Moeten wetten voorkomen dat kinderen deelnemen aan sociale media zonder toestemming van de ouders?

Sommige Amerikaanse staten hebben wetten of overwegen wetten die bepaalde minderjarigen verbieden sociale media te gebruiken zonder toestemming van hun ouders. Arkansas, Utah en zelfs de federale regering van de VS hebben dit soort wetten opgesteld of geïmplementeerd, maar ze hebben tot controverse geleid.

Hebben deze wetten een negatief of positief effect? Zijn ze zelfs effectief?

De eerste Amerikaanse staat die een wet goedkeurde die ouderlijke toestemming voor sociale media regelt, was Utah in maart 2023. De wet verbiedt ook dat minderjarigen op bepaalde nachtelijke uren op sociale media zijn en vereist leeftijdsverificatie, volgens NPR.

Arkansas heeft een wet aangenomen die socialemediabedrijven verplicht om een ​​identiteitsbewijs met foto van nieuwe gebruikers te verzamelen om hun leeftijd te bepalen. Mensen onder de 18 jaar in de staat hebben de toestemming van hun ouders nodig om een ​​account aan te maken op sociale mediasites, volgens

Zonde.

Ohio, Texas, Louisiana en New Jersey overwegen soortgelijke wetten. En er zouden er meer kunnen komen op federaal niveau.

Wat zijn de voordelen van deze wetten?

Veiligheid is de grootste zorg die wetten voor ouderlijke toestemming op sociale media aandrijft. Het idee is dat ouders hun kinderen kunnen beschermen door hun gebruik van sociale media te controleren. Ouderlijke betrokkenheid bij het gebruik van sociale media kan kinderen helpen veilige beslissingen te nemen als het gaat om online interactie met anderen.

Er zijn veel gevaarlijke acteurs op sociale media die kunnen proberen misbruik te maken van een kind of hen in gevaar te brengen. Een betrokken volwassene kan het kind internetveiligheid leren en schade voorkomen. Veel mensen zijn van mening dat dit preventieve voordeel opweegt tegen de nadelen van wetten voor ouderlijke toestemming op sociale media.

Het beschermen van de privacy van kinderen is een ander voordeel van deze wetten. Veel kinderen begrijpen de algemene voorwaarden rond gebruikersgegevens op sociale mediaplatforms niet. Het toevoegen van ouderlijke toestemming aan deze platforms betekent dat de ouder een weloverwogen beslissing kan nemen.

Bijvoorbeeld, TikTok kan gevaarlijk zijn voor de persoonlijke levenssfeer. Ouders kunnen helpen weloverwogen beslissingen te nemen over de vraag of ze de gegevens van hun kinderen willen delen met de app.

Het eerste nadeel van deze wetten is dat het niet duidelijk is hoe ze zullen worden gehandhaafd. Platformen zoals Instagram heeft gebruikers verplicht hun verjaardag toe te voegen om hun leeftijd te verifiëren, maar minderjarige kinderen vinden nog steeds een manier om accounts aan te maken. Het vereisen van een identiteitsbewijs met foto is hiervoor een oplossing, maar hoe bevestigt het platform dan dat de persoon die toestemming geeft, daadwerkelijk de wettelijke voogd van het kind is?

Volgens NPR, kunnen deze wetten zelfs de privacy van het kind ontnemen. Hoewel de gegevensprivacy van het kind mogelijk wordt beschermd, hebben veel kinderen, vooral tieners, een zekere mate van onlineprivacy van hun ouders nodig. Sommigen beweren zelfs dat deze wetten in strijd zijn met het recht van minderjarigen op vrijheid van meningsuiting in het eerste amendement.

De Amerikaanse Psychologische Vereniging (APA) merkt op dat sociale media gunstig kunnen zijn voor het vermogen van kinderen om vriendschappen te sluiten, vooral voor mensen in gemarginaliseerde groepen die geen gemeenschap hebben waar ze wonen. Wetten voor ouderlijke toestemming op sociale media kunnen deze ontwikkeling in de kiem smoren.

Het zal vele jaren duren om te weten of dergelijke wetten voor ouderlijke toestemming op sociale media echt effectief zijn, en wat de gevolgen zullen zijn voor kinderen die door de wetten worden getroffen als ze volwassen worden.

Omdat de wetten geen duidelijke handhavingsmethoden hebben, is hun effectiviteit beperkt. Kinderen kunnen zonder toestemming het account van hun ouders of een andere volwassene gebruiken door hun telefoon mee te nemen of hun wachtwoord te kennen. Veel ouders geven misschien gewoon toestemming zonder te weten waarvoor ze hun kind aanmelden, waardoor het punt van ouderlijke toestemming helemaal wordt omzeild.

En met de lange geschiedenis van liegende kinderen op sociale media, zullen ze dat waarschijnlijk blijven doen. Er zijn veel redenen waarom mensen online over hun leeftijd liegen.

Uiteindelijk zouden deze wetten veel voordelen kunnen hebben voor de veiligheid van kinderen, maar ze brengen de vrijheid van meningsuiting in gevaar en worden niet goed gehandhaafd. Wetten als deze, die bedoeld zijn om kinderen online te beschermen, zullen deze minpunten moeten overwegen en oplossen voordat ze echt als effectief en heilzaam kunnen worden beschouwd. Zoals ze er nu uitzien, doen de wetten niet genoeg om de autonomie van minderjarigen in evenwicht te brengen met hun veiligheid.

Wetgevers zouden zeker iets moeten doen om kinderen veilig te houden op sociale media. Deze wetten lijken gewoon niet het juiste antwoord te zijn op het probleem dat ze proberen op te lossen.

Sociale media zijn lange tijd een wetteloos land geweest voor minderjarigen, vooral tieners. Met een smartphone hadden ze toegang tot bijna alles wat ze wilden.

Wetten voor ouderlijke toestemming op sociale media kunnen hier het einde van zijn, in voor- en tegenspoed, zolang ze erin slagen kinderen en hun online aanwezigheid effectief te beschermen.