Ubuntu is een populaire Linux-desktopdistributie, maar sommige ontwerpkeuzes zijn de laatste tijd bekritiseerd.
Wat als er een gebruiksvriendelijke desktop-distro was op basis van Ubuntu, maar ongewenste wijzigingen uit het kernsysteem hield? Vanilla OS is misschien wat u zoekt.
Wat is Vanilla OS?
Vanille besturingssysteem is een Linux-distributie die streeft naar een hogere beveiliging dan andere desktop Linux-distributies. Het is gebouwd op Ubuntu, maar voegt een wending toe: de kernsysteembestanden zijn onveranderlijk. Dit betekent dat het is vergrendeld voor wijzigingen die programma's van derden kunnen aanbrengen.
De naam komt van het idee dat de oorspronkelijke bedoeling van de distro was dat het een stockervaring zou bieden zonder enige aanpassingen die Canonical voor Ubuntu had aangebracht.
Waarom een onveranderlijke Linux Distro?
Onveranderlijkheid in Linux-distributies is een concept dat steeds populairder wordt in gecontaineriseerde systemen. Onveranderlijke distro's zijn gestandaardiseerd, zodat ze voor elke installatie hetzelfde zijn.
Onveranderlijkheid verhoogt de veiligheid; aangezien de kernonderdelen van het systeem, zoals de kernel, niet kunnen worden gewijzigd, is het theoretisch onmogelijk voor een kwaadaardig programma om ermee te knoeien. Aanvullende pakketten worden geïnstalleerd in een aparte ruimte van het hoofdsysteem.
Zelfs een onveranderlijk systeem heeft updates nodig als er bugs of beveiligingsproblemen worden ontdekt. Hoe beheert Vanilla OS deze updates? Het gebruikt iets genaamd ABRoot.
ABRoot onderhoudt twee systeemstatussen, "heden" en "toekomst". Stel dat er een nieuwe kernel is verpakt voor het systeem. Wanneer de gebruiker updates installeert, wordt deze nieuwe kernel toegevoegd aan de "toekomstige" status. Wanneer het systeem na installatie opnieuw opstart, wordt de "toekomstige" status de "huidige" status, terwijl toekomstige updates worden toegevoegd aan de nieuwe "toekomst".
Vanilla OS installeren op een pc
Het installeren van Vanilla OS is vergelijkbaar met het installeren van andere Linux-distributies. Eerst moet u de installatie-image downloaden van hun GitHub-pagina en pak het uit op uw installatiemedia als u het op een fysieke machine installeert.
Net als bij de voorraad Ubuntu, start je op in een live omgeving. Vanilla OS gebruikt standaard een standaard GNOME 3-omgeving. U kunt het bureaublad verkennen en wanneer u klaar bent om te installeren, klikt u op Installeer Vanilla OS.
Het installatieprogramma is vrij standaard. Het zal u vragen om de schijf te selecteren en een partitieschema in te stellen. Vervolgens kiest u een gebruikersnaam en wachtwoord en installeert u deze vervolgens op de harde schijf. Daarna start u op in de nieuwe omgeving.
De Vanilla OS-desktop
De Vanilla OS-desktop gebruikt de reguliere GNOME 3-desktopomgeving. Het wordt geleverd met de standaardset GNOME-apps en niet veel anders. Dit betekent dat je moet vertrouwen op de pakketbeheerder, maar Vanilla OS is daarvoor niet ongebruikelijk onder Linux-distributies.
Vanilla OS komt niet eens met een kantoorpakket. Als u tekstverwerkers of spreadsheets moet gebruiken, moet u zoiets als LibreOffice installeren. Gelukkig is het gemakkelijk om nieuwe pakketten toe te voegen ondanks de onorthodoxe architectuur van Vanilla OS.
Het wordt geleverd met een webbrowser, fantasierijk genaamd Web. U kunt ook andere browsers installeren waarmee u meer vertrouwd bent, zoals Firefox en Chromium.
Pakketbeheer in Vanilla OS
De onveranderlijkheid van Vanilla OS vormt een uitdaging voor het installeren van extra software. Veel grote pakketten bevatten configuratiebestanden en vereisen andere afhankelijkheden. De traditionele aanpak van APT en RPM is om een aantal pakketten te installeren in de hoofdsysteemmappen.
Het grootste probleem met deze benadering is dat het moeilijk kan zijn om te bepalen welke componenten deel uitmaken van het voorraadsysteem en welke zijn toegevoegd door programma's van derden. Dit kan het oplossen van problemen bemoeilijken en zelfs beveiligingsproblemen veroorzaken.
Een oplossing voor dit probleem is om meer programma's te verzenden als op zichzelf staande pakketten die al hun afhankelijkheden bij elkaar hebben. Dit is de aanpak van Flatpak en Canonical's eigen Snap-pakketten. Flatpak is het standaard pakketformaat in Vanilla OS, misschien als reactie op de controverse onder Ubuntu-gebruikers over de vermeende bloat van Snap-pakketten.
Deze nieuwe benadering van programmadistributie vormt een aanvulling op de onveranderlijkheid van Vanilla OS door te voorkomen dat applicaties zich bemoeien met de zaken van het onderliggende systeem.
De belangrijkste grafische methode voor het installeren van applicaties is het gebruik van de standaard GNOME-softwarewinkel. Standaard worden Flatpak-pakketten geïnstalleerd. Het leuke aan het gebruik hiervan is dat ze in de gebruikersruimte zijn geïnstalleerd. Dit betekent dat je geen wachtwoorden hoeft op te geven om nieuwe apps te installeren.
U kunt ook pakketten installeren met de opdrachtregel, zoals bij standaard Debian- of Ubuntu-systemen. Aangezien traditionele pakketbeheerders wijzigingen in het systeem aanbrengen, zou je kunnen denken dat je geen extra pakketten zou kunnen installeren met de onveranderlijkheid van Vanilla OS. Vanilla OS omzeilt dit met APX.
APX is de ingebouwde opdrachtregelpakketbeheerder. APX is vergelijkbaar met APT, maar het installeert pakketten in een container die geïsoleerd is van het hoofdbesturingssysteem. Eventuele afhankelijkheden worden ook in deze container geïnstalleerd. Beter nog, u kunt ook programma's installeren zonder sudo te gebruiken. Alles wordt goed gedaan in de gebruikersmodus.
Om bijvoorbeeld Firefox te installeren:
apx firefox installerenDe syntaxis van APX lijkt erg op APT en andere Linux-pakketbeheerders. Het installeren en upgraden van pakketten zal vertrouwd aanvoelen voor degenen die al vertrouwd zijn met de Debian/Ubuntu-benadering van pakketbeheer.
Is Vanilla OS iets voor jou?
U vraagt zich misschien af of Vanilla OS geschikt is voor uw computerbehoeften. Het is nog steeds een heel nieuwe distro, ook al bouwt het voort op de staat van dienst van Debian en Ubuntu.
De distro kan een beroep doen op degenen die op hun hoede zijn voor de recente wijzigingen van Canonical in Ubuntu. Hoewel de belangrijkste Ubuntu-distro ook GNOME als standaardbureaublad gebruikt, heeft het enkele wijzigingen aangebracht. Canonical heeft ook kritiek gekregen op Snap-pakketten en reclame voor zijn betaalde services in de terminal bij het updaten van pakketten.
Het zal waarschijnlijk ook gebruikers aanspreken die zich bezighouden met beveiliging. Hoewel onveranderlijkheid wordt aangeprezen als een oplossing voor beveiligingsproblemen, is het nog steeds onduidelijk hoe goed het op de lange termijn zal blijken te zijn. Het blijft interessant om te zien hoe het zich in de tussentijd ontwikkelt. Het project is het bewijs van hoe open-source besturingssystemen zoals Linux mensen in staat stellen om gemakkelijker te experimenteren met nieuwe concepten in de informatica dan propriëtaire systemen.
Vanilla OS probeert bugs uit te roeien
Vanilla OS is een nieuwkomer in een druk veld van Debian- en Ubuntu-derivaten. De unieke architectuur is een poging om problemen te verminderen door de kern van het besturingssysteem onveranderlijk te maken voor programma's van buitenaf. Hoewel dit pakketbeheer bemoeilijkt, lijkt Vanilla OS een interessant project om in de toekomst te volgen.
Vanilla OS is slechts een van de op Debian gebaseerde distro's die er zijn. Enkele van de meest succesvolle Linux-distributies die tegenwoordig in gebruik zijn, waaronder Ubuntu, hebben voortgebouwd op de solide basis van Debian.