Het grootste probleem voor Linux-systeem- en serverbeheerders is het oplossen van de aangetroffen fouten. Het oplossen van deze problemen, het beheren van beveiligingsproblemen en het analyseren van de primaire oorzaak achter dergelijke problemen vanaf het opdrachtscherm kan soms serieuze uitdagingen opleveren.
Linux zelf is een opdrachtregeluniversum. Het is niet eenvoudig om alle commando's en hun parameters te leren, laat staan ze te gebruiken om fouten op te lossen.
Daarom zijn er Linux-beheerinterfaces om alles in het zicht te houden. De meeste systeem- en serverbeheerders geven de voorkeur aan deze beheerinterfaces voor het beheren van hun Linux-systemen. Dit is waarom je zou moeten overwegen om een beheerdersinterface te gebruiken om een Linux-server te beheren.
Waarom een beheerdersinterface gebruiken voor Linux-beheer?
Voor Linux-systeembeheerders is het belangrijk om te leren hoe deze interfaces werken, naast weten hoe ze de beheerinterfaces op de juiste manier kunnen gebruiken. Om dit samen te vatten, kunt u beheerinterfaces beschouwen als hulpmiddelen die u zult gebruiken tussen uw netwerkbeheerstation en het object of hulpmiddel dat u wilt beheren, in dit geval een Linux-machine.
Zodat je het je beter kunt voorstellen, kun je er zo over denken. Stel je voor dat je een Linux-server hebt. Om deze server te beheren en toegang te krijgen tot verschillende objecten, moet u een beheerprotocol gebruiken. Met beheerinterfaces is het mogelijk om de relatie tussen deze beheerprotocollen en het te beheren object te bewaken.
Het is vrij moeilijk om al deze tracking vanuit het opdrachtscherm te doen. Je moet veel tijd op het commandoscherm doorbrengen en beheersen de Linux-netwerkopdrachten. Bovendien, zelfs als je al deze dingen doet, is er een grotere kans op het maken van fouten. Als gevolg hiervan zal het riskant en moeilijk zijn om een systeem handmatig te beheren met behulp van opdrachten.
Een webinterface gebruiken voor Linux-beheer
Webinterfaces zijn toegankelijk en gebruiksvriendelijk. Als u een systeem beheert met behulp van een webinterface, kunt u vaak databases, klantinformatie, gebruikersovereenkomsten, geüploade bestanden, IP-adressen en zelfs foutenlogboeken allemaal op één plek vinden. Omdat alles zich voor uw ogen bevindt, kunt u uw beheeractiviteiten met slechts een paar muisklikken uitvoeren.
Wat is Webmin?
Het is erg praktisch om webgebaseerde systemen te beheren met Webmin. Als je al eerder gebruik hebt gemaakt van omgevingen als cPanel en Plesk, zul je nooit onbekend zijn met het gebruik van Webmin. Bovendien is Webmin open source en heeft het veel functies.
Met Webmin kunt u de accounts van alle geregistreerde gebruikers in het systeem vanaf één locatie beheren. Bovendien zijn er geen codeervaardigheden vereist. Je hebt ook geen shell nodig opdrachten om uw netwerk te configureren of netwerkbestanden wijzigen, aangezien Webmin u ook kan helpen met netwerkconfiguraties.
Een ander beheerprobleem waar Linux-gebruikers goed bekend mee zijn, is schijfpartitionering. Webmin wordt geleverd met partitionering en automatische back-upfuncties. Het zorgt ook voor beveiligingsprotocollen, zodat u zich geen zorgen hoeft te maken over SSL-vernieuwing. Daarnaast is er een opdrachtshell-functie waarmee je Linux- en Unix-opdrachten kunt geven binnen Webmin.
Tegenwoordig blijven cloudtechnologieën in een zeer snel tempo groeien. Als u overweegt een cloud computing-service te gebruiken of uw systeem op een cloud wilt bouwen, heeft Webmin ook een cloudinstallatiefunctie.
Een andere zeer handige functie van Webmin is dat het verschillende modules heeft. Omdat het open source is, kunt u uw eigen modules schrijven en zelfs profiteren van kant-en-klare modules op internet. Met de Virtualmin GPL-module kunt u bijvoorbeeld uw hostingservice beheren. Bovendien is het mogelijk om van hieruit virtuele hosts en DNS te beheren.
Als u meer dan één virtuele server heeft, maakt Virtualmin GPL een Webmin-gebruiker aan voor elke virtuele server. Elke server beheert alleen zijn eigen virtuele server met Webmin. Het is dus mogelijk om onafhankelijke mailboxen, websites, applicaties, databaseservers en software in elk van deze virtuele servers te hebben.
Pakketconfiguratie in Linux Systeembeheer
Een ander onderwerp waar Linux-systeembeheerders bekend mee moeten zijn, is pakketconfiguratie en -beheer. Wanneer u een pakket op uw systeem installeert, volgt u alleen wat er op het opdrachtscherm gebeurt. Het downloadproces vindt plaats, het schrijft wat de geïnstalleerde bestanden zijn en u krijgt informatie over de installatie. Dit avontuur is echter niet zo eenvoudig.
Wanneer u een pakket wilt installeren, moet het systeembreed worden geconfigureerd. Om een voorbeeld te geven van Debian- en Ubuntu-systemen: de configuratietool die dit doet is: debconf. Het configureert het pakket dat u wilt installeren, volgens de instellingen in de dpkg-herconfigureren het dossier.
Het zou logisch zijn om het aan de hand van een voorbeeld te onderzoeken om beter te begrijpen waarom u zou moeten overwegen om debconf te gebruiken binnen de beheerinterfaces. U kunt de beschikbare pakketten in uw debconf-database opvragen met een eenvoudige opdracht. Het onderstaande debconf-show commando laat je de hele database opvragen en de --lijsteigenaren parameter retourneert alleen eigenaren:
sudo debconf-show--lijsteigenaren
Probeer nu een item naar keuze opnieuw te configureren met dpkg-herconfigureren:
sudo dpkg-wireshark-common opnieuw configureren
Zoals u kunt zien, is een configuratie-interface voor: wireshark-gemeenschappelijk zal openen. Nu zullen de configuratiebewerkingen eenvoudiger zijn met behulp van de debconf-interface. Er is echter geen debconf-opdracht op de opdrachtregel. Dit komt omdat debconf al is geïntegreerd in dpkg.
Als je gaat schrijf je eigen Linux-pakketten en ze gebruiken in systeembeheer, is het handig om bekend te zijn met debconf. Omdat het een interface biedt om met gebruikers te praten die uw pakket zullen installeren en wat input van hen te krijgen. Hiervoor moet u de frontend- en backend-API's gebruiken die debconf biedt.
Belang van beheerdersinterfaces in Linux-systeembeheer
Er zijn veel opdrachten die u kunt gebruiken bij het beheren van Linux-systemen en -servers. Elk van deze commando's heeft tientallen verschillende parameters. Het is natuurlijk heel waardevol voor u om er vertrouwd mee te raken en er meer over te weten te komen. U kunt echter niet om het gemak en de toegankelijkheid van beheerinterfaces heen.
Zelfs om een basisconfiguratie-instelling te wijzigen, moet u enkele wijzigingen in de bestanden aanbrengen. Bovendien kunnen deze wijzigingen uw systeem beschadigen. In een grootschalig project kunnen dergelijke configuratieproblemen grote problemen opleveren, zowel qua kosten als qua veiligheid. De beheerinterfaces zullen u echter redden van deze hele stapel opdrachten en parameters.
Het belangrijkste doel hier is om de werkdruk te verminderen en tijd te besparen. Webmin en debconf zijn slechts voorbeelden. Misschien wil je ook technologieën leren zoals: Cockpit en Nagios. Dit zijn krachtige Linux-systeem- en serverbeheerderstools die vaak worden gebruikt en nuttig voor u zullen zijn.