturingssystemen die het gebruiken, worden "Linux-distributies" genoemd. De term "distributie" komt van: het proces van het delen van op Linux gebaseerde besturingssystemen met andere gebruikers, ook bekend als "distribueren" omdat de kernel en het besturingssysteem over het algemeen vrij.

Wat heeft zoveel Linux-distributies voortgebracht?

De Linux-kernel is gelicentieerd onder de GNU General Public License, die iedereen toestemming geeft om alle toepassingen van de kernel te bekijken, bewerken en distribueren. Maar het was niet altijd zo.

Eerder was Unix een populair besturingssysteem, maar de broncode was eigendom van AT&T. Na enige tijd ontstond BSD (Berkeley Software Distribution), een besturingssysteem dat sterk gebaseerd is op Unix, aan de University of California, Berkeley. Er waren in die tijd ook andere besturingssystemen die op Unix waren gebaseerd, en die waren allemaal erg verschillend van elkaar.

De onbeschikbaarheid van een standaard voor het maken van een op Unix gebaseerd besturingssysteem en de weerstand tussen de besturingssystemen in die tijd leidden tot een tijdperk dat bekend staat als de "Unix oorlogen." Verschillende leveranciers die hun versies van Unix distribueerden, begonnen hun eigen standaarden op te zetten, waaronder AT&T en BSD.

In 1983 startte Richard Stallman het GNU-project, gericht op de ontwikkeling en distributie van: gratis en open source software. Het GNU-project had tot doel een gratis versie van Unix te maken, een versie die iedereen vrij zou kunnen repliceren en verspreiden.

Veel apps werden destijds ontwikkeld onder de General Public License van GNU, waaronder TAR en Emacs. Maar het project miste een open-source-kernel, het deel van een computer dat het besturingssysteem en de apps helpt bij de interactie met de hardware.

In 1991, acht jaar na de start van het GNU-project, begon Linus Torvalds met de ontwikkeling van Linux. En een jaar later werd Linux opnieuw uitgebracht onder de General Public License, en werd wat we nu kennen als GNU/Linux. Omdat de Linux-kernel onder GPL gelicentieerd was, kon iedereen een besturingssysteem bovenop de kernel maken en het vrijelijk distribueren.

De mogelijkheid om je eigen besturingssysteem gratis te laten draaien, moedigde veel ontwikkelaars aan om met hun distributie te beginnen. Een groot aantal distro's, waaronder Debian, Red Hat en Slackware, werden destijds uitgebracht, wat de Linux-revolutie een kickstart gaf.

Waarom worden nieuwe Linux-distributies gemaakt?

De belangrijkste reden waarom ontwikkelaars nieuwe op Linux gebaseerde besturingssystemen blijven maken en distribueren, is dat ze dat gewoon kunnen. De Linux-kernel is gratis. De apps zijn gratis. De middelen om een ​​heel besturingssysteem bovenop de kernel te maken zijn gratis.

Tegenwoordig maken mensen zelden een nieuwe distro. In plaats daarvan nemen ze een andere populaire distro en bouwen ze ofwel een nieuw besturingssysteem met het eerste als basis, of ze hervormen het met een nieuwe grafische gebruikersinterface en toegevoegde applicaties.

Ubuntu heeft verschillende reskins van zichzelf, namelijk Xubuntu, Kubuntu en Lubuntu. Het enige verschil tussen deze drie smaken is de desktopomgeving. In plaats van de standaard aangepaste GNOME-desktop die vooraf is geïnstalleerd op Ubuntu, worden Xubuntu, Kubuntu en Lubuntu geleverd met respectievelijk XFCE, KDE Plasma en LXDE.

Het primaire doel van een besturingssysteem is om desktopcomputers gemakkelijker te maken voor gebruikers. Wanneer iemand een nieuwe functie in een besturingssysteem wil, is de traditionele route om feedback te geven aan het bedrijf dat het besturingssysteem ontwikkelt. Het GNU-project heeft deze stroom volledig veranderd.

Het zijn de gebruikers die gebruiken, ontwikkelen, feedback geven, feedback implementeren en uiteindelijk een open-source distro distribueren. Je bent vrij om je eigen distro te maken en de gewenste functies toe te voegen aan het besturingssysteem van je dromen.

Iedereen met een vergelijkbare ideologie en mening kan bijdragen aan het project en de ontwikkelaars gaan helpen. Het is niet nodig om contact op te nemen met een bedrijf of een feedbackformulier in te vullen om een ​​extra functie aan het besturingssysteem toe te voegen.

Niet alleen gebruikers, maar zelfs grote bedrijven creëren nieuwe interne distributies voor gebruik binnen het bedrijf. Microsoft's CBL-Mariner is een populair voorbeeld. Dit komt voornamelijk omdat grote bedrijven geen distro's willen gebruiken die door andere gebruikers zijn gemaakt en liever hun eigen besturingssysteem willen ontwikkelen, hetzij helemaal opnieuw, hetzij bovenop een andere reguliere distro.

Het Linux-project is zo gegroeid dat techreuzen zoals Google voor sommige van hun projecten afhankelijk zijn geworden van de Linux-kernel. Neem Android en Chrome OS als voorbeeld. Android gebruikt de Linux-kernel onder de motorkap en Chrome OS is gebouwd op Gentoo Linux, een distro die in 2000 werd uitgebracht.

Een andere reden voor de fragmentatie van desktop Linux zijn de vele soorten apparaten die beschikbaar zijn. Afgezien van desktopcomputers, hebben andere apparaten, zoals die op ARM-processors, ook een besturingssysteem nodig om te kunnen draaien. Linux lost dit op door de ontwikkelaars een basis te bieden om een ​​besturingssysteem te maken voor elke processorfamilie die ze willen.

Raspbian OS is een distro speciaal gemaakt voor Raspberry Pi apparaten. Je kunt ook talloze distro's vinden die zijn ontwikkeld om op oudere processors te draaien die niet worden ondersteund door eigen OS-leveranciers.

Hebben we echt zoveel distributies nodig?

Als je iemand bent die gewoon een computer en een besturingssysteem nodig heeft om dingen voor elkaar te krijgen, natuurlijk niet. U kunt wegkomen met het gebruik van elk besturingssysteem, zolang het maar bij uw rekeningen past. Maar voor degenen die verwend willen worden met keuzes als het gaat om hun apparaten en digitale leven, is Linux de juiste keuze.

Je kunt een paar Linux-besturingssystemen proberen en genoegen nemen met degene die je het beste vindt of blijf distro-hoppen en nieuwe distro's testen. Linux geeft je die keuze. Zolang mensen het open-source-ecosysteem blijven ondersteunen en eraan bijdragen, zul je zien dat er nieuwe distributies worden ontwikkeld en gratis op internet worden uitgebracht.

Zo werkt open source!

Hoewel veel propriëtaire besturingssystemen zoals Android en macOS een closed-source codebase hebben, hebben ze Linux als basis voor hun projecten gebruikt. Het is volkomen acceptabel, aangezien de licentie waaronder de Linux-kernel is vrijgegeven, iedereen toestaat de code zonder beperkingen te wijzigen en te verspreiden.

Vanwege de enorme community-ondersteuning achter op Linux gebaseerde besturingssystemen, worden er voortdurend nieuwe en exclusieve functies aan de distro's toegevoegd. Hoewel je veel van dergelijke functies kunt vinden op andere propriëtaire besturingssystemen zoals Windows en macOS, zijn sommige beperkt tot slechts een handvol Linux-distributies.

10 dingen die u kunt doen op Linux, maar niet op Windows

Lees volgende

Over de auteur